Podsumowując ocenę współczesnej polityki zagranicznej zwróciłem uwagę, że to, co dwa czołowe nurty (PO i PiS) w istocie jednej, rusofobicznej polityki polskiej, nam proponują, jest całkowitym zaprzeczeniem tego, w jaki sposób Roman Dmowski i jego obóz polityczny widział miejsce Polski w polityce europejskiej i światowej.
Jaki był więc system Dmowskiego? Obszerność zagadnienia zmusza do ograniczenia się jedynie do kwestii zasadniczych i głównych kierunków z jednej strony, z drugiej zaś, do, w zasadzie okresu międzywojennego, czyli tego czasu, kiedy mieliśmy do czynienia już nie z polityką partyjną, ale polityką państwa polskiego, ze szczególnym naciskiem na wskazania Dmowskiego z krótkiego okresu, kiedy sprawował funkcję Ministra Spraw Zagranicznych RP, czyli od 27 października do 14 grudnia 1923 r., w drugim rządzie Wincentego Witosa, zastępując na tym stanowisku swojego bliskiego współpracownika, wybitnego endeka wielkopolskiego – Mariana Seydę, który odtąd został wiceministrem.
Czytaj resztę wpisu »
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…