W Europie wyraźnie zwiększył się popyt na rosyjski gaz

Rosyjski gaz w Europie niespodziewanie okazał się potrzebny jak nigdy dotąd. Na początku marca zanotowano wydatny wzrost popytu na niego. Unia Europejska na wszelkie możliwe sposoby stara się pomniejszyć swoje uzależnienie od dostaw błękitnego paliwa z Rosji, jednak trudne czasy wykazują niezbicie, że nie można raczej liczyć na jakąkolwiek alternatywę.

Wydatny wzrost popytu na rosyjski gaz w Unii Europejskiej został zanotowany 4 marca. Wówczas, jak wynika z danych znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorstwa „Centralna dyspozytornia zespołu paliwowo-energetycznego”, zajmującego się podobnymi obliczeniami, Europa nabyła jednocześnie ponad pół miliard metrów sześciennych paliwa. Jest to o 15 procent więcej w porównaniu z dostawami na koniec minionego miesiąca.

Biorąc pod uwagę czynniki sezonowy i pogodowy, taka dynamika jest raczej niezwykła, powiedział dyrektor Instytutu Energetyki Narodowej Siergiej Prawosudow:

Obecnie pogoda w Europie jest bardzo ciepła. Zimy praktycznie nie było. Zużycie gazu musi być po prostu minimalne. W europejskich magazynach podziemnych gazu jest znacznie więcej niż w minionym roku. Wobec tego musielibyśmy mieć do czynienia z wydatnym spadkiem wielkości dostaw zapewnianych przez Gazprom.

Wzrost popytu na gaz rosyjski eksperci uzależniają w pierwszej kolejności od sytuacji na Ukrainie. Nowe władze w Kijowie Moskwa uważa za nieprawomocne. Chociaż napięcia nie spowodowały do tej pory zakłóceń w tranzycie rosyjskiego gazu, Europejczycy zaczęli zastanawiać się nad prawdopodobieństwem powstania problemów i przystąpili do pompowania paliwa do magazynów na wszelki wypadek. Gazprom już od dawna udowodnił, że jest dostawcą niezawodnym.

Natomiast w Kijowie nawet najbardziej gorące głowy raczej nie będą podważać dostaw do Europy, do której przez Ukrainę płynie ponad połowa wszystkich dostaw rosyjskiego gazu, jest przekonany Siergiej Prawosudow:

Ani Rosja, ani Europa nie są zainteresowane w pojawieniu się podobnych problemów. Żaden przytomny polityk na Ukrainie także nie jest tym zainteresowany, gdyż zdaje sobie sprawę z tego, że w przypadku pojawienia się problemów w zakresie dostaw podpisze na siebie wyrok śmierci. Jak wiadomo, Europa aktywnie popiera nowe władze w Kijowie. Jeśli wstrzyma ona dostawy do Europy, jasne jest, że natychmiast straci to poparcie.

Zresztą, Europejczycy mimo wszystko mają pewne obawy: Ukraina znów nie płaci za dostawy gazu, zadłużenie Kijowa przekracza 1,5 miliarda dolarów. Znaczy to, że kurka gazowego nie da się uznać w stu procent za nietykalny. W tej sytuacji, niektóre kraje unijne nie mają żadnego innego źródła gazu, oprócz Rosji, gdyż rozmowy w sprawie dywersyfikacji dostaw nadal pozostają rozmowami, podkreśla starszy analityk spółki „Alpari” Anna Bodrowa:

W chwili obecnej brawura Europy, która sprowadza się do wirtualnych dostaw gazu z Norwegii i Stanów Zjednoczonych, nie ma żadnych realnych podstaw, gdyż nie istnieją ani schematy, ani metody, ani też jakiekolwiek porozumienia pośrednie. Wobec tego jest to jedynie teoria zapisana na papierze. Na razie nikt w Europie nie zrezygnował z dostaw gazu z Rosji.

Jedno z podejść Europy do dywersyfikacji dostaw polega na stawianiu na skroplony gaz ziemny, sprzedawany według taryf wolnego rynku. W podobnych sytuacjach, w odróżnieniu od cen uwzględnionych w kontraktach długoterminowych Gazpromu, wydatnie zwiększają się one idąc za popytem. Ponadto w ostatnim czasie dostawy skroplonego gazu ziemnego kierowane były raczej na rynek azjatycki, gdzie jego ceny są wyższe.

Wobec tego najwyższy czas na zastanowienie się przez Europę nie tyle nad prawdopodobieństwem dywersyfikacji źródeł dostaw, ile nad zabezpieczeniem tranzytu paliw dostarczanych przez niezawodnych dostawców. Jest w pełni prawdopodobne, że kryzys ukraiński zmieni postawę wobec takich rosyjskich projektów, jak rozbudowa mocy przesyłowych Gazociągu Północnego i budowa Gazociągu Południowego. Te trasy gazowe mają na celu dostarczanie paliwa do Europy bezpośrednio, z pominięciem krajów tranzytowych, które mogą przecież zgotować przykrą niespodziankę.

Anna Bodrowa powiedziała następnie:

Destabilizacja sytuacji na Ukrainie rzeczywiście może przyczynić się do złagodzenia treści trzeciego pakietu energetycznego w sprawie budowy rurociągu do Europy i dostaw rosyjskiego paliwa. Jest w pełni prawdopodobne, że Unia Europejska zgodzi się na ustępstwa wobec Gazpromu i będzie sprzyjać promocji tych projektów.

Wypada przypomnieć, że Unia Europejska domaga się od Gazpromu respektowania takiej, na przykład, normy, jak udostępnienie mocy przesyłowych rurociągu osobom trzecim [sic! – admin]. Brukseli nie odpowiada również to, że Gazprom będzie podstawowym właścicielem zarówno rurociągu, jak też dostarczanego za jego pomocą paliwa [Jasne, właścicielem powinien być Rotschild – admin]. Zresztą, niedawno szef rosyjskiej spółki Aleksiej Miller znów potwierdził, że projekt zostanie uruchomiony zgodnie z harmonogramem. Dostawy zaczną napływać pod koniec przyszłego roku.

http://polish.ruvr.ru

No tak… to by było raczej na tyle z bojkotem i sankcjami ekonomicznymi wobec Rosji.
Admin