Neokoni przeciw Rosji

The Neocons vs. Russia
http://theoccidentalobserver.net/articles/MacDonald-Georgia.html
Kevin MacDonald – 16.08.2008, tłumaczenie Ola Gordon

Myślę, że poniższy artykuł, mimo, że napisany 3 lata temu, wiele wyjaśnia, polecam – Ola Gordon.

Rosyjska inwazja na Gruzję po próbie Gruzji przywrócenia dominacji nad secesjonistyczną prowincją Osetii Południowej z pewnością rozwścieczyła neokonserwatystów. Max Boot i Charles Krauthammer wzywali do różnych ruchów w celu odizolowania Rosji od Zachodu i międzynarodowej społeczności gospodarczej. W The Weekly Standard jest artykuł Stuarta Koehla wzywający Gruzinów do walki przy pomocy USA, a artykuł Charlie Szroma z American Enterprise Institute (ośrodek neokonów) popiera masową pomoc USA i sojuszy między krajami Europy Wschodniej.

Wiemy, że neokonserwatyzm jest ruchem żydowskim – wiadomość ta w końcu dotarła do mediów głównego nurtu poprzez książki takie jak Jacoba Heilbrunna „Wiedzieli, że mieli rację: początek neokonów”. Teraz wyobraź sobie, że jesteś typowym żydowskim neokonem – kimś, kto widzi świat zasadniczo przez syjonistyczne okulary, oraz nie możesz pojąć różnicy między interesami Stanów Zjednoczonych i Izraela. Albo, wyjdziesz na to samo, wyobraź sobie, że jesteś izraelskim strategiem geopolitycznym. Co taka osoba myśli o całej sytuacji?

Byłbyś bardzo niezadowolony z tego, że Rosja zdołała pokonać wojsko gruzińskie i groziła zmianą gruzińskiego rządu. Izrael ma silne związki z Gruzją. Dostarczył broń i szkolił gruzińskich wojskowych (chociaż ostatnio zatrzymał dostarczanie broni po rosyjskiej skardze). Izrael posiada również w Gruzji ponad 1,5 mld USD inwestycji w Gruzji, oraz proponuje przedłużenie rurociągu Baku-Tbilisi-Ceyhan do izraelskiego portu Aszkelon do przeładunku do Azji południowej i wschodniej. Dwaj najwyźsi ministrowie rządu gruzińskiego są Żydami o silnych powiązaniach z Izraelem, w tym minister obrony Davit Kezeraszwili, byłym Izraelczyk z płynną znajomością hebrajskiego.

Po drugiej stronie równania jest to, że neokonserwatyści są wrogo nastawieni wobec Rosji. Poparli wojnę, która doprowadziła do odłączenia Kosowa od Serbii, sojusznika Rosji. Oni wspierają również czeczeńską niezależność od Rosji, członkostwo w NATO krajów Europy Wschodniej, wcześniej zdominowanych przez ZSRR, oraz agresywną politykę USA w zainstalowaniu rakiet w Polsce i Republice Czeskiej.

Dlaczego neokoni są wrogo nastawieni wobec Rosji? Możemy sobie wyobrazić, że gdyby Rosja była kontrolowana przez izraelskie lobby i żydowskie interesy w taki sam sposób jak Stany Zjednoczone, nie miałoby to miejsca. Istotnie, głównym powodem do narzekań przez neokonów jest to, że Rosja opóźniała sankcje wobec arcywroga Izraela – Iranu, oraz dostarczyła Iranowi materiał jądrowy, a także broń zaprojektowaną do ochrony swoich instalacji jądrowych.

Po prostu uważamy, że wrogość neokonów wynika z faktu, że Rosja Wladimira Putina okazała się znacznie bardziej nacjonalistyczna niż jest to dobre dla Żydów i Izraela. Znaczącym wydarzeniem było uderzenie przez Putina w oligarchów – tę małą, przeważnie żydowską grupę magnatów, która przejęła kontrolę nad bazą przemysłową ZSRR w czasie transformacji na kapitalizm. Oligarchowie wpompowali ogromne kwoty pieniędzy w kampanię na rzecz utrzymania przy władzy Borisa Jelcyna i wzbogacenia się. Na początku wspierali również Putina, ale ten stopniowo zmniejszał dominację oligarchów.

Kiedy w 1996 r. okazało się, że Jelcyn może przegrać w ponownych wyborach z komunistami, oligarchowie przelali miliony w kampanię Jelcyna i zaczęli zalewać fale radiowe i telewizyjne (których byli właścicielami) pro-jelcynowskimi „wiadomościami”, podczas gdy wyraźnie nie dawali czasu antenowego opozycji. Gdyby zwyciężył Jelcyn, zostałyby sfinalizowane kredyty-za-akcje, przenosząc oligarchów z niewielkiej grupy milionerów do małej grupy miliarderów. Kilka lat później oligarchowie „zagwarantowali” (by użyć kreślenia Berezowskiego), że Wladimir Putin, tak jak Jelcyn przed nim, zostanie wybrany w 2000 roku na prezydenta Rosji.

Punktem zwrotnym było aresztowanie i uwięzienie Michaiła Chodorkowskiego, szefa Jukosu, giganta na rynku ropy. Arcy-neokon Richard Perle prowadził oskarżenia wobec Putina, wzywając do usunięcia Rosji z G-8 – ten sam rodzaj polityki neokonserwatyści proponują w następstwie inwazji na Gruzję. Chodorkowski był postrzegany jako człowiek bez żadnego poparcia dla rosyjskiego nacjonalizmu i zbyt przyjazny ze Stanami Zjednoczonymi:
Chodorkowski od lat realizował to, co jest głównie osobistą, pro-amerykańską polityką zagraniczną, pielęgnując kontakty z najbardziej wpływowymi politykami, dyplomatami, bankierami i specjalistami PR w Waszyngtonie – działania siłowników, grupę „jastrzębi” na Kremlu składającą się z byłych agentów KGB, uważane za karygodne ….

Elementem tego dostrzeganego zagrożenia są wysiłki Chodorkowskiego zmierzające do związania się z Białym Domem. Wystarczy tylko spojrzeć na ludzi, którzy skupili się na obronie Chodorkowskiego [artykuł mówi: Stuart Eizenstata, Richard Perle, George Soros, i John McCain (!)], by zobaczyć, jak siłownicy mogliby zrobić przekonywującą sprawę sprowadzenia Chodorkowskiego na ziemię.

Uderzenie w oligarchów spowodowało bolesne narzekania o upadku demokracji w Rosji, a na pewno zobaczymy więcej takich skarg, w następstwie inwazji na Gruzję. Neokonserwatystom bardziej podobała się demokracja, w której żydowscy oligarchowie całkowicie kontrolowali media i mogli kupić dużą część Dumy – innymi słowy, demokracja, która jest bardziej podobna do naszej.

Fakt, że Soros i Eizenstata – obaj związani z lewicą – również potępili aresztowanie Chodorowskiego, sugeruje żydowski konsensus w tej kwestii. Soros był głęboko zaangażowany w tzw. „różową rewolucję” która dała Mikheilowi Saakashvili urząd prezydenta Gruzji.

Ponadto najnowszy dokument ADL na temat antysemityzmu w Rosji odnotowuje, że mimo lepszych relacji między rządem rosyjskim i Żydami w Rosji, nie ma żadnych zmian w polityce zagranicznej Rosji wobec Iranu i jej polityki zaangażowania z Hamasem w Autonomii Palestyńskiej. To kontrastuje z postawą ADL na początku prezydencji Wladimira Putina, gdy ADL skarżył się, że rosyjscy przywódcy nie od razu potępili, jak ADL określa, jawnie antysemickiego oświadczenia „gubernatora [Kurska] Aleksandra Michajłowa”. Michajłow wyraził wdzięczność za wsparcie Putina w walce z „brudem” – odniesienie do poprzedniego gubernatora Kurska, Aleksandra Ruckoja, Borysa Berezowskiego Rosyjskiego Kongresu Żydów. Berezowski to były rosyjsko-żydowski potentat medialny, który wykorzystywał swoją kontrolę głównych kanałów telewizyjnych w celu promowania Borisa Jelcyna na prezydenta w 1996 roku, ale uciekł z Rosji po zwycięstwie Putina, kiedy był oskarżony o oszustwa. Ruckoj, który jest Żydem, był postrzegany jako sprzymierzeniec Berezowskiego. ADL skarżył się, że przywódcy rosyjscy skarcili Michajłowa dopiero po „burzy protestów, że zachowanie Michajłowa jest generowane wśród Żydów i media w Rosji i za granicą”.
Nic dziwnego, że Pat Buchanan niedawno nazwał demokrację „migocącą gwiazdą”, bo demokratyczne rządy są tak często odcięte od ludzi którymi rządzą, podczas gdy rządy takie jak Chiny i Rosja mają ogromne poparcie społeczne. Dzieje się tak w szerokim zakresie zagadnień w USA – polityka imigracyjna jest tu najbardziej skandalicznym przykładem. W dziedzinie polityki zagranicznej, widzieliśmy, że mała kabała neokonów może skutecznie wspierać zaangażowanie USA w kosztowną i wyniszczającą wojnę w Iraku – wojnę w imieniu Izraela i na pewno nie w interesie Stanów Zjednoczonych.

A mówiąc o demokracji, fakt że John McCain przyszedł w sukurs Chodorkowskiemu, to kolejna wskazówka, że jest on całkowicie wkomponowany w neokonserwatywną politykę zagraniczną. Niedawno okazało się, że Randy Scheunemann, doradca McCaina w sprawach polityki zagranicznej otrzymał setki tysięcy dolarów od rządu Gruzji. Scheunemann był także przewodniczącym Komitetu Wyzwolenia Iraku, sponsorowanym przez Projekt Billa Kristolsa dla Nowego Amerykańskiego Wieku. Kristol, podobnie jak inni neokonserwatyści, uważa, że USA powinna przeciwstawić się Rosji w Gruzji: „Czy nie jest tak dzisiaj, jak to było w latach 20 i 30, że opóźnienia i niezdecydowanie ze strony demokracji, po prostu zaprasza przyszłe zagrożenia i większe niebezpieczeństwa?” Ach, stary argument o Hitlerze.

Nie może być większego potępienia amerykańskiej demokracji niż to, że John McCain będzie kandydatem jednej z głównych partii, podczas gdy druga partia wyznaczy Baracka Obamę.
Wreszcie, należy pamiętać, że od 1881 roku aż do upadku caratu, oprócz dominującego ruchu rewolucyjnego w Rosji, była żydowska zgoda co do wykorzystania swoich wpływów w Europie i Ameryce, aby przeciwstawić się Rosji. To miało wpływ na szeroki zakres zagadnień, w tym finansowanie Japonii w wojnie rosyjsko-japońskiej w 1905 roku, uchylenie porozumienia amerykańsko-rosyjskiego ws. handlu w 1908 r., oraz finansowanie rewolucjonistów w Rosji przez bogatych Żydów, takich jak Jakub Schiff.

Zwycięstwo bolszewizmu spowodowało okres żydowskiej dominacji Związku Radzieckiego i niewyobrażalne okrucieństwa wobec narodu rosyjskiego. Ten okres dominacji żydowskiej i jej katastrofalne skutki dla narodu rosyjskiego są niewątpliwie w pamięci przywódców obecnej Rosji.

Możemy się spodziewać, podobnie długiej i uporczywej żydowskiej kampanii przeciwko Rosji, prowadzonej z całą intensywnością kampanii w latach 1881-1917. W dobie broni nuklearnej stawki są bardzo wysokie dla całej planety..