Śmiertelność w polskich szpitalach na dramatycznie wysokim poziomie

17,9 % – taki odsetek osób hospitalizowanych w polskich szpitalach umiera po przeprowadzeniu operacji lub czynności ratujących życie/zdrowie. Dla porównania – średnia dla całej Unii Europejskiej (licząc razem z Norwegią i Szwajcarią) wynosi jedynie 4,69 %.

W Islandii i Norwegii odsetek zgonów po operacjach i czynnościach ratujących życie/zdrowie kształtuje się na poziomie… 1,2-1,5 %. Tymczasem dziś media obiegła kolejna skandaliczna informacja – szpital w Skierniewicach wezwał karetkę pogotowia z oddalonej o 70 km Łodzi, aby przewieźć pacjentkę z oddziału na inny oddział, oddalony ok. 200 metrów. W oczekiwaniu na karetkę kobieta zmarła.

Źródło informacji: Raport pt. „Mortality after surgery in Europe” opublikowany w branżowym miesięczniku „The Lancet” (W. Brytania)

http://niewygodne.info.pl

W takim razie po co jakaś legalizacja eutanazji? Co szósty pacjent do piachu i kłopoty z finansowaniem służby zdrowia się złagodzą.
Admin

 

Rząd Tuska chce wprowadzić instytucję „odpowiedzialności zbiorowej” za niezapłacone podatki

Co by o Piłsudskim nie sądzić, miał wielką rację mówiąc, iż należy „bić kurwy i złodziei”.
Nie posłuchano go ani wcześniej, ani później. Więc teraz kurwy i złodzieje rządzą Polską. Popatrzmy, na jaki pomysł ostatnio wpadły. Włosy dęba stają. 
Admin.

W mało dostępnym miejscu na stronach Rządowego Centrum Legislacji zawieszono projekt ustawy, według którego wprowadzona zostanie „solidarna odpowiedzialność podatkowa” wobec Skarbu Państwa. Polscy przedsiębiorcy biją na alarm!

Wiele wskazuje na to, że rząd Tuska chce stworzyć nowy strumień dopływu gotówki do kasy państwa z tytułu kar i mandatów skarbowych. O co chodzi? Otóż na stronie Rządowego Centrum Legislacji pojawił się projekt wprowadzający zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług (VAT) oraz w Ordynacji Podatkowej. Zmiany te mają charakter rewolucyjnych, bowiem wprowadzają nieznaną wcześniej instytucję „odpowiedzialności zbiorowej” za niezapłacony podatek.

Według projektu rządowego przedsiębiorca będzie odpowiadał za niezapłacone podatki swojego kontrahenta, jeżeli wiedział lub miał uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że podatek nie zostanie wpłacony przez kontrahenta. Innymi słowy – przedsiębiorca ma odpowiadać „solidarnie” jeśli ktoś od kogo kupił towar lub usługę nie zapłacił podatku VAT na konto Urzędu Skarbowego (sic!!).

Co więcej – projekt przewiduje również domniemanie działania w złej wierze przez przedsiębiorcę, jeżeli cena danego towaru lub usługi odbiega od ceny rynkowej.

Według kalendarza prac rządu zmiany mają wejść w życie od 1 lipca 2013 roku. Przedsiębiorcy nie kryją oburzenia – na stronie internetowej Związku Przedsiębiorców i Pracodawców pojawiły się następujące wpisy: „Skąd mamy wiedzieć czy ktoś od kogo kupujemy zapłaci podatek czy nie? Jaki mamy na to wpływ? Skąd mamy wiedzieć, co to jest „cena rynkowa” wg Ministerstwa Finansów?”.

Prof. Modzelewski – twórca podatku VAT w Polsce – nie ma wątpliwości. Twierdzi on, iż „Instytucja odpowiedzialności solidarnej podatnika przewidziana tym projektem jest patologicznym rozwiązaniem legislacyjnym„. Czy rząd go posłucha? Wątpliwe.

Przypomnijmy sobie informacje płynące z Ministerstwa Finansów, zgodnie z którymi 71% kontroli przeprowadzanych w 2013 roku przez urzędy skarbowe ma się zakończyć wykryciem nieprawidłowości i wlepieniem mandatu skarbowego. [Tak! To nie dowcip, oni sobie tak z góry założyli… – admin]

Nowe przepisy – przygotowywane właśnie przez rząd Tuska – bardzo ułatwią realizację tych założeń. Jednocześnie po raz kolejny utrudnią życie polskim przedsiębiorcom. Zgodnie z maksymą: By żyło się lepiej. Wszystkim.

http://niewygodne.info.pl

CBOS: Polki chcą rodzić dzieci

Sytuacja demograficzna Polski jest katastrofalna, mamy do czynienia z ujemnym przyrostem naturalnym i powolnym starzeniem się narodu. Kto ponosi winę za taki stan rzeczy? Dlaczego kobiety rodzą tak mało dzieci? Nie chcą rodzić, czy po prostu warunki materialne jakimi dysponują na “zielonej wyspie” zniechęcają je do potomstwa?

Odpowiedzi na te pytania można wysnuć z wyników badań CBOS przeprowadzonych pod koniec 2012 i na początku 2013 roku. W Warszawie zostały zaprezentowane wyniki sondażu mówiące o planach rozrodczych kobiet w Polsce.

Według wyników ankiety aż 86 % bezdzietnych kobiet w wieku od 18 do 28 lat chciało by mieć dzieci! Procent ten zmniejsza się wraz z wiekiem badanych i liczbą posiadanych potomków. Dla przykładu, kobiety w przedziale wiekowym 18 -31 lat, posiadające już jedno dziecko, chciałyby drugiego już tylko w 59% przypadków.

ONZ oskarża Iran

W 2012 roku w Iranie przypadki łamania praw człowieka stały się częstsze i bardziej brutalne – głosi raport ONZ przedstawiony w Genewie.

Sprawozdawca ONZ zajmujący się prawami człowieka w Iranie, a zarazem były minister spraw zagranicznych Malediwów Ahmed Shaheen, który przedstawił raport, podkreślił, że prawa człowieka są „coraz poważniej” naruszane przez Teheran.

W 2012 roku w Iranie odbyło się 297 oficjalnych, zapowiedzianych przez rząd egzekucji. Wykonano też około 200 „tajnych wyroków śmierci”, o których poinformowały rodziny zabitych lub przedstawiciele władz więziennych bądź wymiaru sprawiedliwości. 58 egzekucji wykonano publicznie.

Raport ONZ wskazuje na „częste i niepokojące akcje represyjne rządu, wymierzone w wielu członków społeczności cywilnej”, co, jak wyjaśnia AFP, jest zawoalowaną informacją o represjach stosowanych wobec dziennikarzy i obrońców praw człowieka.

Dokument przedstawiony przez Shaheena zwraca również uwagę na częste przypadki tortur oraz stosowanie różnych form przemocy wobec zatrzymanych.

Represje dotknęły też osoby, które próbowały nawiązać kontakt ze sprawozdawcą ONZ. Sam Shaheen nie mógł udać się do Iranu i przygotował raport na podstawie relacji irańskich emigrantów oraz osób przebywających w Iranie, w tym nawet więźniów.

IK, PAP
http://naszdziennik.pl

W Iranie najbardziej łamane są prawa człowieków-banksterów i czlowieków-inwestorów. ONZ oczywiście nie może przejść obojętnie wobec takich obrzydliwych gwałtów, w których bez trudu można się doszukać antysemityzmu.
Łączymy się w bulu z tymi kilkunastu rodzinami żydowskimi, które zamiast zarobić np. 600 miliardów USD rocznie, zarobią tylko 550.  I co ich dzieci będą jadly? Chyba szczaw.
Admin.

Polacy nie chcą inwestować

Ponad połowa Polaków nie planuje żadnych ruchów związanych z finansami osobistymi w 2013 r. To prawie taki sam odsetek jak rok wcześniej.

Jak informuje „Puls Biznesu”, z badań Instytutu Homo Homini dla DB PBC wynika też, że prawie dwukrotnie – do 31 proc. – wzrosła liczba osób, które myślą o oszczędzaniu na lokatach.

To potwierdza, że przeciętny klient z opóźnieniem reaguje na zmiany rynkowe, bowiem atrakcyjność lokat mocno spadła po serii obniżek stóp procentowych – komentuje „PB”. Według badania 4 proc. respondentów chce kupić złoto (w 2012 r. takich wskazań prawie nie było), choć jego cena już dawno przestała rosnąć.

Z kolei zainwestowanie w akcje planuje 2,6 proc. ankietowanych (przed rokiem 2,9 proc.), a zakup jednostek funduszy inwestycyjnych – 2,3 proc., czyli dwa razy mniej niż w ubiegłym roku.

JD, PAP
http://naszdziennik.pl

Należy uruchomić program rządowy i powołać do jego realizacji odpowiednie instytucje celem przebadania, dlaczego osoby o zarobkach poniżej 800 zł miesięcznie są bardzo niechętne wszelkim osobistym inwestycjom – i co należy zrobić, aby je do nich nakłonić.
Koszt programu rządowego – ok. 500 milionów złotych.
Admin.

Raport o niedożywionych dzieciach

Symbol troski polskiego rządu o dzieci i rodziny

W najbliższym czasie zostanie opublikowany raport o niedożywieniu dzieci w Polsce opierający się na badaniu przeprowadzonym przez resort pracy – zapowiedział minister pracy i polityki społecznej Władysław Kosiniak-Kamysz.

– Postanowiliśmy, że skierujemy pytania do pracowników ośrodków pomocy społecznej. Ośrodki pomocy społecznej są w każdej gminie, więc jest ich 2400 w całej Polsce. Przepytamy pracowników socjalnych co zrobić, aby jeszcze lepiej trafiać z pomocą dla osób nieodżywionych – powiedział Kosiniak-Kamysz.

Zapewnił, że resort pracy i polityki społecznej dysponuje badaniami na temat liczby osób żyjących w ubóstwie, co pozwala na podnoszenie progów uprawniających do pomocy społecznej. – W ubiegłym roku zostały podniesione o 105 zł – do 456 zł na osobę w rodzinie – przypomniał minister.

JD, PAP
http://naszdziennik.pl

Nie płakałem po Chavezie

Postać zmarłego niedawno Hugo Chaveza cieszy się w gajówce raczej sympatią z powodów, których bliżej wyłuszczać nie trzeba.
Oto jeden z głosów krytycznych, jaki zamieszczamy gwoli dyskusji. Nie wiemy, kim jest p. Valdis Grinsteins z bardzo nietypowym, jak na Wenezuelczyka imieniem i nazwiskiem.
Admin.

W ostatnich dniach, w większości mediów szeroko prezentowano żałobę Wenezuelczyków po zmarłym prezydencie Hugo Chavezie. W niemal żadnym medium nie prezentuje się jednak tych Wenezuelczyków, którzy mają nadzieję, że wraz z Chavezem umrze katastrofalna epoka podzielonego, zrujnowanego kraju pogrążonego w korupcji.

Chavez jest doskonałym przykładem tego, co dzieje się w sytuacji, w której ktoś nie posiadający żadnych kwalifikacji, obejmuje najwyższe przywództwo i ustanawia… okropny bałagan. Zmarły prezydent był oficerem, który zrozumienie geopolityki wywodził sprzed dwóch stuleci. Patrząc z prymitywnie komunistycznej perspektywy, stwierdził, że Stany Zjednoczone i kapitalizm są złem wcielonym, uznając w konsekwencji, że wszystko, co się im sprzeciwia, z automatu jest dobre. Z tego powodu promował współpracę z krajami takimi jak Iran, Korea Północna, Kuba i z innymi międzynarodowymi pariasami, co stało w zupełnej sprzeczności z historycznymi powiązaniami Wenezueli. Jego międzynarodowymi przyjaciółmi stali się więc Kadafi, Kim Dzong Il, Fidel Castro, Mugabe itd. [Wrogość wobec Iranu lub Libii rzuca pewne światło na poglądy autora – admin]

Brak wyedukowania Chaveza odzwierciedlał jego program „Socjalizmu XXI wieku”, łączący komunistyczne idee z powszechnymi marzeniami o szczęściu, równości, solidarności i miłości. Oczywiście taki program nigdy nie podejmował trudu wytłumaczenia, jak należałoby zrealizować te cele. Wenezuelski arcybiskup Baltazar Porras nazwał ten program „supermarketem” – aby go stworzyć, wystarczy bowiem włożyć do koszyka, co tylko się chce. Nie wiadomo tylko, co wydarzy się przy kasie.

Jan Paweł II i voodoo

Wręcz koszmarnego przesłania poniższego artykułu nie załagodzi nawet wielokrotna lektura dzieła „Osoba i czyn” Karola Wojtyły w wydaniu z 1969 roku.
Admin.

Jan Paweł II i voodoo (*)

„Przejawiacie silne przywiązanie do tradycji przekazanych wam przez waszych przodków. Słusznie należy się im wdzięczność za przekazanie wam poczucia sacrum, wiary w jednego Boga, który jest dobry, zmysłu świętowania, szacunku dla życia moralnego i harmonii w społeczeństwie„. (Jan Paweł II do przedstawicieli voodoo z Beninu, 4 lutego 1993 w mieście Kotonou).

„Bo wielki jest Pan i chwalebny bardzo, straszliwy jest ponad wszystkie bogi. Albowiem wszyscy bogowie pogańscy – to czarci, ale Pan niebiosa uczynił„. (Księga Psalmów 95, 4-5).

„Ale co poganie ofiarują, czartom ofiarują, a nie Bogu. Nie chcę zaś, żebyście byli wspólnikami czartów„. (I List do Koryntian 10, 20).

„Wszystkie wezwania pogan są Bogu obmierzłe, bo wszyscy ich bogowie to diabły„. (Św. Franciszek Ksawery).

„I tu moderniści nie przeczą: jedni skrycie, inni otwarcie wyznają, że wszelkie religie są prawdziwe„. (Papież św. Pius X).

Przeciętnemu człowiekowi Zachodu słowo voodoo przywodzi na myśl wiele obrazów, które wszystkie bez wyjątku są wybitnie odpychające. Tajemnicze rytuały odbywające się w scenerii ognia piekielnego, których uczestnicy opętani przez demoniczne bóstwa tańczą w totalnym zatraceniu się w rytm hipnotycznych uderzeń bębnów. Zaklęcia intonowane przez oszalałych szamanów, którzy przebijają szpilkami lalki przedstawiające upatrzone przez nich ofiary. Zombie, żywe trupy – bezduszne, bezmyślne snujące się po karaibskich polach postacie, niegodziwie wskrzeszone z grobu by kontynuować istnienie w ohydnym doczesnym stanie. Składanie ofiar ze zwierząt (a niekiedy z ludzi). Szczypta ludożerstwa stanowi dopełnienie tego „napoju czarownic”.

Organizacja bez organizacji

Jeśli chce się dobrze rządzić krajem wielkości Polski, to potrzeba około półtora miliona podobnie myślących ludzi. Nie muszą być z tej samej partii, czy grupy politycznej, ale muszą kierować się tym samym katalogiem wartości. Tak w życiu publicznym, jak prywatnym. Ludzie ci muszą być obecni na wszystkich szczeblach administracji państwowej, rządowej i samorządowej. W sferze informacji, gospodarki, kultury, nauki, w edukacji i w służbie zdrowia, w służbach mundurowych i w sporcie. W każdej dziedzinie życia publicznego, dosłownie wszędzie. Swoją działalnością, pracą i zachowaniem muszą – bez uciekania się do przemocy – narzucić model postrzegania rzeczywistości i poczucie obowiązku dbałości o dobro wspólne w służbie współobywateli.

Ukształtowanie „od zera” tak licznej społeczności podobnie myślącyh ludzi wymaga czasem pokoleń, ale zdarza się, że wystarczy tylko obudzić drzemiące w ludziach tęsknoty i dążenia przytłoczone hałaśliwym, a bezmyślnym, szumem dnia codziennego. Jeden impuls może sprawić, że ludzie zaczną rozglądać się wokół szukając możliwości przebudowania świata, z którego nie są zadowoleni. Pierwszym odruchem jest wówczas chęć zorganizowania się. I natychmiast pojawia się obawa przed aparatem inwigilacji i ucisku aktualnie rządzących, którzy zazwyczaj nie są chętni do oddania władzy, przywilejów i apanaży. Potencjalne zagrożenie organizujących się zależne jest od wyboru modelu przyszłej organizacji. Do podstawowych należą:

Organizacja wertykalna. Niepodważalny kanon w takiej organizacji, to przestrzeganie systemu wydawania poleceń w dół i składania sprawozdań w górę. Naruszenie tego systemu uważane jest za rzecz naganną.

Zaletą modelu jest zaspokajanie ambicji osoby na szczycie pionowej hierarchii.

Niektórzy widzieli to już 20 lat temu…

Fragment książki Jarosława Barskiego i Kazimierza Lipkowskiego „Unia Europejska jest zgubą dla Polski”.

Książka została wydana w 1996 roku i obecnie ma znaczenie głównie historyczne  oraz jest dowodem na to, że już wtedy niektórzy wiedzieli, co się stanie. Ale kto by tam ich słuchał.
Admin

POWODY BUNTU

„Żadna niewola nie jest haniebniejsza od dobrowolnej” – Seneka, „Epistulae morales”

Czy Polska musi umrzeć, aby Polacy żyli?

Pierwszy rozbiór Polski został uchwalony głosami polskiego Sejmu, przekupionego przez Rosjan i Prusaków. Odbył się zgodnie z polskim prawem. Po raz drugi w tysiącletniej historii, znaleźliśmy się w podobnej sytuacji, nie będąc nawet tego świadomi.

Książka ta powstała wskutek rodzącego się poczucia buntu i gniewu.

– Buntu dlatego, że Traktat o Unii Europejskiej, zwany jeszcze Traktatem z Maastricht, zawiera wszystkie elementy zmierzające do skreślenia Polski z mapy.
– Gniewu dlatego, że świadomie ukrywa się przed narodem polskim prawdę.

Ostatecznym bodźcem dla napisania tej książki była dla nas wiadomość, że Stałe Przedstawicielstwo RP w Strasburgu – stolicy przecież Europy – jeszcze w sierpniu 1995 r. nie posiadało tekstu Traktatu o Unii Europejskiej w języku polskim. Zaznaczyć trzeba, że Polska oficjalnie złożyła w Atenach swoją kandydaturę do Unii Europejskiej 8go kwietnia 199 4r., czyli… 16 miesięcy wcześniej!

Zbierając informacje na ten temat, dowiedzieliśmy się, że:

– MSZ w kwietniu 1994 r. dysponował tylko jednym egzemplarzem Traktatu w języku polskim;
– Stałe Przedstawicielstwo RP w Brukseli otrzymało swoje pierwsze egzemplarze na przełomie sierpnia i września 1994r., czyli prawie pół roku po wystąpieniu Polski o członkostwo w Unii;
– Stałe Przedstawicielstwo RP w Strasburgu w sierpniu 1995 r. nadal czeka… szesnaście miesięcy były najwidoczniej za krótkim okresem, aby zrobić kilka odbitek tekstu i dostarczyć je tej chyba zainteresowanej placówce dyplomatycznej.