Zbrodnia ludobójstwa

16 czerwca 1944 roku. Pododdział ukraiński UPA zatrzymał w środku pola pociąg osobowy jadący z Bełżca do Rawy Ruskiej. Wydarzyło się to niedaleko wsi Zatyle. Składający się jedynie z lokomotywy i jednego wagonu transport zatrzymał się od razu po wybiegnięciu z lasu kilku przebranych w mundury niemieckie mężczyzn. Weszli do pociągu, wylegitymowali pasażerów i oddzielili Polaków od Ukraińców. Tych pierwszych wyprowadzono, ustawiono w rzędzie i rozstrzelano.

Prawdopodobnym sprawcą zbrodni była sotnia Ukraińskiej Powstańczej Armii Dmytra Karpenki „Jastruba”. Współpracował z nim prowadzący skład ukraiński maszynista. Była to bardzo dobrze przygotowana egzekucja na blisko 70 niewinnych Polakach. Z czego prawie połowę stanowiły kobiety i dzieci. Po „sprawie” pociąg ruszył w dalszą drogę.

Nacjonaliści ukraińscy wsławili się wyjątkowym bestialstwem. Najodważniejsi byli wobec bezbronnych cywilów i duchownych. Zabili ojca Ludwika Włodarczyka z Okop. Księdzu Stanisławowi Dobrzańskiemu obcięli głowę; wraz z nim zginęło 967 parafian z Ostrówki. Potem całą wieś spalono i zrównano z ziemią, a na jej miejscu powstały pola uprawne. W Korytnicy Ukraińcy przepiłowali w poprzek ciało ks. Karola Barana. I tak można wyliczać w nieskończoność. Dla Niemców zapuścili się aż do Warszawy, by zarzynać jej mieszkańców w trakcie Powstania Warszawskiego. Czy z hitlerowcami, czy z komunistami – byle tylko zabijać Polaków. I nieprawdą jest, że rzeź wołyńska to rewanż Ukraińców za politykę II RP. W XX w. pierwsze takie mordy Ukraińcy przeprowadzili już wiosną 1919 r. w Złoczowie.

Dziś, dopiero 24 lata po powstaniu III RP, jest szansa, by państwo polskie oddało cześć i honor tym, którzy niewinnie ginęli z rąk Ukraińców. Wkrótce w Sejmie ma być głosowana uchwała oddająca hołd ofiarom, wyrażająca uznanie żołnierzom AK, Batalionom Chłopskim walczącym w obronie polskiej ludności cywilnej, będąca wyrazem wdzięczności dla tych Ukraińców, którzy – narażając życie – bronili Polaków, wyrazem szacunku dla rodzin i różnych organizacji walczących przez lata o prawo do prawdy o zbrodni wołyńskiej oraz podziękowaniem dla tych Ukraińców, którzy obecnie pomagają w dokumentowaniu zbrodni i uczczeniu ofiar. Wreszcie! Ale i tu jest spór o to, jak nazwać to, co się tam wydarzyło.

Zgodnie z kwalifikacją tej zbrodni przez Główną Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu IPN było to ludobójstwo. Ale dyskusja toczy się obecnie w sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu. Niech za komentarz do tej dyskusji posłuży oficjalne, sejmowe sprawozdanie z posiedzenia komisji:

„Podsekretarz stanu w MSZ Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz oraz sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Andrzej Kunert, uznając suwerenność decyzji posłów co do ostatecznej treści uchwały, zwrócili uwagę, że ustanowienie Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Wołyńskiej – Męczeństwa Kresowian i użycie słowa ’ludobójstwo’ zostaną przyjęte źle i nie będą służyły procesowi pojednania i układania dobrych stosunków polsko-ukraińskich”.

Czy płacząca matka trzymająca w objęciach swoje drżące dziecko tuż przed morderczym strzałem może być przehandlowana za dobre samopoczucie Ukraińców?

Proszę zwrócić uwagę na sformułowanie „źle przyjęte”. Od Niemców domagaliśmy się odszkodowań (nie za wszystko, ale jednak), a słowo „ludobójstwo” jest niekulturalne. Co jest z tym Wschodem nie tak, że tak wiele pretensji kierowanych w tym kierunku uważanych jest za „źle przyjęte”?

I jeszcze w nawiązaniu do niemieckiego serialu, którego bohaterami są polscy „antysemici”. Cytując za „Atlas of Holocaust” Martina Gilberta: „Między majem a grudniem 1942 zamordowano ponad 140 tys. wołyńskich Żydów. Ci, którzy znaleźli schronienie w polskich domach, zginęli razem ze swoimi polskimi opiekunami”.

Filip Frąckowiak
Autor jest dyrektorem Izby Pamięci płk. Ryszarda Kuklińskiego.
http://naszdziennik.pl

Autor rżnie głupa: ” Co jest z tym Wschodem nie tak, że tak wiele pretensji kierowanych w tym kierunku uważanych jest za „źle przyjęte”?”.
Z jakim znowu „Wschodem”, k… mać?
Każdy palant może jechać po Rosji czy Białorusi, jak po łysej kobyle, nie martwiąc się, że pretensje czy najzwyklejsze przypierdalanie się, zostanie „źle przyjęte”.
Nie o żaden „Wschód” chodzi, ale o UKRAINĘ ZACHODNIA, siedlisko jeszcze przedwojennego komunizmu, połączoną licznymi więzami rodzinnymi z dzisiejszą klasą żydoliberałów.
A poza tym dlaczego Żydów miało by obchodzić i wzruszać ludobójstwo na Polakach, skoro to właśnie oni mają monopol na holokaust i cierpienia, a mordowanie Polaków jest im na rękę?

A teraz przykład typowego przypierdalania się do Rosji, zaczerpnięty ze strony:
http://naszdziennik.pl/wp/36097,trucicielom-niet.html
Chodzi o podjęcie kroków, mających na celu ochronę unikalnego jeziora Bajkał.

Trucicielom niet!
Hipolit Wzdręga

Niektórzy myślą sobie, że za naszą wschodnią granicą to nikt o nic nie dba, a tym bardziej o ekologię. Tymczasem były prezydent, a obecny premier Dmitrij Miedwiediew wziął się ostro do roboty, żeby ratować przed ściekami jezioro Bajkał. Już zapowiedział, że nadbajkalski zakład celulozowo-papierniczy zostanie zamknięty. I decyzja jest nieodwołalna!

Zakłady wcześniej były już czasowo zamykane, ale wtedy – mimo protestów ekologów – nakazał im pracować sam Władimir Putin. Kombinat należy w 49 proc. do skarbu państwa, a w 51 proc. do prywatnych właścicieli. Może w tych 51 proc. kryje się klucz do zamknięcia zakładu? A może po prostu Miedwiediew bardzo dba o bajkalskie wzdręgi i inne stwory żyjące w tym jeziorze? Któż to wie. Świat jest pełen tajemnic.

Tych bredni skomentować się po prostu nie da. To jest choroba zwana popularnie „zajobus”.
Admin.