Banksterem rewolucji bolszewickiej był urodzony w Berezino, 90 mil na wschód od Wilna, dr Aleksander Izrael, Lazarewicz Helphand-Gelfand, który używał początkowo pseudonimu „Parvus”. Urodził się on 27 sierpnia 1867 roku i umarł z powodu ataku serca 12 grudnia 1924 roku jako najbogatszy człowiek w Berlinie. Był on autorem podstawowego planu eliminacji frontu wschodniego za pomocą finansowania przez rząd niemiecki rewolucji w Rosji przez finansowe poparcie dla Lenina, który żył w Szwajcarii jako uciekinier chory na syfilisa. Lenin został zwerbowany do działania jako agent rządu w Berlinie. Celem głównym Niemców było zniszczenie sił Rosji i powiększenie sił Niemiec na terenie Francji wobec przystąpienia USA do wojny.
Prezydent USA zdecydował się wystąpić do Kongresu o wypowiedzenie wojny Niemcom. Posiedzenie rozpoczęło się 21 marca, a 2 kwietnia Senat podjął decyzję o wypowiedzeniu wojny. Tego samego dnia rząd Stanów Zjednoczonych wypowiedział Niemcom wojnę. Decyzja dotyczyła tylko Niemców – decyzja o wojnie przeciwko Austro-Węgrom została podjęta dopiero osiem miesięcy później – 7 grudnia 1917 roku.
Powszechnie przyjmuje się, że wszystkie państwa biorące udział w wielkiej wojnie po stronie Wielkiej Brytanii i Francji należały do Ententy. Praktycznie tak, ale od strony formalnej tak nie było, a Stany Zjednoczone były jedynie państwem stowarzyszonym, a nie sprzymierzonym.