Afgańska pułapka

Uroczystości Święta Wojska Polskiego stały się okazją do autoprezentacji polityków z PO, a głównym wodzirejem był tym razem prezydent Komorowski, który, z doskonale udawaną troską o przyszłość Polski, ogłosił zakończenie wysyłania polskich żołnierzy na krańce świata oraz zapowiedział, że nasz kraj będzie od tej pory uczestniczył w misjach zagranicznych „na miarę naszych potrzeb i możliwości”.

Marines w Afganistanie

Chciałoby się rzec, że nareszcie zmądrzeli, ale nic z tych rzeczy, ponieważ oficjalne ogłoszenie zakończenia afgańskiej ekspedycji jest jedynie desperacką próbą podreperowania spadających notowań ich partii. Służyć ma także uspokojeniu nastrojów społecznych, bowiem większość Polaków przeciwna jest dalszej obecności naszych wojsk w Afganistanie, a o zakończeniu tej misji i tak zdecydowali za nas Amerykanie.

W sprawie naszego zaangażowania militarnego w różne lokalne wojny, jak dotąd, wszyscy rządzący politycy byli wyjątkowo zgodni, bez względu na to do jakiej partii należeli.

Kolaboranci żydowscy w czasie II Wojny Światowej (8)

Poprzednie odcinki:
http://sol.myslpolska.pl/2013/06/kolaboranci-zydowscy-w-czasie-ii-wojny-swiatowej-1/
http://sol.myslpolska.pl/2013/07/kolaboranci-zydowscy-w-czasie-ii-wojny-swiatowej-2/
http://sol.myslpolska.pl/2013/08/kolaboranci-zydowscy-w-czasie-ii-wojny-swiatowej-3/
http://sol.myslpolska.pl/2013/08/kolaboranci-zydowscy-w-czasie-ii-wojny-swiatowej-4/
http://sol.myslpolska.pl/2013/09/kolaboranci-zydowscy-w-czasie-ii-wojny-swiatowej-5/
http://sol.myslpolska.pl/2013/09/kolaboranci-zydowscy-w-czasie-ii-wojny-swiatowej-6/
http://sol.myslpolska.pl/2013/09/kolaboranci-zydowscy-w-czasie-ii-wojny-swiatowej-7/

Temat kolaboracji żydowskiej był także omijany podczas jednego z największych procesów zbrodniarza niemieckiego Adolfa Eichmanna. Pominął świadków mogących zeznawać w tej kwestii oskarżyciel, prokurator Hausner, nie wspomniał o tym problemie dr Servatius, obrońca Eichmanna. Mimo to zdarzył się przypadek gdy temat ten został w trakcie tego procesu ujawniony.

Przytoczę fragment jednego zeznania przed Trybunałem w Jerozolimie:

„Jedynym świadkiem, zajmującym ważne miejsce w jednym z Judenratów, był Pinchas Freudiger, niegdysiejszy baron Philip von Freudiger, pochodzący z Budapesztu. W trakcie zeznań doszło do jedynego poważnego incydentu na Sali sądowej: publiczność zaczęła krzyczeć na świadka po węgiersku i żydowsku, a sąd musiał ogłosić przerwę. Freudiger-ortodoksyjny Żyd zachowujący się z dużym dostojeństwem – był wstrząśnięty: [odpowiedział – przyp. aut.] „Są tu ludzie, którzy mówią, że nie kazano im uciekać. Przecież 50% tych, którzy uciekli, zostało schwytanych i zamordowanych” – podczas, gdy ten sam los spotkał 99%, tych którzy nie uciekli [stwierdzenie H. Arendt – przyp. aut.]. „Dokąd mieli uciekać?” – ale on sam uciekł do Rumunii, bo był bogaty i pomógł mu Wisliceny” (H.Arendt; Eichmann w Jerozolimie, Kraków 1987, str.159).

Rocznica śmierci Fryderyka Chopina

17 października 1849 – zmarł Fryderyk Chopin, najwybitniejszy polski kompozytor i pianista (ur. 1810).

Był synem polskiej szlachcianki i pochodzącego z Lotaryngii nauczyciela języka francuskiego. Młody Fryderyk uczył się muzyki u Wojciecha Żywnego, a potem Józefa Elsnera. W 1830 r. wyjechał za granicę.

Po klęsce powstania listopadowego postanowił nie wracać do kraju. Resztę życia spędził na emigracji, głównie we Francji, gdzie koncertował, komponował i zadawał szyku na salonach.

Pod koniec życia zmagał się ze śmiertelną chorobą. Zmarł w Paryżu. Przed śmiercią, nieliczący się z nakazami wiary kompozytor, nawrócił się, przyjął wiatyk oraz ostatnie namaszczenie.
.

.
Za http://www.pch24.pl

 

Moja głodówka o Komunię św. na klęcząco

Przesłane przez czytelnika

Pragnę napisać oświadczenie w sprawie mojego protestu i ścisłego postu o samej wodzie, podjętych przeciwko odmownej decyzji, co do zbudowania krótkich balasek i umożliwienia wiernym naszego kościoła Św. Maksymiliana, przyjmowania Komunii Św. w postawie klęczącej, tym, którzy tego pragną.

Dziękuję Bogu za odwagę podjęcia tego kroku i próbę obudzenia naszej świadomości wiary, mając wielką nadzieję, że ta mała ofiara, da w Bogu wiadomym czasie zdrowe owoce i pewność, że nie zostanie zmarnowana.

Wszystkim dziękuję za ich modlitwę i wszelkie wsparcie. Bóg zapłać.

Mój protest, modlitwę i post rozpocząłem dnia 15.09.2013.

Sędzia Sądu Najwyższego: diabeł istnieje, kto twierdzi inaczej jest oderwany od rzeczywistości

Sędzia Sądu Najwyższego USA, Antonin Scalia trafił na czołówki gazet amerykańskich, po tym, jak oświadczył, że diabeł jest realnym bytem, który działa podstępnie w dzisiejszym świecie.

Sędzia Sądu Najwyższego Antonin Scalia

Sędzia Scalia nie poprzestał na tym stwierdzeniu. Powiedział także, że w całej historii zdecydowana większość nadzwyczaj inteligentnych ludzi zdawała sobie sprawę z prawdziwej obecności szatana, a obecnie tzw. ludzie ze świecznika są oderwani od rzeczywistości, twierdząc, że diabła nie ma. Na tym właśnie polega jego podstęp.

Scalia udzielił obszernego wywiadu Jennifer Senior z „The New York Magazine”. Kobieta pytała między innymi: – Wierzy pan w niebo i piekło?. Scalia odparł: – Oczywiście, że tak.

Bóg dla wybranych

Zakończył się głośny proces sądowy, który trwał od 2009 roku. Malezyjski sąd uznał, że niemuzułmanie nie mają prawa na używanie słowa „Allah” odnośnie do swego Boga.

Atmosfera procesu i ciągnącego się od lat sporu była gorąca. Fundamentaliści islamscy wywierali cały czas potężną presję na podjęcie przez sąd „odpowiedniego wyroku”. W międzyczasie nie obyło się bez gwałtownych ataków na kościoły. Szczególnie w styczniu 2010 r., gdy fanatycy w odwecie spalili kilkanaście świątyń chrześcijańskich.

Zakaz używania przez chrześcijan słowa „Allah” na określenie Boga ukazuje w sposób wyraźny intencje malezyjskiego państwa islamskiego. Od lat chrześcijanie tego regionu zwracają się do Stwórcy w ten właśnie sposób. Wyrok sądu jest ważnym wskaźnikiem, ukazującym, w którym kierunku ewoluuje islam, nie tylko w Malezji.

Kto broni Polskę?

Nie miejmy złudzeń, w prasie amerykańskiej czy niemieckiej, bo tam tego jest najwięcej, nie przestaną nagle pojawiać się teksty o „polskich obozach zagłady” czy „polskich obozach koncentracyjnych”. Szkalowanie Polski odbywa się świadomie, a niewykluczone, że i w koordynowany sposób, motywowany antypolską fobią i różnymi geszeftami w Polsce. A dzieje się to przy kompletnej bierności polskiego rządu.

Po wojnie byliśmy powszechnie uważani za kraj, który poniósł największe straty ludności w stosunku do liczby przedwojennych mieszkańców. Z 35 milionów obywateli straciliśmy 6 milionów, w tym ponad 3 miliony obywateli polskich wyznania mojżeszowego. To ostrożne wyliczenie kłóci się jednak z liczbą 25 milionów Polaków ujawnionych w pierwszym powojennym spisie ludności. Uważa się jednak, że na każdy tysiąc Polaków śmierć poniosło 220 osób, najwięcej w Europie. Dla przykładu we Francji 15 osób, w Anglii 8, w ZSRS 116, a w USA 3 osoby na tysiąc mieszkańców.

Od Kijowa do Normandii, czyli dzieje jednego pilota…

Postać Eugeniusza Horbaczewskiego, jednego z najlepszych polskich pilotów okresu II wojny światowej, znajduje się w cieniu bardziej znanych asów – Stanisława Skalskiego czy Witolda Urbanowicza. Tymczasem losy „Dziubka” (taki pseudonim nadali mu bowiem jego koledzy) skupiają jak w soczewce ścieżki Polaków, którzy musieli zmagać się z zawieruchą wywołaną przez niemiecki i sowiecki totalitaryzm.


Eugeniusz Horbaczewski urodził się w 1917 roku, w Kijowie, jednakże po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rodzina przeniosła się do Brześcia nad Bugiem. Od młodych lat wykazywał zainteresowanie lotnictwem, ukończył kurs szybowcowy i pilotażu, a w 1938 trafił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. 1 września 1939 uzyskał tytuł podporucznika, a następnie został ewakuowany (wraz z resztą adeptów lotnictwa) do Rumunii. Stamtąd trafił do Francji, a potem do Wielkiej Brytanii.

Nowy sekretarz Kongregacji Biskupów

Abp Ilson de Jesus Montanari, nowy sekretarz kongregacji biskupów i jednocześnie sekretarz kolegium kardynalskiego (a co za tym idzie sekretarz ewentualnego konklawe).

Fajna sutanna.

http://breviarium.blogspot.se

Oczekujemy na rychłą interpretację tego, co widzimy na zdjęciu i wyjaśnienie (w duchu hermeneutyki ciągłości, się ma rozumieć), że rozchełstana koszula to wszakże atoli tradycyjna sutanna.
Admin