„Marsz Pokoju” w Moskwie – relacja zawstydzonego świadka

Relacja naocznego świadka z „Marszu Pokoju”, który miał miejsce w Moskwie 21 września b.r. (tłum. tekstu opublikowanego na portalu vKontakte).

Kilka słów wprowadzenia:

Nie wszyscy Rosjanie są zgodni zarówno w ocenie sytuacji na Ukrainie, jak i sytuacji międzynarodowej, czy stosunku do Władimira Putina. Zresztą – polskie i zachodnie media prześcigają się w informacjach na ten temat – ich ulubieńcem jest aferzysta Chodorkowski, a sporym szacunkiem cieszą się też zdemoralizowane moskiewskie i petersburskie elity, niechętne rosyjskiemu prezydentowi i celebryci, często jawnie opowiadający się po stronie kijowskiego reżimu, jak np. piosenkarka Zemfira, o której entuzjastycznie pisano w dodatku do Wyborczej „Wysokie Obcasy”, może dlatego, że epatuje swym homoseksualizmem.

„Król z prawa” corona regni Poloniae

Spokojnie, nie będzie to odezwa do przywrócenia monarchii w Polsce, mimo że ponoć włada nami hrabia. Roztrzęsiemy trochę temat, kto właściwie, teoretycznie, mógłby na tym pustym tronie zasiąść – a nie jest to wcale taka prosta kwestia. Korona polska wiele razy bowiem traciła swoją ciągłość, pierwszy raz podczas reakcji pogańskiej (1030), następnie w okresie rozbicia dzielnicowego (1138-1320), wreszcie w związku ze sporami sukcesyjnymi po śmierci Kazimierza III (1370) i Jadwigi Andegaweńskiej (1399).

Śmierć tej królowej zakończyła okres panowania bezpośrednich potomków dynastii Piastów, a rozpoczęła de facto okres monarchii elekcyjnej. Właściwie jej początków można dopatrywać się już w potwierdzeniu panowania Ludwika Wielkiego (Węgierskiego), został on bowiem zatwierdzony na mocy paktów i uchwalonych przywilejów, a sama Jadwiga była najmłodszą córką i początkowo nawet nie miała panować.

Mapa drogowa dla Ukrainy?

Stara prawda mówi, że nie da się zażegnać konfliktu bez zrozumienia jego przyczyn. Rozdarta wojną domową Ukraina straciła stabilność, a nawet tradycyjne znamiona państwowości już ponad pół roku temu.

Spotkania na szczycie, szumne deklaracje o pokoju i niewyjaśnione okoliczności takich zdarzeń jak katastrofa malezyjskiego samolotu – stały się w gruncie rzeczy tylko przedmiotem wojny informacyjnej zamiast realnej próby pomocy mieszkańcom Ukrainy i co najważniejsze – zakończenia rozlewu krwi.

Nadeszła era złoczyńców…

Najlepszym żołnierzem jest ten, któremu na wojnie udało się przeżyć dłużej niż innym i ani razu się nie zląkł.

Śmierć w walce jest częścią obowiązku żołnierza i każdy żołnierz biorąc w ręce broń z góry zgadza się z tym punktem jego kontraktu. Ale nikt z nich nie myśli, że zginie. On, właśnie on – w dowolnej, najbardziej strasznej i okrutnej wojnie uczestnicząc w najbardziej krwawej bitwie ma szansę pozostać przy życiu. Być może dlatego żadna z wojen w historii ludzkości nie zakończyła się z powodu braku na polach bitew odpowiedniej ilości żywej siły.

Tomasz Dalecki pobił Stefana Niesiołowskiego

Trzy dni temu LOS Polski opublikowała na Prawicy.net materiał, zatytułowany „Polskie dzieci głodują”. W materiale były błędy, jednak co do zasady tekst wydawał się słuszny, więc na błędy nie reagowałem. Sytuację zmienił jednak Tomasz Dalecki.

Jakiś czas temu poseł Stefan Niesiołowski wystąpił z krytyką wobec mówiących o głodujących polskich dzieciach. Twierdził, że w latach tuż powojennych, on i jego koledzy z głodu zjadali dziki szczaw z nasypu kolejowego. Zjadali też opadłe mirabelki. A dziś nikt nie zjada ani dzikiego szczawiu z nasypów kolejowych, ani opadłych mirabelek.

Czy konstytucja RP chroni własność?

Najtrudniejsze bywają odpowiedzi na proste pytania, na przykład – czy konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej chroni własność.

Trudność nie polega na tym, że, dajmy na to, nie ma w konstytucji postanowień dotyczących ochrony własności – bo są i to nawet całkiem sporo – ani nawet na tym, że pozycja konstytucji w systemie źródeł prawa obowiązującego w III RP wcale nie jest taka oczywista, jakby mogło się z pozoru wydawać.

Wprawdzie Trybunał Konstytucyjny z namaszczeniem orzekł, że konstytucja ma pierwszeństwo przez prawami Unii Europejskiej, ale cóż z tego, skoro Europejski Trybunał Sprawiedliwości w Luksemburgu, którego orzeczenia w myśl traktatu lizbońskiego mają dla państw członkowskich UE charakter źródeł prawa, 15 lipca 1964 roku w sprawie Flaminio Costa vs E.N.E.L. sformułował zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego, według której „żaden późniejszy akt jednostronny nie może mieć mocy wyższej od uregulowań wspólnotowych” – bez względu na rangę tego „aktu”, a więc również wtedy, gdy jest to konstytucja.

Boczny tor czy upadek?

Radosław Sikorski nie będzie już szefem polskiej dyplomacji. Co to oznacza? Czy jest początek końca kariery tego polityka, czy tylko małe przegrupowanie?

Wyprowadzka z Alei Szucha w Warszawie na pewno jest prestiżową porażką tego polityka, gdyż jego ambicje lokowały się przede wszystkim na arenie międzynarodowej.