Sąsiedzi Szwecji zaczynają postrzegać ją jako zagrożenie bezpieczeństwa

Artykuł w Dansk Politi, organie związku zawodowego duńskich policjantów, ukazuje dlaczego nieodpowiedzialna polityka Szwecji odnośnie masowej imigracji zaczyna być postrzegana jako zagrożenie bezpieczeństwa.

Szwecja prowadzi absolutnie najbardziej w Europie szczodrą politykę wobec osób starających się o azyl. Rocznie przyjmuje się dziesiątki tysięcy osób, z których większość nie posiada żadnych dokumentów tożsamości ani niczego, co pozwoliło by ich zidentyfikować – wliczając w to również „dzieci będące uchodźcami”, czyli osoby z których większość jest pełnoletnia, lecz podaje swój wiek na 16 czy 17 lat.

Wiadomo, że wielu imigrantów już osiedlonych w Szwecji rutynowo „gubi” swoje paszporty, które potem odnajdują się na czarnym rynku jako obiekty sprzedaży. Skutkiem tego tysiące ludzi jeździ po świecie z fałszywymi szwedzkimi dowodami tożsamości.

Władze Szwecji wykazują się wobec takich osób wręcz oszałamiającą pobłażliwością i miękkością – co oczywiście czyni z tego kraju wymarzone wręcz miejsce dla wszelkiej maści kryminalistów, terrorystów i innych osób, które z jakichś względów chcą ukryć swoją tożsamość. Na dobrą sprawę – wystarczy jakoś przedostać się do Szwecji, opowiedzieć jakąś w miarę wiarygodną historyjkę o konieczności chronienia swej osoby i – pstryk! – dostajemy nowiutki paszport, nową tożsamość i możemy sobie jeździć bez przeszkód niemal gdzie się nam zamarzy.

Nieodpowiedzialna polityka imigracyjna szwedzkiego rządu zaczyna być dostrzegana u sąsiadów. Jak bowiem można mówić o bezpieczeństwie własnego kraju, gdy tuż obok przyznaje się praktycznie każdemu, kto chce, prawo pobytu i dokumenty bez jakiejkolwiek kontroli jego tożsamości?

Oto typowy incydent z lotniska Kastrup w Kopenhadze. Zatrzymany zostaje Afgańczyk, który właśnie przybył z Istambułu. W jego bagażu znajdują się dokumenty wykazujące, iż jego podanie o wizę w Danii zostało odrzucone, gdyż inne kraje ze strefy Schengen uznały go za ryzyko dla bezpieczeństwa. A zatem Afgańczyk składa podanie o wizę w Szwecji – i dostaje ją bez trudu. Na lotnisku tłumaczy, iż jedzie do żony, mieszkającej pod adresem „c/o” w Szwecji.

Duńska policja pyta, dlaczego szwedzkie władze dały wizę człowiekowi, który w innych krajach jest uważany za potencjalne ryzyko? Po co jego żona wyjechała do Szwecji? Może jest to pozorne małżeństwo, którego celem jest otrzymanie wizy przez ‚męża”?

Z żoną Afgańczyka, rzekomo mieszkająca w Szwecji, skontaktowano się telefonicznie i postawiono kilka pytań kontrolnych. Nie wiedziała, gdzie mieszka, w jakim mieście, na jakiej ulicy, pod jakim numerem, na którym piętrze. Nie wiedziała też, jak wygląda otoczenie jej domu. Wszystko wskazuje na to, iż wcale nie przeprowadziła się do Szwecji, że Afgańczyk podał fałszywy powód starania się o wizę – i że najprawdopodobniej wkrótce znajdzie się nielegalnie w Danii.

Jeden z policjantów mówi w wywiadzie:
– Rozmawialiśmy ze szwedzkimi kolegami. Oszustwa paszportowe są tam nagminne. Niektórzy imigranci zdążyli „zgubić” dziesiątki paszportów, które potem pojawiają się na naszym lotnisku. Problem ten mamy również w Danii. W roku 2013 zgłoszono utratę 35 tysięcy paszportów. Cena paszportu na czarnym rynku jest rzędu 10 tysięcy koron, a więc w grę wchodzą niemałe pieniądze.

Sven av Stockholm
Za http://avpixlat.info