USA zrywają współpracę z Rosją

Amerykańska Izba Reprezentantów opowiedziała się za przerwaniem współpracy z rosyjskim państwowym przedsiębiorstwem zbrojeniowym Rosoboroneksport, które zaopatruje w broń m.in. reżim prezydenta Syrii Baszara al-Asada.

Poprawkę w ramach głosowanej tego dnia ustawy o budżecie na zbrojenia zgłosił republikański kongresman Jim Moran. Zakazuje ona Pentagonowi podpisywania umów oraz współpracy z Rosoboroneksportem. Za głosowało 407 kongresmanów, przeciw było 5. Głosowanie odbyło się kilka godzin po tym, jak Rosja wraz z Chinami zawetowała w Radzie Bezpieczeństwa ONZ przedłożoną przez Zachód rezolucję, która groziła syryjskim władzom sankcjami, jeśli nie przestaną używać broni ciężkiej przeciwko powstańcom i nie wycofają oddziałów z miast.

Amerykański Departament Obrony dzień wcześniej zamówił od Rosjan 33 śmigłowce wielozadaniowe Mi-17, przeznaczone dla armii afgańskiej. Szacuje się, że Rosja w ubiegłym roku sprzedała Syrii broń, w tym 36 samolotów bojowych, o wartości 1 mld dolarów. Amerykańsko-rosyjski kontrakt na helikoptery i części zamienne opiewa na 640 mln dolarów. – Myślę, że to dla nas wszystkich dość kłopotliwe, że kupujemy śmigłowce od rosyjskiej firmy, która jest bezpośrednio związana ze śmiercią tysięcy niewinnych syryjskich mężczyzn, kobiet i dzieci – powiedział Moran. – To musi się skończyć – podkreślił.

Zdominowana przez Republikanów izba przyjęła też zaproponowany przez administrację prezydenta Baracka Obamy budżet obronny na 2013 rok, wyznaczony ostatecznie po różnych cięciach na 608 mld dolarów.

http://naszdziennik.pl

Cieszymy się, że nareszcie administracja demokratycznego  USA dała odpór totalitarnemu reżymowi rosyjskiemu. Amerykanom nawet do głowy by nie przyszło, żeby dostarczać broń i pieniądze rebeliantom, wspierać jakieś kolorowe rewolucje, obalać legalnie wybrane rządy, bombardować różne kraje bez wypowiadania wojny, budować setki baz wojskowych poza granicami swego kraju itd. I Rosja powinna brać z USA przykład.

A swoją drogą nie rozumiemy, jak to się dzieje, że prymitywna i zacofana Rosja, bazująca przecież wyłącznie na surowcach, eksportuje śmigłowce i samoloty bojowe, i to nie gdzieś do Bantustanu, ale do Stanów Zjednoczonych. Za tym wszystkim musi kryć się jakieś oszustwo.

Admin

„Papież” Adam II

Informacja z gatunku humorystycznych, choć śmiech zamiera na ustach, gdy popatrzymy na niektórych hierarchów współczesnego Kościoła.
Za link dziękujemy p. Tralala – admin.

Herb Adama II

Adam Antoni Oraczewski (urodzony 7 października 1883 roku, zmarł w sierpniu 1973 roku) 

Antypapież w Stanach Zjednoczonych od 7 sierpnia 1927 roku do sierpnia 1973 roku. Był księdzem, który – jakby wychodząc naprzeciw tęsknotom Polaków za słowiańskim papieżem – postanowił papieżem mianować się sam. [Uwaga admina: miano „antypapieża” jest, naszym zdaniem, zbyt nobilitujące dla tego psychiatrycznego przypadku]

Po kilku – raczej nieudanych próbach udał się do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Tu rozpoczął działalność od wydania w języku angielskim broszury pt. „Wszyscy w jednej wierze”. Na karcie tytułowej widniała fotografia siedzącego na tronie papieskim księdza Oraczewskiego, odzianego w białą sutannę i białe pantofelki na nogach (w rzeczywistości były to zwykłe tenisówki). Podpis głosił: „Jego Świątobliwość Adam II PP”. W dalszym ciągu – kilka danych biograficznych: „urodził się 7 października 1883 roku, wyświęcony na księdza 8 kwietnia 1919 roku, proklamowany papieżem całego Kościoła katolickiego 7 sierpnia 1927 roku”.

W. swojej broszurze ksiądz Oraczewski oświadczył, ze celem jego żywota jest. znalezienie podstaw, na których – drogą wzajemnych ustępstw – wszystkie religie, wyznania i wierzenia można by połączyć w jedną prawdziwą i rozumną wiarę z zastrzeżeniem, że żadna z grup religijnych nie mogłaby dominować nad inną ani jej tyranizować.

Interpelacja do ministra spraw zagranicznych w sprawie długu Królestwa Hiszpanii względem Polski zaciągniętego za panowania królowej Bony

Interpelacja
(nr 6607)
do ministra spraw zagranicznych

w sprawie długu Królestwa Hiszpanii względem Polski zaciągniętego za panowania królowej Bony

W 2007 r. amerykańska firma Odyssey Marine Exploration zajmująca się poszukiwaniem skarbów na dnie oceanów odkryła zatopioną hiszpańską fregatę.

We wraku statku znaleziono skrzynię z setkami tysięcy złotych i srebrnych monet. Firma wydobyła znaleziony skarb i przewiozła go do Stanów Zjednoczonych. Od tamtego czasu trwała batalia sądowa pomiędzy Odyssey a Królestwem Hiszpanii, które rościło sobie prawa do skarbu. W ostatnim czasie świat obiegła wieść, że Królestwo Hiszpanii wygrało walkę przed sądami amerykańskimi, a skarb odnaleziony w 2007 r. należy zwrócić prawowitemu właścicielowi. Ponad 17 ton odzyskanych przez Hiszpanię monet jest warte ok. 400 mln euro.

Przedstawiona historia przypomina również o dawnych dziejach Polski, a w szczególności o naszych stosunkach z Królestwem Hiszpanii. Otóż w XVI w. panujący w Hiszpanii Król Filip II zwrócił się o pożyczkę do królowej Bony. Królowa uczyniła zadość prośbom i udzieliła pożyczki Królestwu Hiszpanii w wysokości 430 tys. złotych dukatów. Król Filip II nie spłacił zaciągniętego zobowiązania, a z pożyczonej kwoty oddał jedynie 10% jej wartości. Niedługo później królowa zmarła, a dług nigdy nie został całkowicie spłacony.

W oparciu o dzisiejszą wartość złota można pokusić się o szacunkowe wyliczenie wartości długu. Zwrócone 10% z 430 tys. daje pozostały do spłacenia dług w wysokości 387 tys. złotych dukatów. Przyjmując, że jeden złoty dukat to 3,5 g złota, a jego próba wynosi 986, to wartość 1 g złota takiej próby wynosi 173,54 zł. Licząc dalej 378 tys. złotych dukatów to 1 354 500 g złota (378 000 x 3,5). Po przemnożeniu gramów złota przez jego wartość kwota długu wynosi 235 059 930 zł (1 354 500 x 173,54 zł). Oczywiście jest to wyłącznie kwota szacunkowa obliczona na podstawie teraźniejszych danych wartości złota i dostępnych szacunków próby złotych dukatów, którymi operowano w XVI w. Ponadto przedstawione wyliczenia nie obejmują odsetek, które z pewnością zwielokrotniłyby wartość długu.

Węgry na celowniku międzynarodowych „antyfaszystów”

Węgry stały się w ostatnich miesiącach obiektem „antyrasistowskiej” nagonki organizacji żydowskich wspieranych przez Unię Europejską, a także rząd USA.

Patron antyfaszystów

W dniach 19-22 lipca na Węgrzech gościć będzie specjalny wysłannik amerykańskiego rządu, zajmujący się „zwalczaniem antysemityzmu”, Hannah Rosenthal. Ma ona spotkać się z przedstawicielami rządu, ustawodawcami oraz reprezentantami społeczności żydowskiej i cygańskiej.

Rosenthal będzie omawiać z nimi „zwalczanie antysemityzmu”, piętnowanie tzw. „mowy nienawiści”, promowanie tolerancji oraz „edukacji holocaustowej”. Ma także spotkać się z organizatorami tzw. Marszu Żywych, który każdego roku ściąga na przemarsz z Auschwitz do Birkenau setki uczniów z całego świata. Przedstawiciele węgierskiego oddziału organizacji Marszu Żywych organizują także węgierskie uroczystości dotyczące holocaustu.

Ostra, międzynarodowa nagonka na Węgry zbiegła się w czasie z aresztowaniem w Budapeszcie 97-letniego Laszlo Csizsik-Csatary, oskarżanego o nazistowskie zbrodnie wojenne przez skompromitowane Centrum Wiesenthala. Ostatnią głośną ofiarą nagonki zorganizowanej przez Centrum Wiesenthala padł Ukrainiec John Demjaniuk (uniewinniony w Izraelu z oskarżenia Centrum, zmarł w trakcie kolejnego procesu w Niemczech).

Ostatnie akcje zagranicznych „łowców nazistów” skomentował wiceszef klubu parlamentarnego nacjonalistycznej partii Jobbik, Marton Gyongyosi, który jest także wiceprzewodniczącym parlamentarnej komisji spraw zagranicznych. Określił on akcję Centrum Wiesenthala jako oburzającą próbę dyskredytacji Węgier przez zagranicznych „łowców nazistów” w imię sztucznie podsycanego „antysemityzmu”. Powiedział on także, że nie ma roku by Centrum nie odszukało jakiegoś „najbardziej poszukiwanego” nazisty.

http://autonom.pl/

PRL-owska lewica nie chce zniszczenia Kościoła

W wersji historii made in IPN okres PRL to czas niszczenia Kościoła i wartości. Epatuje się młodzież obrazami prześladowań i niemal zagłady. Jest to oczywisty fałsz współczesnego ministerstwa prawdy. Poza okresem 1949-1955, Kościół katolicki w Polsce miał możliwość prowadzenia swojej misji.

Owszem, państwo mu w wielu kwestiach nie pomagało, a nawet przeszkadzało, ale to właśnie, paradoksalnie, umacniało go i stanowiło o jego potędze. To ten, „PRL-owski” Kościół miał takich hierarchów jak Stefan Wyszyński czy Karol Wojtyła. Rzecz nie do pomyślenia dzisiaj, w „wolnej Polsce”. Co więcej, tak naprawdę, ówczesne państwo odgradzało społeczeństwo polskie od „zdobyczy” Zachodu, od jego hedonizmu i nihilizmu. Nie jest ważne z jakiego powodu, fakt faktem, że było to działanie zgodne z oczekiwaniami Kościoła.

Po 1989 roku wszelkie bariery padły – państwo przestało być sojusznikiem Kościoła w kwestii fundamentalnej – utrzymania moralności zbiorowej na jakimś przyzwoitym poziomie. No i w ciągu lat 20 demoralizacja poczyniła ogromne spustoszenia. „Zdobycze” Zachodu stały się zdobyczami i u nas. Owszem, państwo koegzystuje z Kościołem, głównie na polu finansowym – ale nic więcej. Zostawia go sam na sam z rozpasanym obyczajowym i intelektualnym liberalizmem. Pozawala na aktywność grup i partii jawnie antykościelnych i antychrześcijańskich.

W takiej atmosferze powstanie Ruchu Palikota było tylko kwestią czasu. Na tym tle należy odnotować głos człowieka reprezentującego tradycje dawnej, PRL-owskiej lewicy. Chodzi o wywiad z dr. Zdzisławem Słowikiem, redaktorem naczelnym „Res Humana”, wiceprezesem Towarzystwa Kultury Świeckiej. Ukazał się on w tygodniku „Przegląd” (nr 29 z 22 lipca 2012). Oto najbardziej istotne fragmenty wywiadu:

Lucyferyczny plan zniszczenia Kościoła Świętego

Link do artykułu nadesłała p. Aga – admin.

Przedstawiamy poniżej oficjalne dyrektywy (uzyskane od egzorcystów) pochodzące z centralnego ośrodka walki z Kościołem Św. Ich wprowadzanie w życie rozpoczęło się w marcu 1962 r.

Przypominają się tu jakże aktualne dzisiaj następujące słowa św. Maksymiliana M. Kolbe z dnia 24.10.1937 r., które tak bardzo pokrywają się z „Mistrzowskim” i „Lucyferycznym planem”: „… w pierwszych wiekach jeden święty widział kapitułę diabłów, w której uradzili, by do klasztorów nasyłać powołania chwiejne i słabe, które by później osłabiły i rozwaliły od wewnątrz życie zakonne (św. Maksymilian w wyjaśnieniu pisze, że tym świętym był święty Franciszek z Asyżu). Tacy być mogą i są a diabeł uradził niedawno taką kapitułę…, której uczestnicy uchwalili, żeby… wstępować do organizacji katolickich i udając wielkich pobożnisiów, rozsadzać je od wewnątrz”.

W świetle tych punktów i innych przytoczonych tu faktów, jak na dłoni widać, na czym polega fałszywa odnowa Kościoła Św. i fałszywy ekumenizm, którym tak bardzo sprzeciwia się Ojciec Św. Jan Paweł II. Poniższe wskazania były wielokrotnie publikowane przez różne ośrodki na Zachodzie. W Polsce ukazały się między innymi w książce ks. Ignacego Charaszewskiego Królestwo szatana. Oto one:

1.
Usunąć św. Michała, Opiekuna Kościoła Katolickiego z wszelkich modlitw odmawianych podczas Mszy Sw. oraz poza Mszą – raz na zawsze. Usunąć wszelkie jego figury. Mówić, że to z polecenia Chrystusa.
2.
Znosić praktyki pokutne podczas Adwentu, takie jak nie jedzenie mięsa w piątki lub poszczenie. Wykluczyć jakikolwiek czyn samoponiżania się. Zastąpić go aktami radości, szczęścia i miłości bliźniego. Twierdzić, że Chrystus już zwyciężył i że niebo jest dla nas. I że wobec tego ludzkie wysiłki są bezużyteczne.