Bez tematu – 6 (10.2012)

Tutaj wpisujemy komentarze, jakie nie pasują nigdzie indziej – krótko mówiąc wolne tematy, Hyde Park itd.

Poprzednio ukazywały się tu:
https://marucha.wordpress.com/2012/10/01/bez-tematu-5-10-2012

Gajowy Marucha

PE: ochrona dzieci przed seksualizacją zbyt… katolicka

„W dzisiejszych czasach dzieci są bezustannie konfrontowane z treściami o charakterze erotycznym lub seksualnym. Coraz częściej narzuca im się modele zachowań dorosłych, na które nie są jeszcze gotowe” – skonstruowane w duchu tych słów sprawozdanie europosłanki Joanny Skrzydlewskiej zostało odrzucone głosami lewaków w Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia Parlamentu Europejskiego. Raport dotyczył oburzającego zjawiska seksualizacji dziewczynek.

Proponowana w sprawozdaniu ambitna i całościowa strategia na rzecz ochrony dzieci, a szczególnie dziewczynek przed dostępem do treści erotycznych i narzucaniu im modelu seksualnych zachowań dorosłych, wydała się lewicy zbyt… „katolicka” a przez to niebezpieczna – powiedziała europosłanka Europejskiej Partii Ludowej po głosowaniu.

Co zawierała ta propozycja? Był w niej m.in. apel o to, aby sześcioletnie dziewczynki nie nosiły mini albo butów na obcasach, zachęcała państwa UE oraz przemysł, w tym producentów zabawek i ubranek do wypracowania kodeksu postępowań, który uwzględniałby dobro dzieci. W projekcie znalazł się też postulat ograniczenia dzieciom dostępu do reklam zawierających treści seksualne i zablokowanie stron internetowych promujących bulimię i anoreksję.

PE zbada kopalnię odkrywkową w Polsce

Unia Europejska upodabnia się do Korei Północnej. Pod koniec października przyjechać ma do Polski misja śledcza Parlamentu Europejskiego, która będzie miała za zadanie przyjrzeć się planom budowy kopalni odkrywkowej węgla brunatnego na złożu Legnica. Owa „misja” jako żywo przypomina „wskazówki gospodarskie”, jakich udzielał zmarły nie tak dawno Kim Dzong Il, jeżdżąc po całym kraju.

Wysłannicy Parlamentu Europejskiego mają zbadać, czy rząd nie łamie prawa przygotowując nowe zagłębie węgla brunatnego. Stanowisko, jakie wypracują, może mieć precedensowy charakter dla planowania podobnego rodzaju kopalni odkrywkowych w innych regionach kraju, przeciw czemu niezmiennie protestują okoliczni mieszkańcy.

Nie wiadomo jednak, na jakiej podstawie prawnej „misja śledcza” PE mogłaby zmusić polski rząd do zmiany postępowania. Charakter spraw, w jakich europejski parlament może się decydująco wypowiadać, oscyluje ciężarem gatunkowym wokół ustalania procentowej zawartości tłuszczu w jogurcie.

Jemioła czy szakal?

Pani Zofia i jej brat nie życzą sobie, żeby ktoś – wbrew woli rodziny – monopolizował pamięć o Rotmistrzu.

Po śmierci mego męża wiele zupełnie nieznanych mi (i prawdopodobnie mężowi osób szeroko opisywało głębokie z nim relacje. Począwszy od sąsiada z podwórka, który twierdził, że to on właśnie odkrył i podsunął mężowi sprawę FOZZ, a skończywszy na pewnej działaczce chłopskiej, postury pani prezydentowej, która publicznie dała do zrozumienia, że łączyły ją z moim mężem relacje intymne.

Nie prostowałam, nie protestowałam, nie komentowałam. Ćwiczyłam chrześcijańską pokorę. Wytłumaczyłam sobie, że to specyficzna forma psychicznej nekrofilii – tulenie się (przenośne) do osoby nieżyjącej.

Być może działa tu podobny mechanizm psychologiczny, jaki skłania ludzi do uczestniczenia w theatrum katastrofy kolejowej czy wypadku samochodowego (w charakterze greckiego chóru) czy pozwala nam rozkoszować się horrorami i filmami katastroficznymi. Wypłatą – jak mówią psychologowie – jest krzepiąca świadomość, że tym razem jeszcze nie na nas trafiło.

Bywa też, ze ktoś przykleja się do osoby zmarłego, aby na kultywowaniu jego pamięci budować własna karierę. Taka osoba godzi się na rolę księżyca, na dożywotnie świecenie światłem odbitym. Co gorsza zdarza się, że taka osoba działa wbrew woli i intencjom rodziny.

To właśnie spotkało panią Zofię Pilecką–Optułowicz, córkę rotmistrza Pileckiego.

Kilka pięknych okoliczności przyrody (6)

To już ostatnia galeria zdjęć z tegorocznych wędrówek po Polsce, z Beskidu Niskiego.
Beskid Niski to „Kraina Łagodności” – nie ma tam wielkich gór ani dramatycznych formacji skalnych (z paroma wyjątkami). Jego urok polega na czym innym. Mam nadzieję, że zdjęcia, choć po części, pozwolą zrozumieć skąd bierze się fascynacja wielu ludzi tym regionem. A jest tam piękniej, niż na obrazkach…

Most w Olchowcu

W Kotani

W Świątkowej Wielkiej

Przejazd przez strumień na drodze do Nieznajowej

Vyšni Orlik też ma swoje bocianie gniazda

Beskid Niski ze słowackiej strony

Łemkowie są i w Mirošovie

Okolice Ożennej

Grab

Polany – tu odbywał się lokalny wyścig kolarzy górskich. Samochody musiały grzecznie poczekać.

Własny ogród przy schronisku „Hajstra”

Przy schronisku „Hajstra” w Hucie Polańskiej

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką, miejsce po dawnych gospodarstwach

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką, widok od kościoła

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką, widać kościół

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Po drodze z Huty Polańskiej na granicę słowacką

Pod granicą ze Słowacją nad Hutą Polańską

Na granicy słowackiej

Na granicy słowackiej

Na granicy słowackiej

Na granicy słowackiej

Pamiętający jeszcze chyba czasy Monarchii Austro-węgierskiej słupek graniczny

Na granicy słowackiej

Powrót z granicy do Huty Polańskiej

Powrót z granicy do Huty Polańskiej

Powrót z granicy do Huty Polańskiej

Zosia spotyka konie

W drodze do Ciechanii

W drodze do Ciechanii

W drodze do Ciechanii

Kania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

W nieistniejącej wsi Ciechania

Zosia

Powrót z Ciechanii

Zosia się kąpie

Powrót z Ciechanii

Gajowy Marucha

Kanada coraz bliżej lewackiego totalitaryzmu

Chociaż konstytucja Kanady twierdzi jasno, że w kraju tym panuje wolność sumienia, to minister edukacji stanu Ontario ma inne podejście do tych kwestii. Jej poglądy wydają się bliższe poglądom komunistów, niż urzędnikowi wolnego kraju. Minister Laurel Broten powiedziała, że – w myśl obowiązujących przepisów – w Kanadzie nie wolno krytykować aborcji, nawet w katolickich szkołach.

Laurel Broten fot. Mike Cassese/REUTERS

Według minister Broten, krytyka aborcji nosi znamiona dyskryminacji kobiet. – Bill 13 [tzw. ustawa antydyskyminacyjna – przyp. red.] dotyczy walki z mizogynią, a pozbawianie kobiet prawa wyboru jest być może jednym z najbardziej mizoginicznych działań, jakie są możliwe – powiedziała Broten.

Jak twierdzi portal lifesitenews.com, tego typu wypowiedzi stanowią przykład łamania podstawowych praw Kanadyjczyków i przymuszania ich do progresywistycznej ideologii.

Choć oficjalnie celem Bill 13 była ochrona dzieci przed wykorzystywaniem, to w rzeczywistości ma ono na celu kształtowanie uczniów zgodnie z „jedynie słuszną” ideologią lewicową.

G. K. Chesterton a sprawa polska

Międzynarodowa Konferencja i Zlot Fanów Pisarza (Kraków – 26 października 2012, Warszawa – 29 października 2012)

Wstęp bezpłatny!
Ilość miejsc ograniczona.

„Dla angielskiego pisarza, G.K. Chestertona (1874-1936), Polska stała na czele państw europejskich. Chesterton żywił głęboki podziw dla jej kultury, tradycji, historii, a przede wszystkim bohaterskiego chrześcijaństwa, w którym trwała przez wiele lat walki i ucisku. “Polacy”, pisał w swojej autobiografii: “zawsze mieli do wyboru jakiś rodzaj zła”. Uważał, że wielkość polskiego narodu tkwiła w odmowie przyjęcia tak postawionego wyboru. Polska przyzwoitość i godność gruntownie nim poruszały, polskie cierpienie raniło do głębi, a polska wolność i niezależność przyniosły mu radość. Wolna bądź skuta łańcuchami Polska była dla Chestertona metaforą wszystkich chrześcijańskich narodów XX wieku. To, co przetrzymała, przetrzymać mogą inni. To, czym się radowała, również innych może cieszyć.

Trzy ćwierćwiecza po śmierci Chestertona wciąż pozostaje on niezwykle proroczą postacią. Polska stoi dziś w obliczu podobnych wyzwań, być może nie tak oczywistych, jak inwazja czy podbój, lecz nie mniej niebezpiecznych. W swoim wspaniałym kazaniu z okazji Pięćdziesiątnicy w czerwcu 1979 r. w Warszawie, Jan Paweł II wzywał Ducha Świętego, aby odnowił oblicze ziemi – tej ziemi, tej ziemi w Polsce. Późniejsza historia polskiej wolności i demokratycznej odnowy  zachwyciła świat i stanowiła dla niego inspirację. Obecnie, jedno pokolenie później, cena tej wolności musi być zapłacona. Po raz kolejny Polacy są powołani do sprawowania wolności w sposób odpowiedzialny, zestrajając system gospodarczy i polityczny z moralnymi normami, które od zawsze im przewodziły, kształtując życie społeczne i kulturowe w sposób zgodny z ich własną historią i charakterem.

Chesterton ma wiele do powiedzenia na temat tych wyzwań. Jako jeden z największych pisarzy XX wieku, poświęcił swoje życie naglącemu wołaniu o kulturową odnowę świata. Ta odnowa, jak twierdził, musi być odczuwalna w każdej sferze działalności człowieka: w życiu rodzinnym, w biznesie, w sztuce, w literaturze. Wierzył namiętnie w wolność i odpowiedzialność – dwa wielkie motywy oszałamiającego pontyfikatu Jana Pawła II. Podobnie do papieża, Chesterton również był człowiekiem odważnym, który do odwagi inspirował bliźnich.

Rosja chce „zarobić” na unijnym kryzysie

Korzystając z kryzysu w eurolandzie, Rosja dąży do zwiększenia swoich wpływów w UE i w krajach z nią sąsiadujących.

James Sherr z ośrodka badawczego Chatham House sądzi, że pod rządami prezydenta Władimira Putina Rosja pozostanie dla Zachodu trudnym partnerem.

– Putin nie wskrzesił totalitaryzmu, ale stoi na czele państwa, w którym trudno rozgraniczyć władzę od pieniądza, w którym służby wywiadowcze zostały skomercjalizowane, a w biznesie rozpowszechniły się praktyki wywiadowcze – twierdzi ekspert w artykule opublikowanym w dwumiesięczniku ośrodka Chatham House „The World Today”.

Uruchomiony już gazociąg Nord Strem i planowany South Stream to – zdaniem Sherra – przykłady, jak daleko Rosja gotowa jest pójść dla osiągnięcia geoekonomicznych korzyści. Jak zaznacza ekspert, oba gazociągi mają na celu osłabienie Ukrainy i innych państw tranzytowych dla rosyjskiego gazu, a także uzależnienie europejskiego rynku błękitnego paliwa od rosyjskich dostaw na dziesięciolecia.

– Projekt South Stream zapoczątkował grę, której celem jest zabezpieczenie strategicznych udziałów Rosji w firmach i instalacjach mogących wspierać konkurencyjne projekty UE, takie jak Nabucco – wskazuje Sherr.

„Mały Wawel” obroniony

Agencja Rozwoju Przemysłu odstąpiła od zamiaru sprzedaży renesansowej perły architektury Zespołu Zamkowo-Parkowego w Baranowie Sandomierskim. Agencja wciąż jednak nie ustaje w poszukiwaniach dzierżawcy dla części hotelowo-gastronomicznej. [To inna para butów i gajowy nie ma nic przeciw temu, jakby się kto pytał – admin]

J.Strzelecki/CC3.0//Wikipedia

Zespół Zamkowo-Parkowy w Baranowie Sandomierskim, nazywanym też „Małym Wawelem”, uchodzi powszechnie za jedno z najwspanialszych dokonań architektury renesansowej nie tylko w Polsce.

Od 1997 r. w imieniu Skarbu Państwa zarządza nim Agencja Rozwoju Przemysłu. Jednak obiekt nie pasował do obecnej strategii Agencji, która nie mając zamiaru już dłużej dokładać do interesu, postanowiła się go pozbyć. W lipcu br. ogłoszono przetarg, którego termin upłynął 7 września br.

Sprawa sprzedaży zamku wzbudziła wiele kontrowersji. W zaproszeniu do składania ofert na zakup Zespołu Zamkowo-Parkowego w Baranowie nie znalazły się np. zapisy, które gwarantowałyby funkcjonowanie muzeum zamkowego i pracę dla zatrudnionych tam osób. To z kolei budziło obawy, że przyszły właściciel zamknie muzeum i zamek dla zwiedzających.

15.X – Wspomnienie św. Teresy z Avila

Drodzy Uczniowie, Drodzy Przyjaciele,

W dniu dzisiejszym obchodzimy wspomnienie wielkiej świętej, świętej Teresy z Avila, z której życia możemy nauczyć się bardzo wiele. Urodziła się ona w szesnastym wieku, w czasie gdy imperium hiszpańskie znajdowało się u szczytu swej potęgi, zdobywając całe kontynenty dla Kościoła katolickiego. A właśnie to jednak nasza święta była w duchowym sensie siłą i motorem napędowym podboju Ameryk dla prawdziwej wiary. Nazwano ją kiedyś nie bez powodu najlepszym mężczyzną swego czasu – i udowodniła to swym pełnym cnót i ofiarnym życiem, których to cech brakowało wówczas tak wielu mężczyznom.

Od najmłodszych lat odznaczała się silnym i niezłomnym charakterem. Słyszała z ust swych rodziców, że tylko dobrzy ludzie dostają się do nieba po cnotliwym życiu oraz że męczennicy wynagradzani są za swe ofiary natyc hmiastowym przyjęciem do raju. Była dzieckiem o bardzo żywym temperamencie i wkrótce uznała, że śmierć męczeńska to mała cena za życie wieczne – przekonała więc swego młodszego brata, by udał się w nią do Afryki, by poniósłszy śmierć męczeńską z rąk muzułmanów mogli dostać się do nieba szybko i łatwo. Oczywiście nie dotarli daleko, ich wuj zatrzymał ich u bram miasta. Niemniej jednak ten epizod z życia świętej Teresy dobrze ilustruje jej wspaniałomyślność i żywiołowość: chciała dostać się do nieba natychmiast i to nie w jakiś nudny sposób, ale najkrótszą możliwie drogą.

I rzeczywiście miała doświadczyć wkrótce życia męczeńskiego, innego jednak rodzaju, życia klasztornego. Poświęciła całe swe życie poszukiwaniu Zbawiciela i Jego Krzyża, nie poprzez pojedynczy akt męczeństwa, ale przez nieustanne ofiarowanie się za nawrócenie dusz. W swej autobiografii pisze, że początkowo nie pragnęła być zakonnicą, jednak ostatecznie powoli zmusiła się do przyjęcia tego stanu życia, gdyż zrozumiała, że jest to najlepsza i najbezpieczniejsza droga do nieba. Pisze też, że gdy przyjęła habit, Pan Jezus dał jej poznać, jak bardzo miłuje On tych, którzy musieli stoczyć walkę sami z sobą, by Mu służyć (Biografia 3,4). Bóg udzielił jej wielu nadzwyczajnych łask w nagrodę za jej wspaniałomyślność.