Kim naprawdę był Aleksander Litwinienko?

No jak to, kim był? Ofiarą zbrodniczej dyktatury Putina, co wie każdy polski patridyota. – admin.

Dokładnie nie wiadomo od jakiego momentu rozpoczyna się ta sprawa,  ja rozpocznę jej narrację od 19 V 1989 r.

Jest 19 maja 1989 r, lud polski w radosnej gorączce przygotowuje się do „wolnych wyborów”, gdyż – jak mniema – wespół z Janem Pawłem II, Wałęsą i Michnikiem obalił komunę, a w tym samym czasie na moskiewskich Łużnikach trwa miting w obronie okupowanej Palestyny.

.
Uczestnicy mitingu zbierają podpisy pod listem potępiającym syjonizm i rozmawiają z dziennikarzem programu „Взгляд” (Wzgljad ). Mówią o zagrożeniach, jakie niesie ze sobą coraz silniejsza w świecie pozycja syjonistów, stanowczo odcinając się od antysemityzmu.Dziennikarz cytuje słowa Margaret Thatcher, która zapytana o antysemityzm w Anglii odpowiedziała, że Anglicy nie mają problemu z antysemityzmem, ponieważ nie czują się gorsi od żydów. Margaret Thatcher – ripostuje jeden z uczestników – nie robi ani jednego kroku bez konsultacji z Rotszyldem. Thatcher jest tylko marionetką w rękach Rotszylda.

Protestujący zaniepokojeni są faktem że cała światowa prasa kontrolowana jest przez syjonistów. Jeszcze bardziej niepokoi ich to, że tendencja ta utrwala się również w ZSRR: twierdzą, że już wszystkie mass media są pod kontrolą „agentów syjonizmu”. Wszystkie,  poza programem „Взгляд” (Wzgljad ), dlatego proszą dziennikarza o to, aby umożliwił im uczestnictwo w studyjnej części programu, aby dał im szansę na to by mogli wyartykułować swoje obawy i poinformować szersze audytorium o poważnych zagrożeniach jakie niesie ze sobą zadomowiony ostatnimi czasy w ZSRR syjonizm.

Władysław Listiew

Telewizyjny program „Взгляд” (Wzgljad ) jest od końca lat 70-tych najpopularniejszym programem telewizyjnym. Jego autor i prowadzący Władysław Listjew cieszy się wielkim społecznym uznaniem i zaufaniem z powodu niezależności poglądów i odwagi z jaką je głosi.

Przychodzą nowe czasy a wraz nimi wszystkie te zjawiska które dobrze znamy z własnego, polskiego podwórka. Bajeczne fortuny „oligarchów” powstają z dnia na dzień, kradnie się juz nie pojedyńcze przedsiębiorstwa, ale całe gałęzie przemysłu, zawłaszcza całe obwody z ich bogactwami.

Jednym z najsłynniejszych „oligarchów” jest Borys Bierezowski, który w krótkim czasie zgromadził niewyobrażalny majątek. Lista zawłaszczonych przez niego dóbr jest bardzo długa, ale Bierezowski najwidoczniej wyznaje zasadę, że pieniądze to nie wszystko, dlatego żywo zainteresowany jest władzą. Narzędziem mającym służyć do realizacji tego celu jest wykupienie prywatyzowanej telewizji publicznej. Bierezowski z pogwałceniem wszelkich norm prawa staje się właścicielem „Kanału Pierwszego”. Dyrektorem Kanału Pierwszego dalej pozostaje Władysław Listjew.

Bierezowski chętnie widziałby na tym stanowisku kogoś innego, ale musi sie liczyć z tym, że Listjew to postać kultowa, a pamięć o wydarzeniach października 1993 jest jeszcze zbyt świeża i bolesna.

Konflikt między Listjewem a Bierezowskim rozpoczyna się od pierwszych chwil „wspólpracy”. Listjew to naprawdę niezależny dziennikarz i nie godzi się na bezceremonialne ingerencje Bierezowskiego. Eskalacja konfliktu i związane z tym napięcie narasta z miesiąca na miesiąc.

Aleksandr Litwinienko

1 marca 1995 r Władysław Listjew zostaje zastrzelony przed swoim domem. Zeznania licznych świadków kierują milicję wprost do jednego z należących do Bierezowskiego biurowców. Milicjanci chcą dokonać przeszukania, ale nie dopuszcza do tego szef ochrony Bierezowskiego, Aleksander Litwinienko.

To, że Aleksander Litwinienko był szefem ochrony Bierezowskiego to, broń Boże, nie plotka czy domniemanie – piszą o tym nawet w głupiej wikipedii. Oto cytat:

Обыскивать здание Березовский запретил. Он потребовал объяснений, и его охрана (в том числе сотрудник ФСК, Александр Литвиненко) не пропускала милиционеров

a o związkach nazwisk Litwinienko i Bierezowski można bardzo dużo i długo czytać:
http://www.google.pl/search...

Do przeszukania nie doszło, choć negocjacje milicji z Bierezowskim i Litwinienko trwały od pólnocy do godziny trzeciej nad ranem.

Rosjanie są w szoku, dobrze wiedzą kto i na czyje zlecenie zastrzelił Listjewa. Zostaje ogłoszona żałoba narodowa, a pogrzeb Listjewa staje się wprost manifestacją polityczną. Prócz moskwiczan, Listjewa żegnają dziesiątki tysiecy ludzi przybyłych z całej Rosji.

.
W 1996 w czasopiśmie Forbes ukazał się artykuł Pawła Chlebnikowa (Paul Klebnikov) pod tytułem „Ojciec chrzestny Kremla”. Artykuł poświęcony był „działalności” Bierezowskiego i chyba nie bardzo się spodobał tak Litwinience, jak i Bierezowskiemu. Chlebnikow został zastrzelony

Kiedy w 2001 Bierezowski uznał, że jakoś mu nie służy nowy rosyjski klimat a wspólpraca z nowym prezydentem Putinem nie układa się najlepiej, wyjechał do Anglii. Wkrótce za swym pryncypałem do Anglii udał się równiez Aleksander Litwinienko.

Ktokolwiek by nie zabił Litwinienki – a zważywszy na zakres jego działalności (handel bronią, materiałami rozszczepialnymi) mógł mieć wielu wrogów- nalezy pamiętać, że Aleksander Litwinienko to cyniczny morderca, po stokroć zasługujący na śmierć.

Należy też mieć na względzie, że informacje o rzekomym wysadzaniu mieszkalnych budynków na rozkaz Putina ,pochodzą właśnie od Aleksandra Litwinienki.

Autor: pszek
Za https://prawda2.info/