Biała Argentyna przeciwko wymieszanej rasowo Francji – widziane z USA

Jako zatwardziała biała supremacjonistka, nienawidząca samej siebie rasistka, kibicuję Argentynie. Oglądałam mecze reprezentacji Polski w piłce nożnej z Argentyną i Francją. Fatalny styl i brak ochoty do gry, za takie wyniki odpowiada trener, który nie potrafił zbudować zespołu zmotywowanego do gry, tak jak Górski i Piechniczek.

Trener Michniewicz powinien polecieć z posady na zbity pysk jak najszybciej, nie wiem dlaczego go jeszcze trzymają. Do fatalnej atmosfery dołożył swoje trzy grosze premier Morawiecki, który obiecał piłkarzom jakieś pieniądze za wyjście z grupy. Polacy wyszli z grupy ale pieniędzy od premiera nie dostali.

Kulisy demokracji kierowanej

Demokracja demokracją – ale ktoś przecież musi tym kierować! – twierdził w filmie Krzysztofa Zanussiego „Kontrakt” partyjny buc, grany przez Janusza Gajosa. Taki pogląd nie jest specjalnie popularny w środowisku mikrocefali, uważających, że demokracja, to pełny spontan i odlot, niczym Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy pana „Jurka” Owsiaka.

Inaczej w środowisku hołdującym teoriom spiskowym, które programowo nie wierzy w żadne oficjalne wersje, niczym ów uczeń, co to opowiadał, iż pani w szkole mówiła, że Fenicjanie robili szkło z piasku. – To nie jej wina – wyjaśniał słuchaczom. – Ona tak musi, bo inaczej wylaliby ją z roboty.

Policjanci czują się coraz bardziej bezkarni

Helsińska Fundacja Praw Człowieka alarmuje, że policja w naszym kraju czuje się coraz bardziej bezkarna. Funkcjonariusze dopuszczający się przestępstw mogą bowiem liczyć między innymi na pobłażliwość wymiaru sprawiedliwości.

Przykładem jest sprawa zastrzelonego 21-latka z Konina, którego oprawca dalej pracuje w zawodzie, a dodatkowo prokuratura postawiła mu tylko jeden i to na dodatek łagodny zarzut.

Wolne tematy (87 – 2022)

W Komendzie Głównej Policji (w Warszawie) wybuchł jeden z prezentów, które komendant otrzymał podczas swojej roboczej wizyty na Ukrainie w dniach 11-12 grudnia br., gdzie spotkał się z kierownictwami ukraińskiej Policji i Służby ds. sytuacji nadzwyczajnych. Prezent był podarunkiem od jednego z szefów ukraińskich służb.

Komendant i jeden z pracowników cywilnych KGP doznał lekkich obrażeń.

Ciekawe, jakich chwytów użyją ukropoliniackie władze, aby za wszelką cenę udowodnić, iż wszystkiemu winien jest Putin. Podobno „zażądały wyjaśnień” od Ukrainy (cóż za szaleńcza odwaga!); odpowiedzią może być tylko piardnięcie w twarz poliniakom przez hitlerka w podkoszulce.

Poprzednie: https://marucha.wordpress.com/2022/12/11/wolne-tematy-86-2022/
Następne: https://marucha.wordpress.com/2022/12/18/wolne-tematy-88-2022

Gajowy Marucha

Krótka uwaga o Królestwie Polskim, lekceważąco przez licznych Rodaków moich „Kongresowym” zwanym

Trzeba koniecznie co jakiś czas przypominać… tej resztówce Polaków jaka jeszcze istnieje w brudnych odmętach poliniactwa…
Admin

To, co napisałem poniżej, będzie zwięzłym skonkludowaniem mojego stanowiska wyrażonego w sporze, który stoczyłem przypadkiem na Facebooku, wtrącając się zresztą w cudzą dyskusję. A brzmi ono tak.

W 1795 roku trzej zaborcy likwidując ostatecznie Rzeczpospolitą zobowiązali się między sobą uroczyście, że imię Polski jako państwa zostanie na zawsze wymazane z mapy świata, a żaden z nich nie przyjmie tytułu króla Polski do swojej tytulatury. Było to wydarzenie bez precedensu w prawie już tysiącletniej historii Europy (przyjmuję nieproblematyczne chyba datowanie jej początku w sensie politycznym od koronacji cesarskiej Karola Wielkiego w 800 roku).

Krótka uwaga o stanie wojennym

Słowa poniższe kreślę nie tyle z powodu, iżbym odczuwał jakąś szczególną powinność celebrowania rocznicy stanu wojennego (bo zauważę, że masochistyczne częstokroć eksponowanie martyrologii jest mimowolnym hołdem dla jej sprawców), ile raczej, aby dać wyraz spostrzeżeniom, które powziąłem w toku dyskusji prywatnych czy półprywatnych z osobami dopiero co poznanymi i to jedynie w sferze kontaktów wirtualnych.

Tym, co mnie uderza w niektórych wypowiedziach jest połączenie moralnie słusznego oburzenia (wyrażanego wszelako z nadmierną dawką emocjonalności) ze skromną wiedzą historyczną i filozoficzno-polityczną, co zapewne wynika albo z młodego wieku, albo z „młodszości”, by tak rzec, cywilizacyjnej, co dotyczy osób wywodzących się z ludowych warstw „Solidarności”, które jako jedyną edukację otrzymały „wychowanie socjalistyczne” w szkole PRL-owskiej, potem zbuntowały się przeciwko systemowi, w dużej mierze zresztą za powód mając rozczarowanie niespełnionymi obietnicami urzędowej ideologii, a kiedy system brutalnie zgniótł te marzenia, odczuły to jako kataklizm – horrendalny tym bardziej, że jedyny, jaki znały.

Moskwa nie wierzy wojnie

Podróż do Moskwy, przynajmniej lotnicza, to obecnie udręka, ale też i symbol ekonomicznego absurdu tzw. sankcji.