Rzym: Arcybiskup Müller sugeruje koniec rozmów z FSSPX

Tuż przed 50. rocznicą inauguracji obrad II Soboru Watykańskiego abp Gerard Ludwik Müller, prefekt Kongregacji Nauki Wiary, zdaje się ogłaszać koniec negocjacji z Bractwem Kapłańskim Św. Piusa X.

Abp Gerard Ludwik Müller, prefekt Kongregacji Nauki Wiary

W wywiadzie udzielonym rozgłośni radiowej NDR Kultur niemiecki hierarcha powiedział: „To Bractwo nie jest dla nas partnerem do negocjacji, ponieważ nie negocjuje się wiary”.

Zapytany o kwestię nadania FSSPX statusu kanonicznego i „powrotu tradycjonalistów do Kościoła”, abp Müller odpowiedział, że „w aspekcie duszpasterskim drzwi zawsze pozostają otwarte”. Jednocześnie kategorycznie stwierdził, iż „nie może być żadnych ulg w odniesieniu do wiary katolickiej w [takim] sensie, w jakim została ona ważnie sformułowana (niem. gültig formuliert) na II Soborze Watykańskim”, a ten „nie stoi w sprzeczności z całą Tradycją Kościoła – co najwyżej z niektórymi błędnymi interpretacjami wiary katolickiej (…) Nie można poświęcić wiary na ołtarzu negocjacji. Tutaj nie miejsca na kompromis” – i dodał, że teraz wspólnie z papieżem zdecydują, jak dalej postępować.

Prefekt Kongregacji Nauki Wiary przypomniał, że oczekuje, iż Bractwo w najbliższym czasie zaakceptuje deklarację przekazaną 13 czerwca br. przez kard. Levadę. „Myślę – dodał na koniec – że teraz nie będzie już żadnych nowych rozmów” (źródło: pius.info, 4 października 2012).

http://news.fsspx.pl

Widocznie Duch Święty czuwa nad Bractwem i chroni je przed popadnięciem w kompromisy z tak fałszywymi i zdeprawowanymi „obrońcami wiary”, jakich godnym reprezentantem jest abp. Müller. – admin.

Hugo Chavez kontra międzynarodowy syjonizm

7 października w Wenezueli odbędą się wybory prezydenckie, w których zmierzą się Hugo Chavez oraz kandydat opozycji Henrique Capriles Radonski, polityk o korzeniach żydowsko-polsko-holenderskich. Niektóre sondaże dają kilkunastoprocentowe zwycięstwo obecnemu prezydentowi, inne pokazują prawie identyczne poparcie dla obu kandydatów. Z pewnością niedzielne wybory zadecydują o dalszej przyszłości Wenezueli.

Niezwykle ciekawa sytuacja panuje w obozie zwolenników prezydenta Chaveza, gdzie od wielu miesięcy w kampanii wyborczej wykorzystuje się zdecydowanie antysyjonistyczną retorykę, której nie powstydziliby się nacjonaliści ze Starego Kontynentu. Potwierdza to w pewien sposób opinie o boliwaryzmie jako ekspresji latynoamerykańskiego nacjonalizmu.

Sam Chavez wielokrotnie już dawał wyraz swojemu negatywnemu stosunkowi do ludobójczej polityki Izraela. Informowaliśmy o tym TUTAJ.

Już po nominacji Radonskiego na wspólnego kandydata opozycji, 13 lutego br. na oficjalnej stronie państwowego Radio Nacional de Venezuela oraz jednym z największych wenezuelskich portali Apporea.org ukazał się artykuł Adela Hernandeza pod znamiennym tytułem „Syjonizm jest wrogiem”, w którym można było przeczytać m.in.:

Piękne i mądre

Na każdym kroku media zalewają nas zdjęciami roznegliżowanych kobiet, które eksponując swe ciało, mają zachęcić potencjalnego klienta do zakupu produktów danej marki. Półnagie kobiety, spoglądając z okładek kolorowych czasopism dla nastolatek, promują swą osobą modę na łatwy styl życia w którym hasło „róbta co chceta” pobrzmiewa w każdym języku świata. Jednak w całej tej grupie rekinów show biznesu znajdują się piękne i mądre, które mają odwagę by powiedzieć: stop, ja w tę stronę nie idę.

Od czasu do czasu przedzierają się przez medialny szum wieści, zgoła odmienne od tych na co dzień promowanych. Dość szokujące dla wielu musiało być wyznanie Leah Darrow – pięknej młodej dziewczyny, finalistki amerykańskiej edycji Top Model (America’s Next Top Model), która w wywiadzie dla „National Catholic Register” zachęcała dziewczęta do życia w czystości, przestrzegając jednocześnie przed zagrożeniami świata mody, gdzie godność osoby ludzkiej nie istnieje, a człowiek traktowany jest jedynie jako „ciało”. Amerykańska modelka włączyła się w promocję programu „Pure Fashion” w myśl którego, piękno to nie tylko zewnętrzny wygląd, ale również kształtowanie swego charakteru.

Odnaleźli podwodne miasto. „To Atlantyda!”

Na poniższy artykuł uwagę zwrócił nam p. Wandaluzja – admin.

11 lat temu media na świecie zaczęły informować o wydarzeniu, które stać się miało prawdziwą sensacją. Dwoje naukowców przyznało wówczas, że udało im się rozwiązać jedną z najbardziej intrygujących zagadek w dziejach, która nieustannie porusza wyobraźnię ludzi na całym świecie. Badacze trafili na podwodne miasto, które zatopione jest u wybrzeży Kuby. Bez cienia wątpliwości stwierdzili, że odnalezione ruiny to legendarna Atlantyda. Ich rewelacje zostały udokumentowane za pomocą materiałów filmowych oraz zdjęć. Pomimo wielu lat, które minęły od odkrycia, środowisko naukowe zdaje się wciąż przemilczać temat.

Jeśli te doniesienia się potwierdzą, będziemy mieli do czynienia z prawdziwą sensacją (Fot. Paul Weinzweig / Paulina Zelitsky)

Sensacja dotyczyła pozostałości osady, która znajduje się nieopodal linii brzegowej Kuby i położona jest na głębokości ok. 182 metrów. Dwoje naukowców – Paul Weinzweig i Pauline Zalitzky – stwierdziło, że natrafili na ślady zabudowy, kiedy przeczesywali morskie podłoże za pomocą podwodnego robota. Jak wspominają, to co udało im się odnaleźć, przeszło ich najśmielsze oczekiwania. Ich oczom ukazał się wspaniały obraz – wielkie, starożytne miasto.

Kadafi mógł zginąć z rąk francuskiego agenta

Ostatnie dni przynoszą interesujące przecieki w sprawie zamordowania Muhamara Kadafiego. Okazuje się, że może za tym stać francuski wywiad, który lokalizację libijskiego dyktatora ustalił dzięki pomocy samego Baszira al-Assada, prezydenta Syrii, który liczył w zamian na lepsze traktowanie w kontekście rysującego się już wtedy kryzysu w jego kraju.

Źródło: dreamstime.com

Według informacji, jakie można znaleźć Assad przekazał Francuzom numer telefonu satelitarnego Kadafiego pracującego w sieci Iridium. Gdy telefon został użyty ustalono pozycję konwoju i rozpoczęto obserwacje za pomocą francuskich satelitów wojskowych. Na drodze przejazdu zorganizowano zasadzkę, w trakcie, której schwytano dyktatora.

Następne zdarzenia to gotowy scenariusz filmu sensacyjnego. Wśród uczestników zasadzki na Kadafiego znajdował się agent francuskiego wywiadu, który miał rozkaz zabicia satrapy. Kadafi został zastrzelony i potem jego ciało zostało sponiewierane. W mediach opowiadano, że padł ofiarą samosądu. Okazuje się, że francuski prezydent, Nicolas Sarkozy, mógł mieć motyw, aby uciszyć Kadafiego oraz był przez niego szantażowany. Wszystko, dlatego, że finansował rzekomo kampanię wyborczą Sarkozego i zamierzał to ujawnić.

Kadafi oczekiwał od Sarkozego wsparcia, a on był jednym z orędowników jego zniszczenia. Sarkozy ma zresztą wystarczająco dużo problemów prawnych w samej Francji i ten skandal może go ostatecznie pogrążyć. Aktualne władze Libii potwierdzają historię o francuskim agencie w oddziałach powstańczych i wprost sugerują, że Kadafi zginął w tajnej operacji wywiadu francuskiego.

Źródło: http://www.digitaljournal.com/article/334089
http://zmianynaziemi.pl

W obronie garnituru – stroju współczesnego dżentelmena

Na naszych oczach w przeszłość odchodzi sympatyczny element codzienności jakim jest garnitur. Widać to na przykładzie coraz częstszych spotkań, nawet na najwyższym szczeblu polityków, czy biznesmenów. Coraz częściej rezygnują z garnituru przedstawiciele wysokiej arystokracji. Trend ten widać także na ulicach oraz niestety podczas uroczystych nabożeństw w kościołach. Może ktoś powie że to nic, że jak nie garnitur, to będzie coś innego.

Luis Segura Vilchi, waleczny Cristero w garniturze. Zdjęcie wykonane na kilka minut przed męczeńską śmiercią z rąk komunistów.

A jednak czy dla mężczyzny z naszego kręgu cywilizacyjnego istnieje jeszcze prócz garnituru jakiś inny strój godny i reprezentacyjny? Czy mamy jakieś inne odzienie, który odzwierciedlałby choć trochę to, czego Zachód dokonał w dziedzinie udoskonalenia i uwznioślenia kultury codziennej, przepajając zwyczajne życie porządkiem, umiarem, schludnością, elegancją a zarazem praktycznością a ostatecznie duchem zakorzenionym w Ewangelii? Oczywiście istnieje tylko garnitur! Jest on bowiem dla dżentelmena tym, czym habit dla mnicha, sutanna dla księdza, czy mundur dla żołnierza!

Dziś coraz częściej widać, że strój ten jest atakowany, że próbuje się od niego odejść. To, iż być może jego dni są policzone napawa wielkim smutkiem, bowiem na horyzoncie świata mody nie pojawia się nic, co mogłoby ten strój – relikt wspaniałej Belle Ėpoque zastąpić! Nie ma niczego równie godnego, co tak dobrze nawiązywałoby do zachodniej dobrej tradycji eleganckiego stroju dżentelmena. Gdybyśmy mieli do czynienia z próbą powrotu do zwyczajów i mód jeszcze dawniejszych jak np. surdut, czy frak nie mówiąc już o np. kontuszu, można by tylko przyklasnąć, ale w dzisiejszym tak przesiąkniętych egalitarnym nieporządkiem czasach pomysł powrotu do owych strojów najpewniej wzbudza w czytelnikach sarkastyczny uśmiech. I słusznie, bowiem cały kontekst kultury i współczesnego obyczaju pasuje do owych dawniejszych form jak przysłowiowy kwiatek do kufajki. Niestety nie widać tu niczego godnego uwagi.

Badaczka mówi, że naukowcy z kręgów armii rozsiewali przez lata radioaktywne cząstki nad miastami

Researcher says Army scientists secretly sprayed cities with radioactive particles for years
http://www.activistpost.com/2012/09/researcher-says-army-scientists.html
Autor: Madison Ruppert, Activist Post

Zdaniem socjolog Lisy Martino-Taylor, armia USA przeprowadzała przez wiele lat ściśle tajne eksperymenty włącznie z rozsiewaniem cząstek radioaktywnych nad głowami mieszkańców St. Louis, Missouri. Ten fakt  niemal zupełnie nie zaskakuje, jeśli wziąć pod uwagę, że cały obszar USA jest obecnie miejscem masowych eksperymentów na ludziach i gdy już wiemy, że ich wyniki będą niczym innym, tylko obrazem horroru. Nie zapominajmy, że nadal popieramy używanie niebezpiecznych substancji i technologii, nawet w sytuacji, gdy z góry wiadomo, że skończy się to katastrofą.

Obecnie w zakresie wiedzy publicznej jest to, że rząd rozsiewa nad St. Louis, cząsteczki siarczku cynkowo-kadmowego, jakie są szkodliwe dla zdrowia, lecz prof. Martino-Taylor mówi, że jej badania wskazują, iż do mieszaniny dodawano również dodatków radioaktywnych.

Celem tych eksperymentów były zasadniczo miejsca zamieszkania mniejszości etnicznych i społeczności o niskich dochodach, co znów nie jest niczym zaskakującym, biorąc pod uwagę historię brutalnych testów na populacji znajdującej się w ciężkim położeniu społeczno-ekonomicznym przeprowadzanych przez rząd USA – a która nie miała najmniejszego pojęcia, że stała się przedmiotem testów z użyciem niebezpiecznych chemikaliów w latach 1953-1954 oraz 1963-1965.

Badania Martino-Taylor wyjawiły wiele zdjęć ukazujących jak te cząsteczki były rozsiewane oraz szczegółowy opis jak ludność Ameryki była wystawiona na działanie tych substancji w imię bezpieczeństwa Ameryki.

Plinio Corrêa de Oliveira

Profesor swoje wielkie powołanie realizował w sposób pełny i doskonały. W mojej opinii kiedyś doczekamy się jego beatyfikacji – wspomina znający osobiście „Krzyżowca XX wieku” Leonard Przybysz, jeden z inicjatorów powstania Instytutu ks. Piotra Skargi.

Kiedy po raz pierwszy spotkałem profesora Plinia Corrêa de Oliveirę od razu zrobił na mnie wielkie wrażenie. Mimo, że znajdował się wówczas w grupie ludzi, nie można było pozostać obojętnym wobec jego osoby. Znałem Plinia Corrêa de Oliveirę blisko trzydzieści lat. Miałem szczęście kilkakrotnie z nim rozmawiać osobiście. Z każdej rozmowy wychodziłem zachwycony i pełen podziwu. Był to człowiek wielkiej pokory, a jako prawdziwy katolik oddany był całkowicie Kościołowi.

Cechowało go niezwykłe opanowanie – nigdy nie widziałem go zdenerwowanego, zachowywał spokój nawet w najtrudniejszych chwilach, których przecież w jego życiu nie brakowało. Był arystokratą najwyższej próby, człowiekiem wszechstronnie wykształconym, biegle władającym kilkoma językami.

W swoim życiu Plinio Corrêa de Oliveira praktykował cnoty w sposób heroiczny, na pierwszy plan wybijała się wspomniana już pokora. Całym swoim życiem, wszystkim co robił, dążył do świętości.