Uwaga na Redaktora Sakiewicza! Przed Marszem Niepodległości.

Gdy naprzeciwko siebie stają dwaj bokserzy, to po początkowym badaniu przynajmniej jeden z nich precyzyjnie i do bólu powtarzalnie bije w jeden osłabiony punkt. Tak mają wytrawni i myślący na ringu fighterzy. Nawiązując do tej metafory, słabym punktem w układance pod tytułem Marsz Niepodległości może być Pan Redaktor Sakiewicz („Gazeta Polska”). Wychodzi on przed szereg i swoiście oznajmia, że jest politycznie poprawny i reprezentatywny jako ta „ludzka prawicowa twarz”, którą przyjmie szklane oko i pewna część elit.

Stratedzy pokroju Pana Redaktora i jego „przyjaciół” (których można wyczytać między wierszami w „GP”) tak bardzo uwierzyli w sondażowe słupki, że zapominają o realnym świecie. W zeszłym roku „GP” nieśmiało przypinała łatkę MN m. in. za pomocą Dawida Wildsteina. Tylko, że czytelnicy nie posłuchali, bo zobaczyli siłę i zdecydowanie na ulicy. Narodowcy, Kibole (kolejność czy łączenie dowolne) zrobili jakość i swoisty spektakl, ponieśli tłumy. Zrobili to ludzie młodzi, którym nie przejdzie przez myśl kalkulacja czy intrygi, bądź różne odcienie białego i czarnego koloru. Ponadto jesteśmy pomni doświadczeń i zdrad okrągłostołowych.

Zmasowany atak na rodzinę

Kiedy pojawił się socjalizm, jego piewcy od razu uznali, że głównym źródłem nierówności w społeczeństwie jest rodzina. Już w latach siedemdziesiątych dziewiętnastego wieku rodzina stała się więc obiektem ataku – mówi w rozmowie z PChTV Mathias Gersdorf, autor książki „Rewolucja seksualna zagraża dzieciom”.

.
http://www.pch24.pl/

Postawa godna naśladowania

W silnie zindywidualizowanym i egocentrycznym świecie zdarzają się inicjatywy, które rozmiękczają nawet te najbardziej twarde serca.

Oto w Przemyślu powstał sfinansowany przez lokalnego przedsiębiorcę plac zabaw dla dzieci niepełnosprawnych. Koszt realizacji projektu wyniósł 270 tysięcy złotych.

Podkarpackie przedsięwzięcie jest jednym z pierwszych tego pokroju w naszym kraju. Wspomniany obiekt zlokalizowany jest przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym numer 1 w Przemyślu. Do dyspozycji osób mających problemy z poruszaniem oddano huśtawkę-platformę, z której w bezpieczny sposób mogą skorzystać osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich, tzw. „bocianie gniazdo” będące huśtawką dla dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie siedzieć, czy też konstrukcje mające imitować zamki, do których prowadzą komfortowe podjazdy, urządzenie dzięki któremu dzieci niewidome mogą poznawać litery i cyfry i wiele innych atrakcji.

W pierwszym dniu po uruchomieniu plac zabaw przeżywał oblężenie. Entuzjazmu nie mógł ukryć zatrudniony jako dyrektor w SOSzW Andrzej Berestecki. Do dziś niepełnosprawne dzieci mogły jedynie pozazdrościć sprawnym ruchowo rówieśnikom możliwości korzystania z tego pokroju zabawek, co naturalnie było przyczyną ich smutku. Aktualnie mogą beztrosko korzystać z udostępnionej infrastruktury.

Chociaż plac zabaw zaprojektowany został głównie z myślą o dzieciach niepełnosprawnych, to rodzice i wychowawcy gorąco zapraszają na niego wszystkie dzieci. Umożliwi to interakcje i wzajemne poznanie się rówieśników w pełni sprawnych ruchowo i tych, które niestety mają jakieś dysfunkcje. Nie ma lepszej drogi ku wzajemnemu zrozumieniu, socjalizacji i obalenia mitów począwszy od najmłodszych lat.

Na podstawie: nowiny24.pl
http://autonom.pl/

Budowa placu zabaw przy ul. Basztowej kosztowała ponad 300 tysięcy złotych. W całości sfinansował go Krzysztof Kuncelman, szef Ogólnopolskiej Bazy Pracodawców Osób Niepełnosprawnych (za http://www.radio.rzeszow.pl) – admin.

Zrzućmy winę na rolników

Co jakiś czas wraca w mediach temat likwidacji Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i zniesienia różnych rzekomych przywilejów, jakie z budżetu państwa fundujemy rolnikom. Na te przywileje pomstował „Dziennik Gazeta Prawna”, krytykując zarówno system rolniczych składek zdrowotnych, jak i ubezpieczeń emerytalno-rentowych.

Rolniczka (dinamite.flog.pl)

Ale ta antykrusowska kampania trwa już od dawna, a najbardziej konsekwentna jest w niej „Gazeta Wyborcza”. Rolnicy często są wręcz oskarżani o rozwalanie finansów publicznych, życie na koszt reszty społeczeństwa, a różni eksperci radzą zlikwidowanie KRUS i wciągnięcie rolników do ZUS. Zanim jednak ktoś takiemu pomysłowi przyklaśnie, powinien przyjrzeć się liczbom, a z tych wynika, że ubezpieczenia rolnicze nie są tak dużym obciążeniem dla państwa, jak twierdzą niektórzy ekonomiści i publicyści.

Spójrzmy najpierw na udział KRUS i ZUS w budżecie państwa. Jeszcze na początku poprzedniej dekady na obie instytucje wydawaliśmy po około 10 proc. wydatków budżetowych, teraz udział rolniczej Kasy zmalał do niespełna 5 proc. (około 16 mld zł), podczas gdy dotacja do ZUS stanowi już ponad 12 proc. budżetu (40 mld zł).

Wizyta Cyryla I w Polsce w perspektywie pojednania

Pierwsza w historii Polski i Rosji wizyta patriarchy Moskwy i całej Rusi – Cyryla I wywołała w kształtujących bieżącą politykę Polski środowiskach partyjnych i intelektualnych sporą konsternację, a nawet szok. Pełne zrozumienie znaczenia tej wizyty i jej konsekwencji zaprezentowali natomiast niezwiązani z czołowymi partiami politycznymi patriotyczni konserwatyści i narodowcy.

Zadziwiające, że skonsternowane i zszokowane poczuły się środowiska uchodzące za prawicowe, odwołujące się do wartości chrześcijańskich i katolickiego elektoratu – ze środowiskiem PiS-u na czele i jego intelektualnym zapleczem, kształtującym opinię publiczną poprzez „Gazetę Polską”, „Naszą Polskę”, „Uważam Rze”, „W Polityce”, a także szereg niszowych gazetek i portali. Jeszcze większą konsternację i szok wywołał w ich szeregach historyczny akt podpisania przez przewodniczącego Episkopatu Polski, ks. arcybiskupa Józefa Michalika oraz patriarchę Cyryla wspólnego dokumentu wzywającego narody: polski i rosyjski do chrześcijańskiego pojednania. Świadectwem owej konsternacji było wymowne milczenie czołowych przedstawicieli tych środowisk, mianujących się przedstawicielami polskich katolików w sferze polityki. Milczenie oznaczające brak poparcia dla ks. arcybiskupa Michalika i stojącego za nim Episkopatu Polski.

Z drugiego szeregu tych środowisk odezwały się natomiast głosy przerażenia, surowej krytyki, a nawet ostrzeżenia przed rzekomo negatywnymi skutkami tego wydarzenia. Zarówno ci, którzy są nim przerażeni, jak i ci, którzy są nim oburzeni, wytoczyli ciężkie armaty – historyczne, polityczne, psychologiczne, socjologiczne – przeciwko symbolicznemu aktowi o charakterze czysto chrześcijańskim. Niektórzy nie kryli oburzenia również z tego powodu, że jako katolicy nie zostali zapytani o zdanie przez Episkopat, który „uknuł” to wszystko w tajemnicy przed nimi.

Alfabet Józefa Becka

Emocje, jakie towarzyszyły wydaniu książki Piotra Zychowicza pt. „Pakt Ribbentrop-Beck…” wyraźnie opadły, dyskusja na łamach prasy wygasła, można zatem spokojnie wrócić do tematu i spojrzeć na pracę Zychowicza w nieco innym ujęciu.

W ostatnim czasie ukazały się bowiem dwie ważne książki dotyczące historii Polski: „Klątwa Generała Denikina” Jana Engelgarda i omawiany właśnie „Pakt …”. Odmienność przywołanych powyżej prac od pozostałych książek historycznych polega na ich szczególnym ujęciu.

Generalnie dzieła historyczne pisane były dotychczas w Polsce 1) „Ku pokrzepieniu serc” – my bez skazy, ale zmowa złych sąsiadów nas przemogła. 2) Jako wykład i ilustracja ideologii komunistycznej, 3) Żeby poniżyć Polaków w ich własnych oczach – bez względu na fakty, manipulując i fałszując dowody. Natomiast Jan Engelgard i Piotr Zychowicz piszą z pozycji ludzi wolnych i adresują swoje prace do czytelnika wolnego – intelektualnie. Odbiorcy zdolnego oderwać się od bezwzględnie obowiązujących stereotypów. I na tym podobieństwa „Klątwy…” i „Paktu…” się kończą. Książka „Klątwa generała Denikina”, mimo zbeletryzowanej formy,  jest bowiem wiernym zapisem faktów, natomiast „Pakt Ribbentop-Beck…” jest zamierzoną intelektualną prowokacją.

Jan Engelgard, zestawiając fakt po fakcie, najzwyczajniej w świecie udowadnia, że zsynchronizowanie działań Piłsudskiego z Denikinem przeciw bolszewikom w 1919 r. doprowadziłoby do zniszczenia tych ostatnich. Piotr Zychowicz natomiast doskonale wie, że przyjęcie wiosną 1939 r. przez Becka warunków Hitlera nie oznaczałoby wcale wojny III Rzeszy z Francją i Anglią wiosną roku 40.

Byli homoseksualiści walczą z dyskryminacją

Parents and Friends of Ex-Gays [stowarzyszenie Rodzice i Przyjaciele Byłych Homoseksualistów – admin] zwróciło się do amerykańskiej administracji z prośbą o usunięcie z państwowych serwisów odnośników do stron dyskredytujących osoby, które porzuciły homoseksualny styl życia. Amerykańskie Centrum Kontroli i Prewencji Chorób szerzy nietolerancję wobec byłych homoseksualistów i chrześcijan, sprzeciwiających się promocji takich zachowań.

Parents and Friends of Ex-Gays (PFOX) zwróciło się formalnie o usunięcie z serwisu Centrum odnośników do stron dyskredytujących „byłych gejów” i ich organizacje, a także grup chrześcijańskich prezentujących ich świadectwa. Jedna z publikacji wydanych przez Centrum Kontroli i Prewencji („Just the Fact”) otwarcie uderza w grupy religijne otwarte dla byłych homoseksualistów.

Równocześnie, nie prezentując wszystkich faktów dotyczących tych grup i organizacji. „CDC (Center for Disease Control – przyp. red.) uprawia otwartą stronniczość ze względu na orientację seksualną wobec grup znajdujących się w niełasce” – tłumaczy w liście Regina Briggs. „PFOX zwraca się do dyrektora CDC z prośbą o przyjęcie standardów wykorzystywanych przez Urząd Zdrowia Nieletnich, Departament Zdrowia” oraz o zaprezentowanie „faktycznie istotnych informacji” wolnych od „uprzedzeń i przesądów”.

Jak zauważają autorzy apelu, dziś materiały promujące homoseksualny styl życia adresowane są już nawet do 13-letnich dzieci. W trakcie bieżącej dyskusji na temat ruchu homoseksualnego wielokrotnie wskazywano już na przykłady stronniczości.

Źródło: lifesitenews.com
mat
http://www.pch24.pl

Watykańscy faryzeusze

The Pharisees of the Vatican
http://www.veteranstoday.com/2012/02/25/the-pharisees-of-the-vatican/
Paul V. Sheridan – 25.02.2012, tłumaczenie Ola Gordon

Zapytany przez swoich uczniów dlaczego niepokoił się o faryzeuszy, Jezus odpowiedział: “Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych. Lecz jeśli ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną” [Mt 15:14].

Żadne doświadczenie nie tworzy bardziej emocjonalnych, społecznych, politycznych i kulturowych blizn, niż moment, kiedy ludzie zafania dopuszczają się zdrady.

Zdrada ma konsekwencje, począwszy od jednostki, skończywszy na całej ludzkości; od przeszłości poprzez teraźniejszość, a także w przyszłości.

Tu zdrada ma zakres i źródło, którego niektórzy najmniej się spodziewają: Watykan. Mówi się, że ten ból sięga samego nieba.

Osobiście jestem pewien, że bracia, którzy zaciemnili niebo nad Golgotą są tym samym źródłem trwającej zdrady wobec Matki Bożej. Poprzez odmowę spełnienia Jej prostej prośby z 1917 roku, ludzki świat wpada w ciemny dół.

Dzieci z Fatimy

Wyobraźmy sobie: jest rok 1917 w położonej wśród łąk portugalskiej wiosce, idealnym miejscu do wypasu owiec. Nie ma tam telefonów ani telewizorów. Al Gore jeszcze nie wymyślił internetu. Jego kolega z Penn, Michael Mann, jeszcze nie usunął średniowiecza. Gubernator Nowego Jorku Martin Glynn jeszcze nie napisał swojej propagandy z 1919 roku o “6 milionach” i “holokauście”. Światowe media nie kłamały bezczelnie o sprawcach zbrodni katyńskiej. Google jeszcze nie zdecydowała, co stanowi “agresywn wyszukiwanie” informacji. Wikipedia nie dyktuje, co jest “prawdziwe” za darmo. George W. Bush nie ogłosił w ONZ “nowego porządku świata”.
Zamiast tego mamy wiejskie życie prostych ludzi, fizycznie i społecznie oderwanych od światowej sceny.

Wykłady na temat Holokaustu

Lectures on the Holocaust
Germar Rudolf: “Lectures on the Holocaust—Controversial Issues Cross Examined”
[Wykłady nt. holokaustu: badanie kontrowersyjnych kwestii], wyd. 2 poprawione]
http://holocausthandbooks.com/index.php?page_id=15
Tłumaczenie Ola Gordon

W 1976 roku rewizjonizm holokaustyczny opracował ostatnią “standardową pozycję”, jeśli w ogóle istniała taka rzecz: “Hoax of the Twentieth Century” [Oszustwo XX wieku] A R Butza.

“Jak 25-letni tekst ma nie być dzisiaj przestarzały?” pyta Butz we wstępie do wydania książki z 2003 roku, wskazując na “wiek tego tekstu, i wielki postęp jaki miał miejsce a rewizjonizmie holokaustycznym”. Dlatego istnieje wielka potrzeba na nowe, zintegrowane dzieło podsumowujące rewizjonizm holokaustyczny po 30 latach bardzo intensywnych i wnikliwych badań.

I oto mamy nowe standardowe dzieło rewizjonizmu holokaustycznego! Napisane przez niemieckiego badacza, pisarza i wydawcę Germara Rudolfa, oparte na badaniach przeprowadzonych przez najbardziej prominentnych rewizjonistów, jakich Rudolf miał przyjemność publikować pośród artykułów w czasopismach i książek w językach niemieckim i angielskim w ostatnich 15 latach.

Książka napisana jest w celu spełnienia potrzeby zarówno tych, którzy nie mają dogłębnej wiedzy o holokauście czy rewizjonizmie, jak i czytelników znających rewizjonizm. Każdy kto chce się doinformować, ale nie chce czytać o wszystkich specjalistycznych badaniach, opublikowanych w ostatnich 10 latach, potrzebuje tej książki!

Od 1992 roku Rudolf głosił wykłady na całym świecie dla różnych słuchaczy. Ich tematyka jest bardzo kontrowersyjna: Holokaust w świetle nowych badań sądowych i odkryć historycznych. Czasami przedstawiane przez Rudolfa zdumiewające fakty i argumenty padają na podatny grunt wśród słuchaczy, ponieważ przedstawiane są w sposób bardzo wrażliwy i naukowy. Ksiązka jest literacką wersją wykładów Rudolfa, wzbogaconą najnowszymi badaniami historiograficznymi.

Unikalny jest styl książki: jest to dialog między wykładowcą i reakcjami słuchaczy. Rudolf przedstawia najważniejsze argumenty i kontrargumenty rewizjonizmu holokaustycznego. Słuchacze reagują wspierającymi, sceptycznymi a także wrogimi pytaniami.

“Wykłady” czyta się jak ekscytującą wymianę zdań między osobami o innych poglądach. Książka porusza i odrzuca zwykłe moralne, polityczne i pseudonaukowe argumenty przeciwko rewizjonizmowi. Przypomina ona zabawną kolekcję odpowiedzi na często zadawane pytania o holokauście. Z licznymi odnośnikami do ogromnej bibliografii, ta łatwa do zrozumienia ksiązka jest najlepszym wprowadzeniem do tematu uważanego za tabu, zarówno dla czytelników znających temat, jak i tych, którzy chcą dowiedzieć się czegoś więcej.

Globalizm niszczy cywilizację

Globalizacja jest destrukcyjna dla człowieka, rodziny oraz narodów. Lewicowa w swojej treści niesie ze sobą idee bliskie nowej odmianie komunizmu. Jej skutkiem są: zabijanie dzieci, globalne zadłużenie i groźba nowej wojny światowej.

Taką diagnozę usłyszeli w sobotę uczestnicy konferencji „Ku czemu prowadzi globalizacja?” w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi. Globalizacja to nie jest nowe pojęcie, choć w XX w. zrobiło zawrotną karierę. Zdaje się być zjawiskiem niosącym wiele dobrodziejstw i udogodnień, ale również zagrożeń.

Prelegenci łódzkiej konferencji wskazywali, że zjawiska ekonomiczne, konflikty, rewolucyjne zmiany życia ludzi były znane też dawniej, choć w nieco innej skali. Doktor Przemysław Żurawski vel Grajewski przypominał, że upowszechnienie zatrudnienia i wprowadzenie 8-godzinnego czasu pracy 100 lat temu również uderzyło w ówczesny tradycyjny model rodziny, a budowa linii kolejowej wschód – zachód w USA spowodowała zasypanie europejskich rynków amerykańskim zbożem i w konsekwencji biedę oraz bankructwo wsi w wielu częściach Europy. Tłumaczył, że np. współczesny terroryzm to również zjawiska nie nowe, podobnie jak rewolucja przemysłowa czy działalność rynków finansowych.
– Słowo „asasyn”, które w wielu językach europejskich oznacza przestępcę, to przecież znany ze średniowiecza członek muzułmańskiej sekty, która terroryzowała państwo krzyżowców – mówił Żurawski vel Grajewski. Ale współczesne konflikty nabrały charakteru medialnego. – Gdyby transmitowano lądowanie aliantów na plażach Normandii, amerykańska opinia publiczna natychmiast cofnęłaby poparcie dla udziału USA w II wojnie w Europie – twierdził ekspert.