Muzułmanie w Niemczech chcą wolnych dni w islamskie święta

Zamieszkujący Niemcy muzułmanie nie kryjąc oburzenia w związku z zamkniętymi sklepami na czas ostatnich chrześcijańskich świąt wielkanocnych zażądali, aby dniami wolnymi od pracy w Niemczech honorowano także muzułmańskie święta. Wyznawcy islamu żądają od władz Niemiec co najmniej dwóch wolnych dni w roku.

“Propozycja” złożona przez muzułmanów nie zaskoczyła zbyt wielu mieszkańców Niemiec. W sierpniu ubiegłego roku w Hamburgu, lokalne władze podpisały historyczne porozumienie z muzułmańskimi organizacjami społecznymi, które gwarantuje poszanowanie islamskich świąt, godzin religii w szkołach oraz prawo do pochówku w ramach określonego rytuału. Wówczas stało się jasne, że proceder ekspansji islamu rozleje się na całe Niemcy.

Obecnie muzułmanie domagają się, by dniami wolnymi od pracy uhonorować rozpoczęcie ramadanu (w tym roku wypada 9 lipca), a także jednego z najważniejszych muzułmańskich świąt – Święto Ofiarowania, trwające zwykle trzy lub cztery dni.

Kutz: katolicy moralnie terroryzują resztę narodu

– Polska przypomina dzisiaj państwo fundamentalistyczne, w którym granica między kościołem a państwem się zatarła – mówi w wywiadzie z „Rzeczpospolitą” Kazimierz Kutz [Nazwisko panieńskie: Kuc – admin]. Senator dodał, że w naszym kraju „katolicy moralnie terroryzują resztę narodu, bez przerwy na wszystko się obrażając”.

Kazimierz Kuc, obecnie Kutz.

Znany reżyser tymi słowami odniósł się do kontrowersyjnej wypowiedzi Ewy Wójciak, Dyrektor Teatru Ósmego Dnia, która po wyborze kard. Jorge Bergoglio na papieża napisała na Facebooku: – No i wybrali ch…, który donosił wojskowym na lewicujących księży.

Zdaniem Kutza ta wypowiedź sprzyja laicyzacji Polski. – Do pani Wójciak tylko sam papież może mieć pretensje, bo ona obraziła człowieka. Konkretnego człowieka. A papież nie jest Bogiem – podkreślił w „Rz” Kutz.

W dalszej części wywiadu senator niezależny skomentował zeszłotygodniowy strajk generalny na Śląsku, który został zorganizowany przez „Solidarność”.

– Strajk był lokalny i specjalnie ludziom nie wadził. Protestujących było mało, bo dzień strajku był niepłatny – wyjaśniał w rozmowie z „Rz” polityk. Dodał także, że szef „S” Piotr Duda na strajkach buduje swoją pozycję polityczną. – Duda nie reprezentuje gniewu ludzi – podkreśla Kazimierz Kutz.

Cała rozmowa w dzisiejszym wydaniu „Rzeczpospolitej”.
Za http://wiadomosci.onet.pl

Dlaczego w Japonii nie mają problemów z muzułmanami?

Japonia jest zdumiewającym krajem, chroniącym swoje tradycje i fundamenty. Dlatego stosują wszelkie możliwe prawne i socjalne formy walki z rozprzestrzenianiem obcych dla nich religii. Nikt i nigdy na pewno nie czytał w Internecie lub gazecie, że jakiś arabski szejch odwiedził Japonię. Spróbujcie sobie przypomnieć. W porządku, nie próbujcie, nie było takiego. A oto dlaczego:

1. Muzułmanin nigdy nie otrzyma w Japonii obywatelstwa. Japonia jest jedynym krajem, który nie przyznaje muzułmanom obywatelstwa. Bezwzględnie. Prawo jest prawem.
2. Muzułmanie nie mają prawa ciągle znajdować się na terytorium Japonii (prawa do pobytu stałego, tłumaczenie dosłowne)
3. Próba szerzenia islamu jest przestępstwem. Za to można iść do więzienia i to na długo.
4. W Japonii nie znajdziemy ani jednej szkoły, w której uczą arabskiego (co nie jest do końca prawdą, bowiem są japońscy profesorowie arabiści, więc muszą też być instytuty arabistyki na uniwersytetach).
5. Koran jest księga zakazaną. Nie można jej importować. Dostępna jest tylko „adaptowana” wersja po japońsku (jak rozumiem japońskie tłumaczenie).
6. Wypełnianie obrzędów jest dozwolone tylko w zamkniętych pomieszczeniach. W przypadku, jeśli rytuały zobaczą zwyczajni Japończycy, muzułmaninowi grozi więzienie.
7. Rozmowy po arabsku są surowo zabronione.
8. Japonia praktycznie nie posiada ani jednej ambasady w krajach arabskich.
9. Islam w Japonii wyznaje 0,12% Japończyków.
10. Muzułmanin przyjechawszy do pracy w Japonii ma prawo pracować TYLKO w firmach zagranicznych, tj. japońskie firmy nie przyjmują do pracy osób wyznających islam.
11. Wizy do Japonii przyznają muzułmanom bardzo rzadko. Nawet znamienici lekarze czy naukowcy wyznający islam nie mogą dostać wizy do Japonii.
12. W umowach pracowniczych często jest zaznaczone, że pracodawca ma prawo bez wyjaśnień zwolnić pracownika, jeśli dowie się o jego muzułmańskiej wierze.
13. Muzułmanom zakazuje się wynajmować domy w Japonii, nie mówiąc już o kupnie na własność.
14. Tłumaczeniem technicznej dokumentacji z japońskiego dla arabskich klientów zajmują się NIEjapońskie firmy.
15. Wobec muzułmanów odnoszą się jak wobec wyrzutków. Jeśli ktoś w okolicy jest muzułmaninem, wobec niego całe otoczenie będzie odnosić się jak wobec przestępcy.
16. O otwarciu muzułmańskich szkół nawet nie może być mowy.
17. Japonia nie akceptuje praw szariatu.
18. Japonka będąca w związku z muzułmaninem, zostaje uznana za winną i staje się wyrzutkiem społeczeństwa.

Zagadka na prima aprilis

Mamy dla Państwa nietypową zagadkę – które z czterech informacji są typowo primaaprilisowym żartem, a które ponurą rzeczywistością dnia codziennego w XXI wieku?

A. „New York Times” (27. 03. 2013): „Władze Światowej Federacji Łyżwiarstwa Figurowego na swoim posiedzeniu odbytym wczoraj w Paryżu podjęły decyzję o zwróceniu się do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego z wnioskiem o uzupełnienie programu najbliższych zimowych igrzysk olimpijskich o występy jednopłciowych par tanecznych i par sportowych występujących w olimpijskim konkursie jazdy figurowej na lodzie. Władze Federacji w swoim oświadczeniu podkreślają, że w ten sposób wychodzą naprzeciw postulatom zgłaszanym ostatnio m. in. przez World Wide Gay Rights Forum, które wskazywały na jawną dyskryminację poprzez uniemożliwienie startu par łyżwiarzy, którzy mają odmienną orientację seksualną”.

B. Według podawanych przez polskie media informacji, prominentni przedstawiciele partii rządzącej w Polsce zapewniają, że problem niedożywienia polskich dzieci bierze się z braku „ugruntowanej w Polsce kultury spożywania śniadań” oraz niedostatecznego wykorzystania zalegających w kraju zasobów szczawiu oraz śliwek – mirabelek.

Ministerstwo Finansów poinformuje o zadłużeniu

Ministerstwo Finansów ma dzisiaj przedstawić dane o zadłużeniu sektora finansów publicznych za 2012 rok.

Według szacunków Komisji Europejskiej będzie to ok. 886,4 mld zł, czyli 55,8 proc. PKB. W przeliczeniu na jednego mieszkańca to 23 tys. zł, ale na jedną osobę pracującą ta kwota wzrasta już do ok. 56 tys. zł – informuje „Rzeczpospolita”.

Inaczej mówiąc, by spłacić dług, który państwo zaciąga w naszym imieniu, trzeba by oddać ok. 16 średnich miesięcznych zarobków.

Dla porównania: na pokrycie długów swego kraju pracujący Grek musiałby przeznaczyć zarobki z ponad 4 lat.

MM, PAP
http://naszdziennik.pl/

Znaczy się – Polacy są bogatsi, niż Grecy. I dobrze im tak, sami chcieli do Jewropy.
Admin

Podatek od rowerów? Jeszcze (chyba) nie… odpukać.

Szanowni Państwo,

Informacja o planowanym opodatkowaniu posiadaczy rowerów jest nie do końca prawdziwa. Minister Boni jeszcze nie wpadł na ten pomysł, co nie znaczy, że w przyszłości nie wpadnie. Wówczas primaaprilisowy dowcip może okazać się proroctwem.

Nie ma się co wstydzić, że się Państwo dali nabrać – gajowy też by się nabrał, albowiem w Judeopolonii nie ma chyba takiego kretyństwa albo draństwa, żeby go ktoś nie zrealizował w majestacie prawa stanowionego.

Natomiast w zasadzie wszystko inne jest prawdą, zwłaszcza zaś o opodatkowaniu. Istnieje już precedens, dokładnie opisany tu:
https://marucha.wordpress.com/2013/03/03/odbiora-ci-dziecko-bo-za-malo-zarabiasz-zaplacisz-podatek-od-wzbogacenia/

Pozwolimy sobie zacytować:

„Unsere Mütter, unsere Väter“ nie był pierwszy

Wrzawa wokół ostatniego niemieckiego filmu wojennego „Unsere Mütter, unsere Väter“ – Nasze matki, nasi ojcowie, (ZDF, 2013) nie dziwi, pisaliśmy o tym filmie w poprzednim numerze MP (artykuł Michała Soski). Obserwując jednak niemiecki film historyczny od ponad 20 lat, nie widzę w nim tendencji, które byłyby nieobecne wcześniej.

Das Boot

„Unsere Mütter, unsere Väter“ nie jest czymś nowym, nie jest nowym spojrzeniem na historię Niemców podczas II wojny światowej. Jedyne co jest nowe – to pokazanie Armii Krajowej, która nie była obecna w poprzednich wielkich produkcjach. Jeśli jednak chodzi o obraz wojny w tych filmach, to jest on mniej więcej taki sam od wielu lat.

Jaki to obraz? Zacznijmy od klasyka – „Das Boot“ Wolfganga Petersena z 1981 roku. To pierwszy nakręcony na taką skalę i z takim rozmachem. Przypomnijmy, film opowiada dzieje okrętu podwodnego U-96, który wymyka się angielskiej flocie, by po przybyciu do portu w Breście ulec zagładzie w wyniki nalotu samolotów angielskich. Wydźwięk filmu jest jasny – niemieccy marynarze to dzielni ludzie, traktujący swój fach poważnie. Zdecydowana większość z nich to wrogowie Adolfa Hitlera, łącznie z oficerami. Kapitan U-96 pozwala np. na słuchanie przez marynarzy angielskich piosenek i pijaństwo. Na okręcie panuja raczej familiarne stosunki a nie Ordnung a la III Rzesza. Na pokładzie znajduje się jeden (słownie jeden) marynarz oddany ideologii NSDAP. Jest on przedmiotem nieustannych szykan i żartów ze strony reszty załogi, która nie kryje swojego wrogiego stosunku do wodza III Rzeszy.

Werwolf na Ziemiach Odzyskanych – wielka mistyfikacja

Werwolf, tajemnicza nazistowska organizacja, obrosła przez lata w mit. Jej członkowie działali głównie na terenie Niemiec, będących pod okupacją zachodnich aliantów. Dążyli do tego, by terrorem i dywersją, wprowadzić zamieszanie w strefach okupacyjnych.

W Polsce grupy dywersantów, które nazywano szumnie Werwolfem działały samodzielnie z mniejszym rozmachem, głównie na Pomorzu Zachodnim, Pomorzu i Śląsku. Niemieckie podziemie uaktywniło się po wkroczeniu na te tereny wojsk radzieckich w 1945r.

Co wiadomo o działalności Werwolfu na obszarze Ziem Zachodnich? Otóż żaden Werwolf nie istniał – wszystko to było propagandową nagonką, zorganizowaną przy wydatnym udziale UB. Miała ona na celu zatuszowanie działalności maruderów sowieckich i Wojska Polskiego, oraz żołnierzy Armii Czerwonej. Chciano ukryć rozboje bandytów i szabrowników.

Drugi, niezwykle istotny powód, to próba usprawiedliwienia rozpoczętych już w 1945 r. deportacji Niemców do ich odradzającej się po wojnie ojczyzny.

Jak na Ukrainie będą obchodzić rocznicę „wołyńskiej tragedii”

Poniżej informacja władz odwodowych Wołynia (ukraińska administracja państwowa) na temat obchodów 70. rocznicy ludobójstwa dokonanego przez OUN-UPA. Jak z niej wynika na Wołyniu ginęli wyłącznie Ukraińcy:

„Wykonując polecenia Prezydenta oraz Premiera Ukrainy, przewodniczący Obwodowej Państwowej Administracji Borys Klimczuk podpisał swoje dyrektywy w celu zabezpieczenia organizacji i przeprowadzenia w 2013 r., w tym z udziałem społeczności ukraińskiej za granicą, uroczystości związanych z obchodami 70. rocznicy Wołyńskiej Tragedii. Dokument zawiera zatwierdzony skład grupy roboczej i zaplanowane uroczystości w związku z obchodzoną 70 rocznicą Tragedii Wołyńskiej – poinformował Borys Klimczuk na naradzie operacyjnej.

W szczególności, 19 kwietnia 2013 r. w dawnej wsi Krasny Sad w rejonie Horochowskim odbędzie się uroczystość upamiętnienia 104 Ukraińców (w pobliżu istniejącego pomnika), który zginęli tego dnia w 1943 roku w czasie zbrojnego konfliktu polsko-ukraińskiego. W czerwcu podobna uroczystość odbędzie się się we wsi Ohnówka w rejonie Włodzimierz-Wołyński. Tam zaplanowano odsłonięcie pomnik 120 Ukraińców zabitych w czasie w czasie zbrojnego konfliktu polsko-ukraińskiego.

W dniach 19-20 czerwca na Wschodnioeuropejskim Uniwersytecie Narodowym im. Łesi Ukrainki odbędzie się wszechukraińska konferencja naukowa „Wydarzenia Wołyńskie: poprzez porozumienie – ku przyszłości”. W tym samym miesiącu w memorialnym kompleksie „Wieczna Sława” w Łucku zostanie odsłonięta stela z wykazem nazw zniszczonych ukraińskich wsi w latach 1942-1945 w Polsce (obok istniejącego znaku pamięci poświęconego Chełmszczanom-ofiarom polskich formacji zbrojnych oraz deportowanych ze swoich etnicznych ziem w Polsce).

Teoria pustego limbusa

Czy nauka o otchłani zostanie skazana na zapomnienie?

Od autora: 20 kwietnia 2007 r. źródła watykańskie podały informację o toczących się dyskusjach na temat nauki o otchłani (limbus), określając ją przy tej okazji jako «zbyt restrykcyjną wizję zbawienia». Napisany jeszcze w ubiegłym roku artykuł wyjaśnia, że postulowane przez modernistów zmiany stanowią odejście od tradycyjnej doktryny katolickiej.

30 listopada 2005 roku światowa prasa podała, że Watykan wydaje się przygotowywać do rezygnacji z nauczania o otchłani. Kwestią tą zajmuje się obecnie trzydziestoosobowa komisja teologiczna pod kierownictwem abpa Wilhelma Levady, nowo mianowanego prefekta Kongregacji Nauki Wiary.

Z dobrze poinformowanych źródeł dowiedzieliśmy się, że starożytna katolicka nauka o otchłani zostanie w istotny sposób zmieniona albo wręcz porzucona w całości. Oczywiście zmiana ta będzie fikcją, gdyż nikt, nawet posiadający najwyższą władzę w Kościele, nie ma mocy zmieniać czy też anulować obiektywnej prawdy wiary.

W konstytucji apostolskiej Auctorem fidei Pius VI potępił negowanie nauki o otchłani jako „błędne, lekkomyślne i gorszące dla katolickich szkół”.