Szwedzie, daj lokum imigrantom w swoim domu!

Typowe samotne dziecko o statusie uchodźcy.

Na początku należy wyjaśnić, co oznacza w Szwecji zwrot „samotne dzieci-uchodźcy”.  Otóż są to osoby, z reguły w wieku powyżej 18-20 lat, które przybywają do Szwecji bez żadnych papierów i podają bardzo zaniżony wiek. Daje im to specjalny status i przywileje, bo któż nie zlituje się nad dziećmi, i do tego samotnymi?

„Dzieci-uchodźcy” często mają pokaźny zarost i z reguły świetnie znają prawo szwedzkie. Wiedzą, że mogą odmówić poddaniu się badaniom lekarskim, które pozwoliły by dość dokładnie ustalić ich prawdziwy wiek, gdyż jest to pogwałcenie ich integralności osobistej. I wszyscy, jak jeden mąż, tak właśnie robią.

Odmawiają również badań na występowanie różnego rodzaju chorób, a więc mogą do Skandynawii wwieźć każde świństwo i zarażać innych.

Po wykazaniu władzom Szwecji, iż  nie mają one nic do gadania, domagają się – i dostają – mieszkania, regularne zasiłki, opiekę itd.

Jednak – nie bez związku z wciąż rosnącym strumieniem napływających do kraju uchodźców i „uchodźców” – w Szwecji zaczyna brakować mieszkań. Zatem władze wystąpiły z propozycją, aby Szwedzi poprzerabiali swoje mieszkania w ten sposób, aby „dzieci-uchodźcy” mogły u nich zamieszkać. Jednak nie zauważono szczególnego entuzjazmu i napływu chętnych do takiego wzbogacania własnej kultury, mimo dość natrętnej propagandy.

Tylko w tym roku Szwecja przyjęła ponad 500 „dzieci-uchodźców”, z których 90% to  ludzie dorośli dla każdego, oprócz pracowników Urzędu ds Imigracji.

Sven av Stockholm