Łukaszenka broni praw akcjonariuszy białoruskich spółek

We wtorek (19.02), prezydent Białorusi, Aleksandr Łukaszenka, zatwierdził projekt ustawy, która nadaje przedstawicielom państwa prawo do reprezentowania interesów akcjonariuszy mniejszościowych w prywatnych przedsiębiorstwach. W kwietniu dokument trafi do białoruskiego parlamentu.

Przygotowane zmiany w ustawie o prywatyzacji radykalnie zmienią podejście do kwestii nadzoru właścicielskiego. „Dotyczy to nawet tych korporacji, w których nie ma własności państwowej, ale są one tworzone w procesie prywatyzacji lub poprzez dzierżawę i wśród akcjonariuszy są obywatele Białorusi. W celu ochrony interesów tych obywateli, w firmach będą wyznaczani przedstawiciele państwowi. Ich zadaniem będzie blokowanie rozwiązań, które naruszają interesy obywateli-udziałowców” – oświadczył przewodniczący Komitetu Własności Państwowej, Georgij Kuzniecow.

Propozycje zmian dotyczących nadzoru właścicielskiego zostały wniesione w oparciu o październikowe posiedzenie zorganizowane przez Łukaszenkę. Podkreślił on potrzebę wzmocnienia roli rad nadzorczych w otwartych spółkach akcyjnych i ochrony akcjonariuszy mniejszościowych.

Według premiera Białorusi, Michaiła Miasnikowicza, istnieje konieczność ochrony tych akcjonariuszy, w roli których pojawiają się często zwykli obywatele, pracownicy firm, którzy otrzymali małą ilość akcji w procesie prywatyzacji.

Na podstawie: charter97.org, belaruspartisan.org
http://www.psz.pl

No i widać, jaki z Łukaszenki kołchozowy komunista. Prawdziwy liberał miałby w dupie interesy jakichś tam zafajdanych akcjonariuszy mniejszościowych. Prawdziwy liberał w ogóle ma wszystko i wszystkich w dupie, z wyjątkiem żydowskich bankierów, których interesy są dlań najważniejsze – i siebie samego.
Admin

Uniwersytet odpowiada na list narodowców: odwołujemy debatę środowisk LGBT

Oprotestowana przez Młodzież Wszechpolską debata środowisk LGBT [Lesbians, Gays, Bisexuals, Transgenders; brakuje m.in. Zoophiles, Necrophiles, Coprophiles – admin] na Uniwersytecie Gdańskim, która miała się odbyć we czwartek, została odwołana. Rektor przychylił się do argumentów przedstawionych w liście protestacyjnym przez narodowców.

Na Uniwersytecie Gdańskim debatować mieli Marta Adamowicz (Tolerado Stowarzyszenie na rzecz osób LGBT), dr Katarzyna Bojarska (Uniwersytet Gdański) i dwóch zdeklarowanych zboczeńców – Robert Biedroń (Ruch Palikota), oraz Radomir Szumełda (PO).

Debacie tej sprzeciwili członkowie Młodzieży Wszechpolskiej.

„Uprawianie otwartej propagandy homoseksualnej pod płaszczykiem konferencji naukowej uważamy za niedopuszczalne i podważające renomę Uniwersytetu Gdańskiego” – napisał w liście do rektora Uniwersytetu Gdańskiego, prof. Bernarda Lammka Michał Urbaniak, prezes Okręgu Pomorskiego Młodzieży Wszechpolskiej.

Urbaniak zwrócił uwagę, że wśród debatujących nie ma naukowców lub polityków krytykujących przywileje dla dewiantów. Zwrócił się w związku z tym do rektora Lammka z apelem by rozważył on „zasadność zgody na to spotkanie”.

Rektor przychylił się do opinii narodowców i odwołał debatę. Spotkało się to z niezadowoleniem środowisk lewicowych i samych paneli stów.

„W związku ze skandaliczną decyzją władz Uniwersytetu Gdańskiego odwołującą jutrzejszy panel dotyczący związków partnerskich, a będącą reakcją na apel Młodzieży Wszechpolskiej, z żalem informuję, że panel nie odbędzie się” – napisał na Facebooku jeden z niedoszłych panelistów Radomir Szumełda.

http://www.pch24.pl

Gajowy proponuje, aby tego typu spotkania organizować w toaletach dworcowych. – admin

Bardzo polska „Tajemnica Westerplatte”

Nareszcie coś, co człowieka nie wciska w błoto… – admin.

Film Pawła Chochlewa „Tajemnica Westerplatte” to jeden z najbardziej propolskich filmów jakie wydało na świat nasze rodzime kino. Uproszczenie? Być może, ale gdy jedni mówią „czarne”, zarzucając w ten sposób Chochlewowi antypolskość, trzeba odpowiedzieć „białe”, a później dopiero pisać o filmie w szerszej palecie barw.

Nie ma sensu ukrywać – gdy siadałem w kinowym fotelu miałem mnóstwo obaw. Po pierwsze, kilka lat temu prasa prawicowa pisała o scenariuszu filmu „Tajemnica Westerplatte” jako skandalizującym. Polscy żołnierze w wizji twórców mieli być alkoholikami, awanturnikami i tchórzami.

Podobno od tamtego czasu Chochlew miał wprowadzić do scenariusza sporo zmian, ale czy aby na pewno…? Po drugie, zanim udałem się na seans, słyszałem mnóstwo sprzecznych recenzji na temat filmu. Od pozytywnych do skrajnie negatywnych. I co począć? Trzeba zobaczyć.

Dwa pytania

Dosłownie na kilka minut przed seansem zadałem sobie dwa pytanie. Czy film sprawi, że poczuję niechęć do niemieckiego agresora, czy też – zgodnie ze współczesnymi trendami – będzie obłudnie pacyfistyczny? I – najważniejsze – czy Chochlew sprawi, że widz będzie dumny z bohaterskiej walki liczącej ponad 200 żołnierzy załogi Westerplatte przeciwko znacznie potężniejszym siłom niemieckiego agresora?

Klęska bezrobocia

Pomiędzy grudniem a końcem stycznia liczba bezrobotnych w Polsce wzrosła o blisko 100 tysięcy. W końcu stycznia na jedną ofertę zatrudnienia zgłoszoną do urzędu pracy przypadało ponad 62 zarejestrowanych bezrobotnych.

Styczeń był miesiącem rekordowego wzrostu bezrobocia. W ciągu zaledwie miesiąca liczba zarejestrowanych bezrobotnych wzrosła o prawie 100 tysięcy osób. To tempo porównywalne tylko z Hiszpanią i Grecją.

Na koniec stycznia na listach urzędów pracy figurowało 2 mln 295 tys. 700 bezrobotnych. W tym czasie urzędy pracy dysponowały tylko 37 tys. ofert zatrudnienia. Stopa bezrobocia na koniec stycznia podniosła się z 13,4 proc. w grudniu do 14,2 procent.

Wydłużają się kolejki w urzędach pracy. W pierwszym miesiącu tego roku zgłosiło się 317 tys. 900 osób poszukujących zatrudnienia, tj. o prawie 74 tys. więcej niż w grudniu 2012 r. i o 30 tys. więcej niż przed rokiem. Jednocześnie nieco wzrosła w styczniu liczba ofert pracy. Pracodawcy zgłosili do urzędów 64 tys. ofert, podczas gdy w grudniu – tylko niecałe 36 tysięcy. Na koniec miesiąca pozostała z tego połowa.

Łukaszenka straszy przedsiębiorców

Prezydent Białorusi Alaksandr Łukaszenka przestrzegł przedsiębiorców, by nie wspierali finansowo białoruskiej opozycji, bo zostanie to uznane za walkę przeciwko państwu. Mówił o tym na naradzie poświęconej Radzie Rozwoju Przedsiębiorczości.

– Jeśli ktoś z biznesmenów będzie finansować „piątą kolumnę” [tak Łukaszenka określa opozycję] albo w jakiś inny sposób wywierać negatywny wpływ na społeczeństwo, to uznam, że włączył się w walkę polityczną, w walkę przeciwko państwu. A ona rządzi się swoimi prawami. Niech potem tacy biznesmeni się nie skarżą – oświadczył prezydent.

Łukaszenka przestrzegł również przedsiębiorców przed zabieganiem o „parasol” państwa.

– Wszelkie próby wpływania przez biznesmenów na organy władzy państwowej w celu stworzenia „parasola” dla własnego dobrobytu skończą się niepowodzeniem takich inicjatyw i struktur – oznajmił.

Dodał, że celem biznesmenów nie powinno być zdobywanie ulg i dotacji z budżetu, tylko „zwiększanie wkładu sektora prywatnego w tworzenie produktu krajowego brutto i efektywności naszej gospodarki”.

Według niego, normą powinien stać się udział biznesu w projektach socjalnych.

– Wtedy ludzie będą was szanować. I nie będzie dyskusji o negatywnym wizerunku biznesmenów – stwierdził.

IK, PAP
http://naszdziennik.pl

No i widać, jakie faszystowskie ścierwo z tego Łukaszenki. Zamiast pozwolić wysoko-korzennym przedsiębiorcom rozwalać państwo, zamiast ochoczo przejmować na siebie rolę ochroniarza i sponsora zagranicznych biznesmenów, ten głosi tak oburzające rzeczy, że brak nam słów.
Inaczej jest w Polsce. Dlatego Polskę szanują i poważają na całym świecie.
Admin

Podatki, podatki, podatki …

Podatek od gipsu, od słońca, od grillowania w ogródku, od pączków zjedzonych w tłusty czwartek, od pokoju, od cienia… Wbrew pozorom, nie jest to wcale fantastyczna wyliczanka ciężarów podatkowych w fikcyjnie istniejącym państwie, ale realne pomysły fiskusa na całym świecie na to, by zaglądać do kieszeni podatników.

Opracowana przez „Forbes” dziesiątka najdziwniejszych podatków nałożonych na obywateli w różnych krajach przyprawia o zdumienie graniczące z niedowierzaniem.

Na czele znalazła się Austria z podatkiem od … gipsu. W kraju tym co roku zużywa się tony gipsu do opatrywania złamań, których doznają amatorzy sportów zimowych. Obliczono, że średnio rocznie złamań doznaje około 150 tys. osób. Podatek wliczony został do cen usług narciarskich – sytuacja jest zatem podobna do tej, która panuje w polskiej służbie zdrowia, rzekomo „bezpłatnej” – pacjenci sami finansują swoje leczenie.

W Republice Gwinei, jednym z najbiedniejszych krajów świata, wprowadzono podatek od… pokoju. Nie chodzi tu bynajmniej o ilość pomieszczeń w mieszkaniu, podlegających opodatkowaniu, ale o brak konfliktów. Za każdy rok spokojnego życia, Gwinejczyk musi zapłacić państwu 17 euro. Gwinejczycy mają zatem dodatkowy powód, by uważać, że pokój w ich kraju jest szczególnie cenny.

Błękitna zaraza globalizmu

Podstawową słabością antyglobalistów jest trwanie w przeświadczeniu, że skuteczna walka z światową plutokracją może być prowadzona wyłącznie w oparciu o zachowawcze dogmaty internacjonalistycznego marksizmu.

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że działania oparte na internacjonalistycznej współpracy i zasadach politycznej poprawności stanowią skuteczny oręż w walce z elitami dążącymi do stworzenia rządu światowego. Jednak dokładniejsza analiza sytuacji, skrupulatne rozpatrzenie metod działania i celów politycznych globalistycznej piramidy władzy, wskazuje niezbicie, że krzykliwe tłumy demonstrantów, twórczość antyglobalistycznych neomarksistowskich intelektualistów nie stanowią zagrożenia dla ich stanu posiadania.

Przyczyna tkwi w pozornie błahym szczególe. Podstawą ideologiczną globalizmu są lewicowe aksjomaty indywidualistycznej tolerancji, antyrasizmu, neutralności światopoglądowej, świeckości i zasady egalitarnej demokracji parlamentarnej, połączone z zasadą mitu zaangażowanej „Ludzkości” i wszechwładnej podobno „Opinii Publicznej”. Korzenie dzisiejszych elit globalistycznych tkwią w zasadach filozoficznych lewactwa.

„Myśl globalnie, działaj lokalnie”. To hasło dziś znajduje się w naszych rękach. Tożsamość. Etnicyzm. Zakorzenienie.

Kolejny fragment mało znanej książki Arthura K. Chestertona, poświęcony jest „świętej krowie” globalizmu. Na próżno szukać spektakularnych akcji antyglobalistycznych wymierzonych w działalność Organizacji Narodów Zjednoczonych. W dalszym ciągu pokutuje przekonanie, iż działalność „szlachetnych rycerzy ONZ” stanowi ostatnią zaporę przeciw hegemonii USA, przeciw tryumfowi syjonizmu, przeciw wojnie i głodowi.