Kim był „człowiek z nieba”?

Jak zwykle, takie i podobne przekazy, zamieszczam dla urozmaicenia treści gajówki. Kto chce, niech wierzy, kto nie chce, niech nie wierzy – admin.

Ok. 500 lat temu przedstawicielom indiańskiego szczepu Ojibwa ukazała się istota, która zdaniem dzisiejszych badaczy zjawisk paranormalnych nie pochodziła z Ziemi. Według ufologów, tamten incydent jest jednym z ciekawiej udokumentowanych przypadków manifestacji Niezidentyfikowanego Obiektu Latającego sprzed ery popularyzacji doniesień na temat bliskich spotkań trzeciego stopnia.

Wbrew panującemu powszechnie przekonaniu, do przypadków spotkań z nieznanym nie zaczęło dochodzić w 1947 r. (właśnie wtedy UFO ukazało się pilotowi Kennethowi Arnoldowi, a tajemnicze obiekty zaczęto określać mianem latających spodków). Do podobnych incydentów dochodziło już znacznie wcześniej, ale zjawisk tych nie kategoryzowano w tak jednoznaczny sposób.

Jedna z najciekawszych relacji pochodzi sprzed ok. pięciu wieków. Dwóm mieszkańcom jednej z indiańskich wiosek zamieszkiwanych przez przedstawicieli plemienia Ojibwa ukazała się wówczas tajemnicza postać, która zgodnie z istniejącymi przekazami, „lśniła i świeciła jasnym światłem”.

Zainteresowani tubylcy podeszli do istoty, starając się zgłębić jej intencje i nawiązać z nią kontakt. Mieli wówczas usłyszeć, że przybysz „nie należy do tej ziemi” i spadł z wysokości. Według istniejących relacji, był płci męskiej.

Ubek nawrócony?

– W ubeku dostrzegłem autentyczną chęć skruchy. Ale nie będę dawał za niego głowy – mówi PCh24.pl Bogdan Rymanowski, dziennikarz TVN24, autor książki „Ubek”. Czytamy w niej o losach opozycjonisty i wyjątkowo perfidnego agenta SB Janusza Molki, który postanowił rozliczyć się ze swoją przeszłością.

Co skłoniło pana do tego, by zajrzeć w duszę ubekowi?

Przede wszystkim jego historia. Bohater mojej książki, Janusz Molka, to człowiek, który w latach 80. był najpierw współpracownikiem, a potem funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa. Dzisiaj ma z tego powodu wyrzuty sumienia, ale – co najważniejsze – stara się zadośćuczynić swoim ofiarom, uzyskać od nich przebaczenie za wyrządzone krzywdy.

To postawa wyjątkowa. Nie znam takiej sytuacji by ktoś spośród tych wielu tysięcy współpracowników komunistycznych służb bezpieczeństwa mówił o sobie, jak Janusz Molka: postępowałem podle, ale dzisiaj chce być kimś innym, kimś lepszym.

Gdy czyta się pana książkę, to gdzieś z tyłu głowy czai się taka podejrzliwość, że opowieść jej bohatera może być próbą wprowadzenia w błąd zarówno pana, jak i czytelników. Molka angażował się w antykomunistyczną działalność już od lat młodości, ale jego kręgosłup moralny wydawał się wyjątkowo słaby, skoro jeszcze pod koniec lat 70., zaraz po studiach, chciał pracować w milicji.

Powiem więcej: nawet jego współpracownicy z opozycji mieli wrażenie, że niezbyt chętnie angażuje się w działania antykomunistycznej opozycji.

Zmarł Jerzy Przystawa

 Wielki Polak, odważny patriota. Fizyk. Jak większość wielkich – przemilczany, niedoceniany. Szczególnie bali się Go zdrajcy okrągło – stołowi, którzy doprowadzili wspólnym wysiłkiem Polskę do jawnych rządów skrytobójców i gangsterów. I boją się dalej – przez ten prosty skrót: JOW –  Jednomandatowe Okręgi Wyborcze,  który ich postawi przed uczciwym sądem.

Ś.p. prof. Jerzy Przystawa (1939-2012)

W dniu 3 listopada 2012 roku zmarł we Wrocławiu profesor Jerzy Przystawa, wybitny polski patriota, naukowiec i działacz polityczny, założyciel ogólnopolskiego Ruchu na rzecz Jednomandatowych Okręgów Wyborczych, autor wielu książek na tematy organizacji i naprawy życia publicznego, działacz i organizator Solidarności, więzień polityczny PRL, demaskator afery FOZZ-u, a także znakomity fizyk teoretyczny, b. profesor Uniwersytetu Wrocławskiego.

Jerzy Andrzej Przystawa, urodził się 29 kwietnia 1939 roku w Czortkowie w woj. tarnopolskim, był specjalistą w zakresie kwantowej teorii ciała stałego i profesorem fizyki teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Wykładał i pracował także w Cornell University oraz w Stony Brook State University w USA, w Uniwersytecie Paryskim w Orsay, w Uniwersytecie Dundee w Wielkiej Brytanii, w Uniwersytecie w Zagrzebiu, Chalmers University of Technology w Goeteborgu, International Centre for Theoretical Physics w Trieście, w Universytecie w Palermo i w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej pod Moskwą.

„Tu chodzi o biznes”

Taki przekaz usłyszała pewnego dnia Abby Johnson, dyrektor kliniki aborcyjnej Planned Parenthood (Planowane Rodzicielstwo). I mimo że pracowała w niej 8 lat, słowa te spadły na nią jak grom z jasnego nieba.

„Nieplanowane”, Abby Johnson, Cindy Lambert, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2012.

Abby, studentka psychologii, zaczynała pracę w Planned Parenthood jako wolontariusz, wierząc, że pomaga kobietom zmagającym się z problemami. Następnie awansowała na dyrektora ds. lokalnych programów pomocy i edukacji zdrowotnej, łącząc funkcje pośrednika pomiędzy organizacją i lokalną społecznością oraz rzecznika prasowego. Jako szefowa kliniki odpowiadała za planowanie rodziny i programy aborcyjne.

„Nigdy nie byłam zainteresowana promocją samej aborcji (…) przekonana, że głównym celem organizacji [Planned Parenthood – przyp. red.] jest zapobieganie niechcianym ciążom, a tym samym zmniejszanie liczby aborcji” – wyznaje.

Punktem zwrotnym w jej życiu stało się zebranie dyrektorów klinik aborcyjnych, na którym usłyszała, że „organizacja społeczna”, której była częścią, ma problemy finansowe i że trzeba im zaradzić. „Zaznaczono, że mam uporządkować priorytety, czyli podnieść dochody kliniki” – wyznaje. Łuski spadły jej z oczu. Zdała sobie bowiem sprawę, co to oznacza. Jako dyrektor kliniki miała znaleźć sposób na zwiększenie liczby aborcji – jako najbardziej dochodowej usługi – w podlegającej jej placówce. A to nijak nie pasowało do haseł, które od ośmiu lat miała wtłaczane do głowy. Że celem Planned Parenthood jest walka i troska o prawa kobiet do zdrowia reprodukcyjnego, że organizacja ta ma pomagać kobietom w trudnej sytuacji…

Ostatnia bitwa Szatana (1)

The Devil’s Final Battle
o. Paul Kramer i Stowarzyszenie Misjonarzy (2002)
http://www.devilsfinalbattle.com/content2.htm
Tłumaczenie Ola Gordon

OSTATNIA BITWA SZATANA

Wstęp.

Co o Trzeciej Tajemnicy mówią papieże i kardynałowie:

“Trzecia Tajemnica przepowiada, między innymi, że wielka apostazja w Kościele rozpocznie się od samej góry”  – kard. Mario Luigi Ciappi, osobisty teolog papieża Jana Pawła II, Catholic, marzec 2002.

“To [Trzecia Tajemnica] nie ma nic wspólnego z Gorbaczowem. Matka Najświętsza ostrzegła nas przed apostazją w Kościele” – kard. Oddi, ‘Il Sabato’, 17 marca 1990.

„Przez jakąś szczelinę dym szatana wdarł się do Kościoła Bożego” – papież Paweł VI, 30 czerwca 1972.

“Musimy realistycznie i z poczuciem wielkiego bólu przyznać się, że obecnie chrześcijanie w dużym stopniu czują się zagubieni, zmyleni, zakłopotani i rozczarowani; idee przeciwne prawdzie, która została ujawniona i zawsze nauczana, są porozrzucane; herezje, w pełnym i właściwym sensie tego słowa, zostały rozłożone w dziedzinie dogmatów i moralności, tworząc wątpliwości, niejasności i bunt; liturgia została zmanipulowana; zanurzona w intelektualnym i moralnym relatywizmie, a zatem w permisywizmie, chrześcijan kusi się ateizmem, agnostycyzmem, niejasnym moralnym oświeceniem i socjologicznym chrześcijaństwem pozbawionym określonych dogmatów czy obiektywnej moralności” – papież Jan Paweł II,  ’L’Osservatore Romano’, 7 lutego 1981.

“Ona (Najświętsza Maria Panna) powiedziała mi, że szatan chce stoczyć decydującą walkę z Panienką. A decydująca walka jest ostatnią walką, w której jedna strona będzie zwycięska, a druga dozna klęski. I teraz musimy wybrać stronę. Albo jesteśmy za Bogiem, albo za szatanem. Nie ma żadnej innej możliwości” – Wypowiedź siostry Łucji z Fatimy dla o. Fuentesa, 26 grudnia 1957

Co powinieneś wiedzieć o ekonomii, zanim zaczniesz nam objaśniać świat

Wspaniały rozwój myśli ekonomicznej Renesansu bierze swój początek w wojnie katolickiej Ligi Kambryjskiej z oligarchią wenecką (1508-1510), a jej ojcem duchowym i ideologiem był świątobliwy biskup Mikołaj z Kuzy (Kues), który rozwinął koncepcje nowoczesnego społeczeństwa, nadwyżki (lub zysku makroekonomicznego) i nowoczesnego państwa narodowego w dziele “Concordantia Catholica” [lektura obowiązkowa dla wszystkich].

Mikołaj z Kuzy (Kues), jedna z najwybitniejszych umysłowości w historii Kościoła

Ta nowa ekonomia stała się głównym powodem gwałtownego rozwoju Francji Ludwika XI, ale także naszej kochanej Polski, która urosła do ogromnej potęgi dzięki ludziom wykształconym na tej teorii we Włoszech i Francji, a później i na naszej Alma Mater Cracoviensis.

Ogólna forma nowej ekonomii została zebrana i opisana w “Sześciu Księgach o Republice” Jeana Bodina [lektura obowiązkowa] i dała początek tzw. kameralizmowi.

Rewolucja w kameralizmie została zapoczątkowana w XVII wieku przez ministra Jean B. Colberta, protegowanego kardynała Mazariniego. Colbert był nauczycielem i mistrzem Gottfrieda Wilhelma von Leibniza, który rozwinął jego nauki i stworzył to co nazywamy ekonomią fizyczną. Ekonomia fizyczna była pierwszym naukowym opisem gospodarczej rzeczywistości.

Leibniz pisał w swej pracy “Societat und Wirtschaft” z 1671 roku [lektura obowiazkowa] o polityce płacowej, że wydajność pracy jest zależna od poziomu płac odpowiadających potrzebom gospodarstw domowych robotników. On to napisał jako pierwszy, że nie można traktować robotników jak bydło i dawać im jedynie niezbędne minimum do utrzymania przy życiu. Zajmował się wprowadzeniem sztucznej siły roboczej, czyli maszyn, głosił hasło “życie, wolność i dążenie do szczęścia” – wbrew Lockemu, który przekręcał jego nauki głosząc “życie, wolność i własność”- i wielu innymi rzeczami.

Rosja: ulicami Moskwy przeszedł „Ruski Marsz 2012”

Ulicami Moskwy przeszedł dzisiaj [4.11.2012 – admin] kolejny „Ruski Marsz”, najważniejsza rosyjska manifestacja nacjonalistyczna. Około 10 tysięcy osób (wg. policji i mainstreamowych mediów, 6 tysięcy) z najróżniejszych środowisk nacjonalistycznych i prawosławnych manifestowało w rocznicę wypędzenia Polaków z Kremla, wspominając również odpór, jaki dwieście lat temu dano „najpotężniejszej armii Europy”.

Organizatorzy w oficjalnym manifeście tegorocznego marszu nawoływali, aby naród znowu zjednoczył się i kolejny raz wypędził najeźdźców, co odbiło się na asortymencie skandowanych haseł – liczne nawoływały do zniesienia putinizmu.

Cele wymienione przez organizatorów marszu w manifeście to m.in. likwidacja antynarodowego reżimu, oswobodzenie z tyranii, zaprowadzenie porządku w kwestii migracji, nadanie etnicznym Rosjanom („Ruskim”) wiodącej i kierowniczej pozycji w państwie, a także wprowadzenie reżimu wizowego z krajami Azji Środkowej, uwolnienie wszystkich więźniów politycznych i co najważniejsze, utworzenie państwa narodowego. W manifeście domagano się niezbywalnych praw takich jak: prawo do wolności, do repatriacji, do narodowego zjednoczenia i politycznego przedstawicielstwa.

Unia Europejska w obronie bluźnierstw satanisty Nergala

Komisja Europejska uznała, że oskarżanie zespołu muzycznego za obrazę uczuć religijnych jest… niezgodne z wartościami Unii Europejskiej. Ta kuriozalna opinia jaką wygłosili eurokraci dotyczy procesu o świętokradztwo popełnione przez satanistę Adama Darskiego (znanego jako „Nergal”), który podarł Pismo Święte podczas jednego ze swoich koncertów. [Sukinsyn dobrze wiedział, co podrzeć. Podarcie Talmudu na pewno okazało by się nie tylko „niezgodne z wartościami Unii Europejskiej”, ale okrzyczane zostało by jako „przejaw nienawiści i antysemityzmu”. – admin]

Sprawa znieważenia uczuć religijnych przez Darskiego jest obecnie rozpatrywana przez gdański sąd okręgowy, który zwrócił się z pytaniem prawnym do Sądu Najwyższego. Ten uznał, że „przestępstwo obrazy uczuć religijnych popełnia nie tylko ten, kto chce go dokonać, ale także ten kto ma świadomość, że może do niego dojść”.

Oznacza to, że bluźnierstwo satanisty Darskiego, zdaniem Sądu Najwyższego, jest przestępstwem w świetle polskiego prawa.

Głos w sprawie musiała zabrać Unia Europejska. Przedstawiciele Komisji Europejskiej w specjalnym oświadczeniu uznali, że oskarżanie zespołu muzycznego o obrazę uczuć religijnych jest niezgodne z unijnymi wartościami.

Powstrzymać ludobójstwo!!!

Stop to autogenocide of Ukraine and Russia
Źródło: http://uogcc.org.ua/en/actual/article/?article=8409
Data publikacji: 24.10.2012
Tłum. RX

Patriarcha Bizantyjsko-Katolickiego Patriarchatu, Eliasz

Ideologia globalnej redukcji liczby ludzkości ma na celu przeprowadzenie duchowego, moralnego i fizycznego ludobójstwa.

Jej głównymi aktorami są ONZ, światowi bankierzy i żydomasońskie organizacje i loże, które za pomocą ponadnarodowych struktur kierują światową polityką. Wojna światowa, którą oni rozpoczęli z zamysłem redukcji liczby ludzkości, prowadzona jest za pomocą profesjonalnego oszustwa systemu Antychrysta, który to system jest tworzony w całym świecie.

Podstawową zasadą, którą oni wprowadzają jest „dobrowolna” samozagłada. Podstawowymi obiektami ich agresji nie są bazy militarne ale maleńkie, bezbronne dzieci. Najbardziej skutecznym sposobem osiągnięcia ich duchowej, moralnej i ostatecznie fizycznej likwidacji jest odebranie im szczęśliwego dzieciństwa, odebranie im kochających rodziców, pozbawienie ich rodzinnego ciepła ogniska domowego i uczynienie z nich bezdomnych, porzuconych stworzeń, które poddadzą się przemocy, bezprawiu, demoralizacji i satanizmowi. Po tym wszystkim staną się one zaprogramowanymi bio-robotami, które po popełnieniu ciężkich przestępstw skończą życie samobójstwem. Strategia, która wykorzystywana jest w tej wojnie to psychologiczna manipulacja i systematyczne oszustwo pochodzące bezpośrednio ze strony oficjalnych władz.

Ludzie jeszcze do tej pory nie rozumieją, że są oszukiwani przez oficjalne instytucje państwowe, oficjalne dokumenty i nawet przez własne państwa. Ta strategia oszustwa stosowana jest w tym celu żeby wyeliminować jakikolwiek opór i żeby ta wojna toczyła się możliwie najskuteczniej. Za pomocą metod psychologicznych każdy naród i każdy człowiek powinien zapewnić sobie własną samozagładę. Jeżeli ktokolwiek chciałby ratować zmanipulowaną ofiarę to sama ofiara wystąpi przeciwko swemu dobroczyńcy.