Ks. Karol Stehlin FSSPX: Przegląd relacji z Rzymem

Ks. Karol Stehlin FSSPX, przełożony Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X w Europie Wschodniej

Ksiądz Karol Stehlin, przełożony Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X w Europie Wschodniej, wygłosił 10 czerwca br. w Poznaniu wykład o obecnej sytuacji FSSPX i jego stosunkach ze Stolicą Apostolską. Poniżej przedstawiamy zredagowany i autoryzowany tekst tego wykładu.

Drodzy Wierni!

Chciałbym przedstawić Wam obecną sytuację tak, jak powinna być ona widziana, na tyle obiektywnie, na ile da się to uczynić.

Zacznę od krótkiego rysu historycznego, abyście dokładnie zrozumieli, co faktycznie zaszło w relacjach pomiędzy Bractwem Św. Piusa X a Stolicą Apostolską, a co jest tylko czyimś komentarzem, zasłyszaną plotką czy wreszcie zwykłym przeinaczeniem.

Pamiętacie, że miały miejsce dyskusje doktrynalne i że właściwie zostały one przerwane, ponieważ nie wszystkie tematy, które należało omówić, zostały poruszone. Widocznie reprezentanci Stolicy Apostolskiej nie widzieli sensu dalszego ich prowadzenia.

Podczas tych rozmów nasza delegacja, której przewodniczył bp Alfons de Galarreta, przedstawiła wszystkie nasze istotne zastrzeżenia do tych punktów współczesnego nauczania, w których upatrujemy źródła kryzysu. Daliśmy wyraz nie tylko naszym niepokojom, ale również przedstawiliśmy argumenty pokazujące, że rzeczywiście w konkretnych przypadkach doszło do zerwania z Magisterium Kościoła katolickiego, że tu i tam II Sobór Watykański wprowadził do wnętrza Kościoła niekatolickie treści dotyczące głównie — jak sami wiecie — wolności religijnej, ekumenizmu, nowego rytu Mszy, wreszcie nowej orientacji Kościoła, która skutkuje jego zeświecczeniem. Tradycja ma odtąd stać się „żywą Tradycją” — jest to pojęcie, które wymyślili moderniści, aby włączyć katolicką Tradycję w nurt światowości. Nie zamierzamy negować potrzeby słusznych reform, ale nastawienie wobec świata, które towarzyszy Kościołowi od czasów II Soboru Watykańskiego, nie przygotowuje człowieka ani do walki w tej dolinie łez, ani do wieczności. Kwestie zbawienia i zagrożenia wiecznym zatraceniem schodzą na dalszy plan, spychane tam przez to, co światowe.

List Otwarty w sprawie badań nad paszami z GMO, Nie dopuśćmy do ludobójstwa Polaków.

Proszę nie ignorować poniższego listu. Sprawa jest niezwykle poważna – chodzi o ratowanie polskiego rolnictwa i żywności, które jak dotąd nie są jeszcze zanieczyszczone przez GMO. Nasiona genetycznie zmodyfikowane, jeśli w Polsce zostaną zaakceptowane, spowodują zniszczenie upraw tradycyjnych, co w efekcie przyniesie nie tylko straty dla polskiego rolnictwa, ale spowoduje to, że Polacy będą zmuszeni do konsumpcji zabójczej żywności GMO. Udowodnione zostało, że rośliny GMO jak kukurydza, powodują poważne choroby ssaków, a nawet ich bezpłodność. Wprowadzenie GMO w Polsce przez czynniki rządowe jest nie do zaakceptowania. Wprowadzając truciznę na rynek i pozbawiając obywateli zdrowej, tradycyjnej żywności, rząd robi dokładnie to samo co Hitler z żydami, choć to ludobójstwo jest przewidziane na dłuższy okres.

Pod poniższym listem podpisują się pod nim wybitni naukowcy, którzy rozumieją zagrożenie. Pomóżmy im i sobie – za wszelką cenę należy zablokować gobalnych ludobójców.

Wstęp, dr Jacek J. Nowak

Już George Wald, laureat medycznej nagrody Nobla, były profesor biologii w Harvard University stwierdził, że inżynieria genetyczna „stawia przed naszym społeczeństwem problemy niespotykane przedtem nie tylko w całej historii nauki, ale i historii życia na Ziemi”, a również, że „stanowi chyba najpoważniejszy problem etyczny w historii nauki”. G. Wald ostrzegał także, że „podążanie drogą inżynierii genetycznej (bez całkowitej wiedzy o jej skutkach) jest nie tylko niemądre, ale wręcz niebezpieczne. W ten sposób mogą powstać zupełnie nowe choroby zwierząt i roślin, nowe źródła raka i nieznane wcześniej epidemie.”

Nie chcieli Czubaszek w Nowym Sączu – pikieta przeciwko aborcji

Mieszkańcy Nowego Sącza zorganizowali we wtorek pikietę przeciwko wizycie w ich mieście Marii Czubaszek, która w skandaliczny sposób promuje i pochwala zabijanie nienarodzonych. Obrońcy życia pokazali celebrytce i obecnym na spotkaniu osobom prawdę na temat aborcji.
Marię Czubaszek na spotkanie autorskie zaprosiła Sądecka Biblioteka Publiczna. W jednej z sądeckich szkół ponadgimnazjalnych wisiał specyficzny plakat informacyjny o spotkaniu z P. Czubaszek – tłumaczy w rozmowie z PCh24 Wiesław Prostko, członek Fundacji Pro i koordynator akcji w Nowym Sączu. Wysłany z Sadeckiej Biblioteki Publicznej, a na nim odręcznym pismem wymienione nazwiska nauczycieli odpowiedzialnych za organizację wyjścia na spotkanie oraz klasy, z których mają być „werbowani” uczniowie. W ilu szkołach tak „spontanicznie” reagowali dyrektorzy? Ilu nauczycieli „z własnej woli” znalazło się na takich plakatach? Ile klas wskazano do „spontanicznego” zapełnienia sali? Nie umiem odpowiedzieć – dodaje Prostko.

Kasta eurokratów rozrasta się. Kolejne stanowisko w UE.

Lady Ashton. Zapewne baron Srul Radziwiłl może nam wyjawić, czy jej tytuł również został nabyty w szanowanej firmie Gutenmajer i S-ka.

Przybędzie stołków w unijnej biurokracji. Stanowisko jakie obejmie nowy urzędnik to specjalista ds. praw człowieka. Powstanie ono w ciągu kilku tygodni.

Informację podała Catherine Ashton, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Utworzenia nowego stanowiska domagali się europejscy parlamentarzyści.

Specjalista ds. praw człowieka będzie reprezentował Unię Europejską na międzynarodowych konferencjach. Będzie również współpracował z ONZ. Jego pozycja ma być na tyle silna by mógł prowadzić również negocjacje w sprawie praw człowieka z państwami trzecimi.

Tworzenie nowego stanowiska w Unii Europejskiej to kolejny dowód na to, że europejska biurokracja wykazuje stałą tendencję do rozrostu. W dodatku nowy urzędnik, który dołączy do kasty eurokratów będzie stał na straży praw człowieka – zbioru reguł, które wyrażają lewacki światopogląd.

Źródło: euobserver.com
ged

http://www.pch24.pl/

Co się dzieje między Watykanem a FSSPX?

Rzym: Komunikat Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej w sprawie rozmów z FSSPX

W środę 13 czerwca br. w godzinach popołudniowych kard. Wilhelm Levada, prefekt Kongregacji Nauki Wiary i przewodniczący Papieskiej Komisji Ecclesia Dei, przyjął na audiencji bp. Bernarda Fellaya, przełożonego generalnego Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X, który przybył w towarzystwie swego asystenta. Na spotkaniu byli również obecni abp Ludwik Ladaria SI, sekretarz Kongregacji Nauki Wiary oraz prał. Gwidon Pozzo, sekretarz komisji Ecclesia Dei.

Celem spotkania było przedstawienie dokonanej przez Stolicę Apostolską oceny tekstu, przedłożonego w kwietniu br. przez Bractwo Św. Piusa X w odpowiedzi na preambułę doktrynalną, którą Kongregacja Nauki Wiary przedstawiła Bractwu 14 września 2011 r. Późniejsza dyskusja dała możliwość wyjaśnień i klaryfikacji. Ze swojej strony bp Fellay przedstawił obecną sytuację Bractwa Św. Piusa X oraz obiecał oznajmić w rozsądnym terminie o swojej odpowiedzi.

Podczas spotkania przedłożono również szkic dokumentu zawierającego propozycję [powołania] prałatury personalnej jako najodpowiedniejszej formy dla ewentualnego przyszłego kanonicznego uznania Bractwa.

Jak podano w komunikacie z 16 maja br., sytuacja pozostałych trzech biskupów Bractwa Św. Piusa X będzie rozważana oddzielnie i pojedynczo.

Na zakończenie spotkania wyrażono nadzieję, że ta dodatkowa możliwość refleksji przyczyni się do osiągnięcia pełnej komunii między Bractwem Św. Piusa X a Stolicą Apostolską (źródło: rorate-caeli.blogspot.com, 14 czerwca 2012).

http://news.fsspx.pl/?p=1348

Koneczny komentuje Unię Europejską zza grobu

W książce „Prawa dziejowe” Feliksa Konecznego znajduje się fragment, który przytaczam poniżej (str. 171-173, 190 wydania londyńskiego z 1982 r.), stanowiący świetny komentarz do zjawiska politycznego jakim jest Unia Europejska:

Uniwersalizm polityczny Aleksandra Wielkiego oparł się o mylne mniemanie, jakoby dało się w sposób sztuczny wyhodować „nowego człowieka” wyższego ponad „przesądy” (że użyję dzisiejszej terminologii) religii, rasy, narodu; człowieka persko-greckiego, przejętego „ideałem ludzkości”. Zasługą historyczną Aleksandra jest, że nikogo nie chciał prześladować, a wprowadzał równość polityczną wszystkich ludów. Jego uniwersalizm był ideowym, podczas gdy wszystkie poprzednie nie miały na myśli niczego innego, jak tylko rozszerzanie granic i panowania „czterem stronom świata”. Rzymski uniwersalizm poszedł także tym śladem. Później dopiero dostrzeżono, że dobrodziejstwem była „pax romana”.

Następuje uniwersalizm bizantyński. Ideałem granice jak najszersze i nie ma w działalności Bizancjum żadnego innego motywu, jakkolwiek było to już państwo chrześcijańskie. Cesarz ma być zwierzchnikiem całego świata; z tego założenia wyprowadza się wszelkie wnioski. Społeczeństwo nie ma głosu w polityce; państwo bizantyńskie stało się nawet antyspołecznym.

Od VII w. poczynając, uniwersalizm bizantyński stał się czczą fikcją dworską. Od obalenia państwa Wandalów w Afryce nie zdarzyło się potem ani razu, żeby jakiś kraj sam pragnął być przynależnym do cesarstwa i żeby chciał walczyć o to. Natomiast od XI w. odpadają od cesarstwa całe prowincje. W odrywaniu tym „była metoda”: całe kraje dążyły do samoistności na obszarach posiadających w sam raz odrębność cywilizacyjną. Powtórzył się akt historyczny z okresu diadochów, kiedy państwo uniwersalne Aleksandra Wielkiego rozpadło się według rozmaitości cywilizacji. Potem cesarstwo rzymskie rozpadło się na dwie połowy także według prądów cywilizacyjnych. Te trzy przykłady upoważniają do wniosku, że cywilizacja jest czynnikiem silniejszym od uniwersalności politycznej.

„Polskie obozy śmierci” efekt uboczny niemieckiej polityki historycznej

W czasach PRL-u popularny był dowcip o wyższości propagandy komunistycznej nad propagandą Goebbelsa: „Gdyby propaganda Goebbelsa była taka skuteczna jak komunistyczna, to Niemcy do dzisiaj nie mieliby pojęcia, że przegrali wojnę”. I oto okazuje się, że kawał z czasów PRL-u stał się rzeczywistością, a niemiecka polityka historyczna dorównała w skuteczności komunistycznej propagandzie

W Waszyngtonie odbyła się dwa tygodnie temu ceremonia pośmiertnego uhonorowania Jana Karskiego, kuriera polskiego podziemia, Prezydenckim Medalem Wolności. Podczas wygłaszania laudacji Barack Obama użył sformułowania „polskie obozy śmierci”, mając na myśli niemiecki obóz przejściowy dla żydowskich ofiar Holokaustu w Izbicy k. Lublina. Te słowa wywołały falę oburzenia w Polsce oraz wśród Polonii, czemu trudno się dziwić.

Incydent ten dowiódł po raz kolejny, że problem używanego na Zachodzie sformułowania „polskie obozy śmierci” istniał i wciąż istnieje. Przy czym nie jest to efekt niewinnego przejęzyczenia czy też skrót myślowy nawiązujący do miejsca geograficznego, gdzie te obozy funkcjonowały, jak wielu przekonuje. Przecież nikt nie mówi i nie pisze o obozie koncentracyjnym w Dachau jako „bawarskim obozie koncentracyjnym”, o obozie koncentracyjnym w Mauthausen jako „austriackim”, o obozie w Teresinie jako „czeskim”. Natomiast całkiem normalne jest jakoby pisanie o „polskich obozach śmierci”, ponieważ niemieccy okupanci wybudowali je na terenach podbitej Polski.

Syn Demjaniuka oskarża niemieckich lekarzy

Syn Johna Demjaniuka, oskarżonego na polecenie Centrum Wiesenthala o bycie strażnikiem w niemieckim obozie w Sobiborze, a także przyczynienie się do śmierci 28 tysięcy Żydów, oskarżył niemieckich lekarzy o „medyczną egzekucję” i wezwał do przeprowadzenia śledztwa w sprawie śmierci ojca.

Oskarżenie to pojawia się po dziesięcioletniej batalii Demjaniuka i jego rodziny, którego oskarżano już o bycie owianym złą sławą strażnikiem z obozu w Treblince – Iwanem Groźnym.

Demnjaniuk zmarł 17 marca 2011 roku, czekając na kolejną rozprawę w sądzie apelacyjnym, gdzie odpowiadać miał za rzekomą pomoc w uśmierceniu tysięcy ludzi.

„- Tuż przed śmiercią otrzymał on dużą dawkę, zakazanych w USA środków przeciwbólowych, które, jak stwierdzają niemieccy farmaceuci, nie powinny być podawany ludziom, których szpik kostny jest w takim stanie jak jego. Wierzymy, że doprowadziło to do jego śmierci, a każdy przypadek zaniedbania powinien zostać sprawdzony” – powiedział w oświadczeniu syn Demjaniuka.

Nie jesteśmy rusofobami

Żywione przez niektóre środowiska w Polsce i poza nią nadzieje na przeniesienie polsko-rosyjskiej rywalizacji z boisk Euro 2012 na grunt poza sportowy spaliły na panewce. Wbrew zamierzeniom krajowej rusofobii spod znaku PiS-u i „Gazety Polskiej” zaburzenia towarzyszące spotkaniu obydwu reprezentacji 12 czerwca miały charakter, biorąc pod uwagę skalę imprezy, incydentalny.

Jako przejaw źle tłumionej wściekłości i zawiedzionych nadziei odczytać należy wypowiedź jednego z warszawskich radnych PiS-u, który stwierdził, że honoru Polski bronili kibole krzyczący na trasie przemarszu na stadion „ruska k….”. Może i bronili, ale honoru nie Polski, a co najwyżej tego radnego i jego formacji…

Wydaje się też, że to nie kolejne, acz (jak zwykle) słabo nagłośnione przyjazne gesty Rosjan (m.in. uczczenie na warszawskich Powązkach ofiar katastrofy smoleńskiej), przyczyniły się do spokojnego przebiegu rozgrywek. Decydujące znaczenie miała dość głęboko zakorzeniona u większości Polaków sympatia do Rosjan. Wbrew temu, jak chcieliby nas widzieć na zachodzie (celują w tym media niemieckie i angielskie), Polacy nie są w przeważającej masie rusofobami. Z całą pewnością nadreprezentację takich postaw obserwować można w świecie polityki polskiej. Okazywaną Rosjanom sympatię dało się zauważyć na warszawskich ulicach także w dotychczas najgorętszym dla Polaków dniu meczu z Rosją.

Mason idolem polskiej „prawicy”…

… niepodległościowej i katolickiej!

Jeden z ośrodków odpowiedzialnych moralnie za burdy „patriotycznej” hołoty przed i po meczu Polska-Rosja – Gazeta Polska, brnie dalej w swym bezmózgim zacietrzewieniu i obłąkańczej nienawiści do Rosji. Wyciąga się oto po raz kolejny (wcześniej m.in. w Naszym Dzienniki – np. 22.02.2011, i gęsto w internecie) nieświeżego asa z rękawa w osobie Eugene’a Poteata, byłego oficera CIA, masona 32 stopnia w loży No. 369 obrządku szkockiego w North Charleston w Południowej Karolinie.

Oto dwa ciekawe zrzuty ekranu: [kliknij, aby powiększyć – admin]

A tu fragment wizji Poteata:

Łamanie sumień farmaceutów

Z dr. Krzysztofem Wąsowskim z Uniwersytetu Warszawskiego, adwokatem, specjalistą w dziedzinie prawa administracyjnego i koncesyjnego, rozmawia Bogusław Rąpała

Według Głównego Inspektora Farmaceutycznego aptekarze nie mogą odmawiać sprzedawania środków antykoncepcyjnych, powołując się na klauzulę sumienia. Czy stanowisko GIF jest zgodne z prawem?
– Według mnie, tego typu działania Głównego Inspektora Farmaceutycznego noszą znamiona nadużycia prawa i uprawnień. Klauzula sumienia wynikająca z Konstytucji RP gwarantuje wolność przy sprzedaży produktów, które są bądź nie są zgodne z czyimś sumieniem. Z naszej Konstytucji wynika także swoboda działalności gospodarczej. Jak wiadomo, aptekarze prowadzą taką działalność i trudno sobie wyobrazić sytuację, że ktoś ich zmusza do sprzedaży określonego asortymentu leków.

GIP grozi, że apteki, które się nie zastosują, mogą stracić licencję. To realna groźba?
– To skomplikowana sprawa, ponieważ jest to kwestia zasad, na jakich udzielane są licencje aptekarskie. Są to dość ogólne sformułowania mówiące o tym, że jeżeli zostają przekroczone jakieś przepisy prawa, nawet te niższego rzędu, to taka licencja może być cofnięta.

Główny inspektor farmaceutyczny Zofia Ulz argumentuje, że Prawo farmaceutyczne zobowiązuje aptekarzy do „posiadania produktów leczniczych i wyrobów medycznych w ilości i asortymencie niezbędnym do zaspokojenia potrzeb zdrowotnych miejscowej ludności”. Czy na pewno należy do nich zaliczać środki antykoncepcyjne?
– W moim przekonaniu, one oczywiście takimi produktami nie są. Natomiast mamy tutaj do czynienia ze sporem interpretacyjnym, ponieważ prawo w tym przypadku jest niejasne i nie ustanawia konkretnej granicy pomiędzy poszczególnymi pojęciami typu: wyrób medyczny czy środek leczniczy. Tak naprawdę jest to pozostawione trochę do uznania odpowiednim organom wykonawczym państwa, które – jak widzimy – rozumieją te przepisy w sobie właściwy sposób i trudno z tym dyskutować.

Komorowska patronuje sekswystawie

Gadżety erotyczne wystawione na widok dzieci na łódzkich targach „Kobieta w Wielkim Mieście”? Problem został już dostrzeżony w lokalnych mediach i ma posmak skandalu. Pikanterii sprawie dodaje fakt, że przedsięwzięciu patronuje prezydentowa Anna Komorowska

Organizatorem imprezy, która odbędzie się w dniach 15-17 czerwca, są Międzynarodowe Targi Łódzkie Spółka Targowa. „Kobieta w Wielkim Mieście” jest jednym z głównych wydarzeń miejskiego projektu Łódź Miastem Kobiet, nad którym honorowy patronat objęły m.in. pierwsza dama Anna Komorowska, małżonka prezydenta Bronisława Komorowskiego, oraz Hanna Zdanowska, prezydent Łodzi.

„Na trzy targowe dni nowoczesne Centrum Konferencyjno-Wystawiennicze MTŁ przy al. Politechniki 2 zamieni się w kobiecy bazar produktów, usług i wydarzeń stworzonych właśnie z myślą o nich. Specjalnymi gośćmi imprezy będą panie prezydent z różnych miast Polski, które na tę okazję wcielą się w rolę modelek” – informuje „Nasz Dziennik” w przesłanym komunikacie organizator imprezy.