Emocje opadły, więc na spokojnie.

Gruba i głupia, ale z korzeniami.

Cały czas powtarzam, że wolę być gruba niż głupia – wyjaśnia Dorota Wellman w najnowszym wywiadzie dla tygodnika „Wprost”.

Ulubiona piosenkarka i aktorka kabaretowa mojej Mamy, ś.p. Danuta Rinn była gruba jak beczka, ale była jednocześnie osobą wyjątkowo inteligentną i mimo tuszy uroczą, zaś Wellman jest wulgarną i krzykliwa chamówą o inteligencji na poziomie innych „gwiazd”TVN-u.

W tym kontekście jej ściśle radiowa i na chama narzucana widzom uroda jest sprawą wtórną. Więcej o niej nie napiszę, bo nie chcę być skazany zaocznie na pół miliona odszkodowania.

[Zapamiętana anegdota Danuty Rinn z „Podwieczorku przy mikrofonie”: Podchodzę do dorożkarza na Krupówkach i pytam, czy zawiezie mnie do Morskiego Oka. Ten przyjrzał mi się uważnie i powiada: „Dobrze, ale na raz to się nie da”. W porównaniu z Danutą Rinn, pani Wellman nie nadaje się nawet do normalnego radia].

Mapa wyborczych preferencji pokazuje Polskę podzieloną z grubsza wzdłuż linii Wisły – na zachód wygrywają Europejsy, a na wschodzie PiS. Red. Michalkiewicz przestrzega przed forsowaniem takiego podziału, bo jeśli my to dostrzegamy, to widzą to też nasi sąsiedzi i mogą to przeciw nam wykorzystać. A zresztą mówienie o ostrej dychotomii jest błędem, bo często różnice poparcia dla PO i PiS wyniosły odpowiednio 45/40% na zachodzie oraz 40/45% na wschodzie, a więc różnice sa zgoła niewielkie i nie upoważniają do sztucznego dzielenia Polski i Polaków, w dodatku w interesie nieprzychylnych nam sąsiadów.

[Większe poparcie dla europejsów na północnym zachodzie Polski wynika też być może z dominujących tam niemieckich inwestycji, których ewentualna utrata postrzegana jest być może jako zagrożenie bytowe].

Wspomniany red. Michalkiewicz zauważa też, że jednym ze zwycięzców jest PZPR, o czym świadczą spektakularne wygrane Leszka Millera, Marka Belki, Danuty Huebner, Jacka Saryusza-Wolskiego i Włodzimierza Cimoszewicza.

Zastanawia wybór tego ostatniego, jest to bowiem osobnik wyjątkowo nikczemny, zaś od pewnego czasu przodujący w castingu na szabesgoja planowanej Judeopolonii POLIN

(W. Cimoszewicz: Polacy brali udział w Holokauście. Janusz Sanocki: Cimoszewicz nie jest głupi). Dostał on 219 tys. głosów w okręgu warszawskim, a przecież chyba nie głosowali na niego tylko Żydzi, komuniści czy starzy ubeccy oprawcy? To jest uważam rzecz do uważnego rozebrania przez mądre głowy, bo jest to prawie jedna trzecia tego, co zdobyła cała Konfederacja.

219 tys. głosów nie tylko na komunistycznego aparatczyka, syna komunistycznego oprawcy, ale na szabesgoja, jawnie popierającego żydowskie kłamstwa i uroszczenia, które przywalą Polskę kamieniem grobowym. Ja wymiękam i przyznaje się w tym haniebnym przypadku do intelektualnej bezsilności.

I nie jest rozwiązaniem pseudowyjaśnianie tego zatrważającego faktu ignorancją wyborców, albowiem jeśli ignorancja jest niezawiniona, to jest to nasza wina, tzn. nie dotarliśmy do nich z prawdą. Nie dotarliśmy, bo Konfederacja była blokowana w mediach publicznych, a dla 80% wyborców jeśli czegoś nie ma w TVP czy TVN, to to nie istnieje – 95% Polaków dowiedziało się o istnieniu Konfederacji z wieczoru wyborczego 26 maja. I to trzeba zmienić. [Za późno – admin]

Red. Michalkiewicz zwraca też uwagę na zbyt ambitny plan Konfederacji obejmujący Polexit, do którego nie jesteśmy przecież przygotowani i przed którym należy odzyskać suwerenność gospodarczą przez ponowne uprzemysłowienie. Więc zanim dojdzie do Polexitu, należy skupić się na sprawach bliższych.

Roman Dmowski kandydując do rosyjskiej Dumy i tworząc w niej koło polskie nie afiszował się w 1907 roku z planem odbudowy Wielkiej Polski, która oderwie od imperium rosyjskiego olbrzymie połacie jego terytorium, por.

„Naszym celem było stworzenie poważnego przedstawicielstwa polskiego w państwie rosyjskim, które by swym postępowaniem zmusiło Rosję do liczenia się z Polską i które by dla Polski zdobyło stopniowo na zewnątrz znaczenie czynnika polityki europejskiej. Wytrwałą walką polityczną w państwie rosyjskim spodziewaliśmy się odzyskać dla kwestii polskiej utracone po roku 1864 miejsce na terenie międzynarodowym”.

I jedna uwaga personalna, też za red. Michalkiewiczem czyli osobistym przyjacielem Krula: otóż pan Janusz Korwin-Mikke powinien się zdecydować, czy chce być publicystą czy politykiem. Jeśli tylko publicystą, to śmiało może pisać i mówić o dobrodziejstwach polityki Hitlera, o mniejszych mózgach kobiet, globciu czy totalitarnym nakazie zapinania pasów, a jak chce być politykiem, to powinien zaprzestać regularnego odpalania protokołu 1%. Problem w tym, że w zmianę JKM nie wierzy nawet jego wieloletni przyjaciel.

c.d.n.
https://macgregor.neon24.pl