Roubini: strefa euro potrzebuje finansowej bazooki

Europa musi przeznaczyć na walkę z kryzysem 2 bln euro i nie może z tym zwlekać – oświadczył znany ekonomista Nouriel Roubini.
– Bardzo niepokoje się tym, że kryzys wymknie się spod kontroli. Potrzeba potężnej bazooki, o mocy co najmniej 2 bln euro, aby do tego nie dopuścić. Ale nie wolno z tym zwlekać trzech miesięcy. Trzeba się na to zdecydować w ciągu kilku tygodni – powiedział agencji Bloomberga ekonomista, który wsławił się trafnymi prognozami w przededniu kryzysu.

W maju ub.r. państwa strefy euro powołały Europejski Fundusz Stabilności Finansowej (EFSF), który może pożyczyć zadłużonym państwom do 440 mld euro. W lipcu br. uzgodniono, że kompetencje tego wehikułu zostaną rozszerzone, tak aby mógł on m.in. skupować obligacje skarbowe na rynku wtórnym. Obecnie w UE trwa proces ratyfikacji tego porozumienia, ale coraz częściej ekonomiści i unijni liderzy mówią o tym, że EFSF wymaga również powiększenia. Kwota 2 bln euro już wcześniej się w tej debacie pojawiała.

Roubini przyznał, że dodatkowy kapitał ratunkowy jest potrzebny po to, aby nie dopuścić do rozlania się kryzysu na większe kraje strefy euro. – Problemem nie jest to, że Grecja jest niewypłacalna, tylko fakt, że w unijnym pokoju są dwa słonie: Hiszpania i Włochy. Te kraje są zbyt wielkie, by upaść, ale też zbyt duże, by je uratować. Nawet jeśli zachowują wypłacalność finansową dzięki wdrażanym programom oszczędnościowym, już straciły one na rynkach wiarygodność – powiedział ekonomista.

Bruksela musi więc zrobić wszystko, aby obawy inwestorów o kondycję tych państw nie doprowadziłyby do takiej przeceny ich obligacji (wzrostu kosztu finansowania), która faktycznie zaszkodziłaby ich finansom publicznym.

Bojkot wyborów… i co dalej? Wojna!

Choć do wyborów pozostało jeszcze parę dni, to już dziś można z bardzo dużym prawdopodobieństwem założyć, że przejdą one do historii z powodu masowej nieobecności Polaków przy urnach. Nie jest to dobra prognoza dla tych, którzy „trzymają” władzę w Polsce i starają się kontrolować większość ważnych procesów społeczno-politycznych. Bo jeśli nawet bojkot nie będzie w stanie zachwiać zarówno jawną, jak i utajnioną elitą władzy, to potwierdzi on zdolność Polaków do zrywania się z łańcucha destrukcyjnej dla nich indoktrynacji. Tak czy inaczej polityczne przesilenie nadchodzi do Polski wielkimi krokami. Pytanie tylko, czy bezpośrednim impulsem do niepokojów społecznych stanie się katastrofa finansów państwa i widmo głodu patrzące w oczy milionom polskich rodzin, czy też do nieuchronnej destabilizacji sytuacji w naszym kraju doprowadzą gwałtownie zaostrzające się konflikty o wymiarze globalnym.

Kryzys funkcjonowania Unii Europejskiej wchodzi dziś w ostatnią fazę, która zadecyduje o rozkładzie jej dotychczasowej formuły i upubliczni nowe, gotowe już, ale sprzeczne z sobą pomysły na kolejne lata.

Polityka niemiecka już została zmuszona do podjęcia próby przyspieszonej konsumpcji koncepcji Mitteleuropy. Zbyt dużo bowiem Berlin zainwestował sił i środków w zdominowanie narodów Europy Środkowo-Wschodniej, by po raz kolejny obejść się smakiem. Na przeszkodzie Niemcom stoi nie tylko równie zainteresowana tą częścią Europy polityka rosyjska, ale i cała potęga ponadnarodowa potęga zatruta ideą budowy Stanów Zjednoczonych Europy, a kryjąca się dziś za fasadą Paryża.

FED pożyczył potajemnie bankom i korporacjom 16 bln dolarów

Z audytu GAO w Banku Rezerwy Federalnej, który – dzięki zmianom prawnym – mógł być przeprowadzony po raz pierwszy w historii, wynika, że FED pożyczył potajemnie od grudnia 2007 r. do czerwca 2010 r. 16 bln dol. prywatnym korporacjom i instytucjom finansowym na całym świecie. Pieniądze nigdy nie zostały zwrócone, a akcję przeprowadzono w największej tajemnicy przed opinią publiczną. Zdaniem polityków, FED działał na szkodę gospodarki amerykańskiej.

Biuro GAO (Goverment Accountability Office) mogło przeprowadzić audyt dzięki przyjęciu w ub. roku poprawki senatorów Ron Paula i Alana Graysona do ustawy Dodd-Frank Bill. Audyt, który rozpoczął się kilka miesięcy temu, niestety nie mógł zostać dokończony wskutek zdecydowanego sprzeciwu bankierów (m.in. Bena Bernanke i Alana Greenspana). Przekonywali oni kongresmenów, że audyt taki będzie miał znikomy wpływ na rynek.

Niemniej jednak wyniki pierwszego w historii FED-u audytu – co prawda niedokończonego – można znaleźć na stronie niezależnego senatora Sandersa. Z audytu tego wynika, że Bank Rezerwy Federalnej „pożyczył” na 0 procent ponad 16 bln dol.

Pieniądze trafiły do amerykańskich banków i korporacji oraz instytucji finansowych za granicą – od Szwajcarii, przez Francję i Niemcy do Wielkiej Brytanii. FED nigdy nie poinformował o pożyczkach opinii publicznej ani kongresu.

By sobie uświadomić, jak duża jest ta kwota wystarczy zdać sobie sprawę, że produkt krajowy brutto USA wynosi 14,12 bln dol. Obecnie kongresmeni debatują nad budżetem wynoszącym 3,5 bln dol. Rozważają dopuszczenie deficytu na poziomie 1,5 bln dol. Tymczasem nie było żadnej debaty na temat tego, czy FED powinien pożyczyć 16 bln dol. obcym bankom.

Pod koniec 2008 r. debatowano and ustawą dot. udzielenia pożyczki w wysokości 800 mld dol. upadającym bankom i korporacjom. Tymczasem sam bank Goldman Sachs – czego nie ujawniono – otrzymał wcześniej ponad 815 mld dol. pomocy. Wiadomo również, że Bank Rezerwy Federalnej przekazał grupie Citibank ponad 2,5 mld dol. Morgan Stanley otrzymał 2 mld dol. Pomoc otrzymały także Merill Linch Bank, Bank of America, Barclays PLC z Wielkiej Brytanii, Bear Sterns, Royal Bank of Scotland (Szkocja), JP Morgan Chase, Deutche Bank (Niemcy), UBS (Szwajcaria), Credit Suisse (Szwajcaria), BNP Paribas (Francja) i wiele innych banków europejskich.

Na amerykańskich stronach internetowych wre dyskusja oburzonych Amerykanów, którzy podkreślają, że niezależny FED dodrukowując pieniądze i rozdając je wielkim korporacjom oraz bankom światowym, dewaluuje oszczędności swoich obywateli i niszczy gospodarkę USA.

Wiele interesujących danych na temat audytu można znaleźć na stronie: http://www.gao.gov.
Źródło: Gao.gov, AS

http://www.piotrskarga.pl

1920 Bitwa Warszawska (2011) – reż. Jerzy Hoffman

Film zapowiadany jako kolejna polska superprodukcja, którego przeprowadzoną z wielką pompą premierę transmitowała publiczna telewizja. Ekstatyczne relacje prezenterki zachęcały do odwiedzenia kin, a indagowani aktorzy zachwalali reżyserską pracę Jerzego Hoffmana, fantastyczne ujęcia, nowoczesne technologie użyte przy ich realizacji i wierne oddanie ducha epoki. Opowiadali także o odgrywanych rolach – na marginesie należy dodać, że w podejrzenie niewielu słowach. Atmosfera wokół filmu byłą gęsta niczym bitewny pył i, niestety, wystarczyło wybrać się na seans, aby rozwiała się niczym on przy mocniejszym podmuchu wschodniego wiatru.

1920 Bitwa Warszawska nie jest dobrym filmem. Po prostu. By jednak oddać mu sprawiedliwość – nie jest też bardzo złym, jednak wciąż najlepszym, co można o nim powiedzieć to „nijaki”. Wielkie nazwiska, niemały (przynajmniej jak na polskie warunki) budżet, światowej klasy operator, a wszystko ginie w miałkości historii, miernym scenariuszu i pod wyczuwalną niemal przez cały czas ciężką ręką Jerzego Hoffmana.

Pewną toporność czuć już od pierwszych sekund filmu, gdy wita nas wyjątkowo wymuszona narracja przedstawiająca tło wydarzeń poprzedzających bitwę i okoliczności powstania niezależnego polskiego bytu państwowego. Podobnie pierwsze sceny przybliżające widzowi postać głównego bohatera, Jana Krynickiego (Borys Szyc) pozbawione są jakiejkolwiek subtelności czy wyczucia, a obraz Polski w nich odmalowany jest nieco groteskowy. Dokładnie tego samego określenia użyłbym do przedstawionej w tym samym czasie narzeczonej protagonisty – Oli Raniewskiej – odgrywanej przez Nataszę Urbańską. Po kilkunastu minutach miałem jej serdecznie dość. Całkiem pokaźna część filmu sprawia wrażenie recitalu przerywanego innymi wątkami jedynie przez fanaberię scenarzysty. Piosenki, tańce i dziwne miny – gdybym miał ochotę zobaczyć Urbańską wymachującą nogami, skądinąd zupełnie zgrabnymi, obejrzałbym archiwalne odcinki Tańca z Gwiazdami albo któryś z jej koncertów. W filmie było to po prostu nużące i poza jedną okazją nie wnosiło zupełnie nic do fabuły.

Mazurek Dąbrowskiego „zbyt patetyczny” na uroczystości szkolne

W białostockim liceum zakazano śpiewania „Mazurka Dąbrowskiego” na apelu w rocznicę agresji sowieckiej na Polskę.

„– Co takiego? – głośniej zawołał inspektor. – Kazałem śpiewać…
– Panie inspektorze – rzekł ksiądz spokojnie i z zimną uprzejmością – uczniowie będą śpiewali tutaj, w kościele, hymn po polsku, i to nie tylko dziś, ale zawsze.
– Co takiego? – krzyknął Rosjanin. – Tak będą śpiewali, jak rozkazałem! Ja tu nie zniosę żadnych jezuickich fanaberyj. A toż co nowego? Proszę mi wskazać drzwi na ten wasz chór…”
(S. Żeromski „Syzyfowe prace”)

Nigdy w życiu nie przypuszczałam, że fragment dawnej lektury szkolnej przyjdzie mi na myśl jako adekwatny do obecnych wydarzeń.

Otóż w białostockim Liceum Ogólnokształcącym nr 2 im. ks. Anny z Sapiehów Jabłonowskiej przygotowywano apel z okazji rocznicy wkroczenia wojsk sowieckich do Polski 17 września 1939 roku. Występował chór szkolny. W programie znalazły się różne pieśni oraz „Mazurek Dąbrowskiego”. Pani wicedyrektor zgłosiła przed występem swoje uwagi, a mianowicie, zakazała śpiewania hymnu Polski, gdyż jej zdaniem sytuacja nie była do tego odpowiednia.

Kiedy ów apel zbliżał się ku końcowi, jeden z chłopców poinformował zebranych o zakazie, po czym wydał komendę do odśpiewania hymnu. I tak hymn, wbrew woli pani wicedyrektor, został odśpiewany. Ona sama nie wytrzymała jednak nerwowo i wyszła przed końcem przedstawienia, mówiąc – wg relacji świadków – że ma już dość „tego patosu”.

Ciekawe, jakie poglądy ma pani wicedyrektor (notabene żona jednego z zastępców Prezydenta Miasta Białegostoku), skoro uznała ona hymn państwowy za zbyt patetyczny na rocznicę wkroczenia sowietów do Polski. Czy należałoby zaśpiewać coś weselszego? Może „Kalinkę” ? Co z niepokornym uczniem? Czy został przykładnie ukarany? [Nie, droga autorko, pomyliły się Pani epoki: nie „Kalinkę”, ale „Odę do radości”, hymn Unii Europejskiej – admin]

Nie znam odpowiedzi na te pytania, jednak jestem pewna, że patronka szkoły – księżna Anna z Sapiehów Jabłonowska – przewraca się w grobie.

AlicjaS

http://solidarni2010.pl

Dziesiąta Rocznica – bp Richard Williamson, FSSPX

Dziesiąta rocznica 9-11 nadeszła i przeszła – trzy tygodnie temu, w dniu 11 września. Amerykańskie media tak mocno z tej okazji lały sentymentalizmem, że niedawne ulewne deszcze na wschodnim wybrzeżu wydają się być jedynie przelotną mżawką. Zanim jednak nawet samo zadawanie pytań stanie się “antysemityzmem”, spróbujmy wraz z amerykańskim komentatorem, wykazującym się bezsporną inteligencją i uczciwością, spytać się o realia tych wydarzeń.

Komentatorem tym jest dr Paul Craig Roberts, który oznajmił kilka miesięcy temu o przejściu na emeryturę i zaniechaniu pisania, był bowiem zniechęcony brakiem czytelników zainteresowanych prawdą. Na szczęście jego emerytura nie trwała zbyt długo, bowiem jest on tym który pisze prawdę, a takich dzisiaj nie ma niestety za wielu. W artykule pt “In America Respect for Truth is Dead” (“W Ameryce nie ma już respektu przed prawdą”), opublikowanym 12 września na portalu infowars.com, sugeruje on, że utrata prawdy, zarówno w sprawie wydarzeń 9-11 jak i w czasie dziesięciu lat po nich, jest prawdziwym dramatem, w rzeczywistości obejmującym cały świat.

Dr Robert posiada naukowe wykształcenie i właśnie jako naukowiec mówi, iż został całkowicie przekonany, właśnie na podstawie naukowych dowodów zaprezentowanych podczas konferencji na temat wydarzeń 11 września, która odbyła się na w dniach 8-11 września na uniwersytecie Ryerson University w kanadyjskim Toronto. W ciągu czterech dni wybitni naukowcy, uczeni, architekci, inżynierowie zaprezentowali owoce swoich badań dotyczących wydarzeń 9-11 (ich wyniki mogą być jeszcze dostępne pod adresem: http://www.ustream.tv/channel/thetorontohearings [1]) Dr Roberts pisze, że ich badania “dowiodły, iż budynek WTC-7 jest klasycznym przykładem kontrolowanego wyburzenia, a materiały wybuchowe zburzyły dwie Wieże WTC. Nie ma absolutnie co do tego żadnych wątpliwości. Ktokolwiek twierdzi coś przeciwnego, nie posiada do tego żadnych naukowych podstaw, którymi mógłyby się podeprzeć. Ci, którzy wierzą w oficjalną wersję wydarzeń, wierzą w cuda, które opierają się prawom fizyki.”

Dr Roberts cytuje kilka z wielu naukowych dowodów zaprezentowanych na konferencji w Kanadzie, na przykład fakt niedawnego odkrycia śladów nano-thermitu [2] w pyle powstałym po runięciu Wież. Pisze on iż “ukazanie złych intencji [wykonawców zamachu – przyp. Tłumacza] jest tak ogromne, że dla większości czytelników będzie to wyzwanie dla ich emocjonalnej i mentalnej siły”. Rządowa propaganda i “Sprostytuoowane media” [3] posiadają tak wielką siłę kontroli umysłów, że większość ludzi poważnie wierzy w to, że tylko “konspiracyjne czubki” podważają rządową wersję. Niestety, fakty, nauka i dowody nie są już brane pod uwagę […] Dr Roberts cytuje pewnego profesora [Uniwersytetów] Chicago i Harvard, który mówi, że wszystkich tych, którzy mają wątpliwości – na podstawie faktów – co do rządowej wersji – należy pozamykać!

G.K. Chesterton powiedział kiedyś słynną mądrość, iż ludzie, którzy przestają wierzyć w Boga, nie tyle w nic nie wierzą, lecz uwierzą we wszystko. Spośród milionów ludzi nie wierzących w fakty dotyczące 9-11, są katolicy, którzy nie mogą albo nie chcą widzieć dowodów na to, że 9-11 była “robotą od środka”, którzy nie mogą bądź nie chcą dostrzeć prawdziwie religijnego wymiaru światowego triumfu gwałcących umysł kłamstw, które właśnie wydarzenia 9-11 reprezentują. Niech ci katolicy naprawdę uważają. Bowiem mówienie, iż ryzykują oni utratę Wiary, może wydawać się strasznie wielką przesadą, ale czy nie mamy z przeszłości przerażającego przykładu jakim było Vaticanum II ? Czy nie wydarzyło się wtedy to, że w latach 1960. tak wielu katolików przyjęło z wielką sympatią współczesny świat z myślą, że to ich Kościół powinien się do niego dostosować? Czy właśnie Vaticanum II nie był tego rezultatem? I co zrobił z ich Wiarą?

Kyrie eleison.
+ Richard Williamson

Przypisy tłumacza:

1. Strona http://www.ustream.tv/channel/thetorontohearings prezentuje oficjalne nagrania z międzynarodowej konferencji International Hearings on the Events of September 11, 2001, które odbyło się w Ryerson University w dniach od 8 do 11 września 2011 roku. Oficjalna strona Konferencji: http://torontohearings.org/

2. Termit (thermit) – pirotechniczny materiał wybuchowy używany głównie w celach militarnych lecz również wykorzystywany jako główny materiał służący do kontrolowanego wyburzania budynków.

3. Gra słów w języku angielskim: Press (prasa) i Prostitution (prostytucja) = Presstitution.

Tłumaczenie: LM

Opracowanie: Bibula Information Service (B.I.S.) – http://www.bibula.com – na podstawie Biuletynu elektronicznego bp. Richarda Williamsona, FSSPX – Dinoscopus 1 October 2011 – ‚TENTH ANNIVERSARY’

http://www.bibula.com/