Ta cholerna Rosja…

Ogromnych pożyczek z „banku światowego” Rosja nie ma i nie chce. „Fachowców” do rządzenia swoją gospodarką nie potrzebuje, ma swoich. Banki są rosyjskie, gaz, ropa i inne kopaliny w rękach państwa, prywatne przedsiębiorstwa pod kontrolą państwa.

Putin nie pije gorzałki, nie jest podatny na korupcję, jego obstawa wyklucza „nieszczęśliwy” wypadek, a potęga militarna Rosji wyklucza atak wojskowy kundli USA i tchórzliwego USA. Żaden lotniskowiec nie płynie w kierunku Rosji, nikt nie domaga się odejścia Putina, bo inaczej wojna.

Romuald „Roman” Rodziewicz – Ostatni Hubalczyk

Na niedzielę 18 stycznia 2015 roku przypadła 102. Rocznica Urodzin Ostatniego Hubalczyka ppłk Romualda „Romana’’ Rodziewicza, więznia KL Auschwitz nr obozowy 165642 (ur. 18 stycznia 1913 w Ławskim Brodzie na Wileńszczyźnie, zm. 24 października 2014r. w Huddersfield w Płn. Anglii).

Zostałam serdecznie zaproszona przez kapelana ks. Jana Wojczyńskiego TCHR, do udziału we Mszy św. o godz. 11:00 na okoliczność 102. Rocznicy urodzin Hubalczyka. Msza miała być odprawiona w kaplicy Domu Opiekuńczego „Jasna Góra’’ w Huddersfield, gdzie śp. jubilat był rezydentem. Potem w  kolejności premiera filmu Pana Marka Zdziarskiego we współpracy z ks. J. Wojczyńskim „Ostatnia Droga Ostatniego Hubalczyka’’. Zwieńczeniem dnia stał się wspólny obiad, w gronie osób związanych z postacią Pana Romana.

Pokój dla Ukrainy może przyjść tylko ze Wschodu

Najnowsze wypowiedzi pana Władimira Putina – Prezydenta Federacji Rosyjskiej są już jedynym jasno argumentowanym głosem rozsądku na europejskiej scenie politycznej. Rosja mówi wprost, bez udawania czegokolwiek, domysłów i warunków – Rosja nie chce wojny. Prościej powiedzieć tego niż pan Prezydent Putin powiedzieć się nie da.

Niestety z niezrozumiałych powodów Ukraina, jej wojenni mocodawcy i ich suflerzy zachowują się w sposób zupełnie odwrotny od zdrowego rozsądku. Ukraina chciała tej wojny, Ukraina tę wojnę prowadzi, Ukraina tę wojnę eskaluje i Ukraina żywi się wojną.

Kanadyjczycy wygrywają w sądzie z Bank of Canada – i jakie mogą być tego skutki

W polskojęzycznych mediach głównego ścieku jakoś trudno było mi znaleźć wiadomości o niezwykle ciekawym wydarzeniu, jakie miało miejsce w Kanadzie – dlatego postanowiłem sam sklecić krótką informację na ten temat.

Otóż dwu Kanadyjczyków oraz COMER (Committee for Monetary and Economic Reform, Komitet Reform Monetarnych i Ekonomicznych, http://www.comer.org) zmierzyło swe siły z globalną potęgą finansową w kanadyjskim Sądzie Federalnym. Na początku sierpnia 2013 sprawa została umorzona.

Fiasko rozmów w Moskwie

Rozmowy w Moskwie, zakończone 7.02.2015, w których uczestniczył Pan Prezydent Putin (Rosja) oraz dwie żydowskie marionetki: A. Merkel (Niemcy) i F. Hollande (Francja) zakończyły się niepowodzeniem.

Rozmowy miały na celu zażegnanie tzw. kryzysu ukraińskiego.

Niestety, „dyktator” Putin powiedział, że Rosja nie ma zamiaru podporządkowywać się żadnemu „światowemu liderowi”, dyktującemu wedle własnego widzimisię globalny porządek. „Być może są tacy, którym odpowiada życie pod pseudo-okupacją, ale my nie mamy zamiaru się z tym pogodzić”.

Załamanie rozmów może doprowadzić do dalszego osłabienia tzw. „jedności europejskiej” oraz konsensusu w sprawie sankcji ekonomicznych, które wykazują oznaki zmęczenia.

USA, Unia Europejska, NATO i Ukraina twierdzą, iż Rosja bierze udział w wojnie z Ukrainą, wspierając separatystów sprzętem, środkami pieniężnymi i żołnierzami. Kreml zaprzecza temu i utrzymuje, iż władze Ukrainy toczą wojnę z własnymi obywatelami i dyskryminują ludność rosyjskojęzyczną, zwłaszcza w Doniecku i Ługańsku.

Ciężkie walki zmusiły ponad 1,5 miliona ludzi do opuszczenia swoich domów, a jakieś 600.000 Ukraińców uciekło za granicę od  lutego 2014 [Agencja Bloomberg uczciwie, po żydowsku, nie podaje, za jaką granicę uciekli Ukraińcy: otóż uciekli oni do Rosji. Do swych rzekomych wrogów. – admin]. Według agencji ds uchodźców w ONZ od kwietnia 2014 zginęło ponad 5350 osób, co jest liczbą mniej więcej dziesięciokrotnie zaniżoną; zob. następny artykuł poniżej.

O ile ewentualne dozbrajanie powstańców przez Rosję jest, powiedzmy wprost, zbrodnią – o tyle wysyłanie ludzi i sprzętu na Ukrainę przez USA w oczach wielu czołowych amerykańskich polityków jest dobrym uczynkiem, zapewne sprzyjającym budowie, a później utrwaleniu demokracji. Pomoc militarna dla żydowskich władz Ukrainy jest odrzucana przez Niemcy i traktowana sceptycznie przez samego Obamę.

Plany NATO tyczące dozbrojenia Ukrainy mogą oznaczać ryzyko bezpośredniej konfrontacji zbrojnej – powiedział minister spraw zagranicznych Rosji, Siergiej Ławrow, sekretarzowi NATO Jensowi Stoltenbergowi.

Należy przypomnieć w tym miejscu, iż proces otaczania granic Rosji wojskowymi bazami amerykańskimi nie tylko nie zwolnił, ale przybrał na sile.

Według http://www.bloomberg.com/
Opracował Gajowy Marucha

*                     *                      *

Ukraina: 50 tysięcy zabitych?

Według analityków wywiadu niemieckiego na wypowiedzi których powołuje się dziennik „Frankfurter Allgemeine Zeitung” liczba ofiar śmiertelnych konfliktu na Ukrainie mogła przekroczyć 50 tysięcy. Te szacunkowe dane uwzględniające zarówno uczestnik walk jak i ofiary cywilne dziesięciokrotnie przewyższają liczby podawane przez władze w Kijowie.

Informatorzy niemieckiego dziennika uznają za niewiarygodne liczby przedstawiane przez stronę ukraińską wg. której zginęło 1200 uczestników walk i 5400 cywilów i wskazują, że podawane codziennie dane o ofiarach śmiertelnych pozwalają uznać wypowiedzi władz kijowskich za celowe zaniżanie liczby ofiar.

(Na podst. faz.net)
http://xportal.pl

*                     *                      *

Putin chce dla Ukrainy pokoju

Wspólna podróż do Kijowa i Moskwy kanclerz Niemiec Angeli Merkel i prezydenta Francji Françoisa Hollande, rozmowy z prezydentem Rosji Władimirem Putinem wielu już uznało za „historyczny precedens”, chociaż nie zabrakło również pesymistów. Udało się czy nie trzem liderom zapobiec zakrojonej na wielką skalę katastrofie na wschodzie Ukrainy? Przedstawiamy opinię jednego z najbardziej poważanych czeskich analityków, korespondenta Czeskiego Radia Jana Petráneka zaprezentowaną w wywiadzie dla radia „Sputnik”.

Powiedziałbym, że sytuacja nie została rozstrzygnięta. Nie przypadkowo, nikt na wyższym szczeblu nie chce teraz jej komentować. Dlatego możemy jedynie wróżyć z kryształowej kuli, jaki będzie rezultat. Strony nie zrezygnowały ze swoich warunków. W każdym razie, tak to wygląda. Daje to możliwość niektórym do mówienia, że umowa moskiewska, podobnie jak mińska, pozostanie na papierze. Pusta gra słów! Jutro, w sobotę 8 lutego, po rozmowie telefonicznej w formacie normandzkim, okaże się, jak mocna jest nić negocjacyjna, od której zależy dalsze powstrzymanie rozlewu krwi na Ukrainie.

Ale dla mnie szokujące jest co innego. Na Ukrainie toczy się wojna domowa. Wydaje się, że do stołu negocjacyjnego powinny usiąść walczące strony, tj. Kijów, Donieck i Ługańsk. Zamiast tego pożar musi gasić Władimir Putin i europejscy liderzy. Wiadomo dlaczego. Poroszenko chciał siłą zdławić dążenie do samostanowienia na południowym wschodzie. Nie udało mu się to, powstańcy przejęli inicjatywę. Nie, nie chcą oni zajmować Kijowa, bronią jedynie swego terytorium. I robią to na tyle dobrze, że Europa śpieszy się, aby ich powstrzymać. Co prawda, nie uda się szybko tego osiągnąć. Dobrego rozwiązania dla wszystkich nie będzie.

Ale aby znaleźć choć jakikolwiek kompromis, strony muszą pójść na ustępstwa. Jak do tego doprowadzić, jeśli Kijów domaga się całkowitej kapitulacji Doniecka i Ługańska? Z kolei Rosja nie może stracić twarzy. Putin wielokrotnie mówił, że wesprze rodaków, bez względu na to, gdzie mieszkają. Pośrednio pomaga im. Rosyjski lider, jak wiemy, nie odstępuje od swoich zasad.

Pana zdaniem, jak mógłby wyglądać plan pokojowy? Czy jego najważniejsze punkty to nowa linia demarkacyjna, wycofanie ciężkiego sprzętu, wprowadzenie sił pokojowych, autonomia regionu?

Każdy punkt jest niezwykle ważny w pakiecie środków. Jestem zaniepokojony tym, jak uzgodnić ten plan z Poroszenką, który wychodzi z następującego założenia: nie chcecie podporządkować się naszej władzy, to zrównamy was z ziemią. Jednocześnie twierdzi, że może zacząć dostarczać energię i gaz na Wschód, a jego artyleria konsekwentnie niszczy rurociągi, rozdzielnie i inną infrastrukturę na terytorium DRL i ŁRL. Mam dużo wątpliwości co do zdolności Kijowa do porozumienia się, jeśli tylko nie zostanie on zmuszony do zawarcia pokoju przez zachodnich partnerów. Mają oni „dźwignię nacisku”, a mianowicie pomoc finansową rozpadającej się na oczach świata ukraińskiej gospodarce. Zresztą, decyduje tam nie tylko Poroszenko, ale popierające go grupy oligarchiczne. One, moim zdaniem, zdefiniują współczesną ukraińską politykę.

Czy wierzy Pan, że dążenie Władimira Putina do zaprowadzenia pokoju w strefie działań zbrojnych jest szczere? Pytanie nie jest przypadkowe, ponieważ na Zachodzie, jak i w czeskich mediach, dziś pojawia się wiele sceptycyzmu na ten temat.

Chciałbym zwrócić uwagę na jedną rzecz. Prezydent Putin jest racjonalnym politykiem. Wie, co się dzieje w rosyjskiej gospodarce z powodu spadku cen ropy naftowej na świecie i sankcji. I rozumie, że im dłużej trwa wojna na południowym wschodzie, tym większa szkoda zostanie wyrządzona gospodarce Rosji. Nie mam wątpliwości, że Putin naprawdę chce znaleźć wyjście, pokojowe rozwiązanie krwawego konfliktu, i właśnie drogą dyplomatyczną. Czy inaczej zgodziłby się na nadzwyczajne rozmowy z Merkel i Hollandem na Kremlu, które trwały w zasadzie do północy?

http://polish.ruvr.ru

Zawód: przyjaciel Niemiec

Nie ominie cię kariera, kiedy swołocz cię popiera (Lech Niekrasz)

W Polsce istnieje prawdziwy front obrony niemieckich interesów. Są to ludzie o żebraczym usposobieniu, którzy egzystują za niemieckie pieniądze, udają polskich premierów i ministrów, przedkładają własne interesy nad interesami kraju, w którym i z którego żyją. Dzięki nim Niemcy pozyskały wyjątkową pozycję w Polsce i w polityce polskiej.

Hurtową i ordynarną akcję wyprzedaży naszych interesów przyspieszył Tusk. Jego receptą na stosunki z Niemcami było unikanie spraw spornych. Warto w tym miejscu przypomnieć słowa b. ambasadora w Berlinie (dziś w Brukseli) – Marka Prawdy, który dla prasy niemieckiej rzekł: „wreszcie Polska przestała być problemem dla Niemiec”.

Prosto z Donbasu: Polska pomoc humanitarna trwa!

Ze środków zebranych przez stowarzyszenie Elb-Rus zrobiliśmy już zakupy dla ludzi mieszkających w tragicznych warunkach w schronach, ze specjalnym uwzględnieniem schronu przy kopalni Trudowskaja. Nasza akcja zainteresowała również władze DNR i armię, wkrótce rozpocznie się ewakuacja tych ludzi.

Wsparliśmy zakończenie najważniejszym prac remontowych w ośrodku dla uchodźców, dzięki czemu działa w nim ogrzewanie,oraz płynie woda – dla tych, którym do niedawna pociski zabijały sąsiadów i niszczyły domy, to rzecz bardzo cenna.

Niech prowokatorzy sami staną do walki

Prezydent Petro Poroszenko, któremu Stany Zjednoczone wraz z krajami europejskimi i NATO pomogły dojść do władzy po ubiegłorocznym przewrocie, oświadczył, iż „nie ma wątpliwości”, że amerykańscy podatnicy dostarczą mu śmiercionośnego uzbrojenia, którym on pragnie walczyć z separatystami na wschodniej Ukrainie.

Ja również nigdy nie miałem co do tego najmniejszych wątpliwości. Oczywiście wszystko to ma na celu powstrzymanie „rosyjskiej agresji”. Ekspansjonizm NATO nigdy nie jest brany pod uwagę jako istotny czynnik w tej bardzo groźnej wojnie.

Ukraiński koktajl

Dzieje się dokładnie tak, jak kraczę od samego początku w sprawie „operacji majdańskiej”. Cała Europa dogaduje się i tak z Rosją, mając pragmatycznie w czterech literach skorumpowane i oligarchiczne parapaństwo, jakim de facto jest Ukraina, wykorzystując je utylitarnie do nacisków i załatwiania swoich interesów z Rosją.

I tylko Polska, jako rozedrgany ratlerek Nowego Wielkiego Brata zza oceanu, ujada i targa za nogawkę Rosję, pokazując swoją zapierającą dech w piersiach „odwagę”, zamiast rozumu. Dzisiaj większość krajów Europy Środkowej patrzy w związku z tym na Polskę jak na wariata, zastanawiając się, co jeszcze ci goście wymyślą. Nie dość, że wspierają państwo, oficjalnie kultywujące skierowany przeciwko nim banderyzm, który pod względem skali i okrucieństwa wobec Polaków ma bez porównania większe „dokonania”, niż Państwo Islamskie wobec „niewiernych”.