O ochronie środowiska

Najczęściej słyszymy nie o „ochronie środowiska”, a o „ekologii”. Już dawno jednak nauczyłem odróżniać się te dwie rzeczy, choć zdarza mi się jeszcze używać słowa ,,ekologia” jako synonimu dla ,,ochrony środowiska”.

Nie mogę powstrzymać się od używania pewnych sformułowań, których oryginalne znaczenie już dawno przepadło w mrokach dziejów i zostało przywłaszczone przez środowiska krzykaczy.

Nazywanie rzeczy po ich prawdziwym imieniu winno być pierwszą linią frontu na wojnie z nowymi rodzajami cenzury. Nie od dziś wiemy, że wszystko nie zaczyna się wcale od zmiany prawa, a od zmiany pojęć.

Mamy zatem wiele środowisk walczących o ,,ekologię”, przy czym rozumieją ją one w ten sposób, iż albo chcą chronić przyrodę kosztem ludzi, albo chcą ją chronić stosując państwowy aparat przymusu i siłę, albo stosują one szantaż, albo pod tym pojęciem ukrywają interesy wielkich koncernów. Te ostatnie dbają o przyrodę jedynie w swych spotach reklamowych i przykro jest patrzeć, iż tak wiele osób finansuje organizacje ,,ekologiczne”, zajęte w rzeczywistości ,,ochroną praw przemysłowców”.

Toczy się więc walka o stosowanie biopaliw. W tym celu wycina się lasy tropikalne np. na Sumatrze i Borneo, by na ich miejsce zasadzić trzcinę cukrową i przykryć ją kilkoma tonami sztucznych nawozów.

Jak grzyby po deszczu wyrastają kolejne wiatraki, choć zazwyczaj lokuje się je na gruntach będących własnością burmistrza, radnych i członków ich rodzin (wnioski z kontroli NiKu z 2014 roku), a ich produkcja i utrzymanie byłoby nieopłacalne bez dotacji państwowych i unijnych.

Zachęca się do finansowania organizacji walczących o przetrwanie zagrożonych gatunków zwierząt na drugim końcu świata, gdy w samym centrum Warszawy przez kilka dni wylewa się ścieki do Wisły, a samorządowe mafijne trio (burmistrz-komendant-biznesmen) miast zajmować się utylizacją śmieci mieszkańców, dba o ich bezpieczny wywóz do środka lasu.

Pozwolę sobie zatem zaproponować kilka rzeczy, które miałyby faktyczny wpływ na ochronę środowiska, choć zapewne nie wyglądałaby na tyle dobrze, by przekonywać ludzi do przekazywania na ich cel pięćdziesięciu złotych miesięcznie:

1. Bardzo surowe kary dla osób i firm zanieczyszczających oraz dewastujących przyrodę np. poprzez wyrzucanie śmieci do lasów, wylewanie ścieków do rzek, nielegalne wycinki drzew, czy przez nielegalny odstrzał zwierząt.
2. Do 8 lat więzienia za szczególne znęcanie się nad zwierzętami.
3. Do 15 lat więzienia za zabijanie chronionych gatunków.
4. Nowe zarządzanie w celu zapewnienia odnawialności zasobów naturalnych kraju.
5. Zniesienie wszelkich koncesji dla zagranicznych firm na wydobycie gazu łupkowego oraz ropy.
6. Program zalesiania kraju: ,,Las 2030”.
7. Zwiększenie wydatków na ochronę Parków Krajobrazowych.
8. Poszerzenie zakresu ochrony flory i fauny Bałtyku.
9. Zwiększenie ilości terenów zielonych w dużych aglomeracjach miejskich.
10. Wykorzystywanie wyrzucanego jedzenia w celu wytwarzania energii elektrycznej i produkcji nawozów naturalnych.
11. Finansowe kary dla sklepów i magazynów wyrzucających żywność zdatną do spożycia.
12. Odpolitycznienie Agencji Ochrony Środowiska.
13. Zakaz prywatyzacji Lasów Państwowych.
14. Wszczęcie surowszej ochrony nad Parkami Krajobrazowymi i Parkami Narodowymi.
15. Powołanie Komisji w celu stworzenia strategii działania dla realnej ochrony Puszczy Białowieskiej.
16. Objęcie większych terenów lasu pierwotnego Białowieży obszarem ochronnym.
17. Stworzenie Funduszu Rozwoju Rolnictwa, mającego na celu wspieranie ekologii w rolnictwie, rodzinnych gospodarstw rolnych i sklepów oferujących zdrowe regionalne produkty.
18. Zastosowanie preferencji, ulg i dofinansowań dla wszystkich ekologicznych gospodarstw rolnych.
19. Ochrona polskiej ziemi nie przed polskim rolnikiem, a przed zagranicznymi ,,slupami”.
20. Likwidacja znacznej biurokracji, krępujących przepisów i nierealnych wymogów, zawyżających sztucznie koszta produkcji żywności i wspierających jedynie duże gospodarstwa rolne.
21. Wsparcie Ministerstwa Rolnictwa dla rozwoju i modernizacji polskiego przemysłu spożywczego: zakładów przetwórstwa, mleczarni, piekarni, cukrowni itp. oferujących produkty z nowym państwowym certyfikatem jakości.
22. Ograniczenie przemysłowej hodowli zwierząt, a także surowsze prawo wobec wszelkiej maści obecnych w żywności pestycydów, hormonów czy antybiotyków.
23. Prawne i podatkowe preferencje dla żywności ekologicznej, pozbawionej chemii i pochodzącej z upraw oraz hodowli certyfikowanych.
24. Całkowity zakaz uboju rytualnego.
25. Całkowity zakaz Żywności Genetycznie Modyfikowanej (GMO).
26. Całkowity zakaz stosowania roundupu.
27. Państwowe wsparcie finansowe dla pszczelarzy i bartników.
28. Budowa wałów przeciwpowodziowych oraz stworzenie nowych rowów nawadniająco-odwadniających.
29. Naprawa oraz unowocześnienie uszkodzonych wałów, zdewastowanych portów i nieczynnych śluz.
30. Podjęcie kwestii melioracji, budowy zbiorników retencyjnych i poprawy stanu ekologicznego polskich rzek.
31. Wodociągi mogące być jedynie własnością Spółek Skarbu Państwa bądź samorządów.
32. Stworzenie nowej polityki energetycznej, która pozwoliłaby Polsce wykorzystywać wszystkie dostępne źródła energii i zapewniłaby jednocześnie wzrost znaczenia źródeł odnawialnych (OTE), o ile ich wykorzystywanie byłoby opłacalne ekonomicznie.
33. Wykorzystywanie energii z węgla z pomocą technik przyjaznych dla środowiska naturalnego; wytwarzanie z niego paliwa i benzyny.
34. Wykorzystanie na większą skalę w Polsce potencjału płynącego z energii geotermalnej.
35. Gruntowna modernizacja polskiej infrastruktury energetycznej.
36. Brak zgody na import gazu ziemnego bądź innych surowców z Kataru i innych krajów Zatoki Perskiej.
37. Zmiany w prawie zagospodarowania przestrzennego zakazujące umiejscawiania farm wiatrowych w tak bliskiej odległości miejsc zamieszkanych, jak ma to miejsce obecnie.

Robert Grünholz
https://rgrunholz.wordpress.com