Skowyt psa poety (2)

Część III: Frankiści

To Frankiści, łącznie z żydowskimi bankierami Prus, doprowadzili do upadku I Rzeczypospolitej. Zniszczyli od wewnątrz jej instytucje polityczne, kościelne, ekonomiczne, finansowe i społeczne (arystokracja). Wszystko inne co się działo: konflikty Czartoryscy vs. Radziwiłowie, Reformatorzy vs. Tradycjonaliści, Król vs. szlachta, Sejm Czteroletni, było tylko następstwem inspiracji i intryg Frankistów. Biblia nas uczy że: „Gdy nie stanie drew, zgaśnie ogień; gdzie nie ma podszczuwacza, ustaną zwady.” (przyp: 26:20-21). W (przyp: 22:10-11) „Wypędź naśmiewcę, a wynijdzie z nim swar, i ustaną zatargi i potwarze”.

Frankiści byli /są jedną z najbardziej podłych, wyrachowanych, niebezpiecznych i bezwzględnych grup, jakie wyrosły z judaizmu i działają na zasadzie głęboko zakonspirowanej organizacji mafijnej, gdzie system symboli, znaków i sformułowań, nie rozumianych dla niewtajemniczonych, służy do rozpoznawania się i porozumiewania. Frankiści, podobnie jak Marrano w Hiszpanii i Donemeh w Imperium Osmańskim, obnosili się że swoją przybraną religijnością, długo spędzali czas w kościołach czy meczetach, afiszowali się sponsorowaniem przedsięwzięć kleru, dużo i głośno publicznie mówili o religii i Bogu a także o swoim „patriotyzmie” i „lojalności” względem narodu i państwa, gdy w tym samym czasie w domach odprawiali swoje okultystyczne praktyki i spiskowali przeciw narodowi i państwu w którym mieszkali. Często krytykowali innych (prawdziwych patriotów) za brak lub słabe oddanie sprawom religii, państwu i narodu tylko po to, aby przejąć przywództwo tych ruchów społecznych w celu ich zniszczenia, poprowadzenie w błędnym kierunku (i w konsekwencji zniszczenia) i eksterminacji przywództwa w błędnych działaniach, np. bezsensownych powstaniach.

Frank nauczał, że ponieważ Bóg jest ukryty w każdej rzeczy na ziemi a i tak je kontroluje, i ponieważ żydzi są dla ludzkości tym czym Bóg dla wszechświata, więc żydzi powinni być niewidoczną siłą która kontroluje ludzkość. Nakazał więc żydom przechrzcić się tylko pozornie i rozbijać od środka instytucje kościelne, państwowe, społeczne, kulturowe aż do całkowitej eksterminacji. Poprzez podstęp i oszustwo Frankiści spowodowali, że Polski Król Sas i inni arystokraci Polscy podnieśli ich (ok. 24 000) w XVIII wieku (począwszy od 1759) do stanu szlacheckiego i dzięki temu uzyskali nie tylko swobodę działania w całej Europie, ale przewagę nad rdzenną ludnością, której nienawidzili. Dzięki działaniom wcześniejszych Frankistów w drugiej połowie XIX wieku nastąpiła dalsza nobilitacja do stanu szlacheckiego dużej części żydów, co zmanipulowano w czasach komunizmu i uczono w podręcznikach, jakoby to plebs był nobilitowany.

Frankiści promowali wiele tych samych poglądów, co iluminaci, komuniści, bolszewicy i chasydzi, co wskazuje że źródłem tych nurtów byli właśnie Frankiści lub wyznawcy Sabataja Cwi (Księga Zohar), którzy później się przyłączyli do Frankistów. Frankiści, za nakazem Franka, praktykowali (praktykują?) różne dewiacje seksualne, jak również wymianę żon, orgie, itp., a które odbywali w swoje sabaty w rocznicę ich antycznych świąt. Również przywództwo iluminatów, komunistów i Bolszewików składało się w przeważającej większości z żydów i znane było z wyjątkowych dewiacji seksualnych.

Frankiści wierzą, że to co na ziemi ma swoje identyczne odzwierciedlenie na górze (w świecie duchowym). Mogą więc oddziaływać na to co się dzieje na ziemi poprzez manipulacje sprawami duchowymi, lub na odwrót sprawami ziemskimi które wspomogą ich bogów aby zniszczyły opiekę duchową gojów, co z kolei pomoże im w dominacji nad gojami. Frankiści wierzyli, że jeśli udało by im się zniszczyć wszystkie religie gojów, goje będą pozbawieni opieki swoich bogów aby ich chronić i ich bóg (Lucyfer) będzie zwycięzcą.

Frankiści wierzyli że robienie zła jest rzeczą dobrą (tzw. dualizm) bo tylko wtedy ich mesjasz osiągnie sukces, gdy zło zapanuje nad całą ziemią – i znaleźli w Starym Testamencie wiele tekstów, pokrętnie interpretowanych, wspierających te wierzenia. Dlatego też robili wszystko, co tylko mogli aby zinfiltrować i zrzucać rządy i dążyć do światowej rewolucji. Wślizgiwali się do rządów poprzez pozorne nawrócenia i małżeństwa i robili, co tylko mogli, aby wywoływać nieszczęścia, choroby, zarazy, głody i wojny.

Dzisiaj, duchowymi spadkobiercami Frankistów są między innymi tzw. neokonserwatyści w administracji Busha i liberałowie (Rahm Emmanuel, David Axelrod) w administracji Obamy, jak również cała elita finansowa świata (Rothschild, Schiff, Warburg, Lazar, Soros, etc). To, że nakrywają się płaszczami różnych eufemizmów i są pozornie w przeciwnych obozach, jest tylko dla zmylenia głupich gojów. Należy zauważyć, że polityka nic a nic się nie zmieniała bo… Obama nic nie może, nawet gdyby miał potencjał intelektualny i wiedzę, której nie ma. Frankiści są zdolni przetrwać w ukryciu przez setki lat, co udowodnili Marranos (ponad 400 lat) w Hiszpanii, kiedy to w nadarzającej się okazji wywołali wojnę cywilną, spalili kościoły i zakony, wymordowali księży i dużą część społeczeństwa.

Frankiści wierzyli w metempsychozę (wędrówkę dusz) i że dusza fałszywego mesjasza Sabataj Cwi przeszła na Jakuba Franka a później na innych i po siódmym wcieleniu przyjdzie Mesjasz czasów ostatecznych. Chabad Lubavitch wierzą, że zmarły Rabbe Menachem Mendel Schneerson był siódmym wcieleniem i odgrywał rolę Eliasza, który przygotował drogę Mesjaszowi, i że ich Mesjasz (według naszej Biblii: fałszywy prorok) jest obecnie pomiędzy nami. Frankiści wierzą, że wcielenie duszy Sabataj Cwi w wybraną osobę można dokonać według rytuałów Kabały Sabataja Cwi i podobno tą osobą ma być jeden z Rothschildów, którzy już w przeszłości ogłosili się królami żydów.

Zastanawiające jest to, że jeżeli Kabała i świat duchowy jest tylko mitem, to dlaczego ci którzy zetknęli się z praktykami Kabały i od nich odstąpili, do dziś wierzą w siły okultystyczne i uważają Kabałę za niebezpieczną? Co takiego się wydarzyło w czasie ich rytuałów, że zostali przestraszeni? Praktyki okultystyczne Frankistów są ściśle strzeżonym sekretem, a rytuał jest przekazywany w tzw. „przekazie ustnym” poprzez wieki tylko ściśle zaufanym członkom, którzy są inicjowani do grupy.

To Frankiści doprowadzili do rozbiorów Polski i zadali jej śmiertelny cios. Edouard Drumont wspominał w 1899 roku, że Alexandre Weill, stary i podobno proroczy człowiek żydowskiego pochodzenia, przyznał się, że to żydzi zniszczyli Polskę i powiedział mu że Francja skończy podobnie jak Polska, która była zniszczona, podzielona i rozproszona przez działania Frankistów pod koniec XVIII wieku. Zarówno Polska jak i Francja, dwa katolickie narody, które w swoim czasie przewodziły rozwojowi kultury europejskiej, były polami bitew w obu wojnach światowych, dokładnie tak jak to przewidzieli Weill i Drumont. Edouard Drumont napisał w 1899 roku:

„Już w 1875 roku Żyd, który obecnie jest już zapomniany, ale który wtedy był prawie że sławny i który był, w każdym razie, jednym z nabardziej interesujących i bardzo ciekawski duch, Alexandre Weill, wyjaśnił mi, że Francja była zobligowana do takiej samej zguby jak Polska i że byłoby dobrze, w najlepszym interesie ludzkości, żeby Francuzi, rozproszeni i bez kraju jak Polacy, szli i rozsiewali po całym świecie generalne prawdy cywilizacji i postępu” E. A. Drumont, „Les juifs contre la France une nouvelle Pologne”, Librairie Antisemite, Paris, (1899), ss. 36-48.

Tak więc mamy tutaj przyznanie się samych żydów że zniszczenie Polski było ich dziełem. Skutkiem zniszczenia Polski było że, tak jak to opisuje Drumont i jak chcieli Frankiści, wielu polskich intelektualistów, filozofów, poetów, artystów, polityków, teoretyków, etc. uciekło do innych krajów, i do takich miejsc, jak Francja, która była objęta rewolucją – i niosło że sobą swoją wysublimowaną wiedzę, kulturę, sposób bycia i obyczaje. Weill chciał również zniszczyć Francję i co, miał nadzieję, spowoduje migrację talentu i wiedzy. Alexandre Weill urodził się w 1811 roku, miał więc prawdopodobnie bezpośredni kontakt z Frankistami, którzy zniszczyli Polskę, i wiedział co mówi.

Frankiści, zniszczyli Polskę poprzez całkowite sparaliżowanie polskiego rządu, systemu władzy, hierarchii kościelnej (zwłaszcza biskupów) i finansów w drugiej połowie 1700-nych lat (zwłaszcza sejm czteroletni) i Polska dostała się pod tyranię rosyjską, pruską i austriacką. Występowali w każdym stronnictwie i partii polskiej tego okresu, nie ze względu na swoje przekonania, ale by szpiegować i skłócać nieświadomą szlachtę, gdy sami byli lojalni tylko swojej nadrzędnej organizacji i przywódcy. Byli więc najgłośniejsi i najbardziej kłótliwi na zebraniach szlachty.

Jest ironią, że nas się obwinia, wmawia się i naucza w szkołach, jak to szlachta Polska była kłótliwa i nie mogła dojść do porozumienia z końcem XVIII wieku, najczęściej właśnie przez żydów, kiedy to właśnie ten obcy element był tym najbardziej kłótliwym. Nawiasem mówiąc jest prawdopodobne, że Kaczyńscy są właśnie spadkobiercami Jakuba Franka i Sabataja Cwi, gdyż wywodzą się z Podola/Odessy – regionu gdzie Frankiści/Donmeh mieli jedno ze skupisk. Prawdopodobnie Gosiewski, Kamiński, Bielan, jak i cała gwardia Lecha i Jarosława Kaczyńskich wywodzi się z Frankistów.

Frankiści zniszczyli Polski system finansowy poprzez bicie fałszywego pieniądza w Prusach (Brandenburgii) i Saksonii i zalewanie nim Polski z jednoczesnym topieniem Polskiej złotej monety i wywożeniem złota do Prus, gdzie jako moneta Brandenburgii służyła do budowy gospodarki Prus kosztem Polski. Polska służyła więc jako tzw: „cash cow” i jej żywotne soki były w sposób ukryty kierowane do budowy siły Prus. To polskie złoto zbudowało potęgę gospodarczą i militarną Prus, a Frankiści stali się zamożnymi, co pozwoliło im wymieszać swoją krew z krwią Polskiej arystokracji, która całkowicie się zjudaizowała, zachowując pozory katolicyzmu.

Żydzi rozbili społeczeństwa Francji i Polski, częściowo z tego powodu, żeby intelektualiści tych najbardziej rozwiniętych i wyrafinowanych narodów ówczesnego świata krążyli po świecie i głosili modernizm, który to ułatwiłby żydom infiltrację reszty świata, co wypełniłoby proroctwa żydowskich proroków którzy prorokowali zagładę gojów i rządy żydów. Podobny scenariusz, jak w przypadku Polski, żydzi i Frankiści powtórzyli w swoich intrygach które doprowadziły do powstania listopadowego i styczniowego kiedy to najbardziej światła cześć społeczeństwa zginęła lub została wygnana z kraju, a ich miejsce i majątki zajęli żydzi lub Frankiści.

Innym powodem zniszczenia wysublimowanej kultury Polskiej tego okresu i Polski była chęć zajęcia czołowej pozycji w społeczeństwie Polskim przez Frankistów, co osiągnęli poprzez małżeństwa z arystokracją Polska, która całkowicie się zjudaizowała zachowując pozory katolicyzmu. To właśnie pod koniec XVIII wieku nastąpiła zasadnicza zmiana wyglądu arystokracji Polskiej i wyższego szlachectwa poprzez wymieszanie się z mongoloidalno-tureckim wyglądem aszkenazich. Wystarczy spojrzeć na obrazy naszej arystokracji przed i po XVIII wieku. Przed tym okresem miała wygląd typowo słowiański lub nordycki z jasnymi włosami.

Działania Frankistów w XIX w. były wręcz zabójcze dla naszego narodu i są zgubne do dziś. Wywołali dwa powstania, przez które zginęła lub została wygnana na Sybir i zachód najbardziej odważna, światła, wykształcona cześć społeczeństwa [1,2,3]. To po Powstaniu Styczniowym żydzi przejęli za bezcen Polskie kamienice i dworki, których nie budowali. Wystarczy przyjrzeć się tym kamienicom i czasie kiedy były wybudowane. Te domy wybudowało Polskie mieszczaństwo w dawnych wiekach. Ci ludzie zginęli w powstaniach lub zostali z tych posiadłości wyeksmitowani, a ich posiadłości zlicytowane za bezcen przez zaborców na licytacjach, w których Polacy mieli zakaz uczestnictwa. Teraz chcą, aby im dawać lub płacić za nieruchomości, które prawnie nigdy do nich nie należały, bo to oni wymordowali mieszkańców tych kamienic i dworków poprzez swoje intrygi. Nam zostawili natomiast tylko ulice i przez dziesiątki lat, aż do dziś, winią Polaków, którzy nie mogli się wtedy bronić, bo albo zginęli albo gnili na Sybirze, za to co sami żydzi spowodowali.

Naśmiewali się z nas i rozpuścili plotkę po całym świecie o naszej rzekomej głupocie, a co w istocie było tylko naszą tolerancją i miłosierdziem. To po powstaniu styczniowym z żydowskich dzielnic Nowego Jorku, poprzez żydowską prasę, wyszła ta propaganda na USA i świat, aby nas jeszcze bardziej dobić i aby nikt nas nie brał na poważnie, gdybyśmy chcieli mówić o tym, co oni zrobili nam w Powstaniu Styczniowym. Podobnie było z Ormianami, gdy w Rosji Sowieckiej opowiadano sobie dowcipy o radiu Erewań i przedstawiano Ormian jako kłamców tylko dlatego, że również bolszewicy, obok kryptożydów tureckich, dokonali rzezi na Ormianach.

Żydzi wierzą że gdy zamorduje się kogoś, to zabija się nie tylko tą jedną osobę, ale również wszystkich jego potomków. W powstaniu styczniowym zginęło kilkadziesiąt tysięcy ludzi i ok. 250 tysięcy zostało wygnanych – które to stanowiłoby ok. 4 miliony w 1939 roku wobec dużego przyrostu ludności w tym okresie. Byłaby to najbardziej patriotyczna, wykształcona i słowiańska cześć społeczeństwa, która mogła odmienić naszą historię w XX wieku.

Frankiści istnieją do dziś i z łatwością rozpoznają się w tłumie. Jest coś genetycznego w nich, co instynktownie nakazuje im szkodzić interesom Polaków pochodzenia słowiańskiego i narodowcom, którzy nawet nie orientują się, dlaczego są atakowani przez innych niby „Polaków”. Jest to sprawa genetyczna, być może również duchowa i historyczna, gdzie w rodzinie przekazywano sobie opowiadania, „dokonania” i poglądy o Polakach. Dlatego my powinniśmy odrzucić narzucone nam sztuczne ograniczenia myślowe i nauczyć się rozpoznawać tych ludzi, tak jak oni bezbłędnie rozpoznają rodowitych Polaków, w czym nie mają żadnych ograniczeń typu politycznej poprawności ( http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/poznaj-zyda/).

Rozpoznanie ich nie jest takie trudne po krótkim kursie, który ukazałby ich cechy charakterystyczne, takie jak wygląd, sposób mowy, nazwisko, poglądy, osobowość, charakter, jakich rzeczy pryncypialnie bronią, jak się wynoszą swoim rzekomym sprytem, jak mówią z góry do innych jakby naprawdę byli „mądrzejsi”, z jak krwiożerczą złością odnoszą się do narodowców, jak na argumenty merytoryczne rzucają obelgami. Obicie się o tych ludzi w życiu, stosunkowo łatwo pozwoli ich poznać.

Należy odsunąć tych ludzi od wpływu na nasz rząd, samorządy, edukację, kulturę, mas media a wtedy zapanuje spokój i wreszcie będziemy mogli iść do przodu jako państwo i naród. Jeżeli chcą się przyłączyć do budowy Polski to dobrze, ale NIGDY na kierownicze stanowiska w istotnych dziedzinach, gdyż wielokrotnie udowodnili w przeszłości, że nie wolno im ufać. W chwili naszej największej słabości ujawniają się, aby zadać nam cios w plecy. Jest to brak roztropności z naszej strony i było by to, a właściwie jest, zabójcze dla nas. Więcej można przeczytać w „Rola neofitów w dziejach Polski”, Stanisław Didier, WERS, Warszawa 1934r.

Rothschildowie wraz z sześcioma innymi rodzinami jak również Adam Weishaupt, są duchowymi spadkobiercami Jakuba Franka, z którym prawdopodobnie mieli bezpośredni kontakt. Frankiści ustanowili sobie rezydencję na przedmieściach Frankfurtu, w Offenbach w 1786 roku. Z Frankfurtu wywodzą się Rothschildowie i związek pomiędzy bankierami frankfurckimi a frankistami istniał prawdopodobnie już wcześniej.

Wskazywało by to na to, że działania Adama Weishaupta jak i Rothschildów były następstwem nauk Jakuba Franka. Istnieje dowód na to, że taki związek istniał. Aleksander Kraushar w swojej polskiej książce „Jakub Frank i Polscy Frankiści” (tłumaczenie z angielskiego, więc może nie być dokładnym tytułem. W angielskim: „Jacob Frank and the Polish Frankist Followers”), przetłumaczoną na angielski po tytułem: „Jacob Frank: The End of the Sabbataian Heresy” (już tytuł wskazuje na to że oni dalej istnieją i są czynni) na stronie 369 pisze:

„… Mieszkańcy Offenbachu pamiętali wysiłki krewnych [Jakuba] Franka aby im pomóc. Poza wsparciem moralnym, było również wsparcie finansowe, ponieważ ta relatywnie nieznacząca rodzina rozpowszechniała pogłoskę o swoich związkach z wpływowymi dworami Europy, co podniosło ich pozycje i znaczenie tak że najbardziej znaczące banki w Frankfurcie spieszyły że swoimi ofertami wsparcia. Nawet Rothschildowie byli częścią wiernych, o czym Mr. Schenk-Rinck wspomniał w drugiej części swojej pracy „Die Polen in Offenbach.”

Dzisiaj właśnie w Frankfurcie znajduje się tzw. Szkoła Frankfurcka, która jest siedliskiem światowego komunizmu. Frankfurt też jest centrum finansowym Niemiec. Natomiast nasze godło narodowe, choć będące kopią Novara-Stemma, jest podobne do godła Frankfurtu i Rothschildów.

1. Agaton Giller, „Historja powstania narodu polskiego”
2. Mikołaj Berg, „Zapiski o powstaniu polskiem 1863 i 1864: r.”
3. Z. L. S. „Historja dwóch lat 1861-1862″

Cześć IV: Kwestia Piłsudskiego

Piłsudski do dziś odgrywa znaczącą rolę na polskie społeczeństwo, z tego względu, że będąc wypromowany na ojca opatrznościowego narodu polskiego, jego metody postępowania są automatycznie naśladowane przez następne pokolenia.

Do zrozumienia teraźniejszości musimy cofnąć się wstecz przynajmniej do czasu I wojny światowej i zrozumieć jaka polityka była prowadzona w tym czasie. Skoncentrujmy się tylko na sprawach dotyczących Polski i zweryfikujmy wiedzę którą uważamy za prawdziwą. Powiążmy wydarzenia rozgrywane w gabinetach z wydarzeniami na polu walki i zachowaniem przywódców. Jak się one do siebie mają? Czy są logiczne?

Józef Piłsudski odegrał kluczową rolę w tym etapie historii czego konsekwencje odczuwamy do dziś. Do dziś jest spór dotyczący jego postępowania w czasie I wojny światowej i później w czasie II Rzeczypospolitej. Jedni uważają go za niedościgniony wzór polityka i męża stanu, drudzy za osobę, która nie tylko zniszczyła młodą Polską demokrację i jest odpowiedzialna pośrednio za klęskę wrześniową poprzez sabotaż procesu unowocześnienia armii i promocję miernot na najwyższe szczeble dowódcze, ale również torpedowała działania odradzania Polski w krytycznych latach 1918-1920 roku. Przeanalizujmy więc postępowanie Józefa Piłsudskiego.

Piłsudski tworzy legiony sponsorowane przez Austro-Węgry. Wkracza ze swoją grupą licząca 144 osoby na tereny Kongresówki w celu wywołania powstania w zaborze Rosyjskim przeciw carowi. Cel ten się nie udaje, gdyż społeczeństwo doświadczone wydarzeniami powstania styczniowego postrzega ich jako grupę wichrzycieli, młodzików bez poczucia odpowiedzialności.

Prusy i Austria wydają akt 5 listopada 1916 roku mając nadzieję utworzenia milionowej armi Polskiej, do czego Piłsudski oferuje swoją pomoc Hansowi Harwigowi von Beselerowi, generał-gubernatorowi i pomysłodawcy proklamacji. Niektórzy historycy twierdzą, że Piłsudski był wizjonerem i przewidział przebieg I wojny światowej: że Rosja zostanie najpierw pokonana przez państwa centralne, a później państwa centralne przez Ententę. Z tego też powodu odmawia złożenia powtórnej przysięgi na wierność Wilhelmowi II, co wywołuje tzw. kryzys przysięgowy i co przynosi Piłsudskiemu sławę i szerokie uznanie przez Polaków. Piłsudski zostaje osadzony w Magdeburgu, a legiony rozwiązane. Około 3300 legionistów z Kongresówki internowano, a około 3500 z Galicji włączono do armii austro-węgierskiej i wysłano na front włoski.

Jednak każdy bardziej dociekliwy historyk musi zadać sobie pytanie, czy ta oficjalna wersja historii ma logiczny sens.

1. Skoro Piłsudski przewidział przebieg wojny i wiedział, że Prusy w ostateczności przegrają, to dlaczego nie złożył powtórnej przysięgi Cesarzowi tylko po to, aby przy końcu wojny mieć wielusettysięczną dobrze uzbrojoną armię polską, która tak bardzo by się przydała w krytycznych momentach końca 1918 i początku 1919 roku?

2. Skoro Piłsudski przewidział że Prusy wojnę przegrają, to można było zakładać, że spowoduje to prawdopodobnie upadek Wilhelma II jako Cesarza Niemiec, automatycznie czyniąc przysięgę nieważną. Więc dlaczego odmawia przysięgi, która i tak nie będzie ważna?

3. Jeżeli Piłsudski przykładał w swoim postępowaniu, znaczenie do przysięg, to dlaczego złożył taką przysięgę wcześniej po raz pierwszy?

4. Dlaczego che wywołać powstanie wtedy, gdy teren jest nasycony regularnym wojskiem, z którym nieuzbrojeni powstańcy nie mieliby żadnych szans?

5. Dlaczego odmawia tworzenia armii polskiej w momencie, gdy teren jest oczyszczony z wojsk Rosyjskich i ma polityczne poparcie i wolę strony pruskiej, dla której Piłsudski pracuje, aby stworzyć własne wojska? Przecież gdyby nawet powstanie się udało (co było niemożliwe), to i tak ten teren byłby zajęty przez wojska pruskie. Co za różnica jest więc że sekwencja wypadków nastąpiła w odwrotnej kolejności, bo najpierw teren został zajęty przez wojska pruskie i później otrzymuje zielone światło do tworzenia sił polskich? Przecież takie rozwiązanie było korzystniejsze, bo nie wylała by się niepotrzebnie krew polska w powstaniu?

6. Skoro Piłsudski był wizjonerem, to dlaczego nie przewidział niepowodzenia powstania przeciw carowi w 1905 roku? Przecież gdyby udało mu się wywołać powstanie na terenach Polski w 1905 roku, to nastąpiła by rzeź. Zniszczone zakłady, dziesiątki albo setki tysięcy zabitych, więzienia, wywózki, emigracja setek tysięcy lub milionów Polaków. Nie byłoby już z czego Polski składać w 1918 roku.

7. Skoro był wizjonerem to dlaczego nie przewidział, że Polacy w Kongresówce nie chcą już powstań? Przecież to były sprawy nieodległe w czasie i wystarczyło tylko znać nastroje społeczne. Czy Piłsudski ich nie znał?

Jasne jest więc że oficjalna wersja historii dotycząca Piłsudskiego nie trzyma się kupy. Jest nielogiczna i jedno twierdzenie zaprzecza drugiemu. Jeśli jest nielogiczna, to znaczy że gdzieś jest nieprawda, kłamstwo. Powstaje więc pytanie: jak było naprawdę? Powstają też inne pytania. Dlaczego ta historia jest zafałszowana i dlaczego tę właśnie historię „ktoś” stara się nam wtłaczać? Kto stara się nas oszukać? Dlaczego? Postarajmy się odpowiedzieć na te pytania poprzez analizę globalnej polityki, której składową była sprawa Polska. A więc jaka jest historia bardziej prawdziwa.

I wojna światowa została wywołana celowo i świadomie poprzez grupę ludzi, którzy poprzez wojny i permanentną rewolucję realizują swoje światowe cele. Od początku wiedziano, kto tę wojnę wygra i jak długo ma trwać (mniej więcej) aby osiągnąć swój cel polityczny, finansowy, gospodarczy, religijny, demograficzny. Elita żydowska chciała i wiedziała, z dużym prawdopodobieństwem, że Prusy tę wojnę wygrają – i właściwie Prusy tę wojnę wygrały już w 1916 roku.

Jednak sprawy się komplikują i żydzi nie otrzymują od Kaisera tego, co chcą, a mianowicie realizacji planu Berlin-Bagdad, który polegałby na włączeniu Europy Środkowo-Wschodniej i Bliskiego Wschodu, aż do Iraku, do niemieckiej strefy wpływów. W ten sposób Niemcy zagwarantowałyby powstanie niezależnego państwa Izrael na terenach Palestyny. Kaiser obawiał się konfliktu z sojuszniczą Turcją, bo nie wiedział że ona, będąc pod władzą kryptożydów, tzw. Młodych Turków, jest gotowa do wzięcia. Zwycięstwo Prus miał zapewnić też Piłsudski poprzez wywołanie powstania na terenie Kongresówki, co zmusiło by Rosję do jego tłumienia, a Prusom dało szybkie zwycięstwo na zachodzie. W dalszej kolejności, osamotniona Rosja szybko uległaby przewadze technologicznej Prus.

Żydzi postanawiają więc zmienić strony. Proponują Brytyjczykom wciągnięcie USA do wojny w zamian za oddanie im Palestyny, która do Brytyjczyków nigdy nie należała. Takie zobowiązanie otrzymują już pod koniec 1916 roku, które owocuje wydaniem tzw. Balfour Declaration (Deklaracja Balfour’a) 2 listopada 1917 roku. Zapada więc decyzja, że Prusy mają tę wojnę przegrać i tak się też dzieje. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki żydzi w Niemczech, poprzez swoje organizacje robotnicze i masonerię, sabotują działania rządu, produkcję sprzętu militarnego, urządzają strajki, a żydowska prasa światowa zmienia stronę i nagle dotychczasowi okrutni imperialiści angielscy i francuscy stają się uosobieniem demokracji i cywilizacji, a Niemcy Bacha, Beethovena i Kantego są barbarzyńskimi Hunami.

Wystarczy spojrzeć na artykuły w prasie amerykańskiej tego okresu, aby przekonać się, że prasa amerykańska w latach 1914-1916 była przychylna stronie niemieckiej, po czym nastąpiła zmiana i od końca 1916 roku popierała stronę Entente. USA, która wybrała prezydenta na podstawie deklaracji o nieangażowaniu się w konflikt, przystępuje do wojny po stronie Entente pomimo tego, że większość społeczeństwa amerykańskiego popierała Niemcy ( a ok. 50% amerykanów było pochodzenia niemieckiego) i nienawidziła imperializmu Anglii i Francji.

Roman Dmowski zauważył tą zmianę sympatii żydów. W swojej książce „The Jews and the War” z 1924 roku pisze, że wielu żydów, którzy popierali Państwa Centralne na początku wojny zmieniło stronę i zaczęło popierać Entente na początku 1917 roku. Było to właśnie wynikiem decyzji, które zapadły na najwyższym szczeblu o Palestynie dla żydów i „jakoś” rozeszły się do niższych pokładów społeczeństwa żydowskiego którzy, choć może nie wiedzieli dlaczego mają zmienić poparcie, wiedzieli że tak mają zrobić.

Dmowski obawiał się, że żydzi już wtedy chcieli zrobić z Polski nowa Palestynę dlatego, że olbrzymia ilość żydów była przywożona do Polski zarówno z Niemiec jak i z Rosji w czasie I wojny światowej, natomiast po zakończeniu I wojny z Rosji przysłano nam przynajmniej 600 tys żydów którzy, po wkroczeniu sowietów w 1939 roku na wschodnie tereny Polski, denuncjowali Polaków, a później znaczna ich cześć uciekła z sowiecka armią przed nacierającymi Niemcami. Gdyby Prusy wygrały wojnę poprzez realizację planu Berlin-Bagdad, wówczas żydzi utworzyli by dwa państwa żydowskie. Jedno, Izrael w Palestynie, a drugie, Judeopolonię na terenach Polski. W ten sposób zrealizowali by program kabały o dwóch państwach żydowskich przed czasem ostatecznym. Gdyby wtedy udało im się stworzyć Judeo-Polonię, nasz los dzisiaj byłby taki sam jak Palestyńczyków – lub już by nas nie było. Do realizacji tego celu potrzebny był też im Piłsudski.

Piłsudski, który od wczesnej młodości kręcił się w środowisku żydowskich rewolucjonistów i miał z nimi bliskie kontakty (prawdopodobnie przez masonerię) jest przeświadczony, że Prusy i Austria mają tą wojnę wygrać. O tym, że tak właśnie jest, świadczy cała wcześniejsza działalność Piłsudskiego, który postępuje dokładnie tak samo, jak rewolucjoniści żydowscy w Rosji, zwłaszcza w 1905 roku. Świadczyłoby to o tym że Piłsudski nie opierał swoich decyzji na własnych przemyśleniach geopolitycznych (jeśli je miał), lecz polegał na opiniach ludzi, którzy mieli rozleglejsze kontakty i byli bardziej wtajemniczeni, niż on. Był więc w pozycji człowieka, którym łatwo manipulować. Był idealnym kandydatem z punktu widzenia interesu żydostwa do rozegrania karty Polskiej w ich globalnym celu. Niezbyt inteligenty, nienawidzący Rosji tak jak żydzi, zapalczywy, próżny – nie dokształcający się, skoncentrowany na sobie, megaloman.

Przeświadczony o zwycięstwie Austrii i Niemiec tworzy Legiony i wyrusza z nimi na rozniecenie powstania w zaborze Rosyjskim, które mu się nie udaje. Sytuacja jednak się komplikuje, gdy żydzi podejmują decyzję o zmianie stron na przełomie 1916/1917. Gdyby dłużej pozostał przy Niemczech i Austrii byłby nieużyteczny dla masonerii, a prawdopodobnie uważany przez Polaków jako zdrajca, choć to zależało by od tego, jak zachowałby się przy końcu wojny. Można rozważać, czy Piłsudski sam dowiedział się od swoich towarzyszy, że jednak Prusy tę wojnę przegrają i próbował ratować swoją pozycję odmawiając przysięgi.

Bardziej prawdopodobne jest jednak, że cała scena z przysięgą została zaaranżowana aby ratować swojego cennego agenta, gdyż takie są metody działania masonerii w uwiarygadnianiu swoich agentów. Było to bardzo łatwe do zrobienia, gdyż rząd Prus, jak również znaczna cześć hierarchii militarnej, był kontrolowany przez krypto-żydów. Z jednej strony mówią generalicji niemieckiej, że Piłsudski jest niepewny i należy zmusić go do złożenia powtórnej przysięgi, a z drugiej strony mówią Piłsudskiemu, że musi odmówić złożenia przysięgi. Nikt nie wie całej prawdy, tylko ci, co są ponad państwami i nimi manipulują poprzez swoje organizacje takie, jak masoneria. Całe to zajście z przysięgą nie ma jednak sensu (gdyż Piłsudski już wcześniej taką przysięgę złożył) i logicznego wytłumaczenia, poza jedynie chęcią zniszczenia Polskich Sił Zbrojnych (tzw. Polnische Wehrmacht) i wypromowania Piłsudskiego na przywódcę Polaków. I tak oto, prostym i tanim zabiegiem, Piłsudski z przegranego i nic nie znaczącego w społeczeństwie polskim, nagle staje się „bohaterem” narodowym.

W całym zajściu z „kryzysem przysięgowym” należy połączyć ze sobą kilka wydarzeń. Żydzi uzyskali gwarancje Wielkiej Brytanii utworzenia państwa żydowskiego w Palestynie z końcem 1916 roku, prawdopodobnie w listopadzie lub grudniu. W wyniku czego żydzi masowo zmienili swoje poparcie na korzyść Entente na początku 1917 roku. W Rosji wybuchła Rewolucja Marcowa, a USA ogłaszają deklarację wojny na Niemcy i Austro-Węgry 6 kwietnia 1917 roku. Jeśli, tak jak się twierdzi, Piłsudski przewidział upadek Niemiec, to czy nie powinien złożyć przysięgi (która po upadku Niemiec nie była by ważna) i zacząć budować 1 milionową armię Polską, tzw. Polnische Wehrmacht, kosztem Niemiec?

Ta armia tak bardzo by się przydała w 1918 roku, a Piłsudski mógł przeciągać rekrutację i formowanie armii do czasu, kiedy już będzie jasny upadek Niemiec. Tak właśnie należało zrobić. Składając przysięgę, Piłsudski miał zapewnienie, że ta armia będzie użyta tylko do walki z Rosją, co jest niesamowicie istotne, gdyż wtedy to armia polska kontrolowała by wypadki na froncie wschodnim. Mogła też wewnętrznie rozrastać się dzięki Polakom walczącym w armii rosyjskiej i Rosjanom przeciwnym Rewolucji Bolszewickiej.

Nie było by to jednak korzystne dla rewolucjonistów żydowskich, którzy planowali rewolucję bolszewicką w Rosji i Niemczech. Silna armia Polska w czasie, gdy Niemcy i Rosja będą zaabsorbowane rewolucją, mogła doprowadzić do utworzenia dużego Państwa Polskiego. Mogła też doprowadzić do porażki rewolucji bolszewickiej. W tym też celu ideę Hansa Harwiga von Beselera, utworzenia 1 milionowej armii, należało zniweczyć. Posłużono się do tego Piłsudskim (prawdopodobnie poprzez jego związki z masonerią), który przy okazji został wypromowany na „bohatera” narodowego.

Powtórnie posłużono się Piłsudskim, gdy przywieziono go w zalakowanym pociągu z Niemiec do Warszawy, zupełnie tak samo jak Lenina do Rosji. W ten sposób miano nadzieję, że Piłsudski, poprzez, swoją niekompetencję, zasabotuje wysiłki odrodzenia Polski lub zmniejszy ich skuteczność. Wiele jego działań po przyjeździe do Warszawy 11 listopada 1918 roku było szkodliwych. Brak wsparcia Lwowian w ich walce z Ukraińcami, odsuwanie ludzi kompetentnych od decyzji, brak zainteresowania powstaniem Wielkopolskim i Śląskim, itd. Nawet ustanowienie 8 godzinnego dnia pracy, 26 listopada 1918 roku, choć z pozoru szczytne, w tamtejszej sytuacji było sabotażem i jest wymysłem masońskim, mającym, pod pozorem walki o prawa ludzi, sabotować gospodarkę w celu wywołania braków i w ten sposób tworzenia tzw: „sytuacji rewolucyjnej”.

Historycznie patrząc można teraz zrozumieć dlaczego „katolicka” Rada Regencyjna odwołała samoistny katolicki rząd Polski i przekazała insygnia władzy niewierzącemu komunizującemu socjaliście Józefowi Piłsudskiemu, który będąc agentem Austrii (a prawdopodobnie i Prus) służył, świadomie lub nie, w istocie tej samej grupie ludzi i był ich nadętą marionetką. Można zrozumieć dlaczego to tych a nie innych ludzi powołano do Rady Regencyjnej z nadania Pruskiego czyli żydowskiego, bo polityka i finanse Prus były prawie całkowicie opanowane przez żydów poprzez ich organizacje masońskie. Po prostu wszystko rozgrywało się w „rodzinie” pomiędzy członkami, którzy tylko odgrywali różne role. W przypadku Rady Regencyjnej (Kakowski?) szczególną rolę odegrał zakon Maltański (szpitalników), który jest tylko narzędziem do wykonywania poleceń „góry”, a której nie zna i nie zna również ostatecznych celów. Większości może się wydawać że pracują dla Kościoła, bo jest to przykryte ładnymi frazesami.

Czy możemy się upewnić że scena z przysięgą Piłsudskiego była zaaranżowana? Sądzę że tak. Wystarczy przejrzeć prasę, która wychodziła na terenach zaboru pruskiego, austriackiego i rosyjskiego, a która była w znacznej mierze, jeśli nie w całości, kontrolowana przez żydów, kryptożydów i masonerię. Jeżeli prasa trąbiła na okrągło o całym wydarzeniu, znaczy to, że rzeczywistym celem tzw: „kryzysu przysięgowego” była promocja Piłsudskiego – i scenę z Piłsudskim zaaranżowała masoneria.

Gdyby to nie było w interesie żydów, prasa by milczała lub może coś tam wspomniała na którejś z dalszych stron, i to w negatywnym świetle. Można również sprawdzić, czy taki był zwyczaj w armiach państw centralnych i czy w tym czasie coś takiego było praktykowane w stosunku do innych osób, powiedzmy z innych narodowości. Jeśli nie, i był to wyjątek, jest to kolejny dowód na to, że nastąpiła manipulacja.

Następnym razem Piłsudski pomógł Sowietom skonsolidować swoją władzę i podjąć marsz na zachód. Rosja Sowiecka miała potężne „amerykańskie” wsparcie finansowe i materialne w swoich przygotowaniach do marszu na zachód. Jedynym problemem dla elity finansowej był fakt, że władzę objął tam nie ten człowiek, który był do tego namaszczony. Przed agresją bolszewików na Polskę były ciągłe rozdźwięki pomiędzy różnymi frakcjami bolszewików, a zwłaszcza pomiędzy Leninem i Trockim. W skonsolidowaniu przywództwa Sowieckiego w decyzji marszu na zachód pomógł… Józef Piłsudski poprzez swoją wyprawę na Kijów. O tym, jakie tam zadziałały siły, można spekulować. Jednak skutki tych decyzji Piłsudskiego wskazują, że żydzi, poprzez masonerię, podsuwali rozwiązania Piłsudskiemu, które były w danej chwili im potrzebne. Wiadomo jest z nauki o strategii, że nie należy robić niczego, co mogłoby wzmocnić lub zjednoczyć przeciwnika. W tym wypadku wyprawa Kijowska skonsolidowała nie tylko Bolszewików, ale dostarczyła im poparcia środowisk, które nigdy nie utożsamiały się z Bolszewikami.

Ponieważ żydom i elicie finansowej świata nie udało się zapobiec powstaniu Polski w 1918 roku, robili więc całą gamę akcji mających na celu osłabienie młodego państwa. Henry Morgenthau raportował, że w 1919 roku żydzi w Polsce bez skrupułów stosowali przeróżne taktyki, aby zniszczyć młodą Polską demokrację i uzyskać kontrolę nad Polskim Rządem.

„Przyznali się że ich pięćdziesięciu sześciu mogło przesądzić o losach ustaw tylko w przypadku wyraźnych podziałów pomiędzy pozostałymi partiami. Jasne więc było że musieli zachęcać do takich podziałów.” H. Morgenthau, „The Jews in Poland”, The World’s Work, Volume 43, Number 5, (April, 1922), pp. 617-630, at 624.

Te podziały w pozostałych partiach tworzyli przez swoich agentów i frankistów, czyli krypto-żydów, a także masonów, którzy przeważnie nie znają prawdziwych celów organizacji nadrzędnej. Ten sam proces jest w użyciu i obecnie. Ten proces skłócania Polskiego Sejmu i obalania rządów trwał aż do 1926 roku i był przygotowaniem do przejęcia władzy przez Piłsudskiego, kiedy to już masoni osiągnęli kontrolę nad Polską poprzez swoją marionetkę.

Kult jednostki u wielbicieli Józefa Piłsudskiego jest wręcz porażający i ukazuje do jakiego stopnia człowiek może być omamiony. Żadne fakty historyczne do nich nie docierają i choć istnieje prosta interpretacja,to znajdują najprzeróżniejsze wytłumaczenia dla swojego idola, które nic nie mają wspólnego nawet z możliwością rzeczywistości i logiką. Jest to bardziej problem psychologiczny i jestem pewien, że istnieje nazwa tego fenomenu w psychologi. Po prostu jest im ciężko odrzucić kawał swojego własnego życia, kiedy to byli zafascynowani i „żyli” tym mitem, a teraz nie mieli by czym wypełnić tej pustki.

Natomiast mit Piłsudskiego jest umiejętnie pielęgnowany przez żydów i masonerię z kilku powodów. Po pierwsze: odciąga prawdziwych patriotów od dobrych wzorów. Po drugie: dzieli Polską prawicę na zwalczające się obozy. I po trzecie: promowanie Piłsudskiego, który był rewolucjonistą, powoduje automatyczne przejmowanie jego metod działania przez nowe pokolenia. Rewolucja zaś, jest wymysłem żydów mającym za zadanie samozniszczenie społeczeństwa. W czasie rewolucji bowiem, powodując wzajemne walki i/lub przeciągłe strajki jak w latach 1980-tych, społeczeństwo niszczy swój własny dobrobyt i ekonomię. To z kolei powoduje zaostrzenie tzw. „sytuacji rewolucyjnej”, objawiającej się brakiem środków na pokrycie fizycznej egzystencji narodu, co z kolei napędza jeszcze bardziej radykalne zachowania, które umiejętnie pokierowane przez zakulisową siłę mogą dalej niszczyć środki zapewniające utrzymanie społeczeństwa. W ten sposób napędza się spirala samozniszczenia.

W pewnym momencie zdesperowane społeczeństwo jest gotowe zaakceptować każde rozwiązanie (lub ideologię) polepszające sytuację. Na ten moment czekają właśnie żydzi i wkraczają, oferując „nadzieję” za horrendalną cenę, zwykle ubezwłasnowolnienie społeczeństwa i oddanie majątku. W zależności od formy „rewolucji”, oryginalni przywódcy i wykonawcy (tzw. użyteczni idioci) tego protestu są zawsze eliminowani lub odsuwani na boczny tor. W czasie Rewolucji Francuskiej ludzie, którzy rozdmuchali ją, zostali ścięci. Wszyscy też (oprócz Kiereńskiego) przywódcy Rewolucji Marcowej w Rosji w 1917 roku, przygotowującej grunt pod Rewolucję Bolszewicką, zostali rozstrzelani. W Polsce użyteczni, którzy wywołali strajki i rewolucję w 1980 roku, zostali bądź to zaaresztowani, bądź to zmuszeni do emigracji, a sam protest przejęty przez siły których celem było przejęcie majątku narodowego i przekształcenie ludności w niewolników.

Tak więc naśladując metody Piłsudskiego, społeczeństwo, a zwłaszcza młodzi i niedoświadczeni, powodują coraz większe samozniszczenie i poddanie społeczeństwa pod kontrolę żydów, którzy nigdy nie mieli rewolucji w swoim własnym narodzie. Czy nie jest to ciekawe, że żydzi promują rewolucje w społeczeństwach gojów – ale nigdy u siebie?

Pozostaje jeszcze kwestia rzekomego wizjonerstwa Piłsudskiego, który jakoby „przewidział” przebieg wypadków I wojny światowej. Kto jednak o jego wizjonerstwie mówi? Angielskojęzyczna Wikipedia podaje, że niejaki Roos i Rothschild (Bibiografia pozycja 47, 48) twierdzą, że Piłsudski przewidział przebieg I wojny światowej na spotkaniu w Paryżu w 1914 roku. Być może są inni świadkowie i autorowie podtrzymujący tę tezę, jednak i Roos i Rothschild wydają się być nazwiskami żydowskimi. Tak więc, choćby z tego faktu wynika, kto jest zainteresowany tym, aby Polacy uprawiali kult Piłsudskiego. Gdyby to nie było dla nich korzystne, z pewnością by tego nie robiono.

Nie ma tu miejsca na szersze rozwinięcie tego tematu, można tylko dodać że Polska została zdradzona nie tylko w 1939 roku, ale dużo wcześniej. Została zdradzona nie tylko przez aliantów, ale również przez ludzi którzy doszli do władzy po zamachu Piłsudskiego w 1926 roku i którzy Polską rządzili w tym czasie i ukartowali sytuację ze swoimi pobratymcami, którzy kontrolowali Francję, Wielką Brytanię, ale również i Niemcy. Ich plan przewidywał posłużenie się Polską do wywołania wojny światowej. W ich planie Polska miała być doprowadzona do konfliktu z Niemcami poprzez danie fałszywych alianckich gwarancji – i Polska tą wojnę miała przegrać, co też się stało. Churchill przed zakończeniem wojny w 1945 roku wyrażał się, że był to „konflikt kontrolowany” i że „Nigdy nie było wojny łatwiejszej do zakończenia” (cytat z: Washington Post, 11 czerwiec, 1984). Jedyną trudnością było spowodowanie wybuchu tej wojny.

Churchill dążył do przedłużenia wojny, która mogła się już zakończyć w 1943 roku, gdyby zastosowano plan Wedemeyera, a który to plan Churchill osobiście storpedował. Zrobił to z tego powodu, że armia sowiecka była za daleko od wschodniej Europy, a chciano aby była ona pod „sowieckim” reżimem. Generalicja niemiecka wzięta do niewoli jednoznacznie wyraziła się, że gdyby zastosowano ten plan w 1943 roku, Niemcy nie były by w stanie zatrzymać ofensywy. Rozumiejąc, kto miał rzeczywistą władzę w Polsce po 1926 roku, można zrozumieć dlaczego przygotowanie Polski do wojny było mierne, dlaczego zastosowano nierealny plan obrony, dlaczego we wrześniu 1939 nastąpił sabotaż armii polskich z naczelnego dowództwa, dlaczego po 1926 roku do średniego i najwyższego dowództwa promowano miernoty łącznie z Rydzem Śmigłym. Józef Beck, będąc internowany w Rumunii, powiedział: „Teraz już mnie nie potrzebują”. Ale kogo miał na myśli? Chyba nie wątpił, że Sikorski go nie potrzebuje.

Dzisiaj słowo „Józef Piłsudski” jest kluczem-wytrychem polityków którzy publicznie deklarują tego człowieka jako swojego „bohatera” i wzór, a co jest w istocie deklaracją lojalności złożoną tym samym siłom i znaczącą: „Tak, będę wam służył”. Inni są tak naiwni, że wierzą w ten wytwór masońskiej propagandy przedwojennej o osobie, która wcale taka nie była, jak ją sobie wyobrazili w głowach, a żydzi gromadzą się wokół i popierają takich naiwniaków, bo wiedzą że ci ludzie, naśladując Piłsudskiego, nieświadomie służą sprawie żydowskiej. To poparcie jest jednak tylko do czasu, gdy zużyte narzędzie, które już wykonało swoją pracę, jest odstawione.

Aby przedłużyć szkodliwe oddziaływanie Piłsudskiego na następne pokolenia Polaków wytworzono kult Piłsudskiego, który jest pewną duchową formą oddziaływania na nas. Choć promują ateizm i materializm w świecie gojów, elita żydowska i Frankiści są bardzo religijni i wierzą, że to co na ziemi ma swoje identyczne odzwierciedlenie na górze (w świecie duchowym). Mogą więc oddziaływać na to, co się dzieje na ziemi, poprzez manipulację sprawami duchowymi lub na odwrót sprawami ziemskimi (poprzez np: umieszczenie masona Piłsudskiego na Wawelu), które wspomogą ich bogów aby zniszczyły opiekę duchową gojów, co z kolei pomoże im w dominacji nad gojami.

Tak więc wytworzenie kultu Piłsudskiego który w istocie szkodził Polsce, jest wspomaganiem sił duchowych, które z jednej strony mają wzmacniać żydów, a z drugiej szkodzić Polakom. Dlatego też użyli masonerii i wszystkich swoich wpływów w kościele katolickim, łącznie z zabójstwem Papieża, aby pokonać opór biskupa Sapiehy i znacznej części kościoła Polskiego który nie zgadzał się na umieszczenie zwłok Piłsudskiego na Wawelu – duchowej i kulturowej stolicy Polski. Oni doskonale wiedzieli kim był Piłsudski i jak zanieczyszczenie tego uświęconego miejsca wpłynie na Ducha Polskiego.

Dzisiaj, dusza Piłsudskiego, z otchłani ciemności, bezcześci uświęcone miejsce Polski i zakłóca swoim jazgotem wieczny odpoczynek Królów Polskich, a duch jego rozlewa się z góry Wawelu na całą równinę Polski, zaciąga bielmo na oczy Polaków i tłumi głos ducha polskiego szeleszczący pośród łanów, wierzb, lasów i wydobywający się z ziemi polskiej… który cicho, ale ciągle wyraźnie, podpowiada nam, którędy nasza droga.

Aby wreszcie usłyszeć głos Ducha Polskiego, musimy wyrzucić Piłsudskiego z Wawelu i przywalić go skałą Skałki, gdzie towarzystwo Miłosza jest dla niego bardziej odpowiednie, albo do Alei „Zasłużonych” ze swymi kamratami duchowymi – albo nawet dać go Litwinom do Wilna, które było mu tak bliskie.

Nadesłał Marek S.

C.d.n.