Czy gloryfikacja Józefa Piłsudskiego jest słuszna?

Niejednokrotnie zadajemy sobie pytanie odnośnie prawdziwości informacji dotyczących postaci historycznych. Zastanawiamy się czy dane, które do nas docierają stanowią całą prawdę o danej osobie czy to tylko strzępy i zlepek informacji pochodzących z różnych źródeł.

Na bazie otrzymanych wiadomości możemy nabrać wątpliwości, co do właściwej oceny rzeczywistości i wstrzymać się od sądu.

Nie ulega wątpliwości, że jednym z dobrodziejstw dzisiejszych czasów jest szerszy dostęp do informacji. Możemy posiłkować się różnymi źródłami i na podstawie zebranego materiału dokonać oceny. Postać Józefa Piłsudskiego wydaje się pasować do zarysowanego wyżej schematu, w którym chodzi o to czy jest on postacią jednobarwną czy za postawnym człowiekiem z wąsem i poważną twarzą kryje się jakaś ukryta prawda.

W powszechnej świadomości Marszałek Piłsudski funkcjonuje jako jeden z ojców polskiej niepodległości. Ze szkoły wynieśliśmy ciepły wizerunek Marszałka jako dziadka, który jeździł na kasztance i można powiedzieć, że wyrośliśmy w kulcie Józefa Piłsudskiego.

Prawda jednak jest nieco inna. Piłsudski jak każdy człowiek miał wady i one też rzutowały na jego postać i działalność polityczną. Przede wszystkim był on człowiekiem słabego zdrowia psychicznego. Zdarzało się, że wybuchał nieuzasadnionym gniewem, bywał impulsywny, potrafił w nieracjonalny sposób odnosić się do osób z najbliższego otoczenia.

Przyczyn takiego zachowania należałoby upatrywać w tym, że prawdopodobnie Piłsudski cierpiał na kiłę trzeciorzędową. Lekarze stwierdzili, że choroba ta negatywnie wpływa na układ nerwowy, stąd więc brały się napady gniewu i agresji, które dotykały Piłsudskiego bez istotnej przyczyny.

Pamiętamy, że uczono nas o innej przyczynie problemów zdrowotnych Marszałka. Podawano nam, że Piłsudski zmarł na raka wątroby i taka wersja funkcjonuje dziś w powszechnym obiegu. Tymczasem fakt choroby wenerycznej był przez obóz sanacyjny skrzętnie ukrywany. Zdawać sobie trzeba sprawę, że fakt choroby jaką jest kiła trzeciorzędowa negatywnie wpłynąłby na postać i renomę Marszałka.

Duże wątpliwości budzi udział Józefa Piłsudskiego w wygranej Bitwie Warszawskiej z 15 sierpnia 1920 roku. W czasie nawałnicy bolszewickiej Marszałek Piłsudski dowodził kontrofensywą znad Wieprza i to uderzenie można uznać za decydujące w wojnie polsko-bolszewickiej, które walnie przyczyniło się do zakończenia konfliktu.

Przypomnieć należy, że uderzenie wyżej opisane było jednym z fragmentów bitwy warszawskiej. W czasie tej bitwy, jak i wcześniej rozkazy rozpisywał gen. Tadeusz Rozwadowski. Wystarczy wspomnieć, że był on znakomitym wojskowym, wykształconym na akademii oficerskiej we Wiedniu i jego należy uznać za architekta zwycięskiej bitwy Warszawskiej.

Niestety, całą zasługę za zwycięstwo Józef Piłsudski przypisał sobie, a gen. Rozwadowskiego usunął w cień. Nie tylko jego spotkał taki los. Również niewyjaśnione są okoliczności zaginięcia gen. Zagórskiego.

Takie postaci w ujęciu Piłsudskiego jawiły się jako niebezpieczne i wrogie. On sam był megalomanem i traktował inne osoby z wyższością. Zastrzeżenia mogą rodzić się również na polu formacji intelektualnej i światopoglądowej Józefa Piłsudskiego.

Dobrze wiemy, że był on związany z partią lewicową PPS i w ramach tej działalności podejmował akcje terrorystyczne m.in. słynna jest akcja w Bezdanach, podczas której dokonano napadu na pociąg. Natomiast dla katolików istotny jest fakt, że Piłsudski wyrzekł się wiary katolickiej i przeszedł na wyznanie protestanckie. Co więcej brał udział w czarnych mszach i odprawiał seanse spirytystyczne.

Być może problemy psychiczne były związane z praktykami okultystycznymi Piłsudskiego. Podaje się dziś, że schizofrenia ma być efektem działania około piętnastu demonów. Nie jest też do końca jasne jaki wpływ miała na Piłsudskiego masoneria. Prawdą jest, że zamach majowy był wspierany przez masonów.

W ostatnim czasie pojawił się pomysł upamiętnienia Marszałka Piłsudskiego na jednym z polskich banknotów. Zestawmy nie do końca jasną postać Piłsudskiego z polskim królem Janem Sobieskim, który został uhonorowany na banknocie 500 zł. Wiemy, że był on znakomitym strategiem, wojskowym, oddanym mężem i ojcem, głęboko wierzącym oraz realnie patrzącym na świat politykiem, który jasno i wyraźnie zareagował na inwazję turecką w XVII w. Postać jego nie budzi wątpliwości chociaż przyszło mu rządzić w trudnym okresie napięcia wewnętrznego i zewnętrznego.

Po latach okazuje się, że Józef Piłsudski nie jest postacią jednoznaczną. Odkrycie pewnych faktów z jego życia pozwala zweryfikować jego zachowanie i działalność. Co więcej o oparciu o nowe wiadomości można wygenerować zupełnie odmienne zdanie niż to, jakie funkcjonuje w powszechnej społecznej świadomości.

Mateusz Sanicki
https://konserwatyzm.pl/