I pieniądze zarobił, i wianuszka nie stracił

Gdybyśmy od naszych Umiłowanych Przywódców oraz niezależnych mediów głównego nurtu, co to ponad podziałami zawsze śpiewają z tego samego klucza, nie wiedzieli, że ukraiński prezydent Wiktor Janukowycz jest Płatnym Zdrajcą, Pachołkiem Rosji, to pewnie by nam się wydawało, że ten – jak go nazywa faworyta naszych Umiłowanych, czyli piękna Julia Tymoszenko – „kryminalista” jest przebiegłym politykiem, który nie tylko swoich przeciwników potrafi zapędzać w kozi róg, ale przy okazji zdobyć forsę.

Co więcej – wiele wskazuje na to, że zgodnie z zasadami walk wschodnich posłużył się w tym wszystkim siłą, zbudowaną przeciwko niemu przez jego politycznych przeciwników.

Zbrodnie w Rachodoszczy

Na cztery dni przed Wigilią Bożego Narodzenia 1942 r. Niemcy dokonali pacyfikacji wsi Rachodoszcze na Roztoczu. Zamordowali 46 jej mieszkańców. Potem jeszcze raz napadli na wieś, zabijając 31 mieszkańców. 9 lipca 1943 r. wysiedlili tych, którzy pozostali.

„Pamiątka umacniania niemczyzny na wschodzie”. Niemcy pozują do zdjęcia z zamordowanymi polskimi rolnikami we wsi Barłogi w Lubelskiem.

Niemcy nienawidzili mieszkańców polskich wsi za ich patriotyzm, przywiązanie do narodowych tradycji, do Kościoła katolickiego. Za pomoc udzielaną oddziałom AK i BCh, zwłaszcza w okresie Powstania Zamojskiego, powstrzymującego rabunki, wysiedlenia i zabójstwa dokonywane na Polakach, porywanie i niemczenie naszych dzieci.

Bartosz Arłukowicz – portret nieapologetyczny

Od „Agenta” do ministra

Przez swoich dawnych kolegów Bartosz Arłukowicz jest uważany za karierowicza, osobę bez politycznego kręgosłupa, dla którego liczą się tylko stanowiska i zaszczyty. Dla nich jest gotów zmienić partyjne barwy. Więc gdy tylko Sejm będzie głosował nad wnioskiem PiS o jego odwołanie, posłowie SLD podniosą rękę „za”. Teraz z nieukrywaną satysfakcją krytykują ministra i mówią, że najlepszym prezentem, jaki Arłukowicz mógłby zrobić na święta pacjentom, byłoby złożenie premierowi pisma z rezygnacją.

Arłukowicz jest uważany za karierowicza, osobę bez politycznego kręgosłupa, dla której liczą się tylko stanowiska i zaszczyty (FOT. M. MAREK).

Stolica Apostolska potwierdziła dekret ks. abp. Hosera

Ulubieniec żydomediów, „niepokorny” ks. Lemański (czyżby z rodu Lehmanów?) został skarcony przez innego ich ulubieńca. Się porobiło.
Admin

Komunikat Kurii Warszawsko-Praskiej w sprawie dekretu Kongregacji ds. Duchowieństwa w sprawie ks. Wojciecha Lemańskiego

Kuria Biskupia Warszawsko-Praska w dniu dzisiejszym otrzymała dekret Kongregacji ds. Duchowieństwa w sprawie odwołania ks. Wojciecha Lemańskiego z urzędu proboszcza parafii Jasienica.

Dekretem Kongregacji ds. Duchowieństwa (N. 20134170) z dnia 18 grudnia 2013 r. Stolica Apostolska odrzuciła kolejny rekurs ks. Wojciecha Lemańskiego (N. 20132943) z dnia 5 lipca 2013 r. przeciwko dekretowi biskupa warszawsko-praskiego abp. Henryka Hosera SAC (Nr 1646/AP/2013).

Buchanan: Czy Putin jest paleokonserwatystą?

Czy Putin jest jednym z nas?
By Patrick J. Buchanan

W kulturowej wojnie o przyszłość rodzaju ludzkiego, jest on jednym z nas?

Podczas gdy takie pytanie może być w zachodnich kręgach kulturowych uznane za bluźniercze, to w takim razie rozpatrzmy treść wystąpienia rosyjskiego prezydenta adresowanego do narodu.

Putin oświadczył mając na uwadze Amerykę, „Dzisiaj w wielu krajach moralne i etyczne normy są rewidowane.”  „Oni obecnie żądają nie tylko właściwego pojmowania wolności sumienia, poglądów politycznych i życia prywatnego, lecz również nakładają obowiązek uznania równości pomiędzy dobrem i złem.”

Bestseller o uległości kobiet doprowadza do szału feministki i polityków w Hiszpanii

Publikacja włoskiej dziennikarki głęboko wierzącej, matki czwórki dzieci, Costanzy Miriano przetłumaczona na j. polski pod znamiennym tytułem „Wyjdź za mąż i poddaj się. Ekstremalne przeżycia dla nieustraszonych kobiet” jest bestsellerem we Włoszech i w Hiszpanii. Książka, będąca kompilacją listów wysyłanych przez wiele lat przez autorkę do swojej koleżanki, inspirowana nauczaniem św. Pawła jest znienawidzona przez feministki i hiszpańskich polityków, którzy nie bacząc na śmieszność domagają się zakazu jej sprzedaży [!!! – admin].

Od kilku tygodni publikacja włoskiej autorki cieszy się niesłabnącym powodzeniem wśród włoskich i hiszpańskich czytelników. Miriano twierdzi, że przy pisaniu listów inspirowała się nauczaniem św. Pawła, podkreślającego potrzebę kobiecej uległości („Kobieta niechaj uczy się w cichości i z całym poddaniem”.)

Polakom przeszkadza komercjalizacja świąt Bożego Narodzenia

Trzem czwartym Polaków przeszkadza komercjalizacja świąt Bożego Narodzenia, które przeżywamy w większości w sposób tradycyjny – rodzinnie, dzieląc się opłatkiem, śpiewając kolędy i zachowując post w Wigilię.

Badania przeprowadził CBOS 5–12 grudnia na liczącej 910 osób reprezentatywnej próbie losowej dorosłych mieszkańców Polski. Obecnie trzem czwartym Polaków (72 proc.) przeszkadza komercjalizacja świąt Bożego Narodzenia, a dwie trzecie (65 proc.) uważa, że atmosfera ta utrzymywana jest zbyt długo, przez co same święta przestają być czasem wyjątkowym.

„Czy muszę w to wierzyć?”

Doktrynalna władza Kościoła katolickiego skłonna jest wywoływać dwie przeciwstawne reakcje u tych, którzy znajdują się poza owczarnią. Jednych przyciąga, innych odstręcza. Uczciwy poszukiwacz prawdy, człowiek, który poważnie pragnie odpowiedzi na zagadkę swojego życia i celu, i jest albo umysłowo oszołomiony przez proponowane mu sprzeczne rozwiązania albo zmieszany w obliczu mdłego sceptycyzmu, na który tak często napotykają jego zatroskane poszukiwania, może zapewne z ulgą zwrócić się do Kościoła, który naucza z autorytetem, by znaleźć tam odpoczynek od intelektualnej tułaczki.

Z drugiej strony, mamy poszukiwacza, którego przyjemność, skłonni jesteśmy przypuszczać, leży głównie w pogoni za prawdą i który niewiele troszczy się o to, czy ją kiedykolwiek wytropi. Roztrząsanie rzeczy samemu albo, jak Ateńczycy, mówienie czy słuchanie jakiejś nowości jest istotą jego życia intelektualnego a każde nieomylne orzeczenie jest dlań wyklęte. Ostateczne stwierdzenie prawdy nie jest dla niego pomyślnym zakończeniem nużących poszukiwań; jest przeszkodą, która tarasuje jakąś ścieżkę dla jego pełnych przygód poszukiwań. Nieomylny nauczyciel nie jest mile widzianym przewodnikiem, który doprowadza go do domu; jest potworem, który pozbawi go wolności będącej jego prawem.

Emanuel Swedenborg, tajny agent na ziemi i w niebie: jakobici, Żydzi i masoni w nowożytnej Szwecji

Niepokojące jest to, że — jak wskazał Jonatan Clark w Revolution and Rebellion: State and Society in England in the Seventeenth and Eighteenth Centuries (1986) — naukowcy promujący wizerunek XVIII wieku jako zasadniczo „racjonalnego” i „oświeconego” niedoceniają bądź ignorują nieustanny wpływ religii na Wielką Brytanię oraz kontynent europejski.

Luka ta jest jeszcze bardziej widoczna w debatach dotyczących czasów obecnych. Spotykamy się tu bowiem z przejawianą przez niektórych dezaprobatą wobec masonerii i przekonaniem, jakoby najlepszym sposobem odniesienia się do tego grząskiego tematu było przemilczenie go. Taka postawa jest haniebna, ponieważ gdyby historycy zajmowali się tylko tymi sprawami, które aprobują, opisy dziejów zostałyby beznadziejnie zniekształcone.

Katolicyzm, protestantyzm, kapitalizm (2)

Poprzednia część:

• https://marucha.wordpress.com/2013/12/19/katolicyzm-protestantyzm-kapitalizm-1

Religijne korzenie kapitalizmu

Ów „duch” kapitalizmu, którego powyżej próbowaliśmy zdefiniować, jest siłą intelektualną, która posiada określone korzenie historyczne. Według Fanfaniego „duch” czasu – tak jak „duch” kapitalizmu – nie może być jedynie przekonaniem żywionym przez jednego, lub nawet wielu aktywnych ludzi. Aby mógł być naprawdę uważany za „ducha” całego okresu (niemieckie słowo Geist zdecydowanie lepiej oddaje istotę sprawy), zasadnicze cele zamierzone przez tych, którzy mają tego „ducha”, oraz sens, jaki ten „duch” nadaje rzeczom, muszą być podzielane przez przeważającą część społeczeństwa – lub co najmniej przez te elity, które zarazem przewodzą społeczeństwu i tworzą opinię publiczną.

„Duch” kapitalizmu rzeczywiście zdominował struktury opiniotwórcze i rządzące w chrześcijaństwie. Fakt ten należy umiejscowić historycznie, a gdy moment jego pojawienia się zostanie uchwycony, można zastanowić się nad przypisaniem odpowiedzialności za wywołanie tej formy materializmu.