W odpowiedzi zróbmy film o Janie Dobraczyńskim!

Film „Nasze matki, nasi ojcowie” w reżyserii Philippa Kadelbacha jest kolejną produkcją niemieckiej kinematografii, która za cel, mniej więcej od połowy lat 80. ub. wieku, stawia sobie częściowe zdjęcie z narodu niemieckiego odium zbrodni popełnionych w czasie ostatniej wojny światowej. Niewątpliwą zaletą filmu jest jego świetna realizacja.

AK w filmie “Nasze matki, nasi ojcowie” przypomina bandę kryminalistów, a nie partyzantów.

Dobrze dobrani aktorzy i wartka akcja czynią film łatwym w odbiorze. Kinematografia niemiecka zdążyła nas zresztą już do tego przyzwyczaić. Dość wspomnieć klasyczną już pozycję kina wojennego pt.: „Okręt” („Das Boot”), czy jedną z ostatnich produkcji – „Upadek” („Der Untergang”).

Dyskusja nad filmem, która rozgorzała przed jego premierą w telewizji polskiej (TVP 1 emitowała trzy kolejne odcinki filmu w dniach 17-19. 06. br.), odżyła ostatnio na nowo. Pomimo protestów związanych z emisją filmu w telewizji publicznej, stwierdzić należy, iż dobrze się stało, że polski widz miał okazję go obejrzeć. Aby móc się na dany temat wypowiadać, trzeba go poznać. Prawda zdaje się oczywista, niestety nie dla wszystkich.

Duński minister zataił muzułmańskie podpalenia, „dla dobra ogółu”

Motto:
„Po co babcię denerwować, niech się babcia cieszy” (W. Młynarski)

Minister sprawiedliwości Królestwa Danii nakazał utrzymywać w tajemnicy informacje o dokonywanych przez muzułmanów podpaleniach, żeby „zwiększyć poczucie bezpieczeństwa” obywateli. Twierdzi, że robił to „dla dobra ogółu”.

Skandynawski dupek

Albertslund to zdominowane przez muzułmanów osiedle na przedmieściach Kopenhagi. W ostatnich miesiącach doszło tam do ponad 100 przypadków podpaleń. Wszystkie te przypadku policja starała się zataić przed mieszkańcami.

Minister sprawiedliwości, Morten Bødskov odpowiadając na pytania członków komisji parlamentarnej, stwierdził, że służby postąpiły tak w trosce o bezpieczeństwo mieszkańców – donosi serwis euroislam.pl.

Przez ostatnie pół roku wszystkie przypadki podpaleń dokonanych przez muzułmanów były usuwane z policyjnych raportów dobowych. Mają bowiem do nich dostęp obywatele. Bødskov wyjaśnił, że celem sporządzania raportów jest wzmacnianie poczucia bezpieczeństwa obywateli, a także zapobieganie przestępstwom dzięki zwiększeniu czujności obywateli. Dlatego właśnie, przez wzgląd na mieszkańców Albertslund, nie poinformowano ich o 100 ze 150 przypadków podpaleń, do których tam doszło.

Zaledwie wczoraj informowaliśmy o absurdalnych działaniach lewicowych polityków w USA, którzy zażądali cenzurowania listów gończych by… nie obrażać muzułmanów.

Źródło: euroislam.pl
kra
http://www.pch24.pl/

Frgmenty uchwały Krajowego Prowidu Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) podjętej 22 czerwca 1990 r.

Wg. książki Wiktora Poliszczuka „Gorzka prawda – zbrodniczość OUN-UPA”, Toronto 1995 – str. 372-379.

Uchwała zawiera 60 stron maszynopisu. Obejmuje różne sprawy współczesne, w tym stosunek OUN jako awangardy narodu ukraińskiego – do Polski i Polaków. Nakazuje szerzenie kultu Stepana Bandery i Romana Szuchewycza – „Czuprynki” oraz metropolity Andrzeja Szeptyckiego przez upamiętnianie w miastach i wsiach pomnikami, jak i nadawaniem ich imienia szkołom, ulicom i placom. W razie oporu lub sprzeciwu obecnej władzy stosować przymus fizyczny, „pozbywając się dużej ilości Moskali, którzy zaśmiecają nasza ziemię”. W razie ociągania się stosować nawet „metoda, wypróbowaną przez UPA na Polakach. OUN wykorzystuje jako awangarda narodu wszystkie partie.

Zgodnie z wcześniejszymi postanowieniami Krajowego Prowidu każda ukraińska rodzina w diasporze wpłaca po 1.000 dol. USA na fundusz „Wyzwolenia Ukrainy”. Przegranie przez „Ruch” wyborów na Ukrainie uważane jest za śmierć ukrainizmu nad Dnieprem.

Sprawy polskie:

1. Na Ukrainie, ze szczególnym uwzględnieniem terenów Ukrainy Zachodniej;
2. W diasporze;
3. W Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem Ukrainy Zacurzońskiej. [Także pisanej „Zakierzońskiej” – admin]