Stanisława Lewicka. Łemkowska szeptucha.

Leżąca koło Leska Średnia Wieś, wbrew nazwie, jest całkiem duża, a domy w niej porozrzucane. Stanisława Lewicka (81) nie ma telefonu. Mimo to nietrudno do niej trafić. Są takie dni, kiedy pod jej domem stoi po kilka lub kilkanaście samochodów, często z rejestracją odległych od Bieszczad zakątków Polski.

Żelazna ręka Orbana

Rząd Wiktora Orbana regularnie stara się zmniejszyć deficyt budżetowy, nakładając na zagraniczne firmy kolejne podatki. Nawet jeśli w wyniku nacisków Brukseli wycofuje się z niektórych pomysłów, to po krótkim czasie pojawiają się nowe. Tym razem wątpliwości Komisji Europejskiej budzą dwa nowe podatki: dla producentów wyrobów tytoniowych i dla sieci handlowych.

Producentów wyrobów tytoniowych w ramach programu ochrony zdrowia zobowiązano do opłat wahających się od 0,2 do 4,5 proc. przychodów. Z kolei sieci handlowe odnotowujące największe obroty muszą wnosić opłaty za inspekcje sanitarne w wysokości nawet 6 proc. przychodów. Małe sklepy za to płacą tylko 1 proc. przychodów lub są całkowicie zwolnione z opłat.

Aleksandr Dugin: Faszyści przychodzą o północy (widmo de Sade’a)

Strach przed brunatnymi

Warto zadać pytanie, które z pewnych (bardzo dziwnych) powodów nie jest wypowiadane. Dlaczego wszyscy, zarówno w Rosji jak i na Zachodzie, boją się „faszyzmu”? Dlaczego słowo to jest wszechobecne w języku polityki, kultury i życia codziennego, chociaż po 1945 r. faszyzm nie istnieje jako rozwinięty ruch polityczny i ideologiczny lub jest zjawiskiem całkowicie marginalnym, wartym uwagi opinii publicznej w stopniu podobnym do stowarzyszeń kolekcjonerów motyli lub filatelistów?

Nie może być mowy o przypadku. Musimy zrozumieć treść semantyczną wyrażenia w jego obecnym użyciu. Termin „faszyzm” nie oznacza konkretnego zjawiska politycznego, ale nasz najgłębszy utajony lęk, łączący nacjonalistów i liberałów, komunistów i demokratów.

Abp Józef Teodorowicz – wielki narodowiec

Nakładem Muzeum Niepodległości w Warszawie ukazały się materiały pokonferencyjne pt. „Teodorowicz – mówca i patriota”. Od kilku lat odnotować należy wzrost zainteresowania jego osobą.

Środowiska ormiańskie w Polsce podkreślają przede wszystkim jego zasługi dla tej społeczności, ale abp Teodorowicz jest także bardzo ważną postacią polskiej historii.

Widmo zbrojnego konfliktu u granic RP?

Najazd zbrojnej bandy „Prawego Sektora” 11 lipca na Zakarpacie zwrócił uwagę międzynarodowej opinii publicznej na ten region, który może stać się drugim po Donbasie ogniskiem destabilizacji na Ukrainie. Także tam mamy do czynienia ze złożoną sytuacją etniczną i grą sprzecznych interesów oligarchów.

Pozostaje tylko pytanie, czy potyczka w Mukaczewie i jej konsekwencje na tyle mocno naruszyły chwiejną równowagę w regionie, żeby eksplodowały tam tendencje odśrodkowe.

Delegacje z różnych krajów świata wyraziły chęć odwiedzenia Krymu

Delegacje z różnych krajów świata wyrażają chęć odwiedzenia Półwyspu Krymskiego, aby poznać życie jego mieszkańców – oznajmił wicepremier krymskiego rządu Ruslan Balbek.

„Obecnie wiele delegacji z całego świata przygotowuje się do odwiedzenia Krymu. W gruncie rzeczy po wizycie francuskich parlamentarzystów doszło do przełomu” — powiedział Balbek dziennikarzom.

Nie sprecyzował, delegacje których krajów planują odwiedzenie półwyspu.

Czy biskup Ryszard Williamson jest ekskomunikowany?

Parę miesięcy temu biskup Williamson konsekrował na biskupa swego wieloletniego współpracownika z czasów FSSPX x. Jana Michała Faure’go. Uroczystość miała miejsce w Brazylii, w benedyktyńskim klasztorze pw. Świętego Krzyża, który jest jednym z filarów „Ruchu Oporu” przeciwko modernistom i ich faktycznym bądź mniemanym sojusznikom.

W Internecie pojawiły się od razu głosy, że biskupi Williamson oraz Faure swoim czynem zaciągnęli automatycznie ekskomunikę (latae sententiae), z uwagi na złamanie Kanonu nr 1382 KPK 1983 o brzmieniu: „Biskup, który bez papieskiego mandatu konsekruje kogoś na biskupa, a także ten, kto od niego konsekrację przyjmuje, podlegają ekskomunice wiążącej mocą samego prawa, zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej”.

Znajdźmy adekwatne miejsce dla „elit” III RP!

Od dawien dawna, a z polskiego punktu widzenia, od zawsze, na procesy społeczno-polityczne w poszczególnych państwach przemożny wpływ miała żydowska diaspora, której strategicznym celem było zawsze zawładnięcie światem, darowanym im (według mniemania tego plemienia) przez samego Boga.

Stąd też obecni byli oni po „obu stronach barykady” w każdym państwie i każdym bez wyjątku procesie społeczno-politycznym. Mogli oni wpływać na te państwa i procesy, w większym lub mniejszym stopniu, w zależności od epoki i sytuacji państwa, lub całego regionu.