George Sőrős, twój wróg

Fragment broszury opracowanej przez LaRouche Political Action Committee:
https://larouchepac.com/files/pdf/080618_soros_dossier.pdf

[. . .] Żałosna kreatura znana jako George Soros wcześnie w swoim życiu postanowiła stać się tym kim jest teraz: golemem. Nastolatek podczas okupacji nazistowskiej w jego ojczyźnie, na Węgrzech, Soros rozpoczął swoje ludobójcze dziedzictwo pracując dla machiny zabijającej, która wymordowała 500.000 węgierskich Żydów w czasie holokaustu.

Młodemu Sorosowi wyznaczono zadanie grabienia nieruchomości Żydów pod nadzorem gen. SS Kurta Bechera, szefa sekcji Waffen SS, znanej eufemistycznie jako Departament Ekonomiczny Komendy SS. .

Soros przypisuje ojcu swoje szczęście w uniknięciu makabrycznych scen obozów koncentracyjnych. W programie WNET / Thirteen TV 15 kwietnia 1993 Soros wspominał te wydarzenia, które ukształtowały jego bestialską tożsamość:

„Kiedy wkroczyli Niemcy, on [ojciec – red.] powiedział: ‚Jest to bezprawna okupacja. Nie stosuje się normalnych reguł. Musisz zapomnieć jak zachowywać się w normalnym społeczeństwie. Ta sytuacja jest nienormalna’.

I dla nas wszystkich załatwił fałszywe dokumenty, każdemu inne. Ja zostałem zaadoptowany przez funkcjonariusza u ministra rolnictwa, którego zadaniem było przejmowanie żydowskich własności, więc faktycznie poszedłem z nim i przejmowaliśmy te duże posiadłości. Taka była moja tożsamość. Więc jest to dziwne, bardzo dziwne życie. Wtedy miałem 14 lat”.

Jego ojciec, Tivadar Soros, dalej wyznał, że „jako pseudo-chrześcijanie, nie doszliśmy do tego poziomu chrześcijaństwa, żebyśmy chcieli odpłacać chlebem za kamienie”.
Rodzina Sorosów faktycznie zaoferowała wiele kamieni licznym biednym węgierskim Żydom, których przetransportowano do Auschwitz na śmierć [1].

Rodzina Sorosów należała do „elity” węgierskich Żydów, co dało im możliwość poczynienia takich kroków, by przetrwać nazistowską okupację.

Książę Alexis Scherbatoff, były członek kontrwywiadu armii USA przed i po II wojnie światowej, postawił zarzut, że pierwszą małą fortunę Soros zdobył na sprzedaży swojej części łupu przejętego z nazistami. Powiedział on, że pierwszym wspólnikiem Sorosa był inny węgierski Żyd, który sprzedawał rubiny i inne nazistowskie łupy w Belgii po II wojnie światowej.

Ben Hecht, autor książki PERFIDIA [Perfidy], pokazuje działalność nazistowskiego Departamentu Ekonomicznego na Węgrzech i okrucieństwa dokonane przez pracodawców młodego Sorosa.

„Departament zajmował się plądrowaniem żydowskich własności i usuwaniem złotych plomb z milionów zębów zmarłych Żydów, obcinaniu włosów milionów Żydówek przed zabiciem ich, i transportem beli włosów do niemieckich fabryk materaców, przerabianiem grubych zmarłych Żydów na mydło kąpielowe – i wymyślaniem skutecznych metod tortur jakim poddawano Żydów oczekujących śmierci by ujawnili gdzie ukryli resztki swoich rzeczy”.

W wywiadzie Steve’a Krofta w programie CBS 60 MINUTES 20 grudnia 1998, George’a Sorosa skonfrontowano z takimi obrazami:

Kroft: (głos w tle) Te zdjęcia pokazują co w 1944 roku stało się z przyjaciółmi i sąsiadami George’aSorosa. (Film archiwalny pokazuje kobiety i mężczyzn idących z workami na plecach; tłum przy pociągu)
Kroft: (głos w tle) Jesteś węgierskim Żydem. . .

Soros: (głos w tle) Mm-hmm.

Kroft: (głos w tle) . . . który uciekł przed holokaustem. . . (film archiwalny – ludzie wchodzący do pociągu)

Soros: (głos w tle) Mm-hmm. (film archiwalny – ludzie wchodzący do pociągu)

Kroft: (głos w tle) . . . udając chrześcijanina.

Soros: (głos w tle) Tak. (film – kobiety pomagają sobie wejść do pociągu, zamykają się drzwi pociągu z ludźmi w wagonie)

Kroft: (głos w tle) A ty widziałeś wielu ludzi transportowanych do obozów śmierci.

Soros: Tak. Miałem 14 lat. I powiedziałbym, że to wtedy ukształtował się mój charakter.

Kroft: W jaki sposób?

Soros: Że trzeba myśleć o przyszłości. Powinno się rozumieć i – i przewidzieć wydarzenia i kiedy – kiedy jest się zagrożonym. Było to ogromne zagrożenie złem. To znaczy, było to bardzo osobiste doświadczenie zła.

Kroft: Rozumiem, że wychodziłeś z twoim opiekunem, który przysiągł, iż byłeś jego adoptowanym chrześniakiem.

Soros: Tak. Tak.

Kroft: Wychodziłeś, faktycznie, i pomagałeś w konfiskowaniu własności Żydów.

Soros: Tak. To prawda. Tak.

Kroft: To znaczy, to – to brzmi jak doświadczenie, które wielu wysłałoby na wiele lat do psychiatry. Czy to było trudne?

Soros: Nie, w ogóle nie. W ogóle nie. Może jako dziecko nie – nie widzisz związku. Ale to było – nie stwarzało – w ogóle żadnego problemu.

Kroft: Żadnego poczucia winy?

Soros: Nie.

Kroft: Na przykład, że ‚Jestem Żydem i jestem tutaj, i patrzę na tych idących ludzi. Mogłbym równie łatwo być tam. Powinienem być tam’. Nie ma nic takiego?

Soros: Cóż, oczywiście – ja – ja mogłem być po drugiej stronie, albo mogłem być tym któremu coś się zabiera. Ale nie było żadnego sensu w tym że nie powinienem tam być, bo to było – cóż, faktycznie, w zabawny sposób, to tak jak na rynkach – gdybym tam nie był – oczywiście, nie robiłbym tego, a robiłby to ktoś inny – w każdym razie ktoś inny by to zabierał. I to było – czy tam byłem, czy nie – ja byłem tylko gapiem, własność się zabierało. Więc – ja nie brałem udziału w odbieraniu tej własności. Więc nie miałem żadnego poczucia winy.

[1] MASKARADA, TANIEC ZE ŚMIERCIĄ NA OKUPOWANYCH PRZEZ NAZISTÓW WĘGRZECH [Masquerade, Dancing Around Death in Nazi Occupied Hungary], Tivador Soros, Arcade Publications, Nowy Jork, 2001.

Nad. MatkaPolka