Niechciane. Już 100 tys. bezdomnych dzieci w Polsce.

Poczytajmy, jak żydowska „Polityka” załamuje ręce nad losem polskich dzieci – admin.

Mamy już w Polsce 100 tys. bezdomnych dzieci – czytamy w „Polityce”. Możemy ponure doniesienia o katowanych, zabijanych, podrzucanych, niechcianych dzieciach traktować jako wieści z nie naszego, obcego moralnie świata. Ale ta obojętność się zemści.

Okno życia, fot. Michał Łepecki / Agencja Gazeta. Szkoda, że autorka artykułu nie informuje, iż ONZ chce zakazać tej działalności  https://marucha.wordpress.com/2012/11/28/oenzetowski-komitet-chce-zakazac-istnienia-okien-zycia/

W artykule „Okno na naszą stronę” Ewa Wilk opisuje sytuację tysięcy dzieci, które dla swojej rodziny są wyłącznie kłopotem. Jak podkreśla, choć przykłady Katarzyny W. czy morderczyni z Hipolitowa są ewenementem, to świadczą o poważnym problemie, z jakim nasze społeczeństwo nie daje sobie rady. „Chodzi o – by tym razem odwołać się do żargonu pedagogicznego – rodziny niewydolne wychowawczo. Czyli o tysiące domów, gdzie rodzą się niepotrzebne ich rodzicom dzieci” – czytamy.

Bp Bernard Fellay: Papież szczerze pragnął osiągnąć jedność Kościoła

Czy Wasza Ekscelencja docenia fakt, że ostatnim znaczącym aktem pontyfikatu papieża Benedykta XVI może być reintegracja Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X?

Przez chwilę myślałem, że Ojciec Święty Benedykt XVI, ogłaszając swoją rezygnację, wykona jako papież jakiś ostatni gest względem nas, jednak nie bardzo potrafię to sobie wyobrazić. Zapewne trzeba będzie zaczekać na wybór następnego papieża. Powiedziałbym nawet – choć pewnie pana zaskoczę – że Kościołowi ciążą poważniejsze sprawy niż ta dotycząca Bractwa Św. Piusa X, a ich rozwiązanie sprawi, że zniknie również problem Bractwa.

Mówi się, że pragnieniem Waszej Ekscelencji jest, aby Rzym uznał zwyczajną formę rytu rzymskiego za nieprawowitą. Czy Ekscelencja może wyjaśnić tę kwestię?

Zdajemy sobie sprawę, że domaganie się od władz Kościoła potępienia nowej Mszy nie jest sprawą prostą. W zasadzie jeśli dojdzie do korekty [nowego] rytu Mszy, to będzie to już duży krok naprzód.

Jakby to miało wyglądać?

Można to zrobić za pomocą instrukcji Kongregacji ds. Kultu Bożego. Nie jest to w końcu tak bardzo skomplikowane. Myślę, że ze względu na głębokie i niebezpieczne braki sprawiające, że ten ryt można poddać ostrej krytyce, trzeba w nim poczynić istotne zmiany. Kościół może dokonać tych ważnych poprawek bez utraty twarzy czy autorytetu. Ale dziś widać sprzeciw niektórych biskupów nawet wobec w pełni uprawnionych żądań papieża dotyczących korekty kanonu Mszy, np. tłumaczenia pro multis jako ‘za wielu’, a nie ‘za wszystkich’, tłumaczenia fałszywego, które obecne jest w przekładach mszału na różne języki.

Znikające zdjęcie

Ostatnimi czasy w Internecie zauważono często znikające zdjęcie.

Znika, lub zastąpiony zostaje tekst, opisujący fotografię – co oznacza, że niżej podpisany dokładnie zidentyfikował postaci…

Znika ono z serwerów blogerskich i nie tylko…

Według żydowskiego bydlaka J.T. Grossa, zdjęcie przedstawia polskich chłopów rabujących złoto ze szczątków Żydów zamordowanych w Treblince!

http://stefandetko.salon24.pl/285959,tajemnica-zdjecia-wyjasniona – zdjęcie zniknęło, a to że tam było zamieszczone poświadcza komentarz: „a ten, z tyłu to przypadkiem nie Szechter…”

Znika, lub zastąpiony zostaje tekst, opisujący fotografię – co oznacza, że niżej podpisany dokładnie odcyfrował intencje fotografowanych oraz zidentyfikował postaci, na nim uwiecznione: http://ekotrendy.com/nowaonline/0041.htm

Nowy Wspaniały Świat. Bez dzieci z Downem.

Mainstreamowe media potrafią zachwycić się obroną godności chorego dziecka i ani słowem nie wspomnieć o tym, że takie maluchy jak 5-letni Milo z zespołem Downa, miałyby tylko kilka procent szans na przeżycie w krajach postępowej Europy.

W restauracji Laurenzo w amerykańskim Houston 45-letni kelner Michael Garcia usłyszał, jak ojciec pewnej rodziny powiedział do 5-letniego chłopczyka Milo [z innej rodziny – admin], że dzieci specjalnej troski powinny, być „traktowane specjalnie w innych miejscach”, niż ta restauracja. Nie podobało mu się bowiem, że rodzina z maluchem siedziała obok stolika zajmowanego przez jego bliskich. Bohaterski, a może raczej po prostu przyzwoity kelner nie wytrzymał i powiedział mężczyźnie, że nie będzie go obsługiwał.

– Jak mogłeś tak powiedzieć? Jak mogłeś tak powiedzieć o tym pięknym 5-letnim aniołku? – krzyknął za nim, gdy mężczyzna wraz z rodziną opuszczał restaurację.

Michael Garcia przyznawał później w mediach, że zdawał sobie sprawę z tego, iż ryzykuje wyrzucenie z pracy, ale nie mógł stać bezczynnie, gdy małe dziecko było obrażane, tylko dlatego, że jest chore. Podkreślił, że czuł się w tym momencie tak, jakby ktoś zaatakował jego własnego syna. Rodzice Milo nie kryli szczęścia, że odważny kelner nie pozwolił wyrządzić krzywdę ich dziecku i stanął w jego obronie.

Większość członków Austriackiej Akademii Nauk należało do NSDAP

Austriacka Akademia Nauk, 75 lat po włączeniu Austrii do nazistowskich Niemiec i po 68 latach upadku dyktatury Hitlera, przyznała w końcu, że większość jej członków należało do nazistowskiej partii NSDAP, a często też do SS.

Studia historyczne, których rezultaty zamieścił tygodnik „Profil”, a które będą opublikowane 12 marca z okazji 75. rocznicy Anschlussu, wykazały, że 21 naukowców żydowskiego pochodzenia, w tym trzech laureatów Nagrody Nobla : z chemii, Richard Willstätter, fizyki, Viktor Franz Hess i Erwin Schrödinger, zostali usunięci z Akademii. Dziewięciu z nich zginęło z rąk hitlerowców.

W 1939 r. Akademia w Wiedniu ogłosiła się „wolną od żydów”, a w roku 1941 zaangażowała się w „badania rasowe”, głównie w pomiary czaszek deportowanych i więźniów wojennych.

Okazuje się, że na 60 członków korespondentów Akademii, trzy czwarte należało do NSDAP.

Po upadku III Rzeszy, Akademia „zawiesiła” swoich nazistów, ale od 1950 r. przywróciła im prawa, nawet byłemu Sturmbannfürherowi SS. Jeden z nich, Fritz Knoll został pod koniec lat 50-tych jej sekretarzem generalnym, mimo jego deklaracji na Uniwersytecie Wiedeńskim za czasów nazistów, że „Żydzi znikneli z naszego świata naukowego, i to na zawsze”. [Knoll był w błędzie. Żaden naród nie zgarnia co roku tyle nagród Nobla, co Żydzi – admin]

Historyk Heidemarie Uhi, który uczestniczył w badaniach, uważa, że „pozostaje do określenia, czy Akademia Nauk, przywracając byłych nazistów, nie dostosowała się jedynie do reguł jakie rządziły społeczeństwem austriackim po II wojnie światowej”. Dlatego, że dopiero od początku lat 90-tych, Austria i Austriacy nie traktują się wyłącznie jako „pierwsze ofiary Adolfa Hitlera”. W 1994 r. ówczesny szef austriackiego rządu, Thomas Klestil w wystąpieniu w żydowskim Knesecie, przynał publicznie, że Austria ponosi polityczną odpowiedzialność w okrucieństwach nazistów.

Inny historyk, Stefan Sienell poinformował, że „Prezydium Akademii Nauk przestudiuje jakie konsekwencje wyciągnąć z raportu, zwłaszcza w stosunku do przyznanych byłym nazistom honorowych odznaczeń”.

Franciszek L. Ćwik
http://www.pch24.pl/

POPsatanizm dla każdego

Pewien znajomy zwrócił moją uwagę na teledysk „Keshy” do piosenki „Die young” z końca 2012 r. Był zaszokowany otwartym przesłaniem satanistycznym i chciał wiedzieć, czy można to zjawisko jakoś wytłumaczyć.

Najpierw pomyślałem, że nie ma większego sensu – mam wątpliwą przyjemność rozumieć teksty zachodnich „hitów” i nie jeden raz byłem zmuszony wysłuchiwać treści nie oszczędzających żadnych świętości. Zastanowiwszy się jednak nad pytaniem znajomego zrozumiałem, że zauważył on pewną istotną, bardzo niepokojącą zmianę. W teledysku Keshy nie idzie bowiem o to, że jego treść jest wprost satanistyczna, ale o to, że ta treść jest przeznaczona dla szerokich mas.

Przywykliśmy do poglądu, że temat satanizmu jest obecny tylko w zamkniętych kręgach. Nie dziwi nas, jeśli satanistą okazuje się odziany w czarną, nabitą ćwiekami skórę brodacz z pentagramem zwisającym u szyi. Czas jednak skończyć z tą – mimo wszystko – optymistyczną wizją, ponieważ satanizm staje się na naszych oczach produktem skrojonym na zupełnie przeciętnego odbiorcę. Czy to aby nie przesadne stwierdzenie?

„Czas honoru” w realu

Cichociemni byli jednymi z najlepszych komandosów podczas II wojny światowej. Byli świadomi, że w konspiracji obowiązuje jedna zasada: przede wszystkim służba – mówi PCh24.pl Kacper Śledziński, historyk, autor książki „Cichociemni. Elita polskiej dywersji”.

Dlaczego zainteresował się Pan akurat losem cichociemnych?

Wynika to z młodzieńczej fascynacji operacjami specjalnymi. Oczywiście zanim dowiedziałem się o cichociemnych zachłystywałem się filmami w rodzaju „Działa Nawarony”, czy „Tylko dla Orłów”. Pytanie czy oprócz Brytyjczyków i Amerykanów również Polacy parali się operacjami specjalnymi pojawiło się szybko. I wówczas – a było to w czasach szkoły podstawowej, czyli w połowie lat 80-tych – usłyszałem o cichociemnych.

Przejście z etapu czytania o cichociemnych do fazy pisania o nich wynikało po prostu z pytań, które nasuwały się po lekturze książek Jędrzeja Tucholskiego czy Cezarego Chlebowskiego. Jedno z pierwszych pytań, które przyszło mi wówczas do głowy po lekturach było takie: czy cichociemni byli rzeczywiście jednymi z najlepszych komandosów podczas II wojny światowej? Odpowiedź twierdząca wydaje się jednak jak najbardziej właściwa.

Rosja wysyła okręty

„Nasz Dziennik” jest jak zwykle czujny na froncie walki ze złowrogą Rosją i demaskowania jej prawdziwego oblicza – admin.

Rosja wysyła do Syrii okręty wojenne i samoloty, którymi – jak twierdzi – dostarczy cywilom pomoc humanitarną, a następnie w drogę powrotną zabierze swoich obywateli.

Jako pierwsze w stronę Latakii w północno-zachodniej Syrii wystartowały wczoraj dwa samoloty należące do ministerstwa ds. sytuacji nadzwyczajnych – Ił-62 i Ił-76. Jak dodaje przedstawicielka rosyjskiego resortu Irina Rossius, oba samoloty wystartowały z niemal 46 tonami pomocy humanitarnej, na którą składają się m.in. 11 ton żywności, namioty i generatory prądu. W drodze powrotnej będą zaś zabierać obywateli Rosji oraz innych krajów Wspólnoty Niepodległych Państw, którzy zechcą wyjechać z Syrii.

Jak przypomina „Głos Rosji”, tylko w minionym miesiącu dwa samoloty ministerstwa przewiozły z Bejrutu do Moskwy 77 osób, przeważnie dzieci i kobiety, które zdecydowały się na opuszczenie Syrii.

„Zapora” się nie poddał

Partyzanci nazywali go „Starym”, choć nie miał jeszcze trzydziestu lat. Był cichociemnym, „znakomicie wyszkolony w posługiwaniu się bronią ręczną i maszynową, niepozorny, ale obdarzony wielkim czarem osobistym, umiał być wymagający i utrzymywał żelazną dyscyplinę w podległych mu oddziałach”, ale troszczył się o każdego żołnierza.

U blacharza Dekutowskiego w Dzikowie pod Tarnobrzegiem było aż dziewięcioro dzieci. Kiedy najmłodszy z rodzeństwa, Hieronim, miał dwa lata, jego najstarszy brat, Józef, walczył z bolszewikami w 1920 roku. Ojciec był socjalistą i piłsudczykiem, ale przede wszystkim wielkim patriotą i w takiej tradycji wychowywał synów i córki.

Hieronim złożył maturę w 1939 roku i prawie od razu poszedł na wojnę, i to na ochotnika, bo nie został zmobilizowany.

Wśród cichociemnych

„Po skończeniu Kampanii przeszedłem wraz z oddziałem na Węgry, po czym zgłosiłem się do Armii we Francji. Brałem udział w Kampanii francuskiej, a po upadku Francji byłem ewakuowany do Anglii” – pisał w życiorysie. Na Wyspach skończył Szkołę Podchorążych Piechoty, zresztą z wyróżnieniem, i w kwietniu 1942 roku zgłosił się, znów na ochotnika, do cichociemnych.

Sejm zgodził się na pakt fiskalny

Sejm przyjął projekt ustawy zezwalającej na ratyfikację unijnego paktu fiskalnego. Prawo i Sprawiedliwość zapowiedziało, że zaskarży tę decyzję do Trybunału Konstytucyjnego.

Za przyjęciem chwały opowiedziało się 282 posłów, przeciwnego zdania było 155 posłów, jeden poseł wstrzymał się od głosu. Głosowało 438 posłów.

Minister Rostowski: „Pakt fiskalny wzmocni naszą pozycję w Europie”. Na zasadzie głupiego Jasia, któremu pozwolono przyglądać się weselu zza płota.

Pakt fiskalny na dzisiejszym głosowaniu w Sejmie uzyskał poparcie ze strony Platformy Obywatelskiej, Polskiego Stronnictwa Ludowego, Ruchu Palikota oraz Sojuszu Lewicy Demokratycznej, które zadeklarowały w trakcie wczorajszej debaty, że opowiedzą się za umową międzynarodową pozwalającą na ingerencję organów unijnych m.in. w budżety państw członków strefy euro.

Przeciw paktowi zagłosowali posłowie Prawa i Sprawiedliwości oraz Solidarnej Polski.

MM
http://naszdziennik.pl

O bezsensie „demokracji chrześcijańskiej”

Druga śmierć Sillonu

Horror moralno-obyczajowej rewolucji „od góry” w Republice Francuskiej, która weszła w swoje kolejne – acz chyba jeszcze nie „najwyższe”, bo któż to może wiedzieć – stadium od czasu objęcia władzy przez prezydenta – socjalistę, i która obecnie kulminuje w uchwaleniu ustawy o „homomałżeństwach”, ma jeszcze jeden aspekt, który zdaje się umykać uwadze komentatorów nie mających szerszej perspektywy historycznej i doktrynalnej.

Jeżeli jednak uwzględnimy tę właśnie perspektywę, to będziemy mogli dostrzec, że pogarda z jaką socjalistyczno-masońska Republika depcze elementarne normy prawa naturalnego, a także z jaką ostentacyjnie drwi sobie z religii katolickiej, Kościoła i Jego Najwyższego Pasterza doczesnego (vide: najnowszy „dowcip” Francoisa Hollande’a o niewystawianiu własnego kandydata na konklawe), unaocznia również niesławną śmierć iluzorycznej idei „schrystianizowania” Republiki i chimery demokracji „chrześcijańskiej”.

Spotkanie w redakcji „Le Sillon”. Fot. Rue des Archives/Forum

Ralliement: niefortunny krok Leona XIII

Ta iluzja była niestety – trzeba to powiedzieć otwarcie – zapoczątkowana i żywiona przez chwilę przez sam urząd pontyfikalny, kiedy to, 16 lutego 1892 roku, papież Leon XIII skierował do katolików francuskich encyklikę Au milieu de solicitudes, wzywającą ich do „przyłączenia się” (ralliement) do Republiki, i w której również, po raz pierwszy w historii (nie zaś w Rerum novarum, jak to piszą mnogie niedouki), użył w pozytywnym znaczeniu terminu „demokracja chrześcijańska”.