Działania Mińska w zakresie polityki rolnej (i handlowej) zwróciły uwagę obserwatorów międzynarodowych przede wszystkim w kontekście wzajemnych sankcji i wojny ekonomicznej toczonej przez kraje Bloku Zachodniego z Federacją Rosyjską. Dostrzegalne jest wręcz (zwłaszcza w krajach Unii Europejskiej, w tym w Polsce) zdziwienie samodzielnością objawianą przez Białoruś, a także możliwościami i potencjałem gospodarczym republiki.
Tymczasem baczniejsi analitycy widzą w polityce Aleksandra Łukaszenki jedynie prostą konsekwencję dokonanego przez niego strategicznego wyboru obrony suwerenności i wzmacniania siły Białorusi – także na polu produkcji rolno-spożywczej.