Zwyciężył węgierski pragmatyzm

Prezydent Rosji pan Władimir Putin spotkał się z premierem Węgier panem Viktorem Orbánem, wizyta dostojnego gościa w Budapeszcie to wielki sukces gospodarczy i polityczny obu stron, które w ten sposób modelowo pokazują jak może wyglądać współpraca państw regionu z sąsiednim, przyjaznym supermocarstwem.

Węgrom należy gratulować pragmatyzmu pana premiera Viktora Orbána, albowiem nowa umowa gazowa, kredyt i dostarczenie technologii do budowy i eksploatacji nowej części największej na Węgrzech elektrowni jądrowej i inne dokumenty podpisane tego dnia, to zwycięstwo normalności. Węgry pokazały, że są normalnym europejskim krajem, który w centrum Europy, pomimo nacisków ze strony USA i niektórych państw Unii Europejskiej są w stanie prowadzić autonomiczną politykę, w pełni zgodną z węgierskim interesem narodowym. Czym znacząco się przyczyniają do stabilizacji w regionie. Federacja Rosyjska, którą straszy się już wszystkich pokazała, że szanuje jako równorzędnego partnera jeden z najmniejszych krajów europejskich.

Komisarz wyznaczony dla Franciszkanów Niepokalanej winny oszczerstw

Fidenzio Volpi w rozmowie z papieżem. Jeśli twarz jest zwierciadłem duszy, to… co tu dużo gadać?

O. Fidenzio Volpi musi przeprosić rodzinę założyciela zgromadzenia Franciszkanów Niepokalanej, ojca Stefano Marii Manelliego, za upowszechniane „oszczerstw i kłamstw” oraz wypłacić jej zadośćuczynienie. Ma na to czas do 3 marca.

Komunikat z przeprosinami musi także rozpowszechnić za pomocą Włoskiej Agencji Dziennikarskiej AGI.

Jak informuje włoski duchowny ukrywający się pod pseudonimem Don Camillo, komisarz niszczący wraz z garstką liberalnych duchownych zgromadzenie Franciszkanów Niepokalanej – o. Fidenzio Volpi OFM Cap – musi przeprosić krewnych założyciela tego zgromadzenia za prezentowane oszczerstwa. Dodatkowo, musi im wypłacić 20 tysięcy euro zadośćuczynienia, opublikować przeprosiny na wszystkich stronach internetowych Franciszkanów Niepokalanej oraz zawrzeć je w liście do wszystkich braci i sióstr należących do zgromadzenia.

Przypis do aktualnego tematu

Trzeba być bardzo niepoinformowanym, żeby myśleć, iż ostry konflikt między Rosją a Stanami Zjednoczonymi został wywołany z powodu przyłączenia Krymu do Rosji. Polepszenie stosunków między tymi nierównymi mocarstwami, jakie nastąpiło po zakończeniu zimnej wojny, było powierzchowne i nieszczere. Czy wierzył w nie ktoś jeszcze prócz Gorbaczowa – nie wiadomo.

W Polsce sondaże wskazywały stały wzrost wrogości do Rosji od czasu wycofania się wojsk radzieckich. Wygląda na to, że wolność była Polakom głównie po to potrzebna, żeby tę wrogość móc jawnie głosić. Psychiczny mechanizm tego zjawiska jest prosty i zrozumiały, ale pytam sam siebie: czy Polacy mają tylko psychikę, a nic z rozumu?

Kto, do cholery, wypuścił samopas pacjentów Tworek na dwór?

Oto komunikat ze strony internetowej Adama Słomki. Komunikat dowodzi, że najwidoczniej pacjenci Tworek mogą sobie zakładać blogi na sieci i pisać na nich bez większych przeszkód.
Admin

KOMUNIKAT
„Domagamy się dostarczenia defensywnej broni Ukrainie i uznanie Putina za »persona non grata« w geście solidarności z Ukraińcami”

Tak wygląda kolaż sporządzony przez wariata.

Nie ma perspektywy dla Ukrainy: tylko federalizacja lub podział uratują kraj przed upadkiem

Sytuacja na niektórych odcinkach frontu na Ukrainie jest niepokojąca, w Internecie pojawiły nagrania przedstawiające ukraińskich dowódców wojskowych proszących publicznie władze w Kijowie o wycofanie żołnierzy z jednego z fragmentów terytorium gdzie nigdy nie powinno być wojsk ukraińskich, Ukraińcy są odcięci przez wojska powstańcze, które zaoferowały korytarz humanitarny do ewakuacji, jeżeli tylko ci złożą broń, będą mogli odejść.

Są to wystarczające przesłanki, żeby przypuszczać, że z niewiadomych powodów Kijów nie wywiązuje się ze zobowiązań w Mińsku – prawdopodobnie swobodnie interpretując część zapisów. [Ktoś jest zaskoczony? – admin]

Biskup Athanasius Schneider: Musimy walczyć z neognostycyzmem

W czasach pomieszania powszechnego, jakie wtargnęły w sam środek Kościoła, słowo Pasterza porządkuje, zagrzewa do wierności i wskazuje środki zaradcze.

Porozumienie z Mińska: Farsa czy zdrada?

The Minsk Peace Deal: Farce Or Sellout?
Paul Craig Roberts
http://www.paulcraigroberts.org/2015/02/12/minsk-peace-deal-farce-sellout-paul-craig-roberts/

Sądząc na podstawie sprawozdania RT, dochodzę do wniosku, że porozumienie pokojowe dotyczące Ukrainy, zawarte Mińsku przez Putina, Merkel, Hollande i Poroszenke ma znikome szanse na sukces.

Jeżeli Waszyngton nie jest partnerem porozumienia pokojowego w Mińsku – to jakim sposobem może tam być pokój, skoro Waszyngton podjął decyzje polityczne w celu eskalacji konfliktu, wykorzystując konflikt do wojny między Stanami a Rosją prowadzonej przez pośredników (proxy).

Porozumienie z Mińska nie wspomina o ogłoszeniu przez pułkownika generała Bena Hodgesa, dowódcy US Armii w Europie, że Waszyngton wysyła batalion wojsk amerykańskich na Ukrainę celem szkolenia sił ukraińskich do walki przeciwko Rosji oraz rebeliantom. Zgodnie z planem trening rozpocznie się w marcu, za dwa tygodnie. Generał Hodgens mówi, że bardzo jest ważne rozpoznanie sił w Doniecku i Ługańsku pod kątem ”że to nie są separatyści, tylko najemnicy prezydenta Putina.”

Jakie to może być porozumienie pokojowe, jeśli Waszyngton aktualnie planuje wysłanie broni i szkolenie dla amerykańskiego marionetkowego rządu w Kijowie?

Rozpatrując samo porozumienie, to z góry jest ono skazane na porażkę. Jedynymi stronami tego porozumienia, które miały go podpisać to liderzy separatystycznych republik Doniecka i Ługańska. Pozostałych sygnatariuszy porozumienia w Mińsku reprezentują OSCE – europejska organizacja, która przypuszczalnie ma nadzorować wycofywanie ciężkiej broni przez obie strony, były prezydent Wiktor Kuczma i rosyjski ambasador w Kijowie. Ani kanclerz Niemiec ani francuski, ukraiński i rosyjski prezydent, którzy aranżowali porozumienie, nie złożyli pod nim podpisu.

Inaczej mówiąc, rządy Niemiec, Francji, Ukrainy i Rosji nie powinny być tym samym uprawnione lub zobowiązane do narzucania stronom konfliktu wykonania tego porozumienia. Zgodnie z RT, „deklaracja miała być podpisana przez liderów, powiedział MSZ Niemiec Franz–Walter Steinmeier.”
http://rt.com/news/231571-putin-minsk-ukraine-deal/

Warunki porozumienia zależą od działania ukraińskiego parlamentu i premiera; nie kontroluje ich Poroszenko, a i sam jest figurantem pod waszyngtońską kontrolą. Co więcej, ukraińska armia nie kontroluje nazistowskich milicji. O ile więc Waszyngton i prawo-skrzydłowi na Ukrainie pragną konfliktu z Rosją, to pokój nie nadejdzie.

Porozumienie jest niczym innym, jak listą oczekiwań [pobożnych życzeń – admin], które nie mają szansy realizacji.

Jednym z nich jest oczekiwanie, że Ukraina wraz z republikami będą negocjowały warunki na jakich mają się odbyć w prowincjach przyszłe wybory, które z powrotem przywrócą nad nimi legalna ukraińska kontrolę.

Otóż dzień po lokalnych wyborach, lecz jeszcze przed dokonaniem konstytucyjnej reformy, która zapewni regionom autonomię, Kijów przejmie kontrolę granic pomiędzy Ukrainą a prowincjami.  Ja to odebrałem jako totalną zdradę republiki Donieckiej i Ługańskiej. Widocznie identycznie widzą to liderzy republik:  że Putin wykręcił im ręce po to, żeby uzyskać ich podpisy na porozumieniu.

Inne oczekiwanie jest takie, że Ukraina adoptuje legislację o samorządności, która mogła by być możliwa do zaakceptowania przez republiki i ogłosi amnestię dla liderów oraz sił militarnych w republikach.

Negocjacje między Kijowem a autonomicznymi terytoriami mają przywrócić opodatkowanie przez Kijów autonomicznych terytoriów, wypłatę świadczeń socjalnych oraz przejęcie przez Kijów usług bankowych dla tych obszarów. Po dokonaniu wszechstronnej reformy konstytucyjnej na Ukrainie gwarantującej przyznanie republikom niezdefiniowanej autonomii, Kijów przejmie kontrolę nad granicami tych prowincji z Rosją.

Do końca 2015 r. Kijów wdroży konstytucyjne reformy, które zdecentralizują ukraiński system polityczny i zapewnią autonomiczne przywileje dla regionu Doniecka i Ługańska. [Taaak…. – admin]

Zarówno Putin jak i Poroszenko obydwaj oświadczyli, że najważniejsze jest to, że osiągnęli w porozumieniu zawieszenie broni już od 15 lutego.

Zawieszenie broni nie jest korzystne dla republik Doniecka i Ługańska – podczas gdy są one stroną wygrywającą w konflikcie. Co więcej, porozumienie wymaga od tych republik zrezygnowania ze zdobytych terytoriów i wycofania się do granic z września ubiegłego roku oraz wydalenia bojowników z Francji i innych krajów, którzy przybyli z pomocą wyzwalającym się republikom. Mówiąc innymi słowami, umowa usuwa wszystkie straty Kijowa poniesione w konflikcie, który Kijów zainicjował.

Największym dla porozumienia z tego wszystkiego ryzykiem jest narzucenie ustępstw separatystycznym republikom i Putinowi. Żąda się, żeby prowincje zrezygnowały ze swoich wszystkich zdobyczy, podczas gdy Waszyngton szkoli i zbroi ukraińska armię do ataku na te prowincje. Prowincje są zmuszone do rezygnacji ze swego bezpieczeństwa i do obdarzenia zaufaniem Kijowa na długo przed zorganizowaniem głosowania w Kijowie – wierząc, że do owego głosowania w ogóle dojdzie i że Kijów wyrazi w nim zgodę na autonomię dla republik.

Ponadto, jeżeli jednostronne warunki porozumienia w Mińsku okażą się porażka, to winą za to obarczy się Putina i republiki.

Dlaczego Putin zgodził się na taka transakcję i zmusił do niej republiki? Jeżeli ta transakcja polegała na sprzedaży republik przez Rosjan, to ucierpi na tym poparcie Putina przez nacjonalistów w samej Rosji i ułatwi Waszyngtonowi osłabienie pozycji Putina – co może to nawet zaskutkować zmianą reżimu. To wygląda bardziej na kapitulację, aniżeli na rzetelną transakcję.

Możliwe jest jednak, że putinowska strategia miała za zadanie dać Ukrainie na talerzu wszelkie możliwe korzyści, oczekując, że porozumienie i tak okaże się porażka, a rząd rosyjski będzie mógł oświadczyć” „Zrobiliśmy wszystko, co możliwe i umowa zakończyła się niepowodzeniem.”

Waszyngtoński zamach w Kijowie i atak na rosyjskojęzycznych Ukraińców na południu i wschodzie jest częścią waszyngtońskiej strategii do automatycznego wzmacniania swej pozycji. Rosyjska niezależna zagraniczna polityka i rosnące rosyjskie ekonomiczne i polityczne stosunki z Europą stały się dla Waszyngtonu problemem. Waszyngton wykorzystał Ukrainę do atakowania i demonizacji Rosji i jej liderów, oraz do załamania rosyjskich ekonomicznych i politycznych powiązań z Europa. Do tego zadania wykorzystane zostały sankcje.

Porozumienie pokojowe na Ukrainie na warunkach innych, niż waszyngtońskie, jest nie do przyjęcia dla Waszyngtonu. Jedyne do zaakceptowania porozumienie to takie, które jest przegraną dla Rosji.

Trudno odrzucić wniosek, że rosyjski rząd zrobił strategiczny błąd, kiedy nie zaakceptował próśb separatystycznych prowincji do zjednoczenia z Rosją. Ludzie z prowincji Doniecka i Ługańska wybrali zjednoczenie taką samą przeważającą większością, jak ludzie na Krymie. Jeżeli te prowincje byłyby zjednoczone z Rosją, to nastąpiłby koniec konfliktu. Ani Ukraina ani Waszyngton nie zaatakują rosyjskiego terytorium.

Ponieważ konflikt nie został zakończony przez zjednoczenie, Putin wystawił się sam jako worek treningowy dla zachodniej propagandy. Konsekwencją tego jest to, że przez wiele miesięcy konflikt niepotrzebnie się przeciągał. Wizerunek i reputacja Putina została na Zachodzie zniszczona. On jest „nowym Hitlerem”, on „spiskuje, jak tu przywrócić sowieckie imperium.” Rosja została zrównana z wirusem Ebola i Islamskim Państwem jako trzy największe zagrożenia. Russia Today jest terrorystyczną organizacją, taką samą jak Boco Haram i Islamskie Państwo. I tak dalej i tak dalej.

Wywiad CNN przeprowadzony z Obama przez presstitute Fareed Zakarie pokazuje wizerunek Putina oparty całkowicie na kłamstwach, które opanowały Zachód:

Putin nie byłby bardziej demonizowany nawet, gdyby rosyjskie wojska zaatakowały Ukrainę, podbiły ja i ponownie przyłączyły Ukrainę do Rosji, której Ukraina przed upadkiem Sowietów była przez wieki częścią, a separacja z Rosją trwa z powodu domagania się tego przez Waszyngton.

Rosyjski rząd może zechce pilnie rozważyć czy aby Moskwa nie pomaga Waszyngtonowi osiągnąć następne zwycięstwo na Ukrainie.

Paul Craig Roberts

Uwaga tłumacza:
Muszę zaznaczyć, że Roberts o Putinie pisał w sposób pozytywny, ale w miarę przedłużania się konfliktu zmieniał zdanie, bo uważał, że Rosja może natychmiast zmienić nastawienie państw Zachodu (chodzi mu Europę). Po prostu Putin powinien przykręcić kurtki z gazem i byłby koniec sankcji, i koniec konfliktu, i koniec demonizowania Putina. Wiadomo, że silny lider nie pozwoli sobie na ultimatum i to jeszcze wasalskie.
Obecnego postępowania Kremla Roberts nie jest w stanie zrozumieć i Putina chyba również.

Tłumaczenie: u
Spolszczenie: gajowy Marucha przy użyciu http://www.spolszcz.pl/

*           *           *

Po napisaniu powyższego, Paul Craig Roberts opublikował kolejny artykuł:

Update of Minsk Peace Deal — Paul Craig Roberts
http://www.paulcraigroberts.org/2015/02/13/update-minsk-peace-deal-paul-craig-roberts/

Aktualizacja rozważań na temat porozumienia z Mińska

W mym poprzednim artykule przedstawiłem argumenty za tym, że porozumienie z Mińska będzie porażką. Porażką bardziej dla Rosji oraz republik Donieckiej i Ługańskiej, ponieważ winą zostanie obciążony Putin i obie prowincje. Angielski jest językiem światowym i dzięki temu Waszyngton i jego presstytutki kontrolują przekaz medialny. [Wyjaśnienie zbyt proste. Media są kontrolowane przez wiadomo kogo i co tu wyjaśniać? – admin]

Saker [autor z witryny informationclearinghouse.info – admin] i ja zgadzamy się, że warunki dla zapewnienia pokoju ustalone w porozumieniach są śmieszne, nie mogą być zrealizowane i nie będą realizowane.

Jednakże Saker widzi dla noworosyjskich republik korzyści z usunięcia ciężkiego uzbrojenia ze strefy konfliktu – o ile zostanie to zrealizowane – oraz przewiduje zakończenie konfliktu zbrojnego w tym roku, skutkiem ekonomicznego, militarnego i politycznego rozpadu Ukrainy. Natomiast mój punkt widzenia jest taki, że Rosja winna była zaakceptować życzenie republik połączenia się z Rosja, ponieważ im dłużej przeciąga się konflikt, tym bardziej Zachód może demonizować Putina i dysydenckie republiki.
http://www.informationclearinghouse.info/article40979.htm

Alexander Mercouris zwraca uwagę, że w Porozumieniach Mińskich (które nie są żadnymi porozumieniami albo umową) pozytywnym jest fakt, że Europa została wmieszana w konflikt i przeciwstawia się planom jego eskalacji przez Waszyngton. Jego zdaniem losy Ukrainy zależą od tego, co zrobi Europa, z czym się zgadzam.
http://www.informationclearinghouse.info/article40967.htm

Trudno jest uwierzyć, by rządy państw europejskich nie zdawały sobie sprawy, że cały ukraiński kryzys został zaplanowany i wywołany w Waszyngtonie. Teraz, gdy Europejczycy zaczynają zdawać sobie sprawę z ryzyka, jakie niesie ze sobą agresywna wrogość Waszyngtonu wobec Rosji, być może zdobędą się na niezależną politykę zagraniczną, zamiast odgrywać rolę amerykańskich wasalów.

Jeśli by się tak zdarzyło, hegemonia waszyngtońskiego agresora straciła by poparcie, Imperium Zła zaczęło by się rozpadać, a szanse dla pokoju by wzrosły.

Tłum. gajowy Marucha