Zaskakujący zwrot ws. Strauss-Kahna. Wycofano oskarżenie.

Nowojorscy prokuratorzy zwrócili się z prośbą do sądu o wycofanie zarzutu napaści seksualnej wobec byłego szefa Międzynarodowego Funduszu Walutowego Dominique’a Strauss-Kahna – informuje Reuters. Rekomendacje w tej sprawie złożono w kancelarii sądu na Manhattanie. Właśnie taki rozwój wypadków przewidywali byli prokuratorzy z Nowego Jorku.

– Prokuratura będzie musiała ostatecznie wycofać oskarżenie, bo nie jest w pełni przekonana co do każdego punktu oskarżenia – powiedział agencji Bloomberg Thomas Curran, były prokurator Manhattanu.

Strauss-Kahn, oskarżony o przestępstwa seksualne, ma stawić się przed sądem na Manhattanie jutro. Eksperci uważają, że właśnie wtedy prokuratura ostatecznie odstąpi od oskarżenia byłego szefa Międzynarodowego Funduszu Walutowego, gdyż nie jest w stanie przekonywująco udowodnić jego winy.

14 maja pokojówka z hotelu Sofitel w Nowym Jorku oskarżyła Francuza o gwałt i zmuszenie jej do seksu oralnego. Strauss-Kahn nie przyznał się do winy. Po tych oskarżeniach Strauss-Kahn, jeden z najbardziej wpływowych ludzi na świecie, trafił do aresztu, który następnie sąd zamienił na areszt domowy. Gdy jednak okazało się, że zeznania pokojówki są pełne sprzeczności, a ona sama w przeszłości oszukiwała amerykańskie władze i miała także kontakty ze światem przestępczym, sąd zwolnił Strauss-Kahna z aresztu domowego. Nakazał mu jednak pozostanie w USA.

Pokojówka złożyła pozew cywilny przeciwko Strauss-Kahnowi

Nowojorska pokojówka, która oskarżyła byłego szefa MFW Dominique’a Strauss-Kahna o molestowanie seksualne, złożyła na początku sierpnia pozew cywilny. Domaga się odszkodowania, tłumacząc, że w następstwie ataku została poniżona, a jej życie legło w gruzach.

Trypolis prawie cały w rękach powstańców

Siły Muammara Kadafiego kontrolują jedynie 10-15 procent Trypolisu i powinny poddać się, aby uniknąć rozlewu krwi w stolicy Libii – oświadczył szef włoskiej dyplomacji, Franco Frattini. Według źródeł dyplomatycznych, Kadafi przebywa w swojej rezydencji. Ujęto natomiast dwóch synów dyktatora. Polskie MSZ wyraża zadowolenie z zakończenia rządów Kadafiego.

Powstańcy świętują już zwycięstwo (fot. PAP/EPA/STR)

Z kompleksu w centrum Trypolisu wyjechały rano czołgi, które ostrzeliwują miasto. Agencja dpa podawała w niedzielę, że Kadafi uciekł z rodziną z Trypolisu w kierunku Algierii. Powołała się na „koła dobrze poinformowane” w libijskiej stolicy.

Wokół kompleksu pałacowego Kadafiego, Bab al-Azizija, trwają zacięte walki. Walki były szczególnie intensywne w południowej części miasta. Od godz. 6 rano słychać było odgłosy broni lekkiej i ciężkiej – relacjonowała agencja AFP.

Synowie Kadafiego ujęci 

Zatrzymany przez powstańców najstarszy syn dyktatora Libii Muammara Kadafiego – Mohammed powiedział nad ranem wtelefonicznej rozmowie z telewizją Al Dżazira, że jest w areszcie domowym w Trypolisie. Strzały przerwały jego wypowiedź.

Saif al-Islam, drugi syn Kadafiego również został aresztowany przez powstańców w niedzielę wieczorem.

Powołując się na telewizję Al Dżazira Reuters i CNN podały, że gwardia stanowiąca ochronę Kadafiego złożyła broń.

Koniec Kadaffiego?

Wszystko wskazuje na to, iż godziny libijskiego „dyktatora” są policzone. Międzynarodowi bandyci odnieśli kolejny sukces. Podporządkują sobie jeszcze jeden kraj, który odmawiał płacenia haraczu żydowskim banksterom i rozdania im swych bogactw.

Niedługo już bandyci będą mogli poświęcić się niszczeniu jednej z najlepszych infrastruktur afrykańskich – po to, aby potem ją „odbudowywać” kosztem narodu libijskiego, sami ciągnąc złodziejskie zyski z tego procesu.

Będą okradać Libię z bogactw jej ziemi, bezczelnie, na oczach całego świata.

Zajmą się grabieniem i niszczeniem wszystkiego, co ma dla Libijczyków jakąkolwiek wartość kulturową.

I zaczną wykonywać wyroki śmierci – bez sędziego, bez prokuratora, bez adwokata – choć w swych łajdackich mediach są gorącymi przeciwnikami tej kary.

Po czym powiedzą, że wprowadzili w Libii demokrację, która jeszcze tylko wymaga utrwalenia i stabilizacji.

Gajowy Marucha

Pszczoły skazane na wygnanie

Resort środowiska zakazał stawiania pasiek w Puszczy Białowieskiej, bo… pszczoły żądlą.

Z Anatolem Filipczukiem, prezesem Stowarzyszenia Pszczelarzy Rejonu Puszczy Białowieskiej, rozmawia Adam Białous

Drzewo bartnie w Białowieskim Parku Narodowym

Od kiedy istnieje zakaz ustawiania pasiek w Puszczy Białowieskiej?

– Od 10 lat. Jest to jeden z zakazów obowiązujących na terenie rezerwatów przyrody w Puszczy Białowieskiej. Nasze stowarzyszenie występuje co kilka lat z wnioskiem do ministerstwa, za pośrednictwem Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, o pozwolenie na ustawianie pasiek w rezerwatach. Do tej pory otrzymywaliśmy takie pozwolenia obowiązujące przez trzy lata. Ostatnie przestało obowiązywać w listopadzie 2010 roku. Przed tą datą wysłaliśmy prośbę o ponowne pozwolenie i do dziś nie mamy żadnej odpowiedzi. Nasze pismo utknęło gdzieś w GDOŚ. Dlatego napisałem skargę do Ministerstwa Środowiska. Po interwencji ministerstwa Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska poprosiła Dyrekcję Regionalną w Białymstoku o opinię w sprawie pozwolenia na ustawianie pasiek w rezerwatach. Dyrekcja Regionalna wydała opinię pozytywną, ale Ministerstwo Środowiska przez GDOŚ nie udzieliło nam pozwolenia do tej pory.

Napisaliśmy więc skargę do premiera Donalda Tuska. Wysłaliśmy ją 1 sierpnia, za potwierdzeniem odbioru, do dziś nie mamy potwierdzenia odbioru naszego pisma. Fakt, że nie pozwala się nam ustawiać pasiek na terenach dzisiejszych rezerwatów przyrody, uważam za represyjne działania wobec nas. Nazwałbym to nawet prześladowaniem puszczańskich pszczelarzy.

Ten, kto zna historię bartnictwa w Puszczy Białowieskiej, wie, że już kilkaset lat temu w miejscach, gdzie dziś są rezerwaty, stały barcie. To właśnie dzięki temu, że na tych puszczańskich obszarach pracowały pszczoły, zachowały one swój pierwotny charakter, co dało możliwość w czasach współczesnych utworzyć tu rezerwaty. Od stuleci bowiem było tak, że gdzie stały barcie, człowiek nie ścinał drzew, nie gospodarzył, bo tu gospodarzami były pszczoły. Nawet gdyby ktoś się ośmielił tu wjechać po drzewo wozem, to pszczoły zarówno gospodarza, jak i jego konia szybko by stąd przepędziły. Nawet dzikie zwierzęta nie wchodziły na tereny, gdzie były pasieki. Najwyżej zimą, kiedy pszczoły były w barciach czy ulach.

Jakie straty przynosi Państwu ten zakaz?

– Odpowiedź na to pytanie wymaga przedstawienia pewnych faktów. Otóż jako jedyni w kraju oferujemy miodowym smakoszom miód zwany „Lipiec Białowieski”. Pszczoły mogą go wytwarzać jedynie w Puszczy Białowieskiej, ponieważ pochodzi on z lipy drobnolistnej, która rośnie tylko tu. Możliwość produkowania tego miodu uzyskało jedynie kilku na ok. 60 członków naszego Stowarzyszenia Pszczelarzy Rejonu Puszczy Białowieskiej. Producentów tego miodu jest tak niewielu, ponieważ rygory, jakie obowiązują pszczelarzy, są bardzo surowe. „Lipiec Białowieski” trzeba wysłać do badania – oryginalny ma 25 proc. pyłku lipy drobnolistnej, a nie innych lip. Aby otrzymać certyfikat na produkcję „Lipca Białowieskiego” i móc go opieczętować oryginalną banderolą (jest ona specjalnie opracowana, znajduje się tylko na jednym dysku i tylko jeden człowiek ma dostęp do niego), trzeba spełnić m.in. bardzo ważny warunek – pasieki muszą być ustawione w Puszczy Białowieskiej. Należy to zrobić również w odpowiednim czasie – czyli w okresie kwitnienia lipy drobnolistnej. Ten okres już minął, a my do dziś nie mamy pozwolenia na ustawianie uli w rezerwatach, gdzie te lipy rosną. Ten sezon jest stracony nie tylko dla nas, ale i dla terenów puszczy objętych rezerwatem, gdzie pszczoły nie mogły zapylać roślin. Właśnie z tego powodu straty producentów „Lipca Białowieskiego” są znaczne. Całe szczęście, że w części Puszczy Białowieskiej gospodarzą jeszcze Lasy Państwowe, ponieważ ich szefostwo rozumie, że pszczoły w lesie są potrzebne, i nie robi nam żadnych problemów. Tam możemy ustawiać pasieki.

Rzymskie Leptis Magna zbombardowane!

Łuk Septimusa Severusa w Leptis Magna

17 sierpnia samoloty NATO zbombardowały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO ruiny starożytnego miasta rzymskiego Leptis Magna. Trwa szacowanie zniszczeń.

Leptis Magna, znane również jako Lectis Magna, a dla współczesnych Libijczyków jako Lebda lub Lebida, było w czasach Imperium Rzymskiego znaczącą metropolią, z którego wywodziła się dynastia Sewerów – wybitnych rzymskich cesarzy.

Założona około 1100 roku p.n.e. Leptis Magna była dotychczas najlepiej na świecie zachowanym świadectwem starożytnego miasta rzymskiego.

Libijski rząd zdecydowanie potępił nalot, oskarżył NATO o nie rozróżnianie celów wojskowych od cywilnych, oraz rażące naruszenie wszelkich międzynarodowych konwencji.

To nie pierwszy przypadek, kiedy działania wojenne dotykają miejsca związane z kulturą i nauką. W pierwszej dekadzie czerwca pod bombami koalicji legło kilka zabudowań Uniwerstetu im. Nasera w Trypolisie. Zginęło wówczas kilkoro naukowców i studentów. Obiekt nie był instalacją wojskową i nie zgrażał ludności cywilnej.

Za: geopolityka.org

PS. Piękne zdjęcia z Libii: myphotographs.net/libya/libya.html

http://stopsyjonizmowi.wordpress.com

Jakże typowe dla lucyferian jest niszczenie wszystkiego, co ma jakąkolwiek wartość kulturową. Sami nigdy nic po sobie nie zostawili – ani piramid, ani świątyń, ani pałaców, ani akweduktów. Potrafili i potrafią wyłącznie niszczyć, palić, grabić i zabijać. Nic się nie zmienia od tysięcy lat. – admin.

Pamiętnik Antyapostoła

Nadesłał p. PiotrX

Polecam książkę Marie Carré  – TW 1025 „Filozof”. Pamiętnik Antyapostoła – wydawnictwa Antyk. Dobrze ilustruje metody jakimi posługują się owe „wilki w owczych skórach” (http://ksiegarnia.antyk.org.pl/x_C_I__P_23016349-23010001.html). Nie jest to książka o Życińskim, czy o Kowalczyku.

Kilka słów na wstępie

Niniejsza książka, ukazująca penetrację katolicyzmu przez agenturę, po raz pierwszy została opublikowana w 1972 roku we Francji, nie jest ani dokumentem historycznym, ani powieścią.

O całkowitej naiwności, co gorsza o kompletnej głupocie współczesnych, świadczyłoby przekonanie, że do Kościoła Ka-tolickiego nie próbowali i nie próbują się przedostać wrogowie, by opanowawszy hierarchię, seminaria, zakony, szkolnictwo doprowadzić do wypaczenia i upadku tej jedynej instytucji, która od wypaczeń i upadku ma za zadanie chronić świat cały poprzez uświęcenie go i poddanie Bogu.

Książka ta doczekała się licznych tłumaczeń na obce języki. W końcu ukazuje się w języku polskim.

Przetłumaczona była już na początku lat dziewięćdziesiątych lecz wciąż zmagałem się z myślą, czy jej opublikowanie nie przyniesie za dużych strat w dziedzinie tak potrzebnej narodowi jaką jest Autorytet. Nie łudziłem się, co do agenturalności publicznie nagłaśnianych błaznów ze świata świeckich i świata duchownych, którzy skrywając się za Autorytetem Państwa czy Kościoła wygłaszali zarówno rzeczy sprzeczne z racją stanu Państwa i Kościoła jak i w ogóle z racją jako taką. Miałem świadomość, że wrogowie nasi nagłaśniają tych głupców po to tylko, by w nas, katolikach, zasiać niechęć czy nawet nienawiść do hierarchii jako takiej, by pozbawić nas tej dumy z jedności pomiędzy Kościołem a Narodem, jaką zawdzięczaliśmy świadomej pracy Prymasa Tysiąclecia. O to zwrócenie nas przeciwko pasterzom chodziło, choć zapewne owi nieliczni zwyrodnialcy, czy zdrajcy myśleli w swej pysze, iż media udzielają im głosu z powodu ich mądrości.

Myślałem, że ta ich niedorzeczność minie wraz z nimi biologicznie,
że pojawią się inni, którzy przerwą spektakl rujnujący Autorytet, że będą tacy, którzy go restytuują.

Niestety nie należało się łudzić, nie należało naiwnie pokładać nadziei w milczeniu wobec ekscesów – okazało się bowiem, że to nie było odosobnione i wyjątkowe odchylenie lecz wyraz trwałej tendencji i harde podnoszenie głowy przez mocne, a nawet coraz mocniejsze lobby w ramach Kościoła.

W obecnej dobie panoszenia się różnych agentur lobby homoseksualno-pedofilskiego oraz masońsko-sbeckiego, zauważalnego panoszenia się tych sił zła, nie liczących się z Bogiem, papieżem i ze zwykłymi wiernymi, należy przerwać milczenie. Ich bowiem złoczyństwo kładzie się coraz większym cieniem na nas.

Trzeba wskazać, iż mamy do czynienia z tymi agentami od dawna i że nigdy nie mieli oni nic wspólnego z katolicyzmem. Sami możemy ocenić na ile plan zniszczenia powiódł się – wystarczy niestety przykładów z naszych czasów.

Jedna trzecia Rosjan gotowa chwycić za broń

Źródło : www.3rm.info/13962-tret-zhitelej-rf-gotovy-vzyatsya-za-oruzhie.html
Data publikacji : 11.08.2011
Tłum. z jęz. ros. RX

Eksperyment unicestwienia narodu rosyjskiego osiąga swój logiczny rezultat. Polityka okupacyjnej administracji Federacji Rosyjskiej sprawia, że naród gotów już jest walczyć o swoje istnienie z bronią w rękach. O gotowości do wykonania „mokrej roboty” na okupantach wyraziła trzecia część ludności Rosji.

Obywatele Rosji stają się coraz bardziej agresywni. „Rozstrzelać wszystkich winnych stanowi takiego życia w kraju jakie ono jest obecnie.”- takie jest pragnienie 34% rosyjskich obywateli w porównaniu do 2008 roku, kiedy pragnęło tego tylko 16%. Wiadomość taką podali pracownicy Instytutu Socjologii Rosyjskiej Akademii Nauk, autorzy raportu „20 lat reform oczami Rosjan”

Według wyników tego badania najwięcej chętnych do rozstrzeliwania będących u władzy wampirów jest w Moskwie i jest ich ponad 60%. Ponadto liczba respondentów, których „strzelanie do kogoś nigdy nie pociągało” spadła z 54% w 2001 roku do 28% w 2011 roku, donosi gazeta „Moskowskije nowostki”. „Specjaliści potwierdzają wysoki poziom gotowości do przemocy w aspekcie etnicznym. Tak więc 40% Rosjan i 24% przedstawicieli innych narodowości opowiedziało się za przymusowym wysiedleniem przedstawicieli innych narodów ze swego terytorium. W opinii 15% Rosjan Federacja Rosyjska powinna być państwem Rosjan, 31% jest przekonanych, że „Rosjanie powinni mieć większe prawa ponieważ mają więcej obowiązków.” 65% Rosjan popiera ideę prawa odłączenia się od Federacji Rosyjskiej narodów, które nie chcą razem żyć w pokoju.

Zmienił się także stosunek Rosjan do wojen czeczeńskich. Jeśli pierwszą wojnę czeczeńską aprobowało 33% Rosjan, drugą w jej szczytowym momencie 56%, to w 2011 roku przeciwko obu wojnom jest 90% respondentów. Zdaniem specjalistów ludzie są przekonani, że zwycięzcami tych wojen są Czeczeńcy tak jak rząd Putina ukradł zwycięstwo rosyjskim żołnierzom.

„Utratą nadziei”, nazywają stan psychiczny obywateli, autorzy badania rezultatów dwóch epok: „reform Jelcyna-Gajdara” i „reform Putina-Miedwiediewa”. Przepaść pomiędzy „stanem rzeczywistym a pożądanym” ludności „w ciągu ostatnich dziesięciu lat stale wzrasta”.

Tak więc „szanowany zawód, karierę, posiadanie własnego biznesu”, których znaczenie wzrosło, jest udziałem jedynie niewielkiej mniejszości, donosi gazeta „Komiersant”.

Tym się również wyjaśnia fakt, że prawie połowa obywateli, częściej przed ukończeniem 30 roku życia, pragnie wyjechać z Rosji, 12% na zawsze , co jest liczbą dwa razy większą niż dziesięć lat temu. Obywatele Federacji Rosyjskiej oceniają lata 90-te bardzo negatywnie, za wyjątkiem „rozwoju demokracji, praw człowieka i wolności”. Ich skutkami w opinii obywateli są : „wzrost korupcji, drastyczne obniżenie poziomu moralnego społeczeństwa i rozpad więzi społecznych”. 20 lat reform wywołuje „uczucie niesprawiedliwości wszystkiego co się wokół dzieje, wstydu za obecny stan kraju i strachu przed bezprawiem i rozkwitem przestępczości”. Ludzie są niezadowoleni z nowozbudowanego „kapitalizmu i demokracji dla swoich”.

Zdaniem socjologów radykalne reformy w Rosji są nieuniknione, bez względu na wynik wyborów w latach 2011-2012. Bardzo wielu ludzi zdaje już sobie sprawę z nieuchronności zmian rewolucyjnych. Jaka będzie ich forma pokaże prawdopodobnie jesień, która nadchodzi.

http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/

Totalitarne zapędy Tuska

Admin od razu zaznacza, iż uważa wojnę między PO i PiS za teatr (acz niektórzy aktorzy mogą nie zdawać sobie z tego sprawy), a odkrycia dokonane przez autora za bardzo spóźnione. Ale poczytajmy… bo takich oto mamy sprzymierzeńców, rozumiejących może 30% tego, co ich otacza.

Tak się jakoś dzieje ostatnio, że nasz premier Donald Tusk, wytresowany (niepotrzebne skreślić) starannie przez speców od sprzedaży opon i podpasek w okłamywaniu Polaków, zaczyna coraz częściej puszczać farbę.

Puszczanie farby jak wiemy najczęściej spowodowane jest i tym, że puszczają delikwentowi również nerwy. Zaś owe nerwy z kolei najczęściej puszczają ze zwykłego ludzkiego strachu.

Coraz wyraźniej widać, że Tusk i cała ta jego ferajna to żadni demokraci czy liberałowie, lecz starannie ucharakteryzowani przez reżimowe media na światłych europejczyków, zwykli totalitaryści. Oczywiście mamy XXI wiek i trudno oczekiwać, aby nie tyle może inteligentni, co sprytni i cwani ludzie zafundowali nam od razu ustrojową wersję hard w stylu Stalina. To już nie te czasy.

Zastanawia mnie jednak dziwny zanik spostrzegawczości tych wszystkich, którzy na sam widok pochodni i ludzi gromadzących się z okazji rocznicy smoleńskiego zamachu bili na trwogę i grzmieli o nadciągającym faszyzmie. Od Czerskiej po Wiertniczą, od Bratkowskiego po Kuczyńskiego walono w tarabany i szczuto społeczeństwo na zwykłych normalnych ludzi tak, jakby maszerowali oni w brunatnych koszulach.

Wydaje mi się, a w zasadzie to jestem tego pewien, że wszyscy ci myśliwi wraz z nagonką, którzy biorą udział w obławie na największą opozycyjna partię i jej zwolenników, doskonale znają definicję totalitaryzmu. Wiedzą też z całą pewnością, po której stronie politycznej barykady te totalitarne zakusy widać jak na dłoni.

Niepokojąca hipoteza: kosmici zniszczą Ziemię

Czymże są nasze zmartwienia pp. Tuskiem i Komorowskim, czym bezrobocie, „wojna” PiS z PO, problemy Unii Europejskiej, wybory do Sejmu, światowy kryzys gospodarczy czy rewolucja fastfoodowa wobec zagrażających Ziemi kosmitów? Przeczytajmy poniższy artykuł, aby nabrać właściwej perspektywy i nauczyć się odróżniać sprawy wielkie od małych. No i oczywiście podjąć walkę z globalnym ociepleniem i gazami cieplarnianymi, jak sugeruje przodująca nauka amerykańska. – admin.

Kosmici będą mogli łatwiej odnaleźć Ziemię dzięki zachodzącym w jej atmosferze zmianom, spowodowanym zwiększeniem emisji gazów cieplarnianych  i – widząc szybki rozwój naszej cywilizacji – mogą podjąć decyzję o jej zniszczeniu, by zlikwidować groźbę ekspansji – taką hipotezę przedstawiają w czasopismie „Acta Astronautica” naukowcy z Uniwersytetu w Pensylwanii w USA. O sprawie pisze serwis korrespondent.net.

Zdaniem badaczy, mieszkańcy pozaziemskich cywilizacji mogą dojść do wniosku, że ludzie chcą podbić „inne światy” w poszukiwaniu zasobów.

– Taki scenariusz jest mało prawdopodobny. Nie mówimy, że tak to będzie wyglądać. Jednak taka możliwość istnieje – mówi jeden z autorów analizy Jacob Haqq-Misra.

Jak mówi, „naukowcy na Ziemi również wykorzystują metodą analizy promieniowania w badaniach innych planet”.

– Astronomowie mogą zanotować spektralne zmiany światła, pochodzącego od większych planet, leżących w odległości nie większej niż 200 lat świetlnych od Ziemi. (…) Jednak bardziej rozwinięte cywilizacje prawdopodobnie mogą „widzieć” znacznie dalej – tłumaczy.

Autorzy artykułu zaznaczają, że to tylko jeden ze scenariuszy możliwego kontaktu mieszkańców Ziemi z kosmitami.

– Być może obcy okażą się całkiem pokojowymi istotami i nawet zechcą nam pomóc. Lecz może być i tak, że nie spodoba im się, jak dysponujemy naszymi zasobami i się rozgniewają – przekonuje Jacob Haqq-Misra.

http://wiadomosci.onet.pl

Dlaczego gen. Błasik nie przerwał lądowania?

W dosyć zgodnej opinii polskich specjalistów lotniczych raport komisji Jerzego Millera jest naciągany i zaciemnia obraz przyczyn katastrofy.
Specjaliści podważają kluczowe ustalenia Komisji: że nie było próby lądowania, tylko podejście na wysokość decyzji oraz że nie było nacisków na załogę.

W obszernym wywiadzie dla „Przeglądu” (nr 33/2011) płk pil. Robert Latkowski, były pilot Tu-154 – ostro rozprawia się w raportem. O decydującej roli gen. Błasika mówi:

„W kabinie zjawił się – choć na tym etapie lotu absolutnie nie powinien – dowódca Sił Powietrznych. Dlaczego? Możemy tylko przypuszczać. Być może przekazano mu życzenie, żeby się zorientował, jakie są warunki, może żeby pomógł… Tego już się nie dowiemy, mikrofony były tylko w kabinie pilotów. W każdym razie załoga i jej dowódca byli zdeterminowani, żeby wylądować. Generał bez względu na to, czy siedział w kabinie pasażerskiej, czy w kabinie pilotów, zawsze był ich przełożonym. Dowódca Sił Powietrznych na czas tego lotu nie był odwołany, nie zawiesił swojej funkcji. Najlepszy przykład – to on meldował prezydentowi przed odlotem gotowość załogi i samolotu do wykonania zadania. Jego obecność zdjęła odpowiedzialność z dowódcy samolotu. On powiedział: „Witam”, to mu odpowiedzieli: „Witamy”. Ale wiemy, o co chodzi. Przecież kapitan nie mógł wstać i trzaskać obcasami”.

Komisja Millera stwierdziła, że Błasik był tylko pasażerem. Latkowski odpowiada na to:

„To bzdura. Tłumaczę ją tym, że piloci za siadający w komisji latają w lotnictwie cywilnym i nie znają specyfiki wojska. Trzeba też wiedzieć, że wieloletni kolega generała jest wiceprzewodniczącym komisji. Sama obecność przełożonego, dowódcy, wszystko zmienia. Generał nie był zwykłym pasażerem, tylko dowódcą Sił Powietrznych – i to on był faktycznie dowódcą tego samolotu. To była jego załoga, jego samolot, on odpowiadał za wyszkolenie tych ludzi i za bezpieczeństwo tego lotu. Nie wiem, jak to wszystko się odbywało w kabinie, skoro nie wszystko jest nagrane i nie wszystko odczytane. Jeżeli natomiast generał nie powiedział: „Stop, od chodzimy!”, jeżeli milczał, to znaczy, że tak chciał. Wystarczyło zaś, żeby powiedział jedno słowo: „Odchodzimy!”, lecz najpóźniej na wysokości 100 m. Przypomnę też, że poza wszystkim był wyszkolonym już pilotem transportowym, przeszkolił się na funkcję drugiego pilota na samolot Jak-40 i świetnie znał wszelkie procedury. On to powinien powiedzieć! Zwłaszcza że obserwował wysokościomierz baronietryczny. Nie miał prawa powiedzieć 60 m. Na 100 m powinien powiedzieć: „Odchodzimy”. Nie powiedział… ”

Może załoga nie słyszała co mówi Błasik, mając słuchawki na uszach? Latkowski:

„Nie zgadzam się z nią absolutnie. Gdy latałem tym samolotem, nie zakładałem w ogóle słuchawek. W kabinie jest bardzo dobra słyszalność przez głośnik. Kontakt między członkami załogi też jest dobry, bo w kabinie jest cicho. Owszem, były takie sytuacje, że niektórzy piloci zakładali słuchawki, ale zawsze jedno ucho mieli odsłonięte. Właśnie po to, żeby mieć bezproblemowy kontakt z pozostałymi członkami załogi, bez konieczności używania łączności wewnętrznej”.

Wywiad został przemilczany przez wszystkie media.

http://mercurius.myslpolska.pl