Nikołaj Makarow: nie wykluczamy prewencyjnego uderzenia w obiekty tarczy w Europie

Gajowy uwielbia artykuły na temat zagrożenia, jaki stanowi dla świata okrążana przez USRael Rosja. Dla  świata wypełnionego po brzegi amerykańskimi bazami wojskowymi, których liczby nikt na dobrą sprawę nie zna, ale których jest być może około tysiąca (!). – admin.

Szef Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej Nikołaj Makarow oświadczył, że działania Rosji w reakcji na rozmieszczenie elementów tarczy antyrakietowej USA w Europie stworzą realne zagrożenie dla krajów, na których terytorium zostaną one zainstalowane.

Makarow nie wykluczył również prewencyjnego uderzenia w obiekty amerykańskiej tarczy w Europie, zastrzegając jednak, że decyzja taka może zostać podjęta „w okresie zaostrzenia sytuacji”.

Szef Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych FR mówił o tym podczas rozpoczętej w Moskwie dwudniowej konferencji na temat obrony przeciwrakietowej, zorganizowanej przez ministerstwo obrony Rosji. Uczestniczy w niej około 200 polityków, dyplomatów, wojskowych i niezależnych ekspertów z ponad 50 krajów, w tym z Polski i pozostałych 27 państw NATO.

Z inicjatywą zwołania takiego forum wystąpił w marcu szef resortu obrony FR Anatolij Serdiukow. Oświadczył on, że aktualność takiego spotkania wynika z tego, iż ofensywna broń rakietowa i środki przeznaczone do jej przechwytywania są koncentrowane w pobliżu granic Rosji i mogą wywrzeć negatywny wpływ na jej bezpieczeństwo narodowe.

Gospodarzem konferencji jest wiceminister obrony FR Anatolij Antonow. Ze strony NATO w jej pracach uczestniczy pierwszy zastępca sekretarza generalnego Alexander Vershbow.

– Ulokowanie nowych broni ofensywnych na południu i północnym zachodzie Rosji w celu rażenia elementów systemu obrony przeciwrakietowej (USA), w tym rozmieszczenie rakiet Iskander w obwodzie kaliningradzkim, jest jednym z możliwych wariantów zniszczenia infrastruktury (amerykańskiej) tarczy antyrakietowej w Europie – oznajmił Makarow.

– Uwzględniając destabilizujący charakter tarczy antyrakietowej USA, decyzje o prewencyjnym użyciu naszych środków rażenia będą podejmowane w okresie zaostrzenia sytuacji – dodał szef rosyjskiego Sztabu Generalnego.

3 Maja – Święto Królowej Polski

Za zwrócenie naszej uwagi na poniższy artykuł dziękujemy Pani Adze. – admin.

Polacy mają powód do szczególnej radości: Habemus Reginam! Mamy Królową!

Monarchiści mają powód do szczególnej radości: Habemus Reginam! Mamy Królową!

Rok Pański 2012 jest dla nas ważny: 50 lat temu, w 1962 roku, bł. Jan XXIII ogłosił Najświętszą Maryję Pannę Królową Polski, główną Patronką naszego kraju.

W dzisiejszą uroczystość pozwolę sobie przytoczyć mój tekst z dnia 17 marca 2012 – nie byłoby dobrze, gdyby treści te zapodziały się w przestrzeniach internetu. A zatem ponownie:

O Chrystusowym królowaniu i maryjnym królowaniu – kilka refleksji wstępnych oraz analogia logicznie i teologicznie bezpieczna

Matka Boża jest Królową. Królowa. Ten tytuł mówi o powszechności królowania Maryi.

Matka Boża jest Królową Polski. Królowa Polski. Ten tytuł mówi o jednym z zakresów Jej królowania. Ten szczegółowy tytuł nie odbiera Maryi powszechności królowania. Ten tytuł to powszechne królowanie precyzuje. Skoro Maryja jest Królową, to i Królową Polski, naszej ojczystej ziemi, naszych polskich serc.

Nie ma tu żadnego konfliktu teologicznego. Kategoria powszechności nie wyklucza, ale wprost domaga się uszczegółowienia, konkretyzacji – w tych oto warunkach i okolicznościach. W powszechności królowania Maryi zawiera się i Jej królowanie nad Polską. Elementarne precyzacje – logiczne, teologiczne.

Analogicznie powiemy o Synu Maryi, naszym Panu Jezusie Chrystusie. On sam powiedział o sobie „Ja Jestem Królem”.

Jezus Chrystus jest Królem. Król. Ten tytuł mówi o powszechności Chrystusowego królowania. I jeśli wolno pojedynczemu katolikowi powiedzieć do Chrystusa „jesteś Królem mojego serca”, to i wolno byłoby powiedzieć nam Polakom, jako katolickiemu narodowi: „jesteś Królem Polski!”.

Król Polski. Ten szczegółowy tytuł nie odbierałby Jezusowi Chrystusowi powszechności królowania. Ten tytuł to Chrystusowe powszechne królowanieprecyzowałby. Skoro Chrystus Pan jest Królem, to i Królem Polski, naszej ojczystej ziemi, naszych polskich serc.

Nie ma tu żadnego konfliktu teologicznego. Kategoria powszechności nie wyklucza, ale wprost domaga się uszczegółowienia, konkretyzacji – w tych oto warunkach i okolicznościach. W powszechności Chrystusowego królowania zawiera się i królowanie nad Polską.  Elementarne precyzacje – logiczne,teologiczne.

http://novushiacynthus.blogspot.se

Mieczysław Wieczorek – Królowa Polski

Jesteśmy przeciwko aborcji w małżeństwach homoseksualnych!

Szczyt paranoi w lewicowo-postępowym bełkocie osiągnął jeden z posłów reprezentujący ten niestety niewymarły jeszcze gatunek polityczny.

Parlamentarzysta, którego personaliów z litości nie podaję, stanął w niemal centralnym punkcie Białegostoku, niewzruszenie jak pomnik, i zaczął głosić swoje tzw. wolne poglądy. Rzeczywiście były one wolne, a najbardziej od rozumu. Tak naprawdę to frekwencję robili mu jedynie dziennikarze, przywabieni tu sensacyjnie brzmiącą zapowiedzią konferencji.

W zamiarze posła miało być chyba poważnie, ale nawet przedstawiciele mediów, którzy byli przecież w pracy, co zobowiązywało ich do powściągliwości w okazywaniu rozbawienia, w końcu ryknęli śmiechem. Postępowy poseł, określając granice swojej postępowości, oznajmił bowiem: „Jesteśmy przeciwko aborcji w małżeństwach homoseksualnych”.

Czy w takim „małżeństwie” aborcji nie będzie? Nie bądźmy tacy pewni… a nuż nie spodoba im się zaadaptowana córka?

Adam Białous
http://naszdziennik.pl/

Bezdomni Polacy na Ukrainie

Z Antonim Stefanowiczem, pełniącym obowiązki prezesem Związku Polaków na Ukrainie (ZPU), rozmawia Eugeniusz Tuzow-Lubański

Jak to się stało, że Polacy z ZPU zostali wyrzuceni na bruk ze swojego lokalu w Kijowie?

– Po tym jak prezes Stanisław Kostecki odszedł ze swojego stanowiska i zostałem wybrany przez zarząd 11 grudnia 2011 roku na pełniącego obowiązki prezesa Związku Polaków na Ukrainie, spadły na mnie różne problemy związane z funkcjonowaniem ogólnoukraińskiej organizacji mniejszości polskiej. To przede wszystkim sprawy lokalu dla ZPU oraz kwestie organizacyjne. Z byłym prezesem Związku w 2007 r. została podpisana umowa na dzierżawę lokalu w Kijowie przy ul. Gogolewskiej 23. Mieścił się w suterenie, miał powierzchnię 52 m2. Cenę wynajęcia lokalu określono na 5 tys. 690 hrywien (1138 USD na tamte czasy). Jednak po uwzględnieniu opłaty komunalnej i inflacji na koniec 2009 r. czynsz wynosił już 8 tys. 200 hrywien. Związek od stycznia 2008 r. nie był już w stanie płacić za lokal. Nie uzyskaliśmy także pomocy od Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” w Warszawie. Nasze długi za dzierżawę stale rosły.

W celu wyjaśnienia sytuacji 18 stycznia i 28 lutego br. zwróciłem się listownie do Serhija Zimina, prezesa szewczenkowskiej dzielnicy miasta Kijowa. Otrzymałem oficjalną odpowiedź, że z powodu zadłużenia, które na 18 sierpnia 2010 r. wynosiło 261 tys. 552 hrywny (32 tys. 700 USD) – 2 listopada 2010 r. lokal siedziby ZPU przy ulicy Gogolewskiej w Kijowie został sprzedany pewnej firmie. W liście do władz dzielnicowych zaznaczyłem, że organizacja mniejszości polskiej na Ukrainie w sposób bezprawny została wyrzucona na bruk. Napisałem też, że władze polskie dobrze traktują w Polsce mniejszość ukraińską i hojnie ją finansują. Jeszcze na początku lat 90. XX wieku władze polskie sfinansowały z budżetu państwowego kwotą 650 tys. USD kupno całego domu w Warszawie dla Związku Ukraińców w Polsce. O czymś takim Polacy na Ukrainie nawet marzyć nie potrafią. Także przy opłacie czynszu lokali organizacje mniejszości ukraińskiej nie płacą tyle, co firmy biznesowe, jak to jest na Ukrainie. W Polsce są też stałe dotacje rządowe na zachowanie tożsamości narodowej i kultury mniejszości. Na przykład w 2011 r. organizacje mniejszości ukraińskiej w Polsce mogły liczyć na sfinansowanie swojej działalności, w tym na utrzymanie lokali, wydawanie gazet itd. Związek Ukraińców w Polsce uzyskał ponad 1 mln 590 tys. zł, Stowarzyszenie Łemków – 830 tys. zł, Związek Ukraińców „Podlasia” – 337 tys. złotych.

Dramat 3 Maja

Za zwrócenie uwagi na odczyt Adama Doboszyńskiego dziękujemy polski.blog.ru. – admin

„Dramat 3-go Maja w świetle najnowszych badań. Cztery przestrogi z XVIII-go wieku” – odczyt Adama Doboszyńskiego, wygłoszony 24 maja 1939 roku w sali Stowarzyszenia Techników w Warszawie staraniem redakcji tygodnika literacko-społecznego „Prosto z Mostu”.

Projekt włoskiego przybłędy

Rok temu, w więzieniu lwowskim, wpadła mi w ręce książka wypożyczona jednemu z moich współwięźniów z biblioteki więziennej, napisana przez Józefa Bielińskiego w r. 1905 pod tytułem: „Żywot ks. Adama Czartoryskiego”.

Przypadkowo wziąłem tę książkę do ręki i zwróciłem uwagę na pewien niezmiernie charakterystyczny ustęp. Autor książki wspomina o memoriale, który ma się znajdować w archiwum Czartoryskich w Krakowie, memoriale podyktowanym w Paryżu w r. 1788 młodemu ks. Czartoryskiemu przez ks. Piattolego, włoskiego przybłędę, wówczas wychowawcę młodego Lubomirskiego, a następnie sekretarza Króla Stanisława Augusta i jedną z najwybitniejszych osobistości Polski w okresie Sejmu 4-letniego. Ks. Piattoli podyktował młodemu Czartoryskiemu schemat poczynań konspiracyjnych, które miały na celu przeprowadzenie w Polsce reform. Na czele tej konspiracji miał stać Quatuorvirat – czterech mężów, związanych przysięgą i tajemnicą. Mieli to być ludzie bardzo wpływowi, dobrzy patrioci, bogaci, światli. Do pomocy tym Quatuorvirom miano wybrać 8 członków, również wpływowych i możnych.

Ta dwunastka stanowiłaby Kongres patriotyczny, który miał przeprowadzić zmianę ustroju w Polsce. Pierwszym zadaniem tego Kongresu byłoby skonfederowanie wszystkich województw, zawładnięcie wojskiem przy eliminowaniu zupełnym ówczesnego rządu, następnie przeprowadzenie wyborów do sejmu skonfederowanego. Sejm ten powinien był postanowić stworzenie stutysięcznej armii, wyznaczyć dwóch regimentarzów, jednego dla Korony, drugiego dla Litwy i wreszcie ustanowić Komitet Nadzwyczajny, który by kierował sprawami publicznymi na prawach dyktatorskich. Zamierzano poza tym utworzyć komisję, która zażąda od obywateli państwa przedstawienia sobie planów, projektów, myśli dotyczących przyszłej reformy.

Z tych referatów miał się wyłonić projekt przyszłej konstytucji, która miała być uchwalona przez Sejm. Poza tym mieli Quatuorviri w tajemnicy przed królem i rządem rozesłać swoich zaufanych mężów do wszystkich państw Europy w charakterze nieoficjalnych ambasadorów Polski. Na tych ambasadorów kwalifikowaliby się ludzie wyższych sfer, światli, towarzyscy i odpowiednio pod względem dyplomatycznym przygotowani. Wreszcie Komitet ten miał zawrzeć odpowiednie traktaty i ustalić politykę zagraniczną.

Rola Cerkwi w działalności OUN-UPA

Fragmenty książki Witalija Masłowśkiego „Z kim i przeciwko komu walczyli nacjonaliści ukraińscy w latach II wojny światowej?” – Wrocław 2001.
Nadesłał p. PiotrX

„Polśkij oreł” – jedna z tortur OUN-UPA

W rozdziale „Rola cerkwi w kontekście działalności OUN-UPA” Poliszczuk konstatuje, że „z teologicznego punktu widzenia chrześcijaństwo jest religią ponadnarodową”, i że „kościół chrześcijański powołany jest do szerzenia Bożej łaski”. I dlatego „chrześcijański duchowny musi stać wyżej, aniżeli narodowe ideały”.

Jednakże: „Każdy kto wnikliwie wczyta się w prace Dmytra Doncowa, które stały się kamieniem węgielnym nacjonalizmu ukraińskiego, każdy kto wgłębi się w podstawowe dokumenty UWO-OUN, musi dojść do wniosku, że ideologia i praktyka tych organizacji stoi w sprzeczności z chrześcijaństwem, Dlatego twierdzę z pełną świadomością: jeżeli duchowny ukraiński jest równocześnie ukraiskim nacjonalistą, to on zdradza Jezusa Chrystusa, on oszukuje siebie samego”.

I Poliszczuk dodaje: „Nacjonalizm ukraiński powstał w Galicji, a więc tam, gdzie dominowała Cerkiew grekokatolicka… Ukraińcy Galicji byli oddani swojej Cerkwi… I oto w takich warunkach powstaje i działa UWO — wyraźnie terrorystyczna organizacja ukraińska, poprzedniczka OUN. Rozpowszechniane były pisma Dmytra Doncowa… Niemożliwe jest, aby wszystko to działo się bez wiedzy Grekokatolickiej Unickiej Cerkwi.

Na Świętojurskiej Górze musieli czytać Nacjonalizm Dmytra Doncowa, musieli czytać uchwały I Kongresu Ukraińskich Nacjonalistów, musieli te materiały analizować. A w tych książkach, czasopismach, uchwałach — pełna sprzeczność z myślą chrześcijańską… …Już samo pojawienie się „Dekalogu”, dziesięciorga przykazań ukraińskiego nacjonalisty, musiałoby wywołać zdecydowaną reakcję, powinna była być przeprowadzona na szeroką skalę akcja przeciwko temu dokumentowi, przeciwko jego sformułowaniom.

Przecież „Dekalog” jest w całej swej istocie bezbożnym manifestem. Nie ma w nim ani słowa o Bogu. Jest natomiast mowa o „Duchu odwiecznego żywiołu”, żywiołu w rozumieniu nietzscheanńskim, a nie chrześcijańskim. W „Dekalogu” jest wezwanie do zemsty, do podstępnego działania, do zbrodni zabójstwa”.

„Inna sprawa na Wołyniu — zaznacza Poliszczuk —… ukraiński nacjonalizm na Wołyń przenikał bardzo wolno, na Wołyniu szerzyły się raczej idee komunistyczne i z tym miała kłopot Cerkiew Prawosławna”.

Ataki na światowe chrześcijaństwo, ale nie ze strony muzułmańskiej

Christianity around the World Is under Assault, but not from Muslims
http://www.strategic-culture.org/news/2012/04/30/christianity-around-world-under-assault-not-from-muslims.html
Wayne Madsen – 30.04.2012, tłumaczenie / skrót Ola Gordon

Zagnieżdżona w zachodnich rządach neokonserwatywna kabała i media bardzo lubią mówić o tym, że ‘judeo-chrześcijaństwo’ (sam ten termin jest już przeciążony), jest atakowane na całym świecie przez ‘islamo-faszystów’. Ale sprawa ma się zupełnie inaczej.

Od Moskwy do Kairu i Damaszku i do wschodniej Jerozolimy, chrześcijaństwo jest atakowane nie przez islam głównego nurtu, ale przez zespół żydowskich i ‘chrześcijańskich’ syjonistów, w sojuszu z niszczącymi siłami organizacji pozarządowych, finansowanych przez globalnego awanturnika George’a Sorosa [Gyorgy Schwartz].

W Moskwie, feministyczna grupa rockowa ‘Pussy Riot’ wykorzystała taktykę niszczycielską, noszącą znak firmowy Sorosa, przeciwko Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu. Przed ostatnimi wyborami prezydenckimi grupa ta zorganizowała świętokradczy, nietolerancyjny i pozbawiony wszelkiej wrażliwości ‘koncert’ w czasie odbywającego się nabożeństwa w Katedrze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. Po aresztowaniu ich za chuliganizm, natychmiast zdobyli wsparcie ze strony wszystkich tych, którzy służą anty-gojowskim syjonistom i sojuszników Sorosa o głębokich kieszeniach: The Washington Post, Amnesty International, Human Rights Watch , Bloomberg News i czasopisma Forbes.

Ostatnio dziesiątki tysięcy wyznawców prawosławia uczestniczyli w czuwaniu przy wspomnianej Katedrze w celu udzielenia poparcia prawosławnemu patriarsze Cyrylowi, który sam znalazł się pod ostrzałem propagandystów zachodnich i globalnych syjonistów za to, że nosi drogi zegarek, prezent od parafian.

Z badania przeprowadzonego przez Levada Center prawie połowa Rosjan zgadza się, że za swoje wyskoki Pussy Rioters zasługują na 2-7 lat więzienia. Ale Soros, organizacje neokonserwatywne /neoliberalne i media zażądały natychmiastowego uwolnienia tych politycznie aktywnych dziwek.

W ubiegłym roku grupa protestujących kobiet ukraińskich o nazwie FEMEN, mająca związki z destrukcyjną działalnością Sorosa, zorganizowała protest półnagusów wewnątrz Watykanu. Chociaż Kościół Katolicki jako instytucja nie jest tu bez winy, brak szacunku wykazany wobec pobożnych katolików jest zgodny z brakiem szacunku okazywanym względem katolików przez Sorosa i jego zwolenników.

Ataki na chrześcijaństwo są także normą w nielegalnie okupowanej wschodniej Jerozolimie i na Zachodnim Brzegu. Próby ze strony pewnych zachodnich mediów zajmowania się izraelskimi gułagami na okupowanych terytoriach są bardzo kosztowne, o czym przekonała się Helen Thomas, korespondentka Białego Domu dla Hearst Newspapers, kiedy skrytykowała izraelską okupację Palestyny, a tajny rabin ‘nakrył ją’ ukrytą kamerą na terenie Białego Domu. Thomas znalazła się pod pręgierzem i została zwolniona z Hearst, na skutek sprzeciwu syjonistycznego/neokonserwatywnego gangu wobec tej 91-letniej dziennikarki.

Prowincja wymiera

W Polsce ma być zamknięta co dwunasta szkoła i co trzeci sąd. Likwiduje się lokalne poczty, kina, przedszkola, biblioteki, ośrodki zdrowia, połączenia kolejowe i autobusowe. Młodzi wyjeżdżają albo za granicę, albo do wielkich ośrodków miejskich – przede wszystkim Warszawy, Wrocławia, Górnego Śląska. Zakłady przemysłowe upadają lub przenoszą się także do miast.

Na wsiach w ciągu 10 lat zamknięto prawie 400 urzędów pocztowych. Planuje się likwidację 122 sądów rejonowych. W tym roku samorządy zamknąć mogą nawet 2,5 tysiąca szkół. Coraz mniej Polaków korzysta z transportu kolejowego i autobusowego, bo połączeń jest coraz mniej, a ceny biletów ciągle idą w górę.

Ale to, o czym napisała niedawno „Rzeczpospolita”, nie jest przecież żadną rewelacją. Ten proces trwa przecież niemalże bez przerwy od 1989 roku. Prowincja wymiera, staje się ekonomiczną i kulturalną pustynią, na której szerzą się patologie społeczne: alkoholizm, bezrobocie, frustracja, wykluczenie, przestępczość i przemoc. Polska się zwija, cofa cywilizacyjnie; państwo likwiduje samo siebie, bo poza tym, że jeszcze jako tako administruje na swoim terytorium, potrafi tylko likwidować dorobek wielu poprzednich pokoleń. Sprzedano suwerenność polityczną, rozłożono na łopatki armię, kolejnymi reformami dobija się szkolnictwo, służba zdrowia to fikcja, wyprzedawane są resztki państwowego majątku w sferze gospodarki. O ile jednak życie w wielkich aglomeracjach miejskich jest jeszcze znośne, o tyle „Polska powiatowa” powoli wymiera.

Jeden z wielu przykładów, bynajmniej nie drastyczny: Wisła na Śląsku Cieszyńskim, miejscowość stosunkowo bogata, bardzo popularna wśród turystów ze Śląska i Warszawy. Miasto w jednym z najbogatszych regionów Polski. A w ciągu ostatniego roku zamknięto kino, ciągle na włosku wiszą coraz rzadsze połączenia kolejowe, nawet z aglomeracją katowicką (a wybudowanie linii kolejowej do tej górskiej miejscowości było jednym z większych osiągnięć rozbudowy uzdrowiska w latach 30-tych). Kilka lat temu zlikwidowano pogotowie ratunkowe (w mieście, będącym centrum sportów zimowych) – po politycznych bojach jednak je przywrócono. Teraz upadł powiatowy PKS, i już wiadomo, że prywatnym przewoźnikom nie będzie się opłacało obsługiwanie deficytowych połączeń z porozrzucanych między górami dzielnic do centrum miasta, a miasto nie ma pieniędzy na ich dotowanie. Na dworcu autobusowym powstać ma kolejny supermarket. Na szczęście działa jeszcze poczta.

Przywrócić Polsce przemysł

Podczas uroczystości z okazji 19. rocznicy powstania Polskiego Lobby Przemysłowego ogłoszono „Apel o podjęcie nowoczesnej reindustrializacji Polski” oraz opublikowany raport w tej sprawie.

31 marca 2012 r. w Warszawie odbyły się obchody 19-lecia PLP im. Eugeniusza Kwiatkowskiego. Z tej okazji przyjęto „Apel o podjęcie nowoczesnej reindustrializacji Polski”, następującej treści:

Zebrani na uroczystości rocznicowej Polskiego Lobby Przemysłowego uważają, iż w obliczu globalnego kryzysu finansowo-gospodarczego, niezwykle przyśpieszonych zmian technologicznych, społecznych i ułatwionej migracji w celach zarobkowych, naglącą potrzebą jest podjęcie nowoczesnej reindustrializacji Polski. Jej odpowiednikiem w historii Polski był realizowany z rozmachem, wielką konsekwencją i skutecznością program budowy od podstaw Centralnego Okręgu Przemysłowego. Powstawał w drugiej połowie lat trzydziestych ubiegłego wieku dzięki zaangażowaniu wybitnego polityka gospodarczego i męża stanu, Eugeniusza Kwiatkowskiego. Jesteśmy przekonani, że to jedyna droga do zbudowania i utrzymania przewagi konkurencyjnej naszej gospodarki, jak również do zrównoważonego rozwoju kraju, co doprowadzi do umocnienia pozycji Polski w Europie i na świecie.

Zwracamy się z Apelem do najwyższych władz Państwa – Prezydenta RP, Rządu i Parlamentu – o przygotowanie narodowego programu reindustrializacji i podjęcie energicznych działań w celu jego realizacji. Apelujemy także do społeczeństwa, organizacji pozarządowych i związków zawodowych o poparcie tej wizji. [Proponujemy również napisać podanie do pobliskiego składu węgla… – admin]

Sojusz Exxon i Rosneft

Exxon i Rosneft pogłębiły strategiczny sojusz naftowy. Podpisana umowa to ciąg dalszy pierwszego porozumienia z ubiegłego roku. W styczniu 2011 roku, w rozmowie z panią redaktor Agnieszką Pawlak przedstawiałem już ten problem. [Ani chybi – to betonowy dowód na działanie rosyjskiej razwiedki w Polsce… Że co? Że co ma piernik do wiatraka? A po co ma mieć?! Polskie patryidyjoty o takie bzdety nie dbają. – admin]

Obecnie te ubiegłoroczne porozumienia zostały pociągnięte dalej. Nabrały konkretnych kształtów: Rosjanie zaoferowali dostęp do przebogatych złóż, Amerykanie zaoferowali swoje technologie – tak wydobycia podmorskiego jak i gazu łupkowego w USA – wpuszczając rosyjską spółkę państwową w złoża na kontynencie amerykańskim. Czyli klasyczna wymiana: złoża za technologie.

Jakie wnioski wynikają z tego strategicznego sojuszu dla Polski?

Już wcześniej przy podobnych wydarzeniach próbowałem podpowiedzieć naszym władzom, że idą w złym kierunku. Pół roku temu zestawiałem wypowiedź brytyjskiego ministra energii, wysoko oceniającego rolę Rosji w bezpieczeństwie energetycznym Europy i świata, z twierdzeniami ministra Piotra Naimskiego („W. Brytania, Rosja, energia – spojrzenie polskie i brytyjskie”). Dzisiaj można powiedzieć jeszcze bardziej dobitnie:

1. Polska podjęła się trudnej i wyczerpującej politycznie roli blokowania współpracy energetycznej Rosji z Europą, z której wywiązuje się poprzez swoje rozliczne starania, jednak bez żadnego sukcesu. Za te działania Polska płaci wysoką cenę. Ameryka jest w tej polityce naszym patronem i jej interesy tutaj reprezentujemy. Swoje interesów nie pilnujemy, stąd ów najdroższy gaz w Europie i wiele innych kosztów oraz osłabiona pozycja dyplomatyczna w Unii z powodu owej słynnej „polskiej rusofobii”. [A gdzie tam! Drogi gaz w Polsce to oczywiście wynik działania słynnej „ruskiej razwiedki – admin]

2. Amerykanie są bardzo pragmatyczni. Naciskają na Rosję wszystkimi możliwymi narzędziami (my jesteśmy jednym z nich), by otworzyła się na zachodnie inwestycje, to znaczy udostępniła swoje przebogate zasoby ropy i gazu zachodnim firmom. Ameryce i jej koncernom naftowym zależy bardzo na dostępie, gdyż wydobycie w USA jest coraz droższe i trudniejsze (opór ekologów na przykład). Dlatego w sytuacji, gdy nie udało się osiągnąć pierwotnych celów – Rosjanie nie poddali się naciskom – Amerykanie przystali na warunki rosyjskie. A te są znane i przećwiczone z europejskimi firmami: złoża za rynki lub technologie.

3. Warunki są bardzo dla Rosjan korzystne. O ile bowiem my po prostu otworzyliśmy swoje złoża bezpłatnie inwestorom z Nowego Świata i przez to będziemy przedmiotem, a nie podmiotem w tej grze, o tyle Rosjanie wywalczyli status podmiotowy. To oni posiądą amerykańskie technologie i nauczą się szybciej samodzielnie wydobywać niekonwencjonalne węglowodory (a także gaz ze złóż arktycznych). My przy wydobyciu gazu z łupków w Polsce będziemy narażeni na konkurencję mistrzów świata w tej dziedzinie (amerykańskich wildcatters), a technologie możemy pooglądać na filmach – będziemy ją musieli kupować u amerykańskich serwisowych gigantów. Bardzo drogo, bo nam się bardzo spieszy. [To też wynika z rozpanoszenia się ruskiej razwiedki. Każdy patryidyjota zgodzi się z nami – admin]

4. Kontrakt Exxon – Rosnieft jest kontraktem na najwyższym politycznym szczeblu. Podpisany w obecności premiera (prezydenta) Putina, z pewnością ma błogosławieństwo Barracka Obamy. Jest jego plusem dodatnim w walce o drugą kadencję pokazującym, że z „rosyjskiego resetu” są wymierne korzyści ekonomiczne dla amerykańskich firm. Oznacza to kolejny etap uspakajania napięć Waszyngton – Moskwa, którym nie szkodzą nawet wypowiedzi republikańskiego kandydata, że „Rosja jest wrogiem numer jeden Ameryki”. Oznacza to słabnięcie Polski jako sojusznika Ameryki na trudnym „froncie rosyjskim”.

5. Polska idzie dalej w kierunku konfliktu z Rosją. Wypowiedzi polityków, sprawy w arbitrażach, deklaracje, że wyprzemy rosyjski gaz z Europy i ZERO rozwoju współpracy gospodarczej – wskazują, że wciąż jesteśmy z Rosją „na wojennej ścieżce”: Nasi politycy nie zauważyli zmiany koniunktury geopolitycznej, i tę ślepotę polityczną wykazują od owego pamiętnego 17 września (co za data na decyzję, nie?), gdy porannym telefonem zawiadomił naszego premiera sam amerykański prezydent, że z tarczy nici. Pytanie, czy rozwój strategicznych sojuszy między Waszyngtonem a Moskwą w dziedzinie, w której jesteśmy tak aktywnym graczem, nie nauczy czegokolwiek naszych polityków? Obawiam się, że nie. [Przecież każdy typowy reprezentant narodu polskiego dobrze wie, że Rosja rządzi Polską – więc o jakim konflikcie mowa? Rosji samej ze sobą? – admin]

Andrzej Szczęśniak
Za: szczesniak.pl
http://mercurius.myslpolska.pl/

Znany norweski uczony wiąże Mossad z terrorystą Breivikiem

Źródło: http://3rm.info/23677-izvestnyy-norvezhskiy-uchenyy-svyazal-mosad-s-teraktom-breyvika.html
Data publikacji: 1.05.2012
Tłum. RX

Norweski socjolog Johann Galtung, zwany „ojcem badań procesów światowych” sądzi, że za terrorystą Andersem Breivikiem może stać izraelski wywiad Mossad. Twierdzi on, że żydzi kontrolują 96% najbardziej wpływowych i opiniotwórczych mediów i próbują kształtować  opinię  publiczną z korzyścią dla Izraela. 

82-letni Johann Galtung dokonał kilku podobnych, skandalicznych wypowiedzi w trakcie publicznych odczytów a następnie potwierdził swoją opinię w artykule i w wywiadzie dla izraelskiej gazety „Haaretz”.

Według profesora socjologii, założyciela „Instytutu Badań Świata”, jedną z przyczyn wzrostu antysemityzmu w Niemczech, który skończył się dojściem do władzy nazistów i stworzeniem obozów zagłady, były „wpływowe pozycje żydów w społeczeństwie”. Galtung zaleca także przeczytanie „Protokołów Mędrców Syjonu”. Mówiąc o Breiviku, profesor Galtung twierdzi, że za norweskim terrorystą mogą stać żydzi i Izrael jako że Anders Breivik był członkiem organizacji masońskiej a masoni, w opinii Galtunga, „mają żydowskie pochodzenie”. Dodał także, że Breivik chyba nie przypadkowo wybrał do przeprowadzenia zamachu terrorystycznego dzień 22 lipca, dzień kiedy żydowska organizacja terrorystyczna „Irgun” wysadziła w powietrze w 1946 roku hotel „King David” w Jerozolimie.

Johann Galtung zalecił policji sprawdzenie możliwości zaangażowania Izraela w działaniach Breivika. Opisując sytuację w amerykańskich mediach Johann Galtung zacytował czyjś artykuł, według którego 96% najbardziej wpływowych i opiniotwórczych masmediów jest kontrolowane przez żydów.

Podkreślił on, że dzisiaj amerykańscy dziennikarze dyskutują o Iranie tylko z punktu widzenia programu nuklearnego nic nie mówiąc o ingerencji USA w wewnętrzne sprawy Republiki Islamskiej takiej chociażby, jak obalenie rządu Mohammeda Mossadeka w 1953 roku w wyniku spisku zorganizowanego przez CIA. Według profesora jest to jaskrawy przykład manipulacji opinią publiczną w interesie Izraela. Galtung powiedział także, że „Protokoły Mędrców Syjonu” są niesłusznie krytykowane. Jego zdaniem większość krytyków tej książki nawet jej nie czytało i trudno dzisiaj podczas ich czytania nie wspomnieć „żydowskiego banku Goldman Sachs”, ucieleśnienia kapitalistycznego zła w oczach lewicy.

Przypomnijmy, że wcześniej były pracownik BBC, Alan Hart, napisał, że Anders Breivik i premier Izraela Beniamin Netanyahu, mają wiele wspólnego a mianowicie obaj żyją w świecie „swoich złudzeń” i „plotą skrajnie prawicowe nonsensy”.

http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/

Jak zostać oszustem

 

Dziś nauczymy się różnych sposobów na to, jak zostać oszustem.

Metoda pierwsza

Niewyrafinowany oszust atakuje daną osobę bezpośrednio, grozi jej, zwykle trzymając broń i żąda pieniędzy lub innych wartościowych rzeczy, które ktoś ma przy sobie. Jakkolwiek metoda ta jest bardzo popularna i czasami skuteczna, ma pewne wady. Na przykład, atakowanie kogoś bezpośrednio stwarza zasadnicze ryzyko dla ciebie – oszusta. Nawet jeśli atakujesz mniejszych i słabszych osobników, nigdy nie wiesz czy nie są uzbrojeni. Co więcej, używanie tej bezpośredniej metody stwarza duże prawdopodobieństwo, że prędzej czy później zostaniesz rozpoznany, wytropiony i ukarany czy to przez ofiarę, przypadkowego świadka, czy policję. Po dokonaniu przestępstwa zyskujesz to, co dana osoba przypadkowo ma ze sobą. I to wszystko. Jednorazowy wyskok z nieznaną nagrodą, może nawet żadną.

Metoda druga

Trochę lepszym sposobem na zostanie oszustem jest włamywanie się do domów, kiedy nikogo nie ma w pobliżu. I sprawdzenie co stamtąd można ukraść. Jakkolwiek istnieje pewna szansa, że możesz zostać zauważony i przyłapany, ryzyko jest znacznie mniejsze niż w przypadku pierwszej metody. A przeciętny dom zawiera znacznie więcej wartościowych rzeczy, niż zwykła osoba nosi ze sobą. Niemniej wciąż istnieje pewne ryzyko i duże prawdopodobieństwo, że zostawisz jakieś ślady. Ślady butów, odciski palców i tym podobne, które mogą później sprowadzić na ciebie kłopoty.

Metoda trzecia

Bardziej wyrafinowany oszust unika całkowicie ryzyka bezpośredniej konfrontacji używając oszustwa i przekrętu, zamiast gróźb i przemocy. Na przykład możesz zadzwonić do jakiejś staruszki i namówić ją do podania ci numeru swojej karty kredytowej. Albo ustanowić jakieś oszustwo oparte na wysyłaniu listów namawiających do wysyłania ci pieniędzy, z którymi potem magicznie znikniesz. Osobiste ryzyko, szczególnie bycia fizycznie zaatakowanym przez twoją ofiarę, gwałtownie maleje. Jednakże wciąż możesz zostać złapany i za każdym razem jest to jednorazowa operacja. Dostajesz to co chciałeś i musisz podejmować ryzyko popadnięcia w kłopoty. Jednorazowo jeden przekręt.