Business Insider: dlaczego UE nie spieszy się z sankcjami wobec FR

Największy na świecie portal z wiadomościami insiderskimi podał przyczyny, dla których wiele krajów unijnych, w odróżnieniu od USA, nie spieszy się z wprowadzeniem sankcji wobec Rosji.

„Podczas gdy sankcje USA wobec Rosji wymierzone są w najbliższych zwolenników Putina, Unia Europejska wprowadziła je wobec urzędników o znacznie niższej randze i tylko tych, którzy w jakiś sposób związani są z przyłączeniem Krymu przez Moskwę” – pisze analityk Paul Ames.

Uważa on, że w większości przypadków wszystko można wyjaśnić przyczynami natury gospodarczej. Jako dowód analityk podaje kilka liczb.

39 mld 717 mln dolarów jest kwotą, którą zgodnie z najnowszym raportem Banku Centralnego FR, Rosja otrzymała w 2012 roku z Holandii, Irlandii, Cypru i Luksemburga. Ames pisze, że kwota ta wyraźnie pokazuje, że ponad trzy czwarte wszystkich zagranicznych inwestycji czterech niewielkich państw europejskich zasila gospodarkę Rosji. Przy czym daleko w tyle zostają takie potężne pod względem gospodarczym kraje, jak Niemcy i USA.

„Chociaż Holandia, Irlandia, Cypr i Luksemburg nie lubią, kiedy nazywa się ich „rajami podatkowym”, większa część pieniędzy, które przedostają się stamtąd do Rosji, w rzeczywistości stanowi pieniądze rosyjskich firm lub po prostu zamożnych Rosjan, wykorzystujących szczodrość europejskiego systemu podatkowego w stosunku do obcokrajowców” – pisze analityk.

Dotyczy to nie tylko Rosjan. Niedawne badanie, którego wyniki umieszczono w holenderskiej gazecie „De Volksrant” pokazują, że wiele dużych firm na świecie wykorzystuje Holandię, aby uniknąć płacenia podatków w swoim kraju. Tym nie mniej, ogromny przepływ rosyjskich pieniędzy przez te kraje może wyjaśnić, dlaczego w kwestii sankcji nastawione są one mniej poważnie – uważa Ames.

Ponadto, wielu Francuzów pracujących w tysiącu stoczni może znaleźć się na ulicy, jeśli prezydent Francois Hollande postanowi zamrozić transakcję budowy dla Rosji dwóch zaawansowanych technologicznie śmigłowcowców Mistral. Bez wątpienia uderzy to w jego notowania, które i bez tego są bardzo niskie, przy czym pod wieloma względami z powodu niepowodzeń w walce z bezrobociem. Rosja będzie natomiast domagała się rekompensaty, jeśli kontrakt na 1 miliard 650 mln dolarów na budowę okrętów „Władywostok” i „Sewastopol” nie zostanie zrealizowany.

Niektóre państwa europejskie, takie jak Bułgaria, Łotwa, Litwa, Finlandia, Estonia i Słowacja w całości są zależne od dostaw rosyjskiego gazu ziemnego. 34% gazu w Europie stanowi rosyjski gaz, na którym mieszkańcy UE gotują i dzięki któremu działają fabryki. „Daje to Moskwie potężne narzędzie wpływu. W 2009 roku w wyniku konfrontacji w kwestii gazowej Rosji i Ukrainy został zablokowany gazociąg do Europy, po czym mieszkańcy uzależnionych krajów w połowie zimy zaczęli marznąć” – pisze analityk.

Co więcej, wiele krajów europejskich jest zależnych również od rosyjskiej ropy naftowej, węgla, a nawet paliwa dla elektrowni atomowych, gdyż zapotrzebowanie UE na uran w jednej czwartej zaspokajane jest przez dostawy z Rosji. Rosyjskie spółki energetyczne zawierają także wzajemnie korzystne transakcje z takimi zachodnimi gigantami, jak BP i Shell. Przy tym Litwa i Estonia najwięcej mówią o konieczności wprowadzenia sankcji wobec Rosji.

Paul Ames powołuje się na czynnik polityczny, wyjaśniający, dlaczego Europejczycy nie spieszą się z sankcjami:

„Niektóre partie prawicowe i eurosceptycy, popierający Putina, liczą na wygranie w tym miesiącu wyborów do Parlamentu Europejskiego. Chociaż jest to tylko około 10% wszystkich ustawodawców w parlamencie UE, mają oni dość silny i do tego rosnący wpływ w wielu krajach. Francuski Front Narodowy, będący apologetą Putina, najprawdopodobniej zajmie najwięcej miejsc w Parlamencie Europejskim z ramienia Francji. To samo można powiedzieć o Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa, której lider Nigel Farage nazywa Putina politykiem, którym zachwyca się najbardziej. Natomiast prowadząca w wyborach holenderska Partia Wolności zarzuca UE ukraiński kryzys”.

Były premier Francji Francois Fillon i były kanclerz Niemiec Gerhard Schroeder są po stronie Rosji, przy czym nadal są wpływowymi osobami w swoich krajach.

Ames konkluduje, że wielu Europejczyków, zwłaszcza w południowych krajach, w warunkach kryzysu gospodarczego ostatnich pięciu lat nie wyraża większego zainteresowania walką z Rosją, która znów staje się supermocarstwem, z powodu Ukrainy – kraju odległego i nie bardzo dla nich ważneg

http://polish.ruvr.ru