RPO domaga się od rządu ustalenia zasad dotyczących wykorzystywania monitoringu

“Dziennik Internautów” zwraca uwagę, że obecnie w Polsce nie ma żadnych przepisów regulujących obecność i funkcjonowanie w przestrzeni publicznej tzw. kamer monitoringu wizyjnego, a liczba takich kamer rośnie w zastraszającym tempie.

Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do rządu z kolejną prośbą o podjęcie kroków prawnych mających na celu ustalenie kto, w jakich sytuacjach i do jakiego stopnia może wnikać w prywatność obywateli obserwując ich i nagrywając za pośrednictwem kamer tzw. telewizji przemysłowej.

Obecnie regulacji prawnych w tym zakresie po prostu nie ma i właściwie nie wiadomo, czy istnieje jakakolwiek kontrola nad kamerami oraz danymi, które te kamery zbierają. Nie istnieją między innymi żadne regulacje dotyczące miejsc występowania, ilości kamer, praw osób nadzorowanych i ewentualnego zadośćuczynienia za szwank z powodu naruszenia prywatności; nikt nie bada również, czy utrzymywanie gęstej sieci monitoringu jest po prostu opłacalne.

“DI” podaje przykład inwigilacji za pomocą kamer w toaletach: czy jest to dozwolone? A jeśli tak, to czy nagrania z takich kamer mogą w świetle prawa zostać przekazane np. przedstawicielom mediów?

Irena Lipowicz, Rzecznik Praw Obywatelskich, wystąpiła w zeszłym tygodniu do Ministra Spraw Wewnętrznych z prośbą o ujawnienie obecnego stanu prac nad ustawą o monitoringu. Domagała się również sprecyzowania kiedy i jakie działania zostaną podjęte w tej kwestii, a także wystąpiła z wnioskiem o wzięcie w pracach pod uwagę opinii przedstawicieli społeczeństwa – wspólnot lokalnych.

Na podstawie: “Dziennik Internautów”
http://www.autonom.pl

Belgia światowym liderem w pobieraniu organów po eutanazji

Według opublikowanego niedawno raportu, Belgia jest obecnie „liderem” w dziedzinie pobierania organów do przeszczepu od pacjentów poddanych eutanazji. W czerwcu 2011 r. po raz pierwszy wdrożono taką procedurę.

Praktyka pobierania organów do transplantacji od pacjentów wyrażających zgodę na uśmiercenie, staje się coraz bardziej powszechna. Jedna trzecia przypadków eutanazji w Belgii nie jest dobrowolna. [Bo potrzeba organów na przeszczepy – admin]

Zwolennicy upowszechnienia eutanazji ubolewają nad tym, że największą grupę pacjentów decydujących się na eutanazję stanowią ludzie starsi i schorowani, głównie na nowotwory, przez co ich organy nie nadają się do przeszczepu.

Dwóch naukowców z Oxfordu przekonywało w zeszłym roku, że „eutanazyjne dawstwo narządów” mogłoby służyć „racjonalizacji” obecnej polityki dotyczącej praktyk stosowanych w przypadku osób chcących zakończyć życie. Mogłoby ono – ich zdaniem – dawać „wsparcie” osobom chcącym się uśmiercić, dzięki świadomości, że ich organy posłużą komu innemu.

W artykule opublikowanym w czasopiśmie „Bioetyka,” Julian Savulescu i Dominic Wilkinson argumentowali, że etyczne jest pobieranie organów od wciąż żyjących pacjentów, którzy chcą się poddać eutanazji.

Kreml aspiruje do dowodzenia tarczą

Szef Pentagonu Chuck Hagel ogłosił przed tygodniem, że USA zmieniają plany realizacji ostatniej fazy projektu tarczy, czyli rozmieszczenia w Europie przeciwrakiet SM-3 block IIB, i przesuwają środki na inne cele (FOT. REUTERS)

 

Z Tomaszem Szatkowskim, doradcą komisji prawnej ds. obronności w Parlamencie Europejskim, rozmawia Piotr Falkowski

Stany Zjednoczone zdecydowały o rezygnacji z czwartej fazy projektu tarczy antyrakietowej. Jak to osłabi cały ten system?

– Czwarta faza, planowana wcześniej na 2021 r., miała być oparta na najszybszych i dysponujących największym zasięgiem pociskach antyrakietowych SM-3 IIB zdolnych do zwalczania pocisków międzykontynentalnych mogących uderzyć w Amerykę Północną. Bez nich system pozostanie na wyposażeniu standardowych pocisków SM-3, nieznacznie tylko zmodyfikowanych wobec używanych obecnie przez US Navy.

Ta instalacja przestaje być niezbędna dla obrony Stanów Zjednoczonych. Wprawdzie wciąż będzie to amerykańska instalacja wojskowa na polskim terenie, co ma swoją wagę polityczną i strategiczną, ale przestaje być kluczowym elementem obrony USA, choćby przed zagrożeniem ze strony Iranu. Można więc sobie wyobrazić, że teraz łatwiej będzie Amerykanom zrezygnować z tarczy w Polsce w ogóle czy też zlikwidować ją już po zbudowaniu – pozbyć się tych wyrzutni za cenę jakiegoś kolejnego porozumienia – i stawiane zadania przenieść na krążowniki AEGIS, które można wyposażyć w te same rakiety.

Wielki Piątek po niemiecku

W każdym pomorskim lesie należy ustawić krzyż, bo wszędzie – począwszy od początków września 1939 r. – mordowano tam Polaków. Diecezja chełmińska straciła podczas wojny prawie 50 proc. księży! W drugim procesie beatyfikacyjnym męczenników II wojny światowej najwięcej Sług Bożych pochodzi z tej diecezji, postacią przewodnią jest proboszcz ze Starogardu, ks. Antoni Henryk Szuman.

Msza św. na terenie byłego KL Stutthof –jedna z pierwszych po wojnie. Przybyli bliscy zamordowanych tu Polaków. Komunię Świętą rozdaje ks. Leon Kuchciński ze Starogardu. Z archiwum rodziny Pillarów ze Starogardu. Jan Pillar, głowa rodziny, został stracony na obozowej szubienicy w grudniu 1944 r.

Na ziemi pomorskiej jest 10 miejsc wielkich zbiorowych zbrodni niemieckich na Polakach, na każdym Niemcy zamordowali więcej niż tysiąc osób! Piaśnica koło Wejherowa – 14 tysięcy, Szpęgawsk pod Starogardem –4-7 tysięcy, Mniszek pod Świeciem – 7-10 tysięcy, i inne.

Jedną z najohydniejszych zbrodni było zabójstwo 67 polskich więźniów KL Stutthof. Byli to obywatele Wolnego Miasta Gdańska, znani z działalności na rzecz Polski. Działo się to w Wielki Piątek [!] 22marca 1940 roku.

Schulz stawia warunki

Jeśli Polska nie chce odrzucenia korzystnego dla niej wieloletniego budżetu UE, to premier Donald Tusk powinien pomóc w wynegocjowaniu kompromisu z Parlamentem Europejskim – mówi w wywiadzie przewodniczący PE Martin Schulz [słusznego pochodzenia – admin].

Niemiecki socjaldemokrata uważa, że dla Polski będzie lepiej, gdy wyrzeknie się ostatniego atrybutu suwerenności – złotówki..

Zapewnia, że odrzucając porozumienie budżetowe w obecnym kształcie, PE nie zamierza pozbawiać Polaków ich miliardów euro z funduszy spójności.

– Ale musimy uniknąć sytuacji, że na końcu Komisja Europejska powie, iż z powodu deficytu nie jest w stanie wypłacić Polakom tych obiecanych środków – powiedział.

Zdaniem Schulza, Polska odgrywa „centralną rolę” w polityce europejskiej i razem z Francją i Niemcami powinna tworzyć nową „stabilną podstawę UE”. Niemiecki socjaldemokrata uważa też, że na dłuższą metę euro będzie dla Polski korzystniejsze niż złotówka – zwłaszcza gdy Unia w 2014 albo 2015 r. zawrze nowe porozumienie o wolnym handlu z USA.

MM, PAP
http://naszdziennik.pl/

Co wiemy o kardynale Bergoglio?

Fragmenty opracowania Stanisława Krajskiego „Papież Franciszek – dokąd zmierza Kościół ?”.
http://fides-et-ratio.pl/index.php/2013/03/4705/

… czyli judaizm na pierwszym planie w Kościele Posoborowym.

Rozdział VI
Co wiemy o kard. Bergoglio?

W dniu 13 marca 2013 r. kard. Jorge Mario Bergoglio został papieżem i przybrał imię Franciszek (a nie Franciszek I). W związku z tym, że w wielu mediach nazywano go Franciszkiem I, wypowiedział się rzecznik Watykanu: „Papież nazywa się Franciszek, a nie Franciszek I. Franciszek i basta”.

Na jego temat jest wyjątkowo mało danych. Niektóre informacje są sprzeczne, nieprecyzyjne, wyraźnie zmyślone. Jest prawie całkowity brak dostępu do jego wypowiedzi i tekstów.

Jednak i tak wiele można się o nim dowiedzieć.

1. Podstawowe dane biograficzne

Kard. Jorge Mario Bergoglio miał w dniu wyboru na papieża 76 lat (urodził się 17 grudnia 1936 r.). Jest z Argentyny.Pochodzi z rodziny włoskich emigrantów z Turynu (do Argentyny przyjechali jego dziadkowie). Jego ojciec był kolejarzem.

W młodości ciężko chorował. Wycięto mu wtedy znaczną część jednego płuca. Pracował fizycznie. Miał też podobno narzeczoną. Po ukończeniu studiów z zakresu chemii (niektóre media twierdzą, że to było technikum chemiczne) w 1958 r. wstąpił do zakonu jezuitów i kontynuował naukę w zakonnych domach w Chile i Argentynie. Studiował filozofię, teologię, literaturę, psychologię – w nowicjacie w Chile zgłębiał nauki humanistyczne, w Colegio Maximo San José w San Miguel koło Buenos Aires obronił licencjat z filozofii, w Colegio de la Immaculada w Santa Fe studiował literaturę i psychologię, a w Colegio del Salvador w Buenos Aires – teologię. 13 grudnia 1969 przyjął święcenia kapłańskie, po czym kontynuował studia w Hiszpanii i tam 22 kwietnia 1973 złożył śluby wieczyste w swym zakonie.