Ekspert od inwigilacji

Kiedyś odpowiadał za operacje skierowane przeciwko politykom legalnie działających partii politycznych i dziennikarzom. Dzisiaj płk Ryszard Lonca – bo o nim mowa – przygotowuje ekspertyzy dla ABW

Publikacje byłego funkcjonariusza WSI w branżowym periodyku ABW. Agencja próbuje tłumaczyć się zapewnieniem, że każdy głos w debacie dotyczącej bezpieczeństwa jest cenny. Na zdjęciu (z prawej) szef ABW Krzysztof Bondaryk (M. BORAWSKI)

Dwa lata temu w trzech kolejnych numerach pisma „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego”, periodyku wydawanym przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, opublikowano tekst autorstwa Wojciecha Filipkowskiego i Ryszarda Loncy pt. „Analiza zamachów samobójczych w aspekcie kryminologicznym i prawnym”. Pułkownik Lonca jest obecnie ekspertem do spraw terroryzmu. W ostatnich latach sporo publikował, występował na specjalistycznych konferencjach, przygotowywał analizy. W raporcie, który powstał po likwidacji WSI, Lonca jest scharakteryzowany jako osoba odpowiedzialna za operacje skierowane przeciwko dziennikarzom oraz politykom legalnie działających partii politycznych. Chodzi o początek lat 90.

Pracę w Wojskowej Służbie Wewnętrznej rozpoczął w 1978 roku. Potem został skierowany do oddziału ochraniającego Sztab Generalny. Od 1986 r. pełnił służbę w komórce kontrwywiadowczej przy Sztabie Generalnym (wśród tych osób był m.in. płk Jerzy Sumiński, który uciekł do Wielkiej Brytanii). Następnie znalazł się w ochronie ministra obrony narodowej gen. Floriana Siwickiego, uczestniczył w sprawie attaché USA w Warszawie, płk Meyera. W latach 1989-1990 zajmował się ochroną kontrwywiadowczą Wojciecha Jaruzelskiego.

Dobry agent, to nasz agent

Poruszony przez prof. Jacka Bartyzela, w związku z listem-apelem do władz USA o zajęcie się śledztwem smoleńskim, problem podwójnej moralności i podwójnych standardów naszych tzw. niepodległościowców – nie jest wydumany. Oto fragment wywiadu z prof. Markiem J. Chodakiewiczem zamieszczony w tygodniku „Uważam Rze” (2-8 lipca br.). Czytamy tam:

„Fałszerstwo oficjalnego śledztwa [smoleńskiego] jest oczywiste. Narzucona kilka minut po tragedii opowieść o winie pilotów nie wytrzymuje krytyki. Nie ma dowodu na to, że to był zamach, nie ma, że zamachu nie było. Chociaż moi koledzy, z którymi pracuję, a którzy zjedli w amerykańskich służbach specjalnych zęby na walce z Sowietami, nie mają wątpliwości, że polskiego prezydenta i jego ekipę po prostu zabito. Technologia dla Rosjan nie jest problemem, znane są dziesiątki przypadków ściągnięcia na ziemię samolotów, wojskowych, cywilnych, za pomocą środków elektronicznych i spowodowanie ich katastrofy”.

Wyobraźmy sobie teraz taki tekst, np. w „Myśli Polskiej” lub gdzie indziej:

„Nie ulega wątpliwości, że katastrofa pod Smoleńskiem to wynik bufonady i niesłychanego wręcz lekceważenia procedur obowiązujących w lotnictwie. Bezpośrednią przyczyną katastrofy była decyzja głównego pasażera o lądowaniu, mimo komunikatów z wieży, że warunków do tego nie ma. Moi znajomi, z którymi pracuję, a którzy zjedli w rosyjskich służbach specjalnych zęby na walce z Zachodem, są przekonani, że decyzja głównego pasażera była podyktowana tym, iż uznał on komunikat z wieży za „sowiecką prowokację”, mającą na celu nie dopuszczenie go na uroczystości w Katyniu”.

Co by się wtedy działo? Jaka byłaby reakcja „patriotycznej” opinii publicznej, czy „Gazety Polskiej”. Łatwo sobie wyobrazić. Tymczasem np. jedno z pism, z którym współpracuje M.J. Chodakiewicz ma w radzie redakcyjnej byłego pracownika amerykańskich służb specjalnych i zamieszcza nekrolog innego „przyjaciela Polski”, pracownika FBI i CIA. I co? I nic.

Magda Braun
http://sol.myslpolska.pl/

Wydawnictwo Ossolineum w likwidacji

Najstarsza polska oficyna wydawnicza, działająca nieprzerwanie od 1817 roku, została postawiona w stan likwidacji – informację potwierdza dyrektor wydawnictwa Piotr Głuchowski. Bogdan Zdrojewski przeznaczy 600 tys. zł na wykupienie praw do znaku towarowego Ossolineum.

Decyzją Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników dnia 2 lipca Spółka Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo została rozwiązana, likwidatorem został dotychczasowy prezes. Bogdana Zdrojewski przyjął tą decyzję bez zaskoczenia twierdząc, że wydawnictwo było źle zarządzane. Resort kultury przygotował już kwotę 600 tys. zł na wykupienie znaku towarowego Wydawnictwa Ossolineum.

Ossolineum jest najstarszą polską oficyną wydawniczą, działało nieprzerwanie od 1817 roku. W 1945 siedziba wydawnictwa została przeniesiona z Lwowa do Wrocławia. Od 1919 roku wydawało „Bibliotekę Narodową”, znaną powszechnie najstarszą polską serię wydawniczą.

Źródło: tvp.info
mat
http://www.pch24.pl

Niedługo z Polski pozostanie tylko wydawnictwo Midrasz, żydowskie muzea i ładnie odrestaurowane kirkuty. – admin

Brazylia: terapeutka lecząca pederastów toczy wojnę z przełożonymi

Brazylijska Federalna Rada Psychologów zabroniła Marisie Lobo, leczącej z homoseksualizmu, publicznego przyznawania się do… tożsamości chrześcijańskiej!!! Zakaz został uznany przez Komisję Wolności Brazylijskich Prawników za sprzeczny z konstytucją. Mimo to Rada robi wszystko co w jej mocy, by pozbawić prawa do wykonywania zawodu znaną psycholog.

Marisa Lobo

Stowarzyszenie zagroziło Lobo cofnięciem licencji psychologa. Groźba pojawiła się po licznych skargach aktywistów homoseksualnych. Sodomici oburzeni są tym, że kobieta ośmieliła się skrytykować program, który rząd zamierzał rozpowszechnić rok temu w szkołach, w ramach akcji przeciwdziałania „homofobii”. W następstwie krytyki, lewicowa prezydent Dilma Rouseff zapoznawszy się z niektórymi zdjęciami i tekstami programu, zdecydowała się na wstrzymanie ich dystrybucji. Zaszokowana obscenicznością zaleciła opracowanie nowych materiałów.

Lobo przyznaje, że powodem nieporozumień miedzy nią a homoseksualistami jest przyznawanie się do tożsamości chrześcijańskiej i krytyka wspomnianych materiałów, które po prostu zachęcały dzieci do aktywności homoseksualnej. Psycholog zauważa, że nie można w ramach walki z rzekomą dyskryminacją skupiać się na ochronie wybranej kategorii osób, gdyż przez takie działania w gruncie rzeczy dyskryminuje się innych.

Lobo od lat zajmuje się leczeniem homoseksualistów, pragnących porzucić swoje skłonności. Zadanie to znacznie utrudnia jej uchwała 01/1999 Stowarzyszenia Psychologów, która zabrania traktowania pederastii jako choroby, jak to orzekła – pod ogromną presją aktywistów homoseksualnych – Światowa Organizacja Zdrowia.

Nadchodzi cenzura totalna?

Lewicowe partie polityczne pracują nad zmianami w kodeksie karnym dotyczącymi tzw. mowy nienawiści. Nowe zapisy będą ogromnym ułatwieniem dla promocji patologii i seksualnych zboczeń w Polsce. Jednocześnie złagodzone mają zostać kary za bluźnierstwa, obrazę uczuć religijnych i zakłócanie obrzędów kościelnych.
Tydzień temu partia rządząca zapowiedziała, iż na początku lipca wniesie projekt ustawy dotyczącej nawoływania do nienawiści. Kodeks karny mówi obecnie, iż kto nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Platforma Obywatelska chce rozszerzyć zapisy Kodeksu karnego o „przekonania” i „naturalne cechy osobiste”. Co to w praktyce oznacza? – Naturalne cechy osobiste to m.in. płeć, stan zdrowia, orientacja seksualna, niepełnosprawność. Nawet gdyby ktoś chciał kogoś dyskryminować ze względu na kolor włosów, to jest to też naturalna cecha osobista – mówił Mariusz Witczak z PO. Partia uważa, że wpisywanie konkretnych przypadków dyskryminacji do Kodeksu mija się z celem, gdyż zawsze mogą pojawić się nowe, które trzeba będzie dopisywać. Pozostawia to ogromne pole do interpretacji przepisów. Karanie nawoływania do nienawiści ze względu na przekonania również budzi gigantyczne obawy interpretacyjne.

Prof. Aleksander Stępkowski: mowę nienawiści wymyślili neomarksiści

Pojęcie „mowy nienawiści” (hate speach) zostało wprowadzone przez neomarksistów inspirujących ruch Nowej Lewicy, która na gruncie nauk prawnych znalazła wyraz w tzw. ruchu krytycznych studiów nad prawem (Critical Legal Studies). Generalnie, pojęcie „mowy nienawiści” oznacza określoną strategię rewolucyjną, która realizowana jest w pierwszej kolejności na płaszczyźnie kulturowej i dopiero później przenoszona jest na grunt polityki.
Tradycyjni marksiści chcieli dokonać zbrojnie rewolucji polityczno-gospodarczej, która dopiero miała pociągnąć za sobą przemiany kulturowe. Neomarksiści, za pierwsze miejsce rewolucji obrali kulturę.

Chodzi zatem o stworzenie wrażenia, jakoby pewne zachowania obiektywnie patologiczne nie były w istocie patologiami, lecz zostały za takie uznane poprzez przemoc i agresję kulturową, która wyraża się w języku. W ten sposób, usiłuje się zabronić nazywania rzeczywistości przy użyciu kategorii kulturowych służących opisowi rzeczywistości, przedstawiając je jako narzędzie opresji względem słabszych i mniej licznych. Liczy się na wzbudzenie ludzkiego odruchu współczucia, w oparciu o który społeczeństwo zacznie samo odrzucać kategorie kulturowe decydujące o jego tożsamości i akceptować zachowania, które do tej pory uznawano zgodnie za społecznie niebezpieczne.