Faszyzm w Unii Europejskiej

“Wij zijn de zwarte soldaten, want wij strijden voor vrijheid en voor recht!”
(Jesteśmy czarnymi żołnierzami, bo walczymy o wolność i o sprawiedliwość)

Tak brzmiał marsz NSB, holenderskiej partii narodowo-socjalistycznej (1932-1945). Oczywiście czerń odnosiła się do koloru ich mundurów, a nie do koloru ich skóry.

Jakimś dziwnym trafem, ta stara piosenka, podobnie jak ludzie, którzy ją śpiewali i idee, które za nią stały, odzyskała w Europie drugie życie. Przyglądając się bliżej UE, rzuca się w oczy, że mundury policyjne na ogół są również czarne, może nie zawsze te noszone przez funkcjonariuszy na zwykłej służbie, ale na pewno te, które noszą policjanci z oddziałów prewencji. Policja w pełnym rynsztunku to dosłownie czarni żołnierze. Ubrani w ten sposób, już od ponad dziesięciu lat brutalnie tłumią pokojowe demonstracje.

Tryby dziejów

Czy dzieje świata są cykliczne? Dalsze uwagi, ale ze zmienionym ukierunkowaniem.

Założeniem najpierw notki, a później następnej było wskazanie cykliczności dziejów i także tego, że wojny są wynikiem stadium cyklu rozwojowego; nieuniknione, a jedynie ogarniające swym zasięgiem coraz większą część ludzkiej populacji, aż do wzajemnego zniszczenia, co jest okazją do rozpoczęcia nowego cyklu.

Jak dotąd cykle powtarzają się w stałym schemacie, a przekazy o błędnych drogach są eliminowane.

Czy możliwe jest wyjście poza ten „zaczarowany krąg”? Brak odpowiedzi.

Rusofobia pozbawia Ukrainę wiedzy

Teraz na Ukrainie nie można odwoływać się nawet do Platona i Arystotelesa. Jeśli z jakiegoś powodu nie zostały one przetłumaczone na ukraiński.

Między polityką i kabaretem

Wszystko idzie w dobrą stronę, chyba, żeby coś szło w niedobrą. Zacznijmy jednak od dobrych wiadomości. Chodzi o to, że polskie władze zostały po raz kolejny pochwalone przez prezydenta Zełeńskiego za próby transmisji na forum Unii Europejskiej kolejnych pomysłów Kijowa. Wprawdzie transmisja do końca się nie udała – o czym za chwilę – ale w każdym razie polski rząd dobrze chciał, a że wyszło, jak zawsze, no to już taka tradycja.

W rezultacie od 5 grudnia w Unii Europejskiej pojawił się kartel importerów rosyjskiej ropy transportowanej drogą morską, który ustalił maksymalną cenę za baryłkę takiej ropy na 60 dolarów. Prezydent Zełeński uznał to za „śmieszne”, bo on sam, a za nim rząd polski, chciałby ustalenia tej ceny na 30 dolarów.

Kto podburzał?

100. rocznica zabójstwa Gabriela Narutowicza jest okazją dla lewicy i liberałów do snucia nieuzasadnionych analogii historycznych, które w dodatku formułowane są przez ludzi nie mających pojęcia o tym, co się wtedy działo.

Pogrzeb Gabriela Narutowicza (19.12.1922)

Karl Haemers o “Unmasking Anne Frank, Her Famous diary Exposed as a Literary Fraud”

Zdemaskowanie Anne Frank, jej słynny pamiętnik obnażony jako literackie oszustwo

Wydawnictwo Clemens & Blair właśnie wydało nową książkę poświęconą fałszerstwu Dziennika Anny Frank. Na przestrzeni ostatnich lat opublikowano wiele innych prac poświęconych oszukańczemu dziennikowi Anny Frank, najsłynniejsza z nich to: „Is the diary of Anne Frank Genuine?”, angielski artykuł Roberta Faurissona z 1982 roku.

Ale ta nowa książka przewyższa stare pod wieloma względami.

Autor obecnej pracy, japoński badacz Ikuo Suzuki, w swojej nowej książce dokonuje przeglądu szeregu wcześniejszych analiz dziennika, podobnie czyni to redaktor Thomas Dalton w swojej Przedmowie. Jako asystent redaktora robię to samo we wstępie. (Zastrzeżenie: jestem częściowa związany finansowo z publikacją tej książki.)