Kto wyjaśni fenomen okładek Newsweeka? Dlaczego ich wydźwięk tak często jest antypolski?

Na okładkach wydawanego przez koncern medialny Ringier Axel Springer tygodnika „Newsweek Polska” dość często pojawiają się antypolskie motywy. Raz jesteśmy „męczarnią”, innym razem „Kokolandem” lub „krajem wściekłych ludzi”. Wszystko co złe musi być „polskie” lub z Polską związane.

Czytelnik kupujący ten tygodnik ma prawo wstydzić z Polski oraz z faktu bycia Polakiem. Ciekawe, czy gdyby Polacy przejęli kontrolę nad którymś z niemieckojęzycznych tygodników i zaczęli w nim pisać o Niemczech jako „męczarni”, to jak długo utrzymaliby się na rynku?

Pisałem już o tym jakiś czas temu, ale nie zaszkodzi powtórzyć. Należący do niemiecko-szwajcarskiego koncernu Ringier Axel Springer tygodnik „Newsweek Polska” jest w mojej opinii dobrym przykładem jak tworzyć w zbiorowej świadomości polskich czytelników patologiczne przekonanie o nikłej wartości swojego narodu, która w konsekwencji może powodować „kompleks niższości” wobec innych nacji. Wystarczy spojrzeć na bijące po oczach okładki „Newsweeka”.

Przeglądając archiwum okładek tygodnika, którego redaktorem jest Tomasz Lis, możemy odkryć, że Polska jest „męczarnią”, „Kokolandem”, „krajem wściekłych ludzi”, a sami Polacy są podejrzliwymi i nieufającymi nikomu poganami-nacjonalistami, którzy nienawidzą obcokrajowców, a w szczególności Żydów. Na przestrzeni kilku ostatnich lat takie okładki pojawiały się wielokrotnie.

[I Polacy to g*wno kupują… a może kupują je sami Żydzi? – admin]

Powstaje pytanie – jaki jest rzeczywisty powód aż tak silnego, antypolskiego stężenia na okładkach „Newsweek Polska” oraz w publikowanych na łamach tego tygodnika tekstach? Czy chodzi tylko i wyłącznie o dotarcie do odpowiedniego „targetu”? Czy też przede wszystkim wywołanie poczucia wstydu za Polskę oraz skrajnie negatywnych emocji dotyczących wspólnoty czy tożsamości narodowej?

Osobiście obstawiam to drugie. Pedagogika wstydu, która łączy absolutnie wszelkie patologie życia społecznego z polskim kodem kulturowym, przy jednoczesnym wskazaniu alternatywy jaką jest „kosmopolityczna europejskość”, musi wywołać kompleks niższości.

W kontekście powyższego ciekawi mnie jeszcze jedna rzecz – gdyby polski kapitał przejął jakimś cudem kontrolę nad którymś z topowych niemieckojęzycznych tygodników (np. „Der Spiegel”) i nagle, za pośrednictwem tej gazety, zaczął sączyć anty-niemiecki hejt i pedagogikę wstydu skierowaną przeciwko Niemcom, to jak długo byłby w stanie utrzymać się na niemieckim rynku prasy? Obstawiam, że odpływ czytelników i reklamodawców byłby w takim przypadku ekspresowy.

http://niewygodne.info.pl