Szwecja: Naukowcy za bojkotem izraelskich instytucji

Ponad dwustu profesorów i studentów ze Szwecji podpisało się pod apelem o bojkot izraelskich instytucji. Petycja w sprawie bojkotu została przygotowana przez Grupę Akcji na rzecz Bojkotu Izraela oraz Królewski Instytut Technologiczny w Sztokholmie.

„Izraelskie instytucje edukacyjne są głęboko zaangażowane w okupację Palestyny. Blisko współpracują z militarnym establishmentem. Oferują one porady dla wywiadu wojskowego i pomagają w doskonaleniu broni i innych technologii wojskowych dla sił okupacyjnych. Dotychczas żadna z izraelskich placówek edukacyjnych nie odcięła się od działań okupacyjnego reżimu ani nie potępiła systemu dyskryminacji Palestyńczyków” – czytamy w petycji.

W petycji środowiska naukowe zaznaczają, że bojkot nie jest skierowany przeciwko konkretnym osobom ale instytucjom. Wzywa szwedzkich naukowców do odmowy współpracy z izraelskimi uniwersytetami, powstrzymanie się od uczestnictwa w działalności akademickiej izraelskich uczelni, promowania bojkotu tych instytucji oraz wspierania palestyńskich instytucji edukacyjnych.

Królewski Instytut Technologiczny w Sztokholmie współpracuje z izraelskim Instytutem Technologicznym w Hajfie. Wezwanie do bojkotu ostro skrytykował przewodniczący Europejskiego Kongresu Żydowskiego, Moshe Kantor. Nie odnosząc się do stawianych w petycji zarzutów, zaatakował inicjatorów bojkotu zarzucając im działanie na szkodę swobodnego przekazywania wartości, wiedzy i rozwoju.

http://autonom.pl

Kiedy coś podobnego w Polsce? – admin.

Baszir Asad: W przypadku ataku NATO, Damaszek przeprowadzi uderzenie na Izrael

Źródło : www.3rm.info/16257-bashar-asad-v-sluchae-ataki-nato-damask-naneset.html
Data publikacji : 6.10.2011
Tłum. z jęz. ros. RX

We wtorek w Damaszku miało miejsce spotkanie prezydenta Syrii Baszara Asada z szefem tureckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Ahmedem Dawutoglu, donosi agencja FARS.

Po tym jak Dawutoglu wręczył prezydentowi Syrii pismo Departamentu Stanu USA zawierające niedwuznaczną „aluzję” o możliwości powtórzenia „libijskiego scenariusza” w tym kraju, Asad powiedział, że w przypadku ataku NATO Damaszek przeprowadzi uderzenie na Izrael.

„Jeśli przeciwko nam będą podjęte tak szalone działania to nie będę potrzebował więcej niż sześciu godzin, żeby przygotować w rejonie Wzgórz Golan setki rakiet i wystrzelić je na Tel Aviv”- oświadczył syryjski przywódca. Baszir Asad zagroził, że na jego wezwanie ruszy, mająca siedzibę w południowym Libanie, organizacja Hezbollah, która przeprowadzi na Izrael na tyle potężny atak rakietowy, że specsłużbom żydowskiego państwa nigdy to się nawet nie śniło!

„Wszystkie przedstawione wydarzenia będą miały miejsce w ciągu trzech godzin a w ciągu następnych trzech godzin Iran zaatakuje okręty wojenne NATO w Zatoce Perskiej. Będzie to jednoczesne uderzenie na USA i na Unię Europejską.”- podkreślił Baszir Asad.

Putin znowu pokonuje żydów

PUTIN FOILS THE JEWS AGAIN
http://www.realzionistnews.com/?p=662
Nathanael Kapner  7.10.2011, tłumaczenie Ola Gordon

VLADIMIR PUTIN ponownie zdenerwował judejski geopolityczny wózek bajglowy, kiedy 4 października ogłosił, że zamierza zorganizować „Unię Euroazjatycką” opartą na modelu integracji gospodarczej Unii Europejskiej.
Putin, który ostatnio ogłosił zamiar ubiegania się o prezydenturę Federacji Rosyjskiej, chwalił się, że blok stanie się „istotnym” graczem globalnym.

Rzeczywiście, Eurazja jest nagrodą, zalana ropą i pobłogosławiona przez opatrzność strategiczną lokalizacją. I jak się okazuje, premier Rosji jest pierwszym, który upomina się o upragnioną pulę Eurazji, siedzącej na końcu geopolitycznej tęczy.

Putin również potwierdził, że Rosja, Białoruś i Kazachstan już nawiązały współpracę gospodarczą, całkowicie z rozwiniętą Unią Celną, ustanowioną przez te trzy kraje w 2010 roku.

„Ugrupowanie Eurazjatyckie stanie się niepodzielną częścią Większej Europy”, powiedział Putin dziennikowi IZWIESTIA w artykule EURAZJA: PRZYSZŁOŚĆ URODZONA DZISIAJ. „Unia jest otwartym projektem i zapraszamy do niej nowych partnerów”, dodał rosyjski przywódca.

Wszystko to stoi w sprzeczności ze strategią Zbigniewa Brzezińskiego dla przejęcia Eurazji przez syjonistyczny Zachód, jak to opisał w książce THE GRAND CHESSBOARD [Wielka szachownica’].

Rosyjskie wojny gwiezdne

Swoją kadencję prezydent Dmitrij Miedwiediew zakończy finalizacją wielkiej reformy strukturalnej w wojsku. Oficerowie rosyjscy już teraz z niepokojem rozglądają się za nowymi przydziałami, wielu będzie musiało pożegnać się z armią. Zamiar rozformowania lotnictwa wojskowego w obecnej formie najwyższy głównodowodzący sił zbrojnych, jakim jest prezydent Federacji Rosyjskiej, ogłosił ponad rok temu jako polecenie dla rządu – czyli dla premiera Władimira Putina, swojego poprzednika i, jak już wiadomo, także następcy na stanowisku najwyższego dowódcy jednej z największych armii świata. Wkrótce w wyposażeniu połączonych sił znajdą się rakiety S-500, zdolne do niszczenia celów „w bliskiej przestrzeni kosmicznej”.

Obecnie rosyjska armia dzieli się na wojska lądowe, siły powietrzne i flotę wojenną. Oprócz tego funkcjonują jako „samodzielne rodzaje” wojska kosmiczne, strategiczne wojska rakietowe (zaopatrzone w broń jądrową dalekiego zasięgu) oraz wojska powietrzno-desantowe. Okazuje się, że niezbyt liczna, ale wyspecjalizowana formacja sił kosmicznych ma wchłonąć prawdziwego giganta, jakim są siły powietrzne, obejmujące prawie całe rosyjskie lotnictwo. W skład dotychczasowych wojsk kosmicznych wchodzą zespoły rosyjskich kosmodromów, ośrodków przygotowania i kierowania lotami kosmicznymi, rosyjskimi sztucznymi satelitami, a także obroną Moskwy przed atakiem rakietowym. Oczywiście spora część zadań sił kosmicznych wiąże się z cywilnymi, w tym naukowymi programami Rosji. Z drugiej strony w lotnictwie wojskowym i obronie powietrznej można wyróżnić przynajmniej siedem składowych, z których każda to dziesiątki baz, tysiące żołnierzy i ogromna ilość sprzętu latającego, naziemnego i uzbrojenia. Mamy tu lotnictwo dalekiego zasięgu, lotnictwo uderzeniowe, lotnictwo wsparcia dla wojsk lądowych (głównie śmigłowce), wreszcie lotnictwo transportowe i specjalne. Do tego dochodzą naziemne siły obrony przeciwlotniczej oraz wojska radiotechniczne.

Wszystkie jednostki wchodzące w skład szeroko rozumianych sił powietrznych mają zostać połączone. Ale zamiar czynników decyzyjnych jest jasny. To kosmonauci mają odegrać pierwszoplanową rolę i zdominować pilotów tradycyjnych wysokości. Eksperci dopatrują się wielu przyczyn takiego obrotu spraw, przede wszystkim na gruncie zmiany układu sił w sztabie generalnym i ministerstwie obrony. Nie można jednak pominąć intencji ogólnomodernizacyjnej Miedwiediewa. Dobrze zorganizowane, wyszkolone i zdyscyplinowane kadry sił kosmicznych być może zadziałają ozdrowieńczo na podupadające lotnictwo. W jakim jest stanie – polskiemu czytelnikowi nie trzeba tłumaczyć. Przypomnijmy tylko oficerów pełniących służbę 10 kwietnia 2010 roku w Smoleńsku. [Niech redakcja NDz zajmie się raczej stanem polskiego lotnictwa, a właściwie całego wojska, czy też resztówki jaka zeń pozostała po „reformach” psychiatrycznego Klicha – a nie przyp***dala się do lotniska w Smoleńsku, które jest formalnie ZAMKNIĘTE i którego używanie odradzały zarówno władze rosyjskie, jak i polska ambasada w Moskwie – admin]

Parlament Europejski dmucha w szofar

European Parliament chief blows shofar
http://theuglytruth.wordpress.com/2011/10/07/european-parliament-chief-blows-shofar/#more-29778
crescentandcross 7.10.2011, tłumaczenie Ola Gordon

W nawiązaniu do Rosz Haszana jako czasu refleksji o przeszłości, Jerzy Buzek mówi ‘jest to również czas na optymizm w nadchodzącym roku’.

Od redakcji: Czy możecie sobie wyobrazić, koledzy ziemianie, wycie i zgrzytanie zębów, gdyby któryś z zachodnich przywódców zrobił coś podobnego, ale bardziej po islamsku? Wrzaski byłyby ogłuszające. Ale składanie hołdu religii żydów przez takie coś, nawet nie wywołuje najmniejszego protestu, i to w czasie, kiedy Zachód jest w agonii ekonomicznej, militarnej, kulturowej i na każdy inny sposób – w wyniku nieproporcjonalnego żydowskiego wpływu na sprawy zachodnie.

Przewodniczący PE, Jerzy Buzek, otworzył w tym tygodniu celebracje żydowskiego nowego roku wystawą: POLIN: THOUSAND YEARS OF JEWS IN POLAND {Polin: tysiąc lat żydów w Polsce], zorganizowanej przez polskie Muzeum Historii Polskich Żydów (MHPJ), pod patronatem polskiej prezydencji w Radzie Europy.

Przyjęcie miało miejsce w Parlamencie Europejskim i zorganizowane było przez Europejską Unię Żydów (EJU), Europejskie Centrum Wspólnoty Żydowskiej (EJCC) i Europejskich Żydowskich Spraw Publicznych (EJPA) w Brukseli.

O zjawisku słonecznym 13 maja w Fatimie

On the Fatima May 13 Solar Phenomenon
http://www.traditioninaction.org/Questions/B460_Hypocrisy.html
Tłumaczenie Ola Gordon

Hipokryzja trwa nadal

13 maja 2011 podczas procesji na Placu Fatimskim wokół słońca ukazała się aureola się

Dziesiątki tysięcy zgromadzonych były onieśmielone aureolami słonecznymi w kolorze tęczy, które pojawiły się na niebie nad Fatimą 13 maja 2011 roku, w święto Matki Bożej Fatimskiej. Większość aureoli słonecznych można zobaczyć w bardzo niskich temperaturach i rzadko się zdarza, by można było zobaczyć je w taki ciepły dzień. Jest również bardzo znaczące, że to się stało, jak mówią doniesienia w internecie, w tym samym dniu, kiedy Matka Boża objawiła się trojgu dzieci w 1917 roku.

13.05.2011, podczas procesji na Placu Fatimskim, pokazała się aureola wokół słońca. Trudno było ocenić, oglądając różne filmy na youtube, czy był to dzień dedykowany M Bożej Fatimskiej, czy „błogosławionemu” Janowi Pawłowi II. Były setki „religijnych w bieli” reprezentujących Kościół Novus Ordo, i w czerni z Zakonu Maltańskiego, żeby celebrować beatyfikację Jana Pawła II. Na miejscu wzniesiono bardzo duży posąg nieżyjącego Papieża i ustawiono szerokie ekrany, żeby obecni mogli obejrzeć film o Janie Pawle II i „oficjalnej”, watykańskiej wersji Fatimy.

To właśnie podczas pokazu tego filmu pokazała się słoneczna aureola i najpierw wydawało się, że po to, by zmylić ludzi. Kamery zgromadzonych, które skupiały się na ekranach, zwróciły się ku niebu; to samo zrobiła także duża liczba ludzi, odwróconych by patrzeć na słońce. To było prawie tak, jakby Matka Boża starała się odwrócić uwagę od tej prezentacji wideo.

Stanisław Ciesielski – „Denikin”

Nadesłał p. PiotrX.

Chronologicznie najwcześniejszym wystąpieniem antybolszewickiego ruchu białych było utworzenie tzw. Armii Ochotniczej. Jej inicjatorem był dawny carski szef sztabu a później głównodowodzący armii rosyjskiej gen. Michaił Aleksiejew. W chwili bolszewickiego przewrotu ukrywał się w Piotrogrodzie. Uznawszy, iż zbrojny opór w stolicy był beznadziejny i postanowił podjąć próbę stworzenia ruchu antybolszewickiego nad Donem, pod osłoną tamtejszych wojsk kozackich. Na czele Kozackiego Wojska Dońskiego stał wówczas wybrany w czerwcu 1917 r. na atamana gen. Aleksiej Kaledin, były dowódca 8. armii. Kaledin nie uznał władzy bolszewickiej i ogłosił niezależność Kozaków dońskich. Wojska kozackie, wielokrotnie wykorzystywane przez rządy carskie jako instrument represji, stały się symbolem tłumienia różnorakich wystąpień wolnościowych o społecznym i narodowym charakterze, a Kozacy postrzegani byli jako wroga siła przez antycarskie ugrupowania polityczne. Także bolszewicy uważali ich za żywioł kontrrewolucyjny, w znacznej części zaliczający się do bogatej warstwy ludności wiejskiej (tzw. kułaków), a przy tym ujawniający dążenia separatystyczne. W odróżnieniu od wielu innych grup ludności wiejskiej Kozacy nie byli zainteresowani uzyskaniem nowej ziemi, a przeciwnie – pragnęli przede wszystkim zachować w swym ręku posiadane już, niemałe zresztą, jej zasoby. W wielu regionach musiało to prowadzić do konfliktu z bolszewikami, dążącymi do zantagonizowania wsi i pozyskania biedoty pod hasłami sprawiedliwego podziału gruntów. W takich okolicznościach zrodziła się idea likwidacji kozactwa (raskazaczywanije).

Początkowo przynajmniej część Kozaków gotowa była podporządkować się nowemu reżimowi, a większość raczej nie zamierzała popierać sił zmierzających do restauracji dawnych porządków. Brutalne, masowe represje popchnęły Kozaków do powstań antybolszewickich i współdziałania z tzw. Armią Ochotniczą.

Aleksiejew do Nowoczerkaska, stolicy wojska dońskiego, przybył 2 (15) listopada. Jakkolwiek Kozacy nieufnie odnosili się do oficerów, którym przypisywali tendencje monarchistyczne, to nawiązana została współpraca w zakresie formowania siły zbrojnej do walki z bolszewikami. 27 listopada (10 grudnia) Aleksiejew za zgodą władz kozackich ogłosił powstanie Armii Ochotniczej.

Tymczasem z aresztu w Bychowie wydostali się przywódcy puczu korniłowskiego, którzy także udali się do Nowoczerkaska. Gen. Ławr Korniłow dotarł tam 6 (19) grudnia. W pierwszej połowie grudnia znalazła się tam cała grupa przywódcza korniłowców: generałowie Anton Denikin, Aleksandr Łukomskij, Iwan Romanowski.

Niemal od początku pojawiły się tarcia między Aleksiejewem a Korniłowem, którzy wzajemnie się nie znosili. Korniłow domagał się uznania jego przywództwa i nieograniczonej władzy, w przeciwnym razie zapowiadając wyjazd na Syberię. Aleksiejew obawiając się, że bez popularnego Korniłowa nie osiągnie zamierzonych celów, będąc człowiekiem już wówczas ciężko chorym, ustąpił i Korniłow uzyskał pełnię władzy wojskowej na obszarach zajętych przez Armię Ochotniczą, jego zastępcą został Denikin, podczas gdy Aleksiejew zajął się władzą cywilną. Kaledin zachował swe kompetencje związane z wojskiem kozackim. Ukształtował się w ten sposób triumwirat: Korniłow, Aleksiejew, Kaledin.