Dzień kota tak naprawdę jest codziennie, każdy kociarz o tym wie

Dzień kota nie jest wcale raz do roku czy raz w miesiącu, ale każdego dnia. Chyba każdy właściciel czworonoga zgodzi się, że tak właśnie to wygląda.

Młodzi Razem chcą tańszego dostępu do antykoncepcji dla par lesbijskich!

Dzień św. Walentego postanowili aktywiści „Młodych Razem” wykorzystać dla nagłośnienia sprawy antykoncepcji.

Tym razem chodziło o ułatwienie dostępu do wspomnianych środków przez ich refundację oraz wskazanie na problem z edukacją seksualną. Dla lepszego efektu, do wpisu informującego m.in. o tym, że „tylko co trzecia Polka ma dostęp do regularnej antykoncepcji”, dołączono stosowny plakat: dwie całujące się kobiety.

Interwencja ratowników medycznych w asyście policji zakończyła się wielkim skandalem. Siłą wyciągnęli nagą kobietę z mieszkania i położyli na chodniku.

Interwencja ratowników medycznych i policji odbyła się oczach sąsiadów. W związku z tym, zapadł pierwszy wyrok w tej sprawie. Usłyszał go… sąsiad, który próbował pomóc kobiecie.

Lekkoatletki sprzeciwiają się udziałowi w zawodach transpłciowych “zawodniczek”

Amerykańskie licealistki złożyły pozew przeciwko transpłciowym zawodniczkom. Zdaniem młodych sportsmenek jest niesprawiedliwe, że rywalizują razem z nimi w kategoriach kobiecych.

Selina Soule, Chelsea Mitchell oraz Alanna Smith z Connecticut są zdania, że osoby transpłciowe, które konkurują z nimi podczas zawodów lekkoatletycznych mają niesprawiedliwą przewagę pozbawiając je stypendiów.

Transseksualista oskarża kontrolerów biletów o „złe spojrzenie”

Transseksualista z Lille złożył skargę o dyskryminację w miejskim transporcie. Twierdzi, że jest ofiarą transfobicznych i homofobicznych uwag kontrolerów biletów firmy transportu publicznego w aglomeracji Lille – Illevia.

Czym zawiniły francuskie „kanary” do końca nie wiadomo. Skarga brzmi jednak groźnie. Trans o imieniu Cassandre skarży się na zachowanie „funkcjonariuszy służby publicznej”. W internecie zaroiło się od wsparcia wszelkiej maści lobbystów ruchu LGTB, a dyrekcja firmy została postawiona w stan alarmu.

Andrzeja Paradysza niedokończone drogi w krainie buków

– Ciekawe, co jeszcze ma dla mnie życie? – pyta włóczykij i nie czeka na przygodę, tylko od razu wychodzi jej naprzeciw. Andrzej od dawna marzył o Rumunii, więc wsiadł na rower w rodzinnym Jedliczu i po prostu ruszył przed siebie. Taki prezent dla siebie samego na trzydzieste urodziny.

Jego książka o wyrypie przez wschodnie rubieże Polski, Ukrainę, Rumunię… ufff… Węgry i Słowację wyszła w 2018 roku. Jedna trasa jednego człowieka, a przeżycie, jak gdyby była to podróż przez setki lat i dziesiątki pokoleń.

Szpionów (ruskich) jak psów

„Totalna opozycja en général jest efektem działania wroga. Wcale nie kłóci się z rządem o pryncypia, demokrację, czy choćby władzę. Kłóci się, bo Ruskie ją podpuszczają.

Wszyscy, którzy dezorientują i relatywizują, działają na polecenie Kremla, nawet jak tego nie wiedzą”.

Stalincy idut!

No i kto jeszcze dzisiaj odważy się natrząsać z Józefa Stalina, że zajął się językoznawstwem? Dzisiaj już nikt nie powinien się na to ważyć, bo gołym okiem widać, że Józef Stalin był prekursorem nowej epoki – właśnie tej, w którą akurat wchodzimy.

Nie tylko był prekursorem, ale doczekał się całych zastępów kontynuatorów i naśladowców, którzy obecnie tworzą awangardę, może nie cywilizacji, bo ta własnie pod ich przewodnictwem obumiera, co komunistycznej rewolucji, która co najmniej od pół wieku przewala się przez Europę i Amerykę Północną. Tam też i to w coraz szybszym tempie.

Węgiel z Rosji

Jako dziecko i nastolatek chodzący do szkoły podstawowej i średniej w PRL-u, wtłaczano mi do głowy, że “Polska węglem stoi”, a dzień świętej Barbary był niemal świętem narodowym. W okresie rządów Edwarda Gierka wielkość eksportu węgla kamiennego była traktowana jako miara rozwoju gospodarczego całego kraju.

W liceum słyszałem już bardziej rozsądne opinie, a to, że węgiel kamienny jest bogactwem, ale najgorsze, co można z nim zrobić, to spalić w piecu.

Kogo wybiorą Polacy?

Jeszcze kilkanaście dni temu tegoroczny wyścig po żyrandol zapowiadał się wyjątkowo nieciekawie. Z góry było wiadomo co kto powie i co kto zrobi a przede wszystkim kto wygra.

Stąd przyglądanie się rzeczonej rywalizacji (i jej komentowanie) zanosiło się na zajęcie równie porywające co obserwowanie zasychającej na ścianie farby.