O religiach pokojowych, wojennych i śmierci trywialnej

Na portalu GW ukazała się wreszcie informacja o tym człowieku, który rozjeżdżał ludzi na Monciaku. Okazuje się, że to wybitny pracownik korporacji, a konkretnie działu HR [„Human resources”, czyli „Zasoby ludzkie” w nowomowie wykształconych – admin]. Możemy więc śmiało, na podstawie tylko tej jednej wiadomości przyjąć, że pan ów jest po prostu świrem.

Ja miałem do czynienia z kilkoma ludźmi od rekrutacji i powiedzieć mogę tyle, że oni są po prostu tacy sami. To jest ten sam typ oszusta, który formatowany jest w jakiejś podziemnej maszynce do mięsa wielkości stodoły. Inaczej być nie może.

Ten co ludzi rozjeżdżał, miał na przykład fioła na punkcie zdrowego życia, posiłki do pracy przynosił sobie w specjalnych słoikach i, jak nas informuje GW, bardzo dobrze grał w squasha. Nie wiem co to jest ten squash, ale zgaduję, że coś wyjątkowo bezsensownego. Najciekawsze zaś jest to, na jakim etapie znajduje się dziennikarskie śledztwo gazowni. W tekście opisującym tego zwyrodnialca stoi, że przed swoim czynem mamrotał buddyjskie mantry, ale – jak pisze autor tekstu – w tej pokojowej religii nie należy szukać przyczyn ataku.

To jest najlepszy fragment tekstu jaki kiedykolwiek został napisany przez autora stamtąd. Nie dorównuje mu żaden tekst Orlińskiego. W tej pokojowej religii nie należy szukać przyczyn ataku – wskazówka dla śledczych po prostu. No i to założenie, że miał miejsce jakiś atak. Z jakiej przyczyny? Jedzenie w słoikach było niesmaczne czy squash się zepsuł z samego rana?

Buddyzm z istoty mnie nie interesuje, ale tak dla przypomnienia rzec chciałem, że wojny toczone w średniowiecznej i nowożytnej Japonii, a także w Japonii nowoczesnej, były wojnami prowadzonymi przez buddystów i dżinistów, oraz wyznawców jakichś jeszcze religii, których rozpoznać nie potrafimy. Szczerym buddystą był pan Miyamoto Musashi, mistrz sztuk wszelakich, który sypiał z otwartymi oczami i zamkniętym sercem, a jak ktoś chciał się z nim pojedynkować pan Musashi zabijał go samym tylko spojrzeniem swoich kamiennych oczu. Szczerymi buddystami byli japońscy oficerowie, którzy wydawali rozkazy mordowania jeńców wojennych, a także czasem ich zjadania, o czym nie dalej jak wczoraj pisała ta sama gazownia.

No, a tutaj mamy buddystę aspirującego, który może i miał ochotę wypruć komuś flaki, ale w korporacji był tylko ten squash, a nie tradycyjna japońska szermierka, kupił więc sobie japoński samochód i załatwił sprawę inaczej. Jakież będą jego dalsze losy?

Przypuszczam, że gazownia, po głębokim i poważnym dziennikarskim śledztwie, odnajdzie w jego życiu jakąś starą babcię, a może stryjenkę, której powierzono go w opiekę, kiedy był mały. Ta stryjenka była oczywiście katoliczką, która dwa razy w tygodniu chodziła do kościoła, a różaniec miała owinięty na pięści przez cały właściwie czas. No i wtedy okaże się, że to ona zaszczepiła mu wprost do serca czarne robaki zemsty, które wylęgły się po latach i zaczęły mu to serce zjadać. Nie wierzycie? Poczekajcie.

Są bowiem religie pokojowe i religie wojenne. Gazownia pisze o tym co jakiś czas. Bezwzględnie pokojową religią jest oczywiście judaizm, dalej idzie buddyzm, a może ludowe pogaństwo, sam już nie wiem, gdzieś niżej plasują się sekty protestanckie, w których kapłanami mogą być kobiety, potem mamy suficki islam, obojętnie co by to nie znaczyło, następnie husytyzm, islam normalny, prawosławie, satanizm, a na końcu religię rzymsko-katolicką, która jest po prostu jednym wielkim nawoływaniem do wojny i zniszczenia. Tak to mniej więcej wygląda.

http://coryllus.salon24.pl