SZKOŁA PODSTAWOWA
Święta Teresa od Krzyża napisała w jednym ze swych dzieł następujące zdanie: „Daremnie szukam i nic nie znajduję, do czego by można porównać przedziwną piękność i ogromną pojemność duszy ludzkiej”. I rzeczywiście, dusza ludzka jest naczyniem bardzo głębokim i chłonnym.
Wychowanie zadaniem rodziny
Szczególnie zaś dusze dziecięce są nie tylko chłonne, ale także ufne i wrażliwe. Napełnianie ich cnotami oraz wykorzenianie wad i słabości, jednym słowem — wychowanie — Bóg powierzył przede wszystkim rodzinie. Jest to jej pierwszym i głównym celem. Rodzice odpowiadają przed Bogiem za ukształtowanie całego człowieka, jego rozumu, woli i serca, a kształt, ideał, do którego winni dążyć, mieści się w niezatartym znamieniu odciśniętym w duszy przez chrzest święty. On to bowiem nadał kierunek, w którym dusza ludzka powinna podążać. Jest to zawsze kierunek wertykalny, który, jeśli go tylko go zachowamy, zaprowadzi duszę do Boga.