Są jeszcze kraje, które biorą się na serio

Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew zatwierdził nową doktrynę wojenną, uznającą rozszerzenie NATO i budowę systemów antyrakietowych za czynniki zagrożenia militarnego oraz dopuszczającą użycie broni jądrowej również dla odparcia agresji konwencjonalnej – informuje PAP. Tekst doktryny opublikowano na stronach internetowych Kremla.

Jeśli wolno się retorycznie i głupio spytać… a jaką doktrynę wojenną ma Polska? Czy w ogóle ma jakąkolwiek, czy też bezmyślnie zakłada się, iż pokój w Europie będzie trwał wiecznie, a wokół nas są sami przyjaciele? Damy sobie łeb urwać, że nie tylko nie istnieje żadna doktryna wojenna, ale że w ogóle Polska nie posiada żadnej strategii polityki zagranicznej.

Na pierwszym miejscu listy zewnętrznych czynników zagrożenia Rosji umieszczono „dążenie do powierzenia siłowemu potencjałowi NATO funkcji globalnych, realizowanych z naruszeniem norm prawa międzynarodowego, do zbliżenia infrastruktury wojskowej państw członkowskich NATO ku granicy Federacji Rosyjskiej, w tym również drogą rozszerzenia bloku”.

Trudno odmówić powyższemu racji. USA, posługując się bezczelnie nazwą NATO, gwałci bez zmrużenia okiem prawo międzynarodowe wszędzie tam, gdzie widzi w tym dla siebie interes. Klasyczne przykłady to napaść na Serbię i Irak bez wypowiadania wojny.

Jako potencjalne zarzewie wojny wymieniono dalej między innymi „tworzenie i rozwijanie systemów strategicznej obrony przeciwrakietowej, zakłócające globalną stabilność i naruszające istniejący stosunek sił w sferze rakietowo-jądrowej”.
Nowa doktryna głosi, iż „Federacja Rosyjska zastrzega sobie prawo użycia broni jądrowej w odpowiedzi na użycie wobec niej i/lub jej sojuszników broni jądrowej i innych rodzajów broni masowego rażenia, a także w przypadku agresji przeciwko Federacji Rosyjskiej z użyciem broni konwencjonalnej, jeśli zagrożone byłoby samo istnienie państwa”.

A co zrobi Polska, jeśli zagrożone będzie istnienie państwa? Nic nie zrobi, bo Państwa Polskiego po prostu już nie ma, choć zarówno rząd, opozycja jak i  tumaństwo wychowane przez Gazetę Wyborczą twierdzi co innego.

Dokument zezwala na operacyjne użycie sił zbrojnych poza granicami Rosji „w celach obrony interesów Federacji Rosyjskiej i jej obywateli oraz wyegzekwowania prawa międzynarodowego i bezpieczeństwa”.

Nie będzie nam go żal

Engelgard: Bandera i Putin pogrzebali prezydenta RP

Lech Kaczyński jest w dołku – jest coraz bardziej osaczony i osamotniony. W głównej mierze to rezultat jego nieprzemyślanej, tromtadrackiej polityki zagranicznej. Symbolicznym zakończeniem tej polityki była sromotna przegrana jego „przyjaciela” Wiktora Juszczenki w wyborach prezydenckich na Ukrainie, połączona z ze swoistym ciosem w plecy w postaci nadania przez tegoż Juszczenkę tytułu Bohatera Ukrainy Stepanowi Banderze i uznanie całej organizacji OUN-UPA za „bojowników za wolność”.

Jakby na ironię – kilka dni wcześniej ambasador Ukrainy w Polsce wręczył kilku proprezydenckim politykom (Aleksandrowi Szczygło, Mariuszowi Handzlikowi, Pawłowi Kowalowi i Markowi Kuchcińskiemu) wysokie ordery „za zasługi” w „umacnianiu współpracy polsko-ukraińskiej”. Tak oto cała prezydencka ekipa znalazła się w sytuacji co najmniej niezręcznej, wystawiona przez swojego ukraińskiego „przyjaciela” na pośmiewisko i potępienie opinii polskiej.

Podczas gdy obóz Kaczyńskiego zaległ w banderowski bagnie – obóz Donalda Tuska dostał niemal w tym samym momencie wsparcie z Moskwy. Zaproszenie wystosowane do Tuska przez premiera Władimira Putina na wspólne obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, choć oczekiwane – przyszło w chwili bardzo dla polskiego premiera korzystnej. Polacy, zmęczeni ekscesami „polskiej polityki wschodniej” w wydaniu PiS i Lecha Kaczyńskiego, zniesmaczeni poziomem ukraińskiego i gruzińskiego partnera prezydenta RP – zaczynają doceniać walory „nowej polityki wschodniej” Tuska. Już zeszłoroczna wizyta Putina na Westerplatte była, wbrew publicystycznej wrzawie w mediach, sukcesem. Przy okazji okazało się, że tzw. przeciętny Polak rusofobem nie jest, Putina chciały zobaczyć setki ludzi gromadzących się pod Grand Hotelem w Sopocie. To nie tylko ciekawość, to także oczekiwanie na pozytywny przełom w polsko-rosyjskich relacjach. Putin jest zręcznym politykiem, wyczuł tę atmosferę i postanowił postawić kropkę nad „i”. Katyń ma być dla Rosji i Polski okazją do wspólnego potępienia stalinizmu niszczącego i Polaków, i Rosjan, w duchu oświadczeń rosyjskiego Kościoła prawosławnego, prezydenta Dmitrija Miedwiediewa i wreszcie samego Putina. Trudno sobie wyobrazić, żeby było inaczej.

Jan Engelgard, Nowa Myśl Polska