Blog Roku 2012 – kod trędowatego K00141 tel. 7122

Z każdym rokiem palce nad klawiaturą grabieją mi coraz bardziej, gdy mam się zabrać za pisanie „blogerskiego apelu” i każdego roku właściwie piszę o tym samym. Portal za sprawą mojej niewyparzonej gęby jest trędowaty, co najdobitniej było widać po sprawie Matka Kurka vs „państwo polskie”. Nie znalazł się ani jeden pokorny i zabrakło choćby jednego niepokornego, który odważyłby się dotknąć trędowatego i taka jest cena za tę mityczną niezależność.

Ktokolwiek opowiada swoją historię nonkonformizmu i jednocześnie tkwi w finansowej oraz towarzyskiej zależności, nigdy nie był trędowaty, ale przeciwnie, zawsze gładki i atrakcyjny. Wysoka cena niezależności niesie za sobą najbardziej dotkliwą konsekwencję, czyli niszowość, dlatego też od lat z premedytacją odmawiam jakichkolwiek kontaktów z mediami i od lat wykorzystuję media głównego nurtu, aby portal kontrowersje.net wychodził z niszy.

Efekty tych działań są obiecujące, bez fałszywej skromności można stwierdzić, że dziś nie ma jednej redakcji, która nie słyszałaby o kontrowersje.net, ale też nie ma jednej politycznej formacji, której ten portal nie zalazłby za skórę. Jednym z elementów wpływających na pożądany stan rzeczy są te nieszczęsne „eventy” organizowane przez jeszcze bardziej nieszczęsne media. Jestem przekonany, że Użytkownicy portalu doskonale potrafią odróżnić sprzedaż od darmowej reklamy i przynajmniej część zechce pociągnąć za linę w kierunku szerszych wód. Trędowaci zawsze i wszędzie wywoływali popłoch w lepszym towarzychu i taka jest intencja uczestnictwa w tych zawodach dla niepełnosprawnych.

W ostatnich dniach czytałem z nieukrywaną satysfakcją, że dla wielu Użytkowników portalu moje felietony są czymś więcej niż tylko kolejnym tekstem przeczytanym w Internecie. Bardzo mnie cieszą takie opinie, bo bardzo się staram, aby tak rzeczywiście było.

Prymas Józef Glemp – Złoty Róg, który nie zagrał.

W nocy z 23/24 stycznia 2013 r. zmarł Prymas Glemp. Był on następcą Prymasa Wyszyńskiego i przejął władze prymasowską właśnie z protekcji swego poprzednika Prymasa Tysiąclecia – Stefana kardynała Wyszyńskiego.

Prymas Glemp był ostatnim Prymasem Kościoła w Polsce, bo jako ostatni miał on pełnię atrybutów władzy Prymasa w Kościele, faktycznie reprezentując władzę papieską w Polsce wobec innych biskupów, którzy nie byli mu równorzędni w godności władzy pasterskiej.

Tej wielkiej odpowiedzialności i honoru Pasterza śp. J. Glemp jednak nie zdzierżył i zrzekł się wszelkich tytułów i praw, oddając Pastorał Prymasa w niegodne ręce i pozwalając tym samym na zniszczenie pozycji Prymasa w ogóle. Skutki tego wandalizmu widać i Kościele, i w Polsce, ale to i tak dopiero początek tego, co nadejdzie.

Prymasowanie Glempa zaczęło się dość dobrze. Idąc po linii ideowej kard. Wyszyńskiego szedł nieco dalej niż poprzednik, bo wygłaszał homilie, które budziły optymizm nawet wśród niedobitków Stronnictwa Narodowego w Polsce. Komentowano to z otuchą w sercu, że kard. Glemp jest bardziej „narodowy” niż Wyszyński.

Tę narodową linię trzymał dość długo, a kulminacją tego były wystąpienia w pierwszych dniach stanu wojennego. Już w pierwszych godzinach tego żydowskiego przewrotu w Polsce Prymas Glemp stanowczo tępił „myślenie powstańcze” w całym społeczeństwie. Jest zasługą Prymasa Glempa to, że stan wojenny nie wywołał masowych wystąpień ulicznych w Polsce. Gdyby do tego doszło, doprowadziłoby to do rzezi na Polakach, co najprawdopodobniej było wkalkulowane od samego początku.

Austriackie szkoły przepełnione dziećmi imigrantów

W coraz większej ilości europejskich miast w znaczącym tempie zwiększa się liczba imigrantów, wyszczególniając dzieci i młodzież w wieku szkolnym. Liczba dzieci pochodzących z rodzin uchodźców i imigrantów coraz częściej dorównuje, a nawet zaczyna przewyższać liczbę rdzennych mieszkańców Europy w tym przedziale wiekowym.

Niedawno przytaczana na łamach Autonom.pl Norwegia, w której stolicy liczba uczniów w szkołach pochodzących z imigranckich rodzin wynosi obecnie 40%, nie jest pod tym względem “osamotnionym” krajem. Opublikowane w ostatnich dniach statystyki z Austrii zwracają szczególną uwagę na coraz poważniejszy problem niekontrolowanej imigracji w tym kraju.

Jak podaje ostatni raport na temat austriackiej edukacji, w latach 1995-2011 w Austrii podwoiła się liczba uczniów, dla których niemiecki nie jest językiem ojczystym. W tym samym czasie liczba uczniów mówiących tylko po niemiecku spadła z 88% do 76%. Podwojenie się liczby uczniów, dla których niemiecki nie jest językiem ojczystym, jest widoczne we wszystkich prowincjach Austrii.

Jednak “ogólne” statystyki dotyczące wszystkich austriackich prowincji odciągają uwagę od prawdziwego problemu, z jakim zmaga się stolica Austrii – Wiedeń. W stołecznym mieście język niemiecki jest już bardzo rzadko używany w szkołach podstawowych. Szczególnie widoczne jest to w dzielnicy Margareten, gdzie liczba dzieci imigrantów wzrosła do 89%. Oznacza to, że dla 924 uczniów spośród 1038 niemiecki nie jest językiem ojczystym.

W dzielnicach Rudolf Fünfhaus i Ottakring udział dzieci imigrantów wynosi 80% w Brigittenau 79%, a w Meidling co najmniej 70%. Statystyki te pokazują, iż Austriacy stopniowo tracą swoje szkoły, zaś w najbliższych latach przyszłość ich kraju zależeć będzie w sporym stopniu od imigrantów.

Na podstawie: euromag.ru, gatesofvienna.blogspot.com

Zobacz również:
W ciągu 10 lat Norwegia przestanie być krajem białych ludzi
http://www.autonom.pl

Wyjaśnienie bp. Fellaya w sprawie wypowiedzi kard. Cañizaresa

15 stycznia br. kard. Antoni Cañizares Llovera, prefekt Kongregacji Kultu Bożego, wygłosił w watykańskiej ambasadzie Królestwa Hiszpanii wykład nt. II Soboru Watykańskiego. Po jego zakończeniu hierarcha udzielił wywiadu amerykańskiej agencji ROME REPORTS, w którym powiedział m.in.:

„Pewnego razu bp Fellay, który jest przełożonym Bractwa Św. Piusa X, odwiedził mnie i powiedział: «Właśnie przyjechaliśmy z opactwa w pobliżu Florencji. Gdyby abp Lefebvre zobaczył, jak mnisi tam odprawiają [Mszę św.], nigdy nie uczyniłby kroku, jaki uczynił» (…) Mszał używany w tych celebracjach to mszał Pawła VI w swojej najściślejszej formie”.

W związku z tymi słowami kard. Cañizaresa na stronie internetowej amerykańskiego dystryktu Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X opublikowano komentarz przełożonego generalnego FSSPX, bp. Bernarda Fellaya, w którym czytamy:

„Jak często w podobnych okolicznościach, [moja] wypowiedź została błędnie zinterpretowana. Mówiłem kard. Cañizaresowi – a było to jakieś pięć czy sześć lat temu – jak bardzo poruszały nas nadużycia liturgiczne. I dzieje się tak nadal, w tym sensie, że te nadużycia i świętokradztwa liturgiczne pomagają wiernym, a nawet kapłanom, prędzej i pełniej zrozumieć poważne wady i niebezpieczeństwa novus ordo – ponieważ istnieje związek pomiędzy nowym porządkiem Mszy a nadużyciami. Nadużycia te pomogły udowodnić, że nasze stanowisko jest właściwe, tzn. że zreformowana Msza sama w sobie nie jest dobra.

Chcę jednak dodać, że od początku, zanim jeszcze wystąpiły nadużycia, abp Lefebvre odmówił celebrowania novus ordo Missae. Uczynił tak ze względu na poważne braki nowej Mszy oraz na fakt, że cała [soborowa] reforma została przeprowadzona w duchu ekumenicznym, nadając nowemu porządkowi Mszy protestanckie oblicze.

Nowa Msza zagraża wierze katolickiej, o czym świadczą liczne przykłady wiernych i księży, którzy stracili wiarę. Niemniej przez krótki czas – dokąd te szkodliwe skutki nie zostały wyraźnie rozpoznane – abp Lefebvre nie zabraniał w sposób bezwzględny uczestnictwa w zreformowanej Mszy. Dopiero po kilku latach zakazał seminarzystom uczestniczyć w takich celebracjach, gdy podczas wakacji opuszczali seminarium”

(Źródło: sspx.org, 21 stycznia 2013).
http://news.fsspx.pl/?p=2302

 

Związek partnerski jest zły dla mężczyzn, gorszy dla kobiet i okropny dla dzieci

Patrick Schneider II, lekarz z Lexington prowadzący komisje o rodzinie i medycynie geriatrycznej przedstawił na łamach „New Oxford Review” artykuł, w którym wskazuje na faktyczne konsekwencje związków partnerskich. Takie związki są niestabilne, skutkują wzrostem zagrożenia rozwodem w przeszłości, przynoszą cierpienie kobietom i dzieciom.

Schneider przywołał opinię Chucka Colsona twierdzącego, że „związek partnerski to trening do rozwodu”. Choć 35-40 lat temu związki partnerskie były rzadkie pozostając społecznym tabu, w latach 60-tych liczba konkubinatów wzrosła o 19 proc., w 70-tych aż o 204 proc., 80-tych o 80 proc., 90-tych o 66 proc., to pomiędzy 2000 a 2004 już tylko o 7,7 proc.

Wolne związki pozostają wyjątkowo niestabilne. Jedna na sześć par żyjących w konkubinacie żyje razem tylko 3 lata, a jedna na dziesięć tylko 5 lat lub więcej (źródło: Bennett, W.J., The Broken Hearth: Reversing the Moral Collapse of the American Family, 2001). Sam wskaźnik rozwodów wśród par żyjących w „wolnym związku” przed zawarciem małżeństwa jest prawie dwukrotnie większy ( 39 proc.) niż wśród par, które nie mieszkały razem przed ślubem (21 proc.). W związkach tego rodzaju kobiety cierpią nieproporcjonalnie częściej, często zajmując się obowiązkami małżeńskimi – szczególnie jeśli chodzi o wychowywanie dzieci – bez należytej ochrony prawnej. Wywiązywanie się z tych obowiązków pochłania zazwyczaj więcej niż 70% całego dochodu przeciętnego małżeństwa.

Brytyjczycy chcą wyjść z UE

Gdyby referendum w sprawie wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej odbyło się dzisiaj, to Brytyjczycy zdecydowaliby o opuszczeniu unijnej wspólnoty.

Wyniki pierwszego sondażu po zapowiedzeniu przez premiera Davida Camerona referendum, są bezlitosne dla tych, którzy nadal widzieliby Wielką Brytanię w Unii Europejskiej. 40 proc. badanych Brytyjczyków opowiedziało się przeciwko obecności ich kraju w Unii a 37 proc. zdecydowałoby się w niej pozostać.

23 proc. respondentów nie wie jak zagłosowałoby w referendum. Ankieterzy rozdzielili tę grupę proporcjonalnie do osób, które zajęły jasne stanowisko w tej sprawie. Jeśli niezdecydowani zagłosowaliby tak, jak przypuszczają badacze, to za wyjściem Wielkiej Brytanii z UE opowiedziałoby się aż 53 proc. badanych, przeciwko zaś 47 proc.

Zapowiedziane kilka dni temu przez premiera Davida Camerona referendum ma odbyć się w 2017 roku.

Źródło: wiara.pl
ged
http://www.pch24.pl

Przypominamy, iż w demokratycznej Unii Europejskiej  żadne referendum nie jest ważne, jeśli jego wyniki nie zgadzają się z oczekiwanymi.
Admin

Dzieci wychowane przez homoseksualistów skłonne do patologii

Badania, przeprowadzone przez naukowców z uniwersytetu w Teksasie nie pozostawiają wątpliwości: dzieci wychowane przez homoseksualistów, są słabe psychicznie i skłonne do patologii.

Badacze z uniwersytetu w Teksasie wykazali, że dzieci wychowywane przez pary tej samej płci są mniej zdrowe i bardziej skłonne do samobójstw oraz zdrady, niż dzieci wychowywane w tradycyjnych rodzinach. Odkrycia te wywołały gorącą dyskusję w USA i innych państwach. [Odkrycia??? Na zdrowy, chłopski rozum, dziecko wychowane w nienormalnych warunkach, nie może być normalne – admin]

W czerwcu ubiegłego roku, prestiżowy amerykański magazyn naukowy „The Science Social Research” opublikował dwa bardzo ciekawe badania na temat problemów napotykanych przez dzieci, które były wychowywane przez pary tej samej płci. Zrewolucjonizowały one stan wiedzy w tej dziedzinie. [Zamknąć to pismo! – admin]

Innowacyjnymi okazały się badania prowadzone pod kierownictwem socjologa Marka Regnerusa z Uniwersytetu w Teksasie. Uczony oparł swoje badania na dużej grupie i wziął pod uwagę opinie dorosłych, którzy zostali wychowani przez pary tej samej płci, a nie – jak to uczyniono w poprzedniej analizie na ten temat – dzieci aktywistek lesbijskich. [Szokujące jest, że tyle dzieci jest wychowywane w patologicznych warunkach, że umożliwia to pozyskanie statystycznie dużych próbek – admin]