„Suki noszą się jak damy”. O „autorytetach” niemoralnych.

– Media stały się dziś propagatorami wszechogarniającego kiczu, a bohaterami tego kiczu stają się lansowane „autorytety” w osobach kucharzy, krawców, fryzjerów i komediantów. Różnorakie dziwadła, zwane dziś celebrytami, stają się wzorcami zachowań – zauważa Marian Piłka.

Chyba zawsze narzekano na upadek autorytetów. Zwłaszcza starsze pokolenie regularnie narzeka na młodzież poszukującą własnych sposobów wyrazu. Pomimo tych narzekań, w każdym społeczeństwie zawsze funkcjonują autorytety, które są wzorcami zachowań społecznych i moralnych. Istnienie tych wzorców jest konieczne do normalnego funkcjonowania każdego społeczeństwa, służą one bowiem przede wszystkim socjalizacji i wychowaniu młodego pokolenia.

Ale znaczenie autorytetów społecznych i moralnych daleko wykracza poza zakres socjalizacji młodego pokolenia. Wzorce i modele społeczne kształtują bowiem społeczne ideały będące punktem odniesienia w życiu różnorakich wspólnot, ze wspólnotą narodową na czele. Wzorce osobowe konkretyzują sens istnienia wspólnoty. Ale nie tylko naród potrzebuje wzorców zachowań patriotycznych i bohaterów, którzy uosabiają w szczególnym i najwyższym wymiarze służbę i poświęcenie się dla Ojczyzny.

Właściwie każda dziedzina życia ma swoje autorytety i modele zachowań. Dlatego mówimy o autorytetach naukowych, zawodowych, artystycznych, moralnych, duchowych i innych. W autorytetach bowiem widzimy osoby, które w najwyższym stopniu realizują wartości właściwe dla danego rodzaju wspólnoty. Autorytety poprzez swoją postawę stają się punktem odniesienia w swoich wspólnotach, niejako podświadomie wzbudzają chęć ich naśladowania i im dorównania, bowiem pokazują, że wielkie osiągnięcia i czyny, często heroiczne, są w zasięgu możliwości każdego z nas. Jednocześnie wzorce te zawierają także swego rodzaju „ideały negatywne”, będące ich zaprzeczeniem i ostrzeżeniem przed ich tolerowaniem.

Modernista Jorge Bergoglio zbezcześcił imię św. Franciszka z Asyżu (1)

Artykuł jest napisany przez sedewakantystę. Trzeba dobrze zacisnąć zęby, aby jednak uznać Jorge za legalnego papieża – dopust Boży zesłany na nas za nasze grzechy; dopust który musimy ścierpieć dla dobra Kościoła.
Admin

Drodzy Wierni!

Wysłuchaliście Ewangelii, która przytacza nam jedną z najbardziej bezkompromisowych rozmów Pana naszego Jezusa Chrystusa z faryzeuszami, z Jego zagorzałymi wrogami, Żydami, synagogą szatana; tymi Żydami, którzy wypaczyli proroctwa Pisma Świętego, czyniąc z Mesjasza ziemskiego króla.

Pan Jezus nie ugiął się przed ich żądaniami i za to, a zwłaszcza za to, że głosił iż jest Bogiem, skazali Go na śmierć.

Pan Papież Jorge z koszulką klubu piłkarniczego z San Lorenzo. Niedługo ujrzymy go zapewne w reklamach majtek.

Dyskusje z faryzeuszami będą coraz to trudniejsze, w miarę jak zbliżamy się do Wielkiego Tygodnia, co można zauważyć w tekstach liturgicznych najbliższych dni. Spory będą narastać aż osiągną apogeum w dramacie Męki Pańskiej. Nasz Pan przemawia do faryzeuszów w sposób jasny i kategoryczny. Powie im: Jesteście kłamcami, żyjecie w kłamstwie, a przy innej okazji: Wy macie diabła za ojca. Tymczasem dzisiejsza Ewangelia kończy się publicznym ogłoszeniem przez Naszego Pana Jego Bóstwa: Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: pierwej niż Abraham się stał, jam jest.

Inwigilacja 2.0. Służby zaglądały w nasze dane 1,8 mln razy!

Policja, służby specjalne, sądy i prokuratury w ostatnim roku masowo wnioskowały do firm telekomunikacyjnych po informacje o abonentach. Wprawdzie według informacji zebranych przez Urząd Komunikacji Elektronicznej to o ponad 111 tys. mniej niż przed rokiem, ale organizacje pozarządowe zajmujące się ochroną praw człowieka w to nie wierzą.

Nie mamy żadnej wiedzy o tym, jak wygląda metodologia zbierania informacji. Sama policja i służby – bez sądów i prokuratur – zapytane rzez nas o to samo, przyznają się łącznie do złożenia ponad 1,9 mln zapytań w 2011 roku i 2,13 mln w 2012 roku – wyjaśnia Katarzyna Szymielewicz z Fundacji Panoptykon.

Dane retencyjne – dotyczące połączeń telefonicznych, SMS, maili, połączeń z internetem – a konkretnie nadużywanie przez służby i wymiar sprawiedliwości prawa wglądu w nie, wywołują ogromne kontrowersje już od kilku lat. Choć liczba przestępstw prawie się nie zmienia, to liczba wniosków o nasze bilingi z roku na rok rosła. W 2011 roku sama tylko policja występowała o billingi Polaków 2 mln razy, czyli o 700 tys. więcej niż rok wcześniej.

Proletaryzm

“Kapitalizm” to nieadekwatne słowo, i bardzo by się przydało zastąpić je jakimś innym. Ta nazwa spowodowała prawie tyle samo zamętu w świecie ideowym, co w świecie materialnym. Sugeruje ona, że kapitalizm ma coś wspólnego z kapitałem. Inaczej mówiąc, jako nazwa dla systemu jest to słowo całkowicie bezużyteczne, bo każdy system ekonomiczny, każde w ogóle ekonomiczne przedsięwzięcie opiera się na takim czy innym kapitale. W tym znaczeniu, komunizm jest kapitalizmem, feudalizm jest kapitalizmem, i nawet człowiek, który własnymi rękami buduje chatę na samotnej wyspie też reprezentuje kapitalizm, bo musi tę chatę budować z konkretnych materiałów.

“The Road to Serfdom WIP” [Droga do niewolnictwa w realizacji] – Patrick Anthony Pierson

W rzeczywistości więc używamy słowa “kapitalizm” mając na myśli system, w którym istnieje nie tyle kapitał, co kapitaliści. Ale nawet to nie jest żadnym wyróżnikiem, chyba że w sensie kapitalistów jako klasy uprzywilejowanej. Można równie zasadnie nazywać kapitalistą drobnego sklepikarza, jak wielkiego fabrykanta. Można też wyobrazić sobie system, gdzie kapitalistów będą miliony. Gdybyśmy podzielili całą ziemię w kraju na absolutnie równe, niewielkie spłachetki, to właścicieli tych spłachetków dałoby się bez trudu nazwać kapitalistami.