„Tajemnica Westerplatte”: bida, histeria i łgarstwo

Zupełnie inny punkt widzenia na film „Tajemnica Westerplatte” jest przedstawiony w artykule „Bardzo polska tajemnica Westerplatte„.
Admin.

Tajemnica Westerplatte to obraz żenujący – zarówno pod względem treści, jak i formy. Destrukcyjny – zarówno pod względem poznawczym, jak i wychowawczym.

Tajemnica Westerplatte ukazuje wątpliwą wersję wydarzeń rozegranych w pierwszych siedmiu dniach września w Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Fakt załamania się majora Sucharskiego i przejęcia faktycznego dowodzenia przez kapitana Dąbrowskiego, nie wspominając o informacji od podpułkownika Wincentego Sobocińskiego, iż Westerplatte nie doczeka się żadnej odsieczy, to tylko hipoteza, domysł oparty na nader wątłych dowodach.

Tajemnica Westerplatte w skandaliczny sposób szkaluje Wojsko Polskie – żołnierze Rzeczypospolitej zostali w nim ukazani jako tchórze, którzy już na drugi dzień wojny popadają we frustrację i zwątpienie; jako warchoły, które wolą się okładać pięściami po gębach niż pilnować, czy wróg się nie zbliża; jako defetyści, którzy nie dość, że są świadomi słabości militarnej Polski, to już czwartego września wiedzą, że nikt jej nie pomoże; jako duchowe karły, które szukają wsparcia w gorzałce a odreagowania w oblewaniu uryną patriotycznego plakatu; jako histerycy grożący sobie wzajemnie bronią w obliczu wroga; jako dekownicy, dezerterzy i bratobójcy chętniej strzelający do siebie nawzajem niż do Niemców; wreszcie jako durnie biegający pod ostrzałem nago po plaży.

To całkowita nieprawda – morale polskiego wojska we wrześniu 1939 roku stało na niezwykle wysokim poziomie. Żołnierze byli znakomicie wyszkoleni i święcie przekonani o własnej niezwyciężoności, jak również o rzekomej słabości armii niemieckiej, wyposażonej jakoby w samoloty i czołgi z tektury; pokładali też niezachwianą ufność w kompetencje i słuszność poczynań swoich przełożonych.

Radni Częstochowy staną w obronie „okna życia”?

Dzisiaj sesja Rady Miasta Częstochowy podejmie decyzję w sprawie obrony „okna życia”. Początek sesji o godz. 9.00. Projekt stanowiska powinien być rozpatrywany po godz. 12.00.

„Rada Miasta Częstochowy wyraża zaniepokojenie propozycją zakazu funkcjonowania na terenie Unii Europejskiej tzw. Okien Życia, zgłaszaną przez Komitet Praw Dziecka Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Stoimy na stanowisku, że w dyskusji o przyszłości Okien Życia najważniejszym argumentem powinno być życie ludzkie” – czytamy w stanowisku Rady Miasta Częstochowy.

W projekcie znajduje się także apel do organów administracji państwowej o prawną ochronę „okien życia” w Polsce. „Zobowiązujemy Prezydenta Miasta Częstochowy do przekazania niniejszego stanowiska Prezesowi Rady Ministrów Panu Donaldowi Tuskowi, posłom do Parlamentu Europejskiego z województwa śląskiego oraz parlamentarzystom ziemi częstochowskiej” – napisał w stanowisku radny Marcin Maranda, pomysłodawca inicjatywy.

Częstochowskie „okno życia” znajduje się przy Domu Małych Dzieci im. błogosławionego Edmunda Bojanowskiego prowadzonym przez siostry służebniczki przy ul. św. Kazimierza 1.

„Okna życia” to miejsca, gdzie matka będąca w trudnej sytuacji może anonimowo pozostawić swoje dziecko. Ratują one życie niemowląt w całej Europie.

IK
http://naszdziennik.pl

Dla lucyferian z ONZ wyimaginowane „prawa dziecka” mają być ważniejsze, niż jego prawo do życia. Lepiej, by dziecko zmarło, niż aby jego „prawa” zostały naruszone.
Oczywiście lucyferianom nie chodzi ani o dzieci, ani o ich prawa, lecz o mordowanie chrześcijańskich gojów pod byle pozorem  (z „okien życia” korzystają głównie chrześcijanie)
Admin

Latem sankcje wobec Google

Urzędy ochrony danych osobowych 27 państw UE potwierdziły zamiar rozpoczęcia przed latem tego roku „działań represyjnych” przeciwko firmie Google, która nie zareagowała na ich nakaz zmodyfikowania reguł dotyczących prywatności.

Od marca 2012 roku koncern Google przyjął nową politykę prywatności i warunków korzystania z różnych produktów firmy, jak wyszukiwarka Google, poczta Gmail czy portal YouTube. Przedstawiciele koncernu wyjaśniali, że nowa polityka prywatności ma połączyć w jednym dokumencie to, co dotychczas znajdowało się w 60 innych i dotyczyło różnych serwisów.

Koncern nie przewidział opcji niewyrażenia zgody przez użytkownika na zarządzone zmiany, jeśli chce on w dalszym ciągu korzystać z należących do Google produktów.

W październiku 2012 roku, po miesiącach analiz i wymiany informacji z Google, współpracujące ze sobą europejskie urzędy ochrony danych osobowych zażądały „jaśniejszej i bardziej kompletnej informacji o zbieranych danych” oraz o ich przeznaczeniu, argumentując, że użytkownicy nie mają nad nimi kontroli.

Wezwały one Google do przyjęcia w ciągu czterech miesięcy zmian dostosowujących jego politykę prywatności do dyrektyw unijnych, które chronią prawo do prywatności mieszkańców państw UE.

18 lutego bieżącego roku, kiedy upłynęło ultimatum, urzędy poinformowały, że Google „nie dał precyzyjnej i odpowiedniej odpowiedzi na ich rekomendacje” i w związku z tym zamierzają wprowadzić sankcje.

IK, PAP
http://naszdziennik.pl

Orędzie Jana Pawła II na upamiętnienie 100-lecia rocznicy Synagogi żydowskiej.

Jan Paweł II, Orędzie do Naczelnego Rabina Rzymu,z 23 maja 2004 r.:

Do najwybitniejszego dr Riccardo Di Segni, Naczelnego Rabina Rzymu.
Shalom!

Z wielką RADOŚCIĄ łączę się ze wspólnotą żydowską w Rzymie, która obchodzi stulecie [100 rocznicę] Wielkiej Synagogi w Rzymie, symbolem i przypomnieniem tysiącletniej obecności w tym mieście ludu Przymierza z Synaju.

Przez ponad 2000 lat Twoja społeczność była integralną częścią życia w tym mieście, może też POCHWALIĆ SIĘ najbardziej starożytną społecznością żydowską w Europie Zachodniej i odegraniem WAŻNEJ ROLI roli w SZERZENIU JUDAIZMU na tym kontynencie.

Dzisiejsze wspomnienie zatem nabiera SZCZEGÓLNEGO znaczenia …

Ponieważ nie jestem w stanie uczestniczyć osobiście, poprosiłem mojego wikariusza generalnego Camillo Ruiniego, do reprezentowania mnie, towarzyszy mu kardynał Walter Kasper, przewodniczący Komisji Stolicy Apostolskiej ds. stosunków z Żydami.
Formalnie wyrażam MOJE PRAGNIENIE, abym był z wami w tym dniu.

Skołkowo a Polska: czy historia się powtarza?

Ciekawy opis faktów, który dobrze się czyta. Rozważania polityczne – niekiedy porażające… – admin.

Nasza zachodnia cywilizacja ukształtowana w Europie jest przepełniona echami starożytnego Rzymu. Wszyscy znamy symbol jego potęgi i władzy. Rózgi liktorskie ją symbolizowały. Liktorzy z wiązką rózg zawsze kroczyli przed wyższym urzędnikiem rzymskim.

Rosję od Rzymian dzieli wiele stuleci, ale carowie rosyjscy posługiwali się czynnie podobnym symbolem władzy co Rzymianie. Znana jest słynna pałka trzcinowa – „dubinka” zakończona kulką z kości słoniowej. Dubinka była przeznaczona do wbijania rozkazów w oporne łepetyny dworskich domowników cara i służyła dla ich dobra. Dla poddanych był knut, wiele lepszy i skuteczniejszy niż rózgi liktorskie.

W końcu XVII wieku Rosja posiada jeden port morski Archangielsk. Car Piotr I odzyskuje drogę wodną, którą przybyli Waregowie. Car wie, że Rosja jest bardzo silnie opóźniona w swoim rozwoju w stosunku do Zachodu. I 16 maja 1703 roku na jednej z wysepek ujścia Newy do Bałtyku rozpoczęto w Rosji na terytorium Ingermanlandii budowę miasteczka które nazwano Peterburgiem. I to miasto przekształciło się potem w stolicę Rosji, która stała się wkrótce Imperium.

Źródło: http://d-pankratov.blog.ru/72293187.html. Open source.

Instrukcje płk Julii Brystygier o tym, jak walczyć z Kościołem

W ramach serii „Normatywy aparatu represji” wydawanej przez krakowski Oddział IPN ukazała się publikacja ukazująca zamierzenia komunistów i odsłaniająca kulisy tajnych działań wymierzonych w Kościół katolicki.

 

W tomie, przygotowanym przez historyków z Krakowa i Katowic, zebrano podstawowe dokumenty wydane przez Julię Brystygier, dyrektor Departamentu V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (i jej zastępców), kierującą antykościelną działalnością MBP w latach 1945–1953.

Julia Brystygier zwana „Krwawa Luną”. Nosiła różne imiona i pseudonimy: Julia, Luna, Daria, Maria, Ksenia. Różne nazwiska i ich pisownie: Prajs, Preiss, Brystygier, Brystiger, Bristiger, Brüstiger, Briestiger. Różne nazwiska ale ta sama kobieta – jedna z najmroczniejszych postaci powojennego reżimu. Jej droga do służb była jednak nietypowa.

Trafiali tam raczej ludzie ze społecznych nizin, niewykształceni. A ona nie szukała społecznego awansu, miała doktorat. Była wszakże dla resortu wartościowa, bo przydatna w dużo bardziej wymagających zadaniach niż wybijanie zębów przesłuchiwanym – tłumaczył prof. Ryszard Terlecki, poseł Prawa i Sprawiedliwości, autor m.in. książki „Miecz i tarcza komunizmu. Historia aparatu bezpieczeństwa w Polsce 1944-1990”. Formalnie zawdzięczała swój przydział kierownikowi resortu MBP, Stanisławowi Radkiewiczowi. Ale było tajemnicą poliszynela, że kochankiem Brystygierowej jest Jakub Berman – jeden z najważniejszych funkcjonariuszy nowego reżimu.

Ekonomiczna wojna z własnym narodem. Władza chce nam za wszelką cenę obrzydzić życie w Polsce.

Teraz chcą nas jeszcze wykończyć przy pomocy euro.

W Polsce nie czyni się nic, co mogłoby nam ułatwić codzienne życie, ale czyni się wiele, by je nam skutecznie obrzydzić i utrudnić. To co z ogromnym nasileniem obserwujemy szczególnie ostatnimi laty w naszym życiu publicznym, w relacjach ekonomicznych, w relacjach władza obywatel, urzędy i instytucje publiczne – petent w sferze pracodawca – pracownik w wymiarze sprawiedliwości, służbie zdrowia, w mediach, w ustawodawstwie i przepisach prawnych musi budzić nasze przerażenie.

Przed koncertem Trzech Kanalii

Polski rząd, wybrańcy narodu, urzędnicy wysokiego szczebla, jak i ci na samym dole, redaktorzy – celebryci, finansowi oligarchowie, sędziowie i prokuratorzy za wszelką cenę starają się utrudnić nam szaraczkom i tak przecież niełatwe życie w naszym kraju.

Co gorsza chcą nas pozbawić wszelkiej nadziei na przyszłość. Zalewa nas drożyzna, zwykłe zdzierstwo, powszechne wręcz kłamstwo i chamstwo decydentów, pogarda dla zwykłego obywatela i skrajna arogancja wobec społecznych ambicji i postulatów, często, gęsto popartych nawet 2,5 mln podpisów.

Rosną niebotycznie koszty utrzymania polskich rodzin z roku na rok jak, ilość zakazów, nakazów, ograniczeń jak i absurdalnych przepisów bije wszelkie rekordy. Bez najmniejszych skrupułów rabuje się nasze portfele w biały dzień.

Miliardami wywozi się nasze polskie pieniądze za granicę od 2004 r. to już blisko 400 mld zł.

Jak długo będą nami rządzić „dzieci Bieruta” i „wnuki Stalina”?

Gajowy odpowiada: będą rządzić do samego końca Polski, który to czas zbliża się nieubłaganie – admin.

Trzeba mieć świadomość jednego faktu – oni nigdy nie dopuszczą, by Polacy poznali prawdę. Trzeba mieć świadomość, że wściekły atak na Cezarego Gmyza ujawniającego rodzinne korzenie Igora Tulei był w pełni świadomy.

Każdy, kto zapyta „staliniątko” o jego dziadka, spotka się z taką samą reakcją – wyzwiskami i potępieniem. Tymczasem głupotą jest dowodzenie, że wychowanie nie ma wpływu na poglądy głoszone w dorosłym życiu. Ma wpływ i to olbrzymi, co już dawno stwierdzili psychologowie i socjologowie. Wpływ ma także społeczność, otocznie, w którym człowiek wyrasta. To prowadzi do prostego wniosku – osoba, która wyrosła w kulcie komunizmu, nie potępi go nawet, gdy na własne oczy zobaczy dowody jego zbrodni.
[No jak to, a nas przecież uczono, że dzieci nie odpowiadają za winy rodziców… – admin]

Stalinięta nie czują skruchy

Traudl Junge miała 22 lata, kiedy została osobistą sekretarką Adolfa Hitlera. Byłą nią od grudnia 1942 roku aż do jego śmierci. Udało się jej wyjść z bunkra pod kancelarią Trzeciej Rzeszy. Chociaż swój błąd zrozumiała po latach, do końca życia nie potrafiła sobie wybaczyć, że jako młoda dziewczyna darzyła Hitlera sympatią.

Wnuk Rudolfa Hessa – komendanta Auschwitz, stanął przed młodymi Żydami, którzy przyjechali do obozu i prosił ich o wybaczenie. Zapytany, co powiedziałby swemu dziadkowi, gdyby go spotkał, odparł: „zabiłbym go gołymi rękami” [Gówno prawda: powiedział to, czego od niego oczekiwano, a nie to co myśli – admin]

A w Polsce? Czy ktokolwiek słyszał słowo skruchy od córki Bieruta?

Czy przed dawnymi więźniami ubeckich katowni stanął wnuk Józefa Światło – popularny dziennikarz jednej z dwóch największych prywatnych telewizji i odpowiedział na pytanie, co zrobiłby, gdyby spotkał dziadka?

[Jakoś trudno znaleźć na sieci zdjęcie niejakiego Michała Brystygiera, dziennikarza, syna osławionej żydowskie zbrodniarki „Luny” Brystygierowej – admin]

Można odnieść wrażenie, że w Polsce ubeccy „śledzie”, prokuratorzy, sędziowie, ministrowie, ludzie odpowiedzialni za cały aparat terroru, od tych ze Związku Patriotów Polskich zaczynając, na tych, którzy usiedli do Okrągłego Stołu, kończąc, umarli bezpotomnie. A przecież wszyscy mieli rodziny – żony, mężów, dzieci, wnuki.

Urban naszych czasów znowu w akcji.

Tak Lis, Kluzik, Łepkowska i Piróg próbowali zaszczuć księdza Oko. Ale – nie dał się!
Szacunek!

A więc na takie „dyskusje” płacimy z naszych pieniędzy? Na to idzie abonament? To się nazywa rozmową? Po kolejnym wydaniu szaleńczego ataku na Kościół w wykonaniu Urbana naszych czasów (gdy chodzi o stosunek do księży) czyli Tomasza Lisa, naprawdę można zatroskać się stanem naszych mediów i medialnego establishmentu. Jakby jakieś zbiorowe, antykościelne szaleństwo opanowało umysły, odebrało zdolność rozumowania. [A my wcześniej o tym nic nie wiedzieliśmy, bo przez 20 lat mieszkaliśmy na Księżycu i wierzyliśmy, że media są rzetelne i obiektywne… – admin]
W poniedziałkowym spektaklu na antenie TVP 2 – oprócz nawet nie udającego obiektywizmu Lisa – wzięli udział:

Michał Piróg, celebryta [to taki współczesny zawód – admin]
Ilona Łepkowska, scenarzystka
Joanna Kluzik-Rostkowska, aktualnie polityk PO
Ks. dr hab. Dariusz Oko

A także – poprzez łącza satelitarne – ojciec Paweł Gużyński, dominikanin. Jednak ze względu na jego fizyczne oddalenie, mikry udział w dyskusji i zdecydowane zdystansowanie wobec tematu sporu można uznać jego udział za nieistotny.

Ojciec sióstr Radwańskich na łamach „wSieci” ujawnia, co wydarzyło się w Izraelu: Bez wątpienia padały takie stwierdzenia jak „katolickie suki”.

Prawdę o zachowaniu kiboli w Izraelu podczas meczu Agnieszki Radwańskiej – w najnowszym numerze tygodnika „W Sieci” ujawnia Robert Radwański, ojciec i trener Agnieszki oraz Urszuli, najlepszych polskich tenisistek.

Z Radwańskim rozmawia Cezary Kowalski.

W rozmowie Radwański wyznaje, że nie podoba mu się zbyt duży wpływ niektórych osób na jego córki.

Dziennikarze kojarzą mi się ze stanem wojennym. można znaleźć wiele podobieństw między tamtymi mediami a obecnymi. Zresztą nie dziwię się, śledząc choćby, jak powstawała telewizja Wisła w Krakowie, a później TVN. Widzę, kto to robi, jak to się robi, i mam po prostu bardzo złe zdanie. TVN używam zresztą jedynie jako symbolu – ocenia Radwański.

I choć sam nie mówi córkom, w jaki sposób mają żyć, podpowiada, że wartości społeczne i narodowe mają ogromne znaczenie i w tym duchu zawsze je wychowywał. Wspomina marsz w rocznicę katastrofy smoleńskiej, na którą Agnieszka poszła z zasłoniętą twarzą, by nie wywoływać sensacji.

W trakcie rozmowy Radwański podkreśla: „Warto wyświetlić prawdę o zachowaniu kiboli w Izraelu” i wyjaśnia co stało się w Eljacie (Izrael), kiedy na początku lutego, podczas turnieju Fed Cup, doszło do niecodziennego zdarzenia. Najlepsze polskie tenisistki zostały obrzucone przez „kiboli” ksenofobicznymi wyzwiskami, a przecież na trybunach tenisowych podobne sytuacje prawie się nie zdarzają.

Posoborowi papieże – Jan Paweł II

Rozdział IV z książki »Posoborowi „Papieże”«, której autorem jest ks. Rama P. Coomaraswamy. – admin.

Jan Paweł II

Karol Wojtyła urodził się i wychował w Polsce. Wielu próbowało przypisywać do jego młodzieńczego okresu biografii aktywne zaangażowanie w antyhitlerowskim ruchu oporu. W rzeczywistości, przed wstąpieniem do stanu duchownego pracował w fabryce chemicznej produkującej na potrzeby niemieckiego przemysłu wojennego. Wolny czas spędzał w teatrze grając pierwszoplanowe role w quasi-profesjonalnym kółku teatralnym. Po opanowaniu Polski przez komunistów Wojtyła pozostał na wolności – co więcej, jako dobrze zapowiadający się filozof i duchowny miał swobodę podróżowania po całym świecie co z kolei – każdemu obeznanemu z systemem komunistycznej tyranii – sugeruje, że cieszył się szczególnymi względami w kręgach władzy sprawujących kontrolę nad społeczeństwem. Bez wątpienia, nie był on Mindszentym! A co więcej, Mary Craig mówi nam w swojej biografii, że gdy pracował w Polsce jako parafialny ksiądz to „trzymał się na uboczu… unikając polityki (nawet zwykła uwaga, że coś jest «dobre» albo «złe» mogła ściągnąć gniew władz)” (1).

Pomimo tego, że od prawie 500 lat nie wybrano na papieża nie-Włocha, to w żaden sposób nie oznacza to, że Wojtyła był kimś „nieznanym”, kto niespodziewanie pojawił się na scenie. Prawdę mówiąc, był to człowiek dobrze znany posoborowej pseudo-hierarchii, która pokładała w nim ufność jako gwarancie kontynuowania soborowych reform.

Pierwszym, który zarekomendował w Watykanie tego młodego prałata, kiedy soborowe obrady były już w toku, był biskup Garonne z Tuluzy – późniejszy kardynał i główny sędzia śledczy arcybiskupa Lefebvre. Biskup Wojtyła przystąpił do wprowadzania swych „personalistycznych” i „egzystencjalnych” pomysłów – określanych jako jego „heideggerowsko-husserlowsko-schelerowskie koncepcje” – do kluczowego soborowego dokumentu zatytułowanego Gaudium et spes, znanego również jako „Kościół w świecie współczesnym” (2). (Kardynał Heenan – prymas Anglii nazwał ten dokument „traktatem niegodnym katolickiego Soboru”; a biskup Russel McVinney „wątpliwym kompromisem ze wszystkim, co leży u podstaw wszelakiego zła nękającego ludzkość” (3)).

Łukaszenka broni praw akcjonariuszy białoruskich spółek

We wtorek (19.02), prezydent Białorusi, Aleksandr Łukaszenka, zatwierdził projekt ustawy, która nadaje przedstawicielom państwa prawo do reprezentowania interesów akcjonariuszy mniejszościowych w prywatnych przedsiębiorstwach. W kwietniu dokument trafi do białoruskiego parlamentu.

Przygotowane zmiany w ustawie o prywatyzacji radykalnie zmienią podejście do kwestii nadzoru właścicielskiego. „Dotyczy to nawet tych korporacji, w których nie ma własności państwowej, ale są one tworzone w procesie prywatyzacji lub poprzez dzierżawę i wśród akcjonariuszy są obywatele Białorusi. W celu ochrony interesów tych obywateli, w firmach będą wyznaczani przedstawiciele państwowi. Ich zadaniem będzie blokowanie rozwiązań, które naruszają interesy obywateli-udziałowców” – oświadczył przewodniczący Komitetu Własności Państwowej, Georgij Kuzniecow.

Propozycje zmian dotyczących nadzoru właścicielskiego zostały wniesione w oparciu o październikowe posiedzenie zorganizowane przez Łukaszenkę. Podkreślił on potrzebę wzmocnienia roli rad nadzorczych w otwartych spółkach akcyjnych i ochrony akcjonariuszy mniejszościowych.

Według premiera Białorusi, Michaiła Miasnikowicza, istnieje konieczność ochrony tych akcjonariuszy, w roli których pojawiają się często zwykli obywatele, pracownicy firm, którzy otrzymali małą ilość akcji w procesie prywatyzacji.

Na podstawie: charter97.org, belaruspartisan.org
http://www.psz.pl

No i widać, jaki z Łukaszenki kołchozowy komunista. Prawdziwy liberał miałby w dupie interesy jakichś tam zafajdanych akcjonariuszy mniejszościowych. Prawdziwy liberał w ogóle ma wszystko i wszystkich w dupie, z wyjątkiem żydowskich bankierów, których interesy są dlań najważniejsze – i siebie samego.
Admin

Uniwersytet odpowiada na list narodowców: odwołujemy debatę środowisk LGBT

Oprotestowana przez Młodzież Wszechpolską debata środowisk LGBT [Lesbians, Gays, Bisexuals, Transgenders; brakuje m.in. Zoophiles, Necrophiles, Coprophiles – admin] na Uniwersytecie Gdańskim, która miała się odbyć we czwartek, została odwołana. Rektor przychylił się do argumentów przedstawionych w liście protestacyjnym przez narodowców.

Na Uniwersytecie Gdańskim debatować mieli Marta Adamowicz (Tolerado Stowarzyszenie na rzecz osób LGBT), dr Katarzyna Bojarska (Uniwersytet Gdański) i dwóch zdeklarowanych zboczeńców – Robert Biedroń (Ruch Palikota), oraz Radomir Szumełda (PO).

Debacie tej sprzeciwili członkowie Młodzieży Wszechpolskiej.

„Uprawianie otwartej propagandy homoseksualnej pod płaszczykiem konferencji naukowej uważamy za niedopuszczalne i podważające renomę Uniwersytetu Gdańskiego” – napisał w liście do rektora Uniwersytetu Gdańskiego, prof. Bernarda Lammka Michał Urbaniak, prezes Okręgu Pomorskiego Młodzieży Wszechpolskiej.

Urbaniak zwrócił uwagę, że wśród debatujących nie ma naukowców lub polityków krytykujących przywileje dla dewiantów. Zwrócił się w związku z tym do rektora Lammka z apelem by rozważył on „zasadność zgody na to spotkanie”.

Rektor przychylił się do opinii narodowców i odwołał debatę. Spotkało się to z niezadowoleniem środowisk lewicowych i samych paneli stów.

„W związku ze skandaliczną decyzją władz Uniwersytetu Gdańskiego odwołującą jutrzejszy panel dotyczący związków partnerskich, a będącą reakcją na apel Młodzieży Wszechpolskiej, z żalem informuję, że panel nie odbędzie się” – napisał na Facebooku jeden z niedoszłych panelistów Radomir Szumełda.

http://www.pch24.pl

Gajowy proponuje, aby tego typu spotkania organizować w toaletach dworcowych. – admin

Bardzo polska „Tajemnica Westerplatte”

Nareszcie coś, co człowieka nie wciska w błoto… – admin.

Film Pawła Chochlewa „Tajemnica Westerplatte” to jeden z najbardziej propolskich filmów jakie wydało na świat nasze rodzime kino. Uproszczenie? Być może, ale gdy jedni mówią „czarne”, zarzucając w ten sposób Chochlewowi antypolskość, trzeba odpowiedzieć „białe”, a później dopiero pisać o filmie w szerszej palecie barw.

Nie ma sensu ukrywać – gdy siadałem w kinowym fotelu miałem mnóstwo obaw. Po pierwsze, kilka lat temu prasa prawicowa pisała o scenariuszu filmu „Tajemnica Westerplatte” jako skandalizującym. Polscy żołnierze w wizji twórców mieli być alkoholikami, awanturnikami i tchórzami.

Podobno od tamtego czasu Chochlew miał wprowadzić do scenariusza sporo zmian, ale czy aby na pewno…? Po drugie, zanim udałem się na seans, słyszałem mnóstwo sprzecznych recenzji na temat filmu. Od pozytywnych do skrajnie negatywnych. I co począć? Trzeba zobaczyć.

Dwa pytania

Dosłownie na kilka minut przed seansem zadałem sobie dwa pytanie. Czy film sprawi, że poczuję niechęć do niemieckiego agresora, czy też – zgodnie ze współczesnymi trendami – będzie obłudnie pacyfistyczny? I – najważniejsze – czy Chochlew sprawi, że widz będzie dumny z bohaterskiej walki liczącej ponad 200 żołnierzy załogi Westerplatte przeciwko znacznie potężniejszym siłom niemieckiego agresora?

Klęska bezrobocia

Pomiędzy grudniem a końcem stycznia liczba bezrobotnych w Polsce wzrosła o blisko 100 tysięcy. W końcu stycznia na jedną ofertę zatrudnienia zgłoszoną do urzędu pracy przypadało ponad 62 zarejestrowanych bezrobotnych.

Styczeń był miesiącem rekordowego wzrostu bezrobocia. W ciągu zaledwie miesiąca liczba zarejestrowanych bezrobotnych wzrosła o prawie 100 tysięcy osób. To tempo porównywalne tylko z Hiszpanią i Grecją.

Na koniec stycznia na listach urzędów pracy figurowało 2 mln 295 tys. 700 bezrobotnych. W tym czasie urzędy pracy dysponowały tylko 37 tys. ofert zatrudnienia. Stopa bezrobocia na koniec stycznia podniosła się z 13,4 proc. w grudniu do 14,2 procent.

Wydłużają się kolejki w urzędach pracy. W pierwszym miesiącu tego roku zgłosiło się 317 tys. 900 osób poszukujących zatrudnienia, tj. o prawie 74 tys. więcej niż w grudniu 2012 r. i o 30 tys. więcej niż przed rokiem. Jednocześnie nieco wzrosła w styczniu liczba ofert pracy. Pracodawcy zgłosili do urzędów 64 tys. ofert, podczas gdy w grudniu – tylko niecałe 36 tysięcy. Na koniec miesiąca pozostała z tego połowa.

Łukaszenka straszy przedsiębiorców

Prezydent Białorusi Alaksandr Łukaszenka przestrzegł przedsiębiorców, by nie wspierali finansowo białoruskiej opozycji, bo zostanie to uznane za walkę przeciwko państwu. Mówił o tym na naradzie poświęconej Radzie Rozwoju Przedsiębiorczości.

– Jeśli ktoś z biznesmenów będzie finansować „piątą kolumnę” [tak Łukaszenka określa opozycję] albo w jakiś inny sposób wywierać negatywny wpływ na społeczeństwo, to uznam, że włączył się w walkę polityczną, w walkę przeciwko państwu. A ona rządzi się swoimi prawami. Niech potem tacy biznesmeni się nie skarżą – oświadczył prezydent.

Łukaszenka przestrzegł również przedsiębiorców przed zabieganiem o „parasol” państwa.

– Wszelkie próby wpływania przez biznesmenów na organy władzy państwowej w celu stworzenia „parasola” dla własnego dobrobytu skończą się niepowodzeniem takich inicjatyw i struktur – oznajmił.

Dodał, że celem biznesmenów nie powinno być zdobywanie ulg i dotacji z budżetu, tylko „zwiększanie wkładu sektora prywatnego w tworzenie produktu krajowego brutto i efektywności naszej gospodarki”.

Według niego, normą powinien stać się udział biznesu w projektach socjalnych.

– Wtedy ludzie będą was szanować. I nie będzie dyskusji o negatywnym wizerunku biznesmenów – stwierdził.

IK, PAP
http://naszdziennik.pl

No i widać, jakie faszystowskie ścierwo z tego Łukaszenki. Zamiast pozwolić wysoko-korzennym przedsiębiorcom rozwalać państwo, zamiast ochoczo przejmować na siebie rolę ochroniarza i sponsora zagranicznych biznesmenów, ten głosi tak oburzające rzeczy, że brak nam słów.
Inaczej jest w Polsce. Dlatego Polskę szanują i poważają na całym świecie.
Admin