Starsze osoby ofiarami rabunków w Szwecji

Liczba przestępstw dokonywanych na starszych osobach szybko wzrasta w „Nowej Szwecji”. Osoby takie nie czują się bezpiecznie na ulicach, ani nawet we własnych domach.

Podczas weekendu obrabowano dwie 89-letnie kobiety, jedną w Umeå, drugą w Malmö.

W Umeå napadnięto na staruszkę około godziny 15-ej w piątek przed Folkets Hus („Dom Ludowy”). Zrabowano jej około 1000 koron. Dwaj rabusie, według jej świadectwa, byli w wieku 30-35 lat, zaopatrzeni w plecaki, niskiego wzrostu i otyli. Wyglądali na osoby pochodzące ze Środkowego Wschodu.

W Malmö, w dzielnicy Limhamn około 17.30 w niedzielę napastnik zrabował 89-letniej kobiecie torebkę z pieniędzmi i dokumentami. Kobieta nie odniosła na szczęście obrażeń. Rysopis przekazany przez policję jest śmieszny: jedyne, co podano, to że napastnik był ubrany na niebiesko.

Sven av Stockholm

Premier Wolnych Łużyc

Życie Wojciecha Kóčki mogłoby posłużyć za scenariusz niejednego filmu sensacyjnego z wielką polityką w tle. Szukali go hitlerowcy, ukrywał się przed NKWD, a i w Polsce Ludowej nie było mu łatwo. W 1945 roku uchodził za najpoważniejszego kandydata na stanowisko premiera państwa łużyckiego.

Nigdy nie wyparł się swych korzeni i pochodzenia z małego, ale bardzo dumnego narodu blisko spokrewnionego z Polakami. A poza tym pozostał jednym z najwybitniejszych polskich intelektualistów doby powojennej.

Umorzone śledztwo i zestrzelony Ił

„Brak danych dostatecznie uzasadniających popełnienie czynu zabronionego” wskazała Prokuratura Rejonowa Warszawa – Mokotów jako uzasadnienie umorzenia śledztwa w sprawie domniemanego szkolenia w Polsce ukraińskich bojówkarzy.

Zawiadomienie w tej sprawie złożyła redakcja Konserwatyzm.pl 18 marca 2014 r., po konnferencji prasowej prezydenta Władymira Putina, który publicznie oświadczył, że bojówkarze z Majdanu byli szkoleni w specjalnych obozach zlokalizowanych w Polsce i na Litwie.

Kosowo zmienia twarz

Kosowo. Protest przeciwko zakazowi noszenia chust w szkołach publicznych. Fot. Reuters/Forum.

Odpowiedzią na obecny w Kosowie kryzys ekonomiczny i tożsamościowy coraz wyraźniej okazuje się islam w swojej najbardziej radykalnej postaci. Czy państewko na Bałkanach stanie się kolejnym wahabickim przyczółkiem?

Kiedy przyjeżdżałam do Kosowa po raz pierwszy, a było to zaledwie cztery lata temu, hala przylotów na lotnisku w Prisztinie wyglądem przypominała blaszany hangar prowizorycznego pawilonu „Etiuda” na warszawskim Okęciu. Dziś po wylądowaniu na lotnisku im. Adema Jaszari nikt już nie przeżywa szoku cywilizacyjnego, wszystko jest tak nowoczesne, że jedynym reliktem przeszłości zdaje się być patron obiektu, bojownik Armii Wyzwolenia Kosowa (czyli Ushtria Çlirimtare e Kosovës – UÇK), organizacji terrorystycznej zaangażowanej w walki o niepodległość tego regionu.

O reslawizację wschodnich Niemiec

Artykuł pochodzi z neopogańskiej witryny „Nacjonalistyczne Stowarzyszenie Zadruga”.
Admin

1. Wschodnie Niemcy cmentarzyskiem słowiańskim

Niemcy nie są narodem tak jednolitym, jak np. Polacy. Poza zróżnicowaniem religijnym i językowym, odgrywa u nich bardzo poważną rolę zróżnicowanie szczepowe, czyli jak to się obecnie utarło, zróżnicowanie krwi. Narodowe terytorium niemieckie składa się z trzech zasadniczych części: germańskiej, celtoromańskiej i słowiańskiej. Germańskie terytorium w Niemczech obejmuje północno-zachodnie tereny na północ od Menu oraz na zachód od Łaby i Sali. Żywioł ściśle germański ekspandując ze swego terytorium zalał dzisiejsze południowe Niemcy, etnicznie przed tym celtyckie, oraz zgermanizował je. Terytorium południowych Niemiec uległo późniejszym wpływom rzymskim.

Judejczykowie zaradni i zazdrośni

Ach, jak ta historia się powtarza! Ale jakże ma się nie powtarzać, skoro składa się ona przecież z powtarzających się sekwencji? Na przykład teraz znowu powtórzyła się sekwencja z roku 2006, kiedy to nasz nieszczęśliwy kraj, zgodnie z rozkazem rzuconym przez Kondolizę, z wielką energią zajmował się wprowadzaniem demokracji na Ukrainie i Białorusi, a tymczasem od tyłu zaczęli nas zachodzić Judejczykowie.

Konkretnie jeden, za to w postaci obdarzonej wielkim ciężarem gatunkowym osobie Davida Harrisa, dyrektora wykonawczego Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego. Od ówczesnego premiera Kazimierza Marcinkiewicza uzyskał on obietnicę spełnienia żydowskich roszczeń majątkowych wobec Polski, szacowanych na 60-65 mld dolarów.

Jedność moralno-polityczna III RP

Elity postsolidarnościowe dużo mówią w wolności, także o wolności słowa, o którą – jak się chwalą – ciężko walczyły. Nawet pod dawnym budynkiem cenzury na Mysiej w Warszawie odsłonięto pomnik „wolnego słowa”. Nie chcą zauważyć, że stworzyły system, w którym urzędowej cenzury nie ma, ale zastąpiła ją nie mniej opresyjna cenzura poprawności politycznej, cenzura redakcyjna, wreszcie najgorsza z możliwych – autocenzura.

Spis tematów zakazanych nie jest może długi, ale za to dotyczy kwestii zasadniczych. Na czoło wysuwają się dwie – interpretacja najnowszej historii Polski, czyli tzw. solidarnościowej rewolucji („obalenie komuny”) i stosunek do Rosji.

Ławrow nie wie, jak teraz ma współpracować z szefem MSZ Ukrainy

Obrażając prezydenta Rosji, szef MSZ Ukrainy Andrij Deszczycia przekroczył wszelkie granice przyzwoitości – powiedział szef rosyjskiego resortu polityki zagranicznej Siergiej Ławrow.

Zgodnie z jego słowami, ukraiński minister ma się od kogo uczyć. „Ci, którzy popierają obecne ukraińskie władze w Waszyngtonie, również nie stronią od soczystego słownictwa. Jednak dyplomata, którym jest Deszczycia, powinien odpowiednio dobierać słowa” – uważa Ławrow. Dodał on, że nie wie, jak teraz ma współpracować z ukraińskim dyplomatą. [„Dyplomatą” w butach z gnojem… – admin]

Deszczycia w sobotę przyszedł pod budynek ambasady Rosji w Kijowie, którą zaatakowali radykałowie, i w obecności dziennikarzy oraz wzburzonego tłumu wypowiedział obsceniczne obelgi pod adresem prezydenta Rosji.

http://polish.ruvr.ru

Kijów – Moskwa: Od Was do nas popłynie bezpłatny gaz

Od tygodnia trwają trójstronne rozmowy w sprawie gazu między Rosją, Unią Europejską i Ukrainą. Kompromis nie został osiągnięty: stronę ukraińską nie satysfakcjonują nawet ustępstwa ze strony Gazpromu – sto dolarów zniżki, co oznaczałoby obniżenie ceny gazu do 386 dolarów za tysiąc metrów sześciennych.

Rosja zamierza wprowadzić system przedpłat dla Ukrainy od 16 czerwca. Kijów rzekomo zgodził się na spłatę długu wobec Moskwy, ale mianowany przez Radę Najwyższą premier Ukrainy Arsenij Jaceniuk zarządził wdrażanie planu rezygnacji z rosyjskiego gazu.

„Żebyśmy mieli gaz i nie musieli nic od siebie dawać”, żebyśmy nawet nie musieli płacić – wydaje się, że Kijów i Naftogaz kierują się właśnie taką zasadą w negocjacjach z Moskwą i Gazpromem. Władze Ukrainy nadal stawiają ultimatum swojemu dostawcy gazu oraz proponują własne warunki: 326 dolarów za tysiąc metrów sześciennych i ani hrywny więcej aż do momentu zakończenie postępowania sądowego w Sztokholmie. Innymi słowy, przez najbliższe półtora roku.

Rozumiejąc trudną sytuację, w której znalazł się sąsiad, Gazprom już wielokrotnie wystawiał na próbę własne interesy i przenosił datę wprowadzenia systemu przedpłat dla Ukrainy. Według szefa rosyjskiej kompanii Aleksieja Millera, to się więcej nie powtórzy: ostateczny termin to 16 czerwca, godzina 10 rano. Do tego czasu Naftogaz musi spłacić swój dług.

Najwidoczniej, z Kijowem trzeba rozmawiać tylko językiem ultimatum, gdyż pieniądze w zdewastowanej Ukrainie znalazły się natychmiast. Europa, która obawia się zostać bez ciepła podczas zbliżającej się zimy, również miała w tym swój udział, uważa szef centrum analitycznego Funduszu Bezpieczeństwa Energetycznego Rosji Aleksander Pasecznik:

Motywujące było zagrożenie odcięcia dostaw gazu na Ukrainę. Bruksela zawsze z dużą ostrożnością odnosi się do takiej perspektywy, ponieważ przejście Ukrainy na system przedpłat oznacza ograniczenie dostaw gazu: za ile zapłacili, tyle i otrzymali – jednak, jeśli nic nie zapłacili, to i nic nie otrzymają. Dlatego też, sytuacja może rozwinąć się niepomyślnie dla całej Europy. Oczywiście, obecnie mamy lato i nie ma wielkiego zagrożenia, ale będzie nielegalne pobieranie gazu z systemu tranzytowego – jak to miało miejsce w 2009 roku, kiedy Kijów podbierał gaz, w wyniku czego nie trafiał on do wielu europejskich konsumentów. Najwidoczniej, obecnie europejscy urzędnicy inaczej ustosunkowują się w tej sprawie. W odróżnieniu od 2009 roku, Gazprom ma konkretną umowę z Naftogazem i wszelkie podstawy prawne do ograniczenia dostaw gazu.

W tych okolicznościach nie jest zbyt jasne, co chce osiągnąć Kijów pozwem złożonym w sądzie w Sztokholmie. Oczywistym jest, że Unia Europejska zaczęła poważnie myśleć o konsekwencjach poparcia dla działań ukraińskiego rządu, które przypominają wręcz szantaż. Eksperci są zgodni co do tego, że w wyniku postepowania uda się znaleźć kompromis w sprawie ceny gazu. Jednakże proces ten może trwać bardzo długo, powiedział dyrektor zarządzający grupy spółek „ALOR” Siergiej Chestanow:

Możliwe, że jeśli w wyznaczonym terminie nie uda się znaleźć kompromisu, to nie obejdzie się bez udziału instytucji arbitrażowych. Złożoność procesu arbitrażowego polega przede wszystkim na czasie jego trwania. W zasadzie nie ma wątpliwości co do tego, że Rosja tak czy inaczej, nawet na mocy postanowienia sądu, otrzyma pieniądze za gaz. Niestety, wszelkie spory tego typu trwają bardzo długo, rok albo nawet kilka lat.

Tymczasem, wyznaczony przez Radę Najwyższą premier Ukrainy Arsenij Jaceniuk wyznaczył plan „maksimum” dla ukraińskiej energetyki: 16 czerwca „zejść” z rosyjskiej gazowej „igły”. „Misja niemożliwa do wykonania”, twierdzą eksperci. Opinia ukraińskiego politologa Jurija Gorodnienko:

Niewielkie zasoby gazu występują na Krymie, ale Krym należy teraz do Federacji Rosyjskiej. Istnieją rezerwy gazu w obwodzie połtawskim, ale nie są wystarczające na pokrycie nawet konsumpcji krajowej. Są zasoby gazu łupkowego na południu obwodu charkowskiego oraz w północnej części obwodu donieckiego, ale tam trwają walki. Dlatego wypowiedzi Jaceniuka nie można inaczej nazwać, jak tylko populizmem i absurdem. Prawdopodobnie jest to kwestia realizacji zadań postawionych przed obecnymi ukraińskimi władzami przez Stany Zjednoczone. Jaceniuk jest człowiekiem całkowicie kontrolowanym przez Waszyngton, a wszystkie jego działania mogą być traktowane jedynie jako próba zniszczenia stosunków między Unią Europejską i Rosją.

http://polish.ruvr.ru

Ławrow o ataku na rosyjską ambasadę

Minister spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej Siergiej Ławrow oświadczył, że główną rolę w sobotnim ataku na ambasadę Rosji w Kijowie odegrali bojówkarze z batalionu „Azow”.

Ławrow dodał, że formacja ta została utworzona i jest finansowana przez ukraińskiego oligarchę i gubernatora obwodu dniepropietrowskiego Ihora Kołomojskiego.

– Według odczuć naszych dyplomatów celem atakujących było fizyczne zdobycie ambasady. Są też podstawy, by sądzić, że chcieli oni, aby przelała się krew – powiedział szef dyplomacji FR dziennikarzom w Moskwie.

Krzysztof Kolumb synem Władysława III?

Krzysztof Kolumb był prawdopodobnie synem Władysława III, według książki portugalskiego historyka Manuela Rosy. Kolumb był synem polskiego króla z dynastii Jagiellonów, Władysława III Warneńczyka, który po bitwie pod Warną w 1444 roku wycofał się na Zachód i odsiadł na wyspie Malcie Maderze, gdzie ożenił się z miejscową arystokratką. Pierwszym drużbą przy ich ślubie był król Portugalii.

Solidarni katoliccy władcy skutecznie chronili króla Polski i Węgier przed skrytobójczym zamachem muzułmańskim.

Manuel Rosa obecnie historyk z Duke University (Karolina Północna), poświęcił 20 lat na badanie życiorysu Krzysztofa Kolumba. We właśnie opublikowanej po polsku książce “Kolumb. Historia nieznana” stawia tezę, że odkrywca Ameryki był synem Władysława Warneńczyka, króla Polski i Węgier, którego zwłok nie znaleziono na pobojowisku w 1444 roku w bitwie z Turkami pod Warną.