Malowanie portretu wroga – 28.11.2021.

Powielanie tego samego portretu wroga staje się nudne. A skutki bestialskie. To samo, co o prezydencie Białorusi, wygadywano niegdyś o Kadafim, Miloszewiczu, Assadzie, Putinie – tak jakby to byli bracia syjamscy. Wrogiem do tej pory jest gen. Jaruzelski, a bohaterami Piłsudski i Wałęsa.

A tak naprawdę to architektów wojny w ogóle nie interesuje naród, ludność zamieszkała dany kraj przeznaczony do ‚odstrzału’. Nikt się nie martwi, jaki los czeka dzieci, które będą bombardowane przez ‚sprawiedliwe ramię tzw. international community’. Najlepszym przykładem idiotyzmu wszechczasów może być porównanie prezydentów Federacji Rosyjskiej i Stanów Zjednoczonych.

Wariant Omikron – media rozkręcają histerię i usiłują przestraszyć ludzi

Świat ogarnia właśnie nowa panika z powodu wariantu koronawirusa, który ma być jego najbardziej zmutowaną wersją. Sęk w tym, że jeszcze niewiele o nim wiadomo, a już wygląda to tak, jakby cała ludzkość miała umrzeć za 15 minut.

Ktoś, w sposób świadomy wznieca kolejny poziom koronapaniki wokół wariantu, o którym nadal bardzo niewiele wiemy. Rozsiewanie tego lęku przebija już chyba to, z czym mieliśmy do czynienia przez ostatnie 1,5 roku. To, że Omikron ma więcej mutacji, nie oznacza, że musi być groźniejszy. Tylko laboratoria są w stanie stwierdzić jego większą inwazyjność oraz skuteczniejsze unikanie przeciwciał.

Reforma Unii Europejskiej

Dalsza integracja kontynentu Europejskiego napotkała na trudności w postaci ofensywy gospodarczej, politycznej i medialnej Rosji. Mam tu na myśli dokończenie po pewnych perturbacjach budowy Nord Stream 2, powstanie 8 listopada ZBiRu, a więc wejście wojsk Rosyjskich na teren Białorusi (przynajmniej lotnictwa) i nagromadzenie dużych ilości wojsk pancernych przy granicy z Ukrainą.

Oprawę artystyczną wydarzeń zapewniają uchodźcy w tym celu sprowadzeni samolotami przez Łukaszenkę.

Zdanie odrębne ws. białoruskiej

Zdanie odrębne w tytule odnosi się do art. P. Stanisława Lewickiego „To jest porażka Łukaszenki”, zamieszczonego obok. Najmniej wątpliwości dotyczy tytułu, choć ja wolę mówić o błędach Łukaszenki, o czym później.

Co do głównej treści, z przykrością stwierdzam, że głęboko nie zgadzam się z tezami i wnioskami p. Stanisława Lewickiego, którego teksty czytam i do tej pory ceniłem jako w dużej mierze zbieżne z moim poglądem.

O co chodzi? Autor ulega moim zdaniem amokowi “obrony granic Polski”, tej narracji, którą kreują rządowe media i to przesłania Mu inne niezwykle istotne aspekty sprawy.

Jak trzymają się Chińczyki?

Wygląda na to, że przygotowania do ostatecznego rozwiązania kwestii chińskiej ruszyły z martwego punktu. Zresztą w USA rozważano taką ewentualność znacznie wcześniej. Kiedy w 2008 roku byłem w Nowym Jorku, na lotnisku im. Kennedy’ego zauważyłem ogromny bilboard na całą ścianę z zagadkowym napisem: „Nie wolno izolować demokratycznych narodów”.

Ponieważ nie wiedziałem o co chodzi, to zacząłem pytać. Okazało się, że chodzi o to, by Tajwan przyjąć do ONZ jako niepodległe państwo. Zrozumiałem, że w Ameryce ktoś kombinuje, co się bardziej opłaca – czy wykupywanie od Chin rządowych obligacji amerykańskich, przy pomocy których rząd USA finansował operację pokojową i misję stabilizacyjną, wydając na to nawet 300 mln dolarów dziennie, czy też sprowokowanie „małej zwycięskiej wojny” o Tajwan.